Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ten tom w dużej mierze skupił się na romansie z przygodą w tle. To nie tak, że mi się nie podobało, bo było wręcz przeciwnie. Jednak gdyby się teraz zastanowić znajdę dużo rzeczy, które teraz wydają mi się nielogiczne lub bezsensowne. Napewno podoba mi się świat wykreowany przez autorkę, pięknie wplata kolejne informacje o magii i zawsze są one ciekawe oraz zazwyczaj istotne dla dalszej fabuły. Nie mam pojęcia jak można stworzyć taką postać! Aldric jest tak cholernie dwubiegunowy - raz jest idealnym facetem dodatkowo zakochanym, a potem się nie przyznaje i ogółem jakiś dziwny. W jednym momencie go uwielbiam oraz mnie wnerwia. Główna bohaterka za to przeżyła traumatyczne momenty, przez które budziła się po nocach z krzykiem oraz opłakiwała śmierć ważnym dla niej osób. Jednak w chwili, gdy wyjechała z pałacu totalnie o tym zapomniała! Nagle to jest nieistotne, ogranicza swój świat tylko na swojej obsesji na punkcie Aldrica. (fakt faktem się nie dziwie, ale nadal) Nie lubię też tego, że robią z nią taką sierotę, a wszystko ma podawane na złotej tacy. Może przywykłam do silnych bohaterek, które potrafią zrobić wszystko same, to one chronią innych, a nie inni je.