Sięgnąłem po tę książkę przez tytuł, a właściwie jego absurdalność. Szesnasty Prezydent Stanów Zjednoczonych Ameryki łowcą wampirów pokroju Van Helsinga (zresztą też Abrahama)? To nie mogło się udać. I nie udało się. Wyszedł opis życia historycznej postaci z wplecionym motywem wampirów. Bez polotu, sztywny jak osinowy kołek i (nie)śmierletnie poważny.

Sięgnąłem po tę książkę przez tytuł, a właściwie jego absurdalność. Szesnasty Prezydent Stanów Zjednoczonych Ameryki łowcą wampirów pokroju Van Helsinga (zresztą też Abrahama)? To nie mogło się udać. I nie udało się. Wyszedł opis życia historycznej postaci z wplecionym motywem wampirów. Bez polotu, sztywny jak osinowy kołek i (nie)śmierletnie poważny.

Chyba wolę film

Chyba wolę film

Bardzo dobrą książkę stworzył pan Smith. Mamy w niej zarówno biografię niezwykłej postaci prezydenta Stanów Zjednoczonych, jak i mroczny wątek wampirów opanowujących Amerykę. Oba wątki są równie wciągające, a postać Abe Lincolna może budzić w czytelniku wiele emocji. To opowieść o stracie, cierpieniu, oddaniu rodzinie, a także o poszukiwaniu zemsty. To ostatnie nie zawsze może przynieść ukojenie.Więc jeśli chcecie poznać trochę losy pana Lincolna i dowiedzieć się czegoś ciekawego o wampirach- polecam!

Bardzo dobrą książkę stworzył pan Smith. Mamy w niej zarówno biografię niezwykłej postaci prezydenta Stanów Zjednoczonych, jak i mroczny wątek wampirów opanowujących Amerykę. Oba wątki są równie wciągające, a postać Abe Lincolna może budzić w czytelniku wiele emocji. To opowieść o stracie, cierpieniu, oddaniu rodzinie, a także o poszukiwaniu zemsty. To ostatnie nie zawsze...

Opis życia wybitnej postaci z wplecionym motywem wampirów na tle życia w początkach istnienia Stanów Zjednoczonych i późniejszej wojny secesyjnej. Dla mnie smakowita książka,

Opis życia wybitnej postaci z wplecionym motywem wampirów na tle życia w początkach istnienia Stanów Zjednoczonych i późniejszej wojny secesyjnej. Dla mnie smakowita książka,

Rozczarowująca. Pomysł jakby zawiesił się w pół kroku, i została marna opowieść oparta luźno o biografię prezydenta, z poutykanymi wrzutkami o wampirach próbujących przejąć kontrolę nad przyszłymi Zjednoczonymi Stanami.
Ani suspensu, ani humoru, ani faktów.

Rozczarowująca. Pomysł jakby zawiesił się w pół kroku, i została marna opowieść oparta luźno o biografię prezydenta, z poutykanymi wrzutkami o wampirach próbujących przejąć kontrolę nad przyszłymi Zjednoczonymi Stanami.
Ani suspensu, ani humoru, ani faktów.

Mimo że przyświecająca autorowi idea może na pierwszy rzut oka wydać się idiotyczna, Grahame-Smith wyszedł z tego obronną ręką. Powieść zręcznie balansuje pomiędzy tradycyjną biografią a horrorem nawiązującym do przygód bohaterów w typie Blade’a czy Van Helsinga, jakiego poznaliśmy w filmie Stephena Sommersa z Hugh Jackmanem (2004 r.). Opisy starć z wampirami są odpowiednio dynamiczne i przelewa się w nich trochę krwi, ale pisarz nie przegina z sieczką. Co więcej, poświęca dużo uwagi sytuacji panującej w ówczesnej Ameryce i maluje bogate tło historyczne. Warto przy tym zaznaczyć, że autorowi udało się zgrabnie połączyć kwestię niewolnictwa z działalnością krwiopijców. Dzięki temu wszystkiemu wątki paranormalne nie sprawiają wrażenia upchniętych na siłę i stanowią naturalny element powieściowego uniwersum.

Opinia jest fragmentem recenzji, którą w całości można przeczytać u mnie na blogu:
http://crouschynca.blogspot.com/2016/07/abraham-lincoln-lowca-wampirow-recenzja-ksiazki.html

Mimo że przyświecająca autorowi idea może na pierwszy rzut oka wydać się idiotyczna, Grahame-Smith wyszedł z tego obronną ręką. Powieść zręcznie balansuje pomiędzy tradycyjną biografią a horrorem nawiązującym do przygód bohaterów w typie Blade’a czy Van Helsinga, jakiego poznaliśmy w filmie Stephena Sommersa z Hugh Jackmanem (2004 r.). Opisy starć z wampirami są odpowiednio...

Zacznijmy od najważniejszego: KSIĄŻKA MA NIEWIELE WSPÓLNEGO Z FILMEM!!!

Mając tą ważną kwestię za sobą mogę stwierdzić, ze historia jest lepsza od tej filmowej. Całość została napisana w formie pseudo biografii - nie należy popadać jednak w panikę ponieważ nie uświadczymy tutaj tego patetycznego naukowego języka którym pada ofiarą wiele biograficznych książek. Dostajemy bardzo przyjemną i szybką w czytaniu książkę, która choć nie jest jakaś wybitna na tle wampirzej literatury to zaliczyłbym ja do miana przynajmniej dobrej.

Chyba największym minusem jest bardzo silne wybielanie postaci Lincolna i oczywiście przedstawienie Konfederacji jako tych złych co walczą za niewolnictwo. Oczywiście Lincoln był rasistą, sam uważał czarnych za gorszych zaś wojna Secesyjna wcale nie toczyła się niewolnictwo, ale niech każde państwo ma swoje mity prawda? ;)

Przedstawienie wampiryzmu w tej książce jest przyzwoite, nie wzbudza żadnej sensacji i raczej stawia na w miarę standardowy obraz wampiryzmu.

Zacznijmy od najważniejszego: KSIĄŻKA MA NIEWIELE WSPÓLNEGO Z FILMEM!!!

Mając tą ważną kwestię za sobą mogę stwierdzić, ze historia jest lepsza od tej filmowej. Całość została napisana w formie pseudo biografii - nie należy popadać jednak w panikę ponieważ nie uświadczymy tutaj tego patetycznego naukowego języka którym pada ofiarą wiele biograficznych książek. Dostajemy...

Pomysł pozornie głupi jak but. Abraham Lincoln po tym jak jego matkę zabijają wampiry, postanawia wygnać z Ameryki całego to plugastwo. Podobało mi się, jak przedstawiono tu krwiopijców – nie wszyscy tu okazują się źli, a nawet jeden z nich jest głównym sprzymierzeńcem Lincolna w jego krucjacie. Całkiem dobrze wypada też spotkanie prezydenta z Edgarem Allanem Poe, który z kolei jest zafascynowany wampirami – oddaje to naturę tego pisarza. Fikcyjne wydarzenia są tu świetnie wymieszane z autentyczną biografią Lincolna – widać, że autor odrobił pracę domową w tym zakresie. Bardzo dobrze walka z niewolnictwem zostaje tutaj zestawiona z walką z wampirami – bo komu najbardziej zależy na utrzymaniu handlu ludźmi niż wampirom? Na plus wypadają też zdjęcia i ryciny stylizowane na odpowiednią epokę. Jedynym minusem było dla mnie zbyt pobieżne przedstawienie wojny secesyjnej – tak ważnemu wydarzeniu powinno być poświęcone zdecydowanie więcej miejsca. Ogólnie jednak warto przeczytać.

Pomysł pozornie głupi jak but. Abraham Lincoln po tym jak jego matkę zabijają wampiry, postanawia wygnać z Ameryki całego to plugastwo. Podobało mi się, jak przedstawiono tu krwiopijców – nie wszyscy tu okazują się źli, a nawet jeden z nich jest głównym sprzymierzeńcem Lincolna w jego krucjacie. Całkiem dobrze wypada też spotkanie prezydenta z Edgarem Allanem Poe, który z...

...gdyby tylko w szkołach chcieli przekazywać nam wiedzę, w taki sposób jak robią to autorzy książek [marzyciel].

Abraham Lincoln - Łowca wampirów - brzmi dość zabawnie, jednak to kawał dobrej literatury. Historia, z którą się spotykamy to życiorys Abe'a i jego droga do prezydentury. Gdzie w tym wampiry? A no wszędzie !!! Autor w przemyślany i logiczny sposób wplata fantastykę w historię Stanów Zjednoczonych, przy czym granica między tymi światami się zaciera i czasami jest to do tego stopnia przekonywujące, że można złapać się za głowę i stwierdzić - kurcze, to ma sens.

Autor w ciekawy sposób kreuje wampiry, które panoszą się po ziemi Nowego Świata. Nie są to kolorowe potworki, które dla miłości są gotowe do poświęceń. Te stwory w XVIII wieku to okrutne istoty, które nie cofną się przed niczym, aby zdobyć żywność. Są gotowe do najokropniejszych czynów, tylko po to, aby zgasić wieczne pragnienie krwi. Wiek, płeć i kolor skóry nie mają znaczenia, liczy się tylko pożywienie.

I w tym czasie na świat przychodzi jedna z barwniejszych postaci historycznych - Abraham Lincoln. Poznajemy jego historię od pierwszego dnia narodzin, po ostatnie wypowiedziane słowa. Gdyby usunąć wątek wampirów, całość tworzy brdzo ciekawą biografią prezydenta Stanów Zjednoczonych.

Polecam wszystkim, którzy lubią książki, gdzie fikcja i historia, tworzą wspólną całość.

...gdyby tylko w szkołach chcieli przekazywać nam wiedzę, w taki sposób jak robią to autorzy książek [marzyciel].

Abraham Lincoln - Łowca wampirów - brzmi dość zabawnie, jednak to kawał dobrej literatury. Historia, z którą się spotykamy to życiorys Abe'a i jego droga do prezydentury. Gdzie w tym wampiry? A no wszędzie !!! Autor w przemyślany i logiczny sposób wplata...

Ktoś kiedyś uznał „Shreka” za apogeum postmodernizmu. Wniosek taki wyciągnął dlatego, że w jednym filmie zobaczył postaci z różnych bajek, bezlitośnie wymieszane z różnymi współczesnymi motywami. Jakkolwiek słuszne myślenie by to nie było, tytuł nadano przedwcześnie, bo prawdziwe kulturowe szaleństwo pokazały dopiero powieści typu „mashup”, w tym opisana niżej, najlepsza do tej pory książka o wojnie secesyjnej.

Cała recenzja tutaj: http://steampunk.info.pl/recenzja-abraham-lincoln-lowca-wampirow/

Ktoś kiedyś uznał „Shreka” za apogeum postmodernizmu. Wniosek taki wyciągnął dlatego, że w jednym filmie zobaczył postaci z różnych bajek, bezlitośnie wymieszane z różnymi współczesnymi motywami. Jakkolwiek słuszne myślenie by to nie było, tytuł nadano przedwcześnie, bo prawdziwe kulturowe szaleństwo pokazały dopiero powieści typu „mashup”, w tym opisana niżej, najlepsza do...