Norah Lofts

Pewna nauczycielka trafia na trop czarnej magii w miejscowości w której zaczęła pracować. Pierwsze cztery rozdziały są strasznie nudne. Kobieta bezproblemowo otrzymuje pracę w miejscu jak z obrazka. Cztery rozdziały niczym niezmąconej sielanki i pytanie, kiedy wreszcie zadzieje się coś dziać? Później mamy tu intrygi, spiski, tajemnicze morderstwo, pradawne rytuały, wewnętrzną przemianę bohaterki. Mamy pewna dzielną dziewczynkę i prawdomównego chłopca. Główna bohaterka o dobrych chęciach i sporym sprycie. Mamy groźbę obłąkania, choroby psychiczne, szpital. Czego brak? Brak grozy, której się spodziewałam. Poza tym w powieści o czarownicy przydałaby się... no nie wiem... może magia? A tej niewiele. W dodatku zupełnie nie wiem co ma treść książki do jej okładki. Momentami autorka stosuje niedomówienia, niedopowiedzenia. Liczy na domyślność czytelników. Efekt jest taki jak gdyby ktoś zapomniał, lub za bardzo się wstydził napisać zdanie. Mocne sceny opisane na zasadzie: "to straszne tak bardzo, że słowa tego nie opiszą, więc po co pisać?". Zakończenie było... Jak dla mnie komiczne, no ale to tylko moje zdanie.