Kuglarz

Trzeci tom akcji z Wieloświata. Ooo co się tu dzieje! mam wrażenie, że jeszcze coś mi umknęło, ale taka tu akcja była, że aż czekam na ekranizację. Oby kiedyś powstała, to jest warte zekranizowania. Miks świata naszego z komórkami, komputerami i słowiańskimi wierzeniami.
Nie będę streszczać całej akcji, żeby nie zaspojlerowac za bardzo, ale szczerze to szkoda mi było Marty jak została ukarana... eh, ten świat żywych, nieumarłych i niezywych taki trochę pogmatwany, że może jednak to dobrze, że nie mamy daru widzenia tych wszystkich stworzeń Wieloświata...

Trzeci tom akcji z Wieloświata. Ooo co się tu dzieje! mam wrażenie, że jeszcze coś mi umknęło, ale taka tu akcja była, że aż czekam na ekranizację. Oby kiedyś powstała, to jest warte zekranizowania. Miks świata naszego z komórkami, komputerami i słowiańskimi wierzeniami.
Nie będę streszczać całej akcji, żeby nie zaspojlerowac za bardzo, ale szczerze to szkoda mi było Marty...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mam cały cykl: Wiedźma - trochę fajna, ale mało dynamiczna, mało akcji, zaczęła nudzić, i niestety trzeba uważnie czytać, żeby wiedzieć o co w historii chodzi. Żertwa - jednym słowem petarda. Kuglarz - o matko :( zmęczyłam go....tak mogę określić przeprawę przez tę część. Wykończyło mnie to, że w połowie nie wiem, o co chodzi - raz się mega nie skupisz na tym, co czytasz i już pozamiatane...ogólnie plus za próbę stworzenia czegoś fajnego, ogromny za Żertwę, ale ogólnie jestem zawiedziona....

Mam cały cykl: Wiedźma - trochę fajna, ale mało dynamiczna, mało akcji, zaczęła nudzić, i niestety trzeba uważnie czytać, żeby wiedzieć o co w historii chodzi. Żertwa - jednym słowem petarda. Kuglarz - o matko :( zmęczyłam go....tak mogę określić przeprawę przez tę część. Wykończyło mnie to, że w połowie nie wiem, o co chodzi - raz się mega nie skupisz na tym, co czytasz i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Rozbudowany pomysł, postacie nie z tego świata i wydarzenia zaburzające panujący porządek to jeszcze niekompletny przepis na fantastyczną serię. Ostatnie strony “Kuglarza” nie starczą, żeby zapunktować dla całości. Trzecia część potwierdza, że “Opowieści z Wieloświata” - mimo potencjału - w ostatecznym rozrachunku nie mają tego czegoś, co osacza czytelnika, wyrywa go z rzeczywistości i skutecznie powstrzymuje przed powrotem do niej. Szkoda.

Rozbudowany pomysł, postacie nie z tego świata i wydarzenia zaburzające panujący porządek to jeszcze niekompletny przepis na fantastyczną serię. Ostatnie strony “Kuglarza” nie starczą, żeby zapunktować dla całości. Trzecia część potwierdza, że “Opowieści z Wieloświata” - mimo potencjału - w ostatecznym rozrachunku nie mają tego czegoś, co osacza czytelnika, wyrywa go z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Skoro przeczytałam dwie poprzednie Opowieści z Wieloświata, to ochoczo zasiadłam do trzeciego tomu.
Na początku ogarnęła mnie euforia, powróciła Jasna, moja ukochana Wiedźma, bardzo chciałam wiedzieć jak dalej potoczą się jej losy....
A potem to już było tylko gorzej, ilość postaci i wątków mnie przerosła, jedne z nich były opisane w najdrobniejszym szczególe, pozostałe tylko po krótce wyjaśnione w kilku zdaniach.
Straciłam zainteresowanie, dobrnęłam do końca, nie lubię zostawiać książki w połowie.
Z przykrością stwierdzam, że nie sięgnę po kolejny tom.

Pozdrawiam,
Katarzyna

Skoro przeczytałam dwie poprzednie Opowieści z Wieloświata, to ochoczo zasiadłam do trzeciego tomu.
Na początku ogarnęła mnie euforia, powróciła Jasna, moja ukochana Wiedźma, bardzo chciałam wiedzieć jak dalej potoczą się jej losy....
A potem to już było tylko gorzej, ilość postaci i wątków mnie przerosła, jedne z nich były opisane w najdrobniejszym szczególe, pozostałe...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niestety nie dałam rady dobrnąć do końca.
Po zachwycie nad Wiedźmą i lekkim rozczarowaniu Żertwą miałam nadzieję na dobrą książkę, niestety rozczarowała mnie. Zbyt wiele postaci nie wiadomo kto jest główną, do tego wiele wątków pobocznych (chociażby początek) długo się zastanawiałam po co one są i co wnoszą do opowieści.
Cóż uważam że dobry kapitał został zmarnowany. Gdyby autorka skupiła się na kilku bohaterach z poprzednich części byłoby lepiej (chociaż ich też jest sporo). Cóż mnóstwo opisów nie wnoszących nic do opowieści też nie pomaga. Ogólnie jestem rozczarowana.

Niestety nie dałam rady dobrnąć do końca.
Po zachwycie nad Wiedźmą i lekkim rozczarowaniu Żertwą miałam nadzieję na dobrą książkę, niestety rozczarowała mnie. Zbyt wiele postaci nie wiadomo kto jest główną, do tego wiele wątków pobocznych (chociażby początek) długo się zastanawiałam po co one są i co wnoszą do opowieści.
Cóż uważam że dobry kapitał został zmarnowany....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Troszkę słabsza od swoich dwóch poprzedniczek,może przez nagromadzenie różnych wątków i miks postaci.
Jednak jeśli chodzi o polskie urban fantasy to jest ono na całkiem dobrym poziomie i chętnie przeczytałabym kolejny tom z cyklu o Wieloświecie.

Troszkę słabsza od swoich dwóch poprzedniczek,może przez nagromadzenie różnych wątków i miks postaci.
Jednak jeśli chodzi o polskie urban fantasy to jest ono na całkiem dobrym poziomie i chętnie przeczytałabym kolejny tom z cyklu o Wieloświecie.

Pokaż mimo to

Trzeci tom magicznych przygód “ Opowieści z wieloświata “ łącząca bohaterów z pierwszego i drugiego tomu ( dlatego warto znać te historie, Wiedźmę i Żertwę można czytać nie patrząc na kolejność ).

Książki czyta się bardzo przyjemnie, moją ulubioną jest “ Wiedźma “. Każda z nich ma coś w sobie, przede wszystkim doceniam inteligentny i bardzo miły w odbiorze styl pisania autorki. W trzecim tomie jednak był moim zdaniem nadmiar postaci oraz wątków i jeśli czytałeś dość dawno poprzednie tomy możesz się lekko pogubić.
Pomimo to cała powieść zrobiła na mnie bardzo pozytywne wrażenie. Jest nieidealna, za to sympatyczna, wciągająca, naznaczona nietuzinkowym żarcikiem, który po prostu uwielbiam.

Zdecydowanie czas spędzony z nią zaliczam do udanych. Jest ciekawie spisana, z wieloma ukrytymi podprogowo przesłaniami, dającymi do myślenia. Wszystkie tomy były kompletnie pozytywnie odjechaną przygodą. Słowiański klimat w nieco mrocznym wydaniu usiany postaciami takimi jak Wiedźma, Zmora, Łapiduch, Demony, Wilkodłaki i inni mało ludzcy chadzający ulicami Wrocławia i siejacy ferment. Ich poczynania grożą armagedonem, totalną zagładą. Jest coraz więcej wyrw miedzyświatowych, którymi dusze nieczyste pragną przedostać się do świata żywych. Zapewniam, że nie mają dobrych zamiarów. Czy namieszają tak bardzo, że nastąpi koniec świata?

Obowiązkowy finał trylogii. Gratka dla fanów gatunku. Pani Anno, wielki szacunek. Czekam na kolejne nietuzinkowe książki. 🖤

“ Żółte i błękitnozielonkawe światła śmiertelnej cywilizacji zwiastowały coś złego, sprzecznego z naturą i porządkiem świata. “

Trzeci tom magicznych przygód “ Opowieści z wieloświata “ łącząca bohaterów z pierwszego i drugiego tomu ( dlatego warto znać te historie, Wiedźmę i Żertwę można czytać nie patrząc na kolejność ).

Książki czyta się bardzo przyjemnie, moją ulubioną jest “ Wiedźma “. Każda z nich ma coś w sobie, przede wszystkim doceniam inteligentny i bardzo miły w odbiorze styl pisania...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po znakomitych dwóch pierwszych tomach liczyłam na utrzymanie jakości w trzecim i się zawiodłam. Jest dobrze, ale słabiej niż poprzednio.
Nakreślone w poprzednich częściach wojownicze postacie tu marnieją i giną, zanim coś wskórają. Bronią się jakoś Nina, Kazimir i Marta...
Zakończenie jest i go nie ma jednocześnie, ostateczne starcie, którego wyczekuje czytelnik, to raczej bójka niż bitwa... Niezmiennie dobrze wypadają nawiązania do mitologii słowiańskiej i legend związanych z miejscem akcji.

Po znakomitych dwóch pierwszych tomach liczyłam na utrzymanie jakości w trzecim i się zawiodłam. Jest dobrze, ale słabiej niż poprzednio.
Nakreślone w poprzednich częściach wojownicze postacie tu marnieją i giną, zanim coś wskórają. Bronią się jakoś Nina, Kazimir i Marta...
Zakończenie jest i go nie ma jednocześnie, ostateczne starcie, którego wyczekuje czytelnik, to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Takiej kontynuacji na pewno nikt się nie spodziewa ! .

Kuglarz - to połączenie dwóch poprzednich tomów z serii Opowieści z Wieloświata. Wszystkie wymienione wcześniej postaci spotykają się razem i poświęcają jednocześnie wszystko by nie dopuścić demona Kiry oraz Wszeobory do upadku świata.
Każdy z bohaterów ma swoją wspaniałą historię, widać, że autorka pomyślała o najdrobniejszych szczegółach byśmy mogli związać się z postaciami. W Kuglarzu skupiamy się bardziej na klątwie Kazimira oraz Wilczana. Poznajemy nową demoniczną postać od której zależeć będą losy innych oraz w końcu możemy cieszyć się powrotem Jasnej, Niny, Dawida oraz Szaraka. Team Zmora Nina.

Jasna wraz z Szarakiem i Dawidem łatają wszystkie demoniczne wyrwy na Ślęży. W pewnym momencie zdarza się wypadek i Jasna nie dając rady zamknąć do końca wyrwy mdleje. Okazuje się, że siła demoniczna za bardzo na nią podziałała i jej moc przepadła. Przestaje widzieć swoim trzecim okiem. Nina wpadając w szał, bo Jasna była ich jedyną szansą na pokonanie demonów odszukuje Anastazję, która przez poświęcenie dostaje od Welesa przepowiednię. Próbuje przekazać swoją wiedzę Szarakowi, Dawidowi i Jasnej . W tym samym czasie nawiązuje się więź pomiędzy Kazimirem a Wilczanem oraz nową poznaną tytanką Martą. Próbują razem dotrzeć do tego co planują demony i jak pokonać swoje klątwy. Mamy też małe, albo duże jak dla kogo wzmianki o Majce, który dalej żywi swoje niepohamowane uczucia do Anastazji i zrobi wszystko by była przy nim. Mając na myśli wszystko, uda się do samych najgorszych Demonów. .

Czy naszym bohaterom uda się uratować świat przed zbliżającym się końcem ?
Czy prastare klątwy da się zdjąć ?
Czy Jasna w końcu odzyska na dobre swoje moce ?
.

Początkowo nie mogłam się kompletnie skupić na wprowadzeniu do książki. Nie wiem czy to przez zmęczenie czy przez pismo jakim autorka się posługiwała ale za dużo było opisywania poszczególnych rzeczy. Dalsza część książki szokuje, doprowadza do śmiechu i do łez. Jest nieprzewidywalna i na prawdę czytało się ją ze wszelkimi emocjami w głowie.

Takiej kontynuacji na pewno nikt się nie spodziewa ! .

Kuglarz - to połączenie dwóch poprzednich tomów z serii Opowieści z Wieloświata. Wszystkie wymienione wcześniej postaci spotykają się razem i poświęcają jednocześnie wszystko by nie dopuścić demona Kiry oraz Wszeobory do upadku świata.
Każdy z bohaterów ma swoją wspaniałą historię, widać, że autorka pomyślała o...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po świetnych dwóch tomach z cyklu "Opowieści w Wieloświata" z przyjemnością sięgnęłam po trzeci. "Kuglarz" pięknie graficznie współgra z poprzednimi częściami i uwaga... daje nadzieję na kolejny tom tej świetnej serii.

Tak jak "Wiedźmę" i "Żertwę" można spokojnie czytać w dowolnej kolejności, tak "Kuglarza" trzeba czytać jako zamknięcie serii. Wszystkie postaci, które poznaliśmy do tej pory, tj. w poprzednich dwóch częściach, spotkają się w tej fabule, ale nie będą jedynymi aktorami na tej scenie.
Do zająca i wilka dołączy lis, którego historię poznamy równie dokładnie - jak odbywało się to ze wszystkimi bohaterami.
Dochodzi do ostatecznego starcia dobra ze złem. Powstanie możliwość wyrwania się ze wszelakich klątw, pokut i ich następstw, możliwość nowego startu, nowego życia - jednak konieczne do tego będzie wiele poświęceń.
Intryga goni intrygę... Do czego to doprowadzi?

Zaczęłam czytać ten cykl całkiem niedawno, więc nie miałam większych problemów z przypomnieniem sobie kto jest kim, czy też skąd się wziął.
Skoki w linii czasu - przyznaję mogą trochę gmatwać historię, zwłaszcza jak ktoś czytał dwie części, krótko po ich premierze i gubi się w mnogości bohaterów. Mi osobiście - jakoś to nie przeszkadzało.
Sądzę, że gdyby nie one, to - "Kuglarz" byłyby wiele bardziej opasły w słowa, po to by wyjaśnić wszystkie związki przyczynowo-skutkowe.
Wróciła moja ukochana zmora Nina i jej złośliwy żart, którego brakowało mi trochę w "Żertwie". Spodobała mi się też Marta - historia jej pojawienia się na świecie, nałożenia na nią zaklęcia, związania jej prawdziwej natury, a potem przemiany. Brakowało mi samej Jasnej, ale z powodu Wszebory, rozumiem, że nie mogła tak pięknie mówić jak w "Wiedźmie".
Każda z tych powieści jest inna i trzeci tom jest najbardziej umocowany w fantastyce.
Ze wszystkim częściami "Opowieści z Wieloświata" mam pewien problem...
Choć dostrzegałam go już w "Żertwie"; to w trzeciej części widzę go chyba najbardziej...
Tak naprawdę to - nie problem - taka przewrotność z mojej strony :) w końcu to "Kuglarz":)
Oprócz samej historii, fabuły, która biegnie i ma swoich bohaterów ze słowiańskiego uniwersum fantastyki, to ja widzę tu najmocniej ze wszystkich części - drugie dno. Podczas czytania nie mogłam się wyzbyć uczucia jak wiele autorka chce nam przekazać o nas samych. Jak zauważymy demon wcale nie musi być tylko zły - to po prostu ten "który rozdziela".

Czy to nie jest dziwne i zarazem na swój sposób piękne, że postaci, które stoją po przeciwnych stronach barykady, mimo wszystko starają się współpracować? Nawet jak chcą przede wszystkim zyskać coś dla siebie, to w koniec końców wszyscy na tym skorzystają.
Zupełnie jak my, kiedy w obliczu zagrożenia znikają podziały i potrafimy się zjednoczyć?
Ubrani w pozory, jak w magiczne zaklęcia, sami bywamy taki oszustami.
A co by się stało gdybyśmy nagle nie mogli, albo po prostu nie chcieli ukrywać przed innymi swoich intencji, tak jak te istoty aury?
Gdyby wszystko było widoczne dla wszystkich, gdyby nie dało się nic ukryć przed innymi? Co wtedy taki manipulator, oszust miałby za pole do popisu?
Anna Sokalska ma bardzo dobry styl, lubię jak opowiada i ukrywa treści, które lubię odkrywać i się nad nimi zastanawiać. Najwięcej magii, to chyba, nosimy w sobie :)
Moją ulubioną częścią nadal pozostaje "Żertwa" z jej mnogością i formą narracji, i oczywiście wątkiem kryminalnym! Z przyjemnością sięgnę po kolejną część!

Po świetnych dwóch tomach z cyklu "Opowieści w Wieloświata" z przyjemnością sięgnęłam po trzeci. "Kuglarz" pięknie graficznie współgra z poprzednimi częściami i uwaga... daje nadzieję na kolejny tom tej świetnej serii.

Tak jak "Wiedźmę" i "Żertwę" można spokojnie czytać w dowolnej kolejności, tak "Kuglarza" trzeba czytać jako zamknięcie serii. Wszystkie postaci, które...

więcej

mniej

Pokaż mimo to