Kuglarz

O ile poprzednie części Opowieści z wieloświata stanowiły dla mnie całkiem przyjemną odskocznię od codzienności i bardzo przyjemnie spędziłam przy nich czas, o tyle „Kuglarz” tak mnie wymęczył, że nie mam na razie ochoty podchodzić nawet do kolejnej części. Jakoś nie było pomysłu na rozwinięcie wątków z poprzednich dwóch części. Niby dalej Wrocław opanowały zmory i demony, a niejedna klątwa zaczyna dotkliwie odciskać piętno na bohaterach poprzednich części, ale jakoś tym razem walka między światami ludzi i istot nadprzyrodzonych nad panowanie nad światem do mnie nie przemówiła.

Niby dalej wszystko osadzone jest w świecie mitów i dawnych wierzeń, ale jakoś takie przekombinowane albo inaczej nie do końca przemyślane, zatem ani zmagania Jasnej, ani Anastazji nie wzbudziły we mnie żadnych emocji.

Przebrnąć przebrnęłam, ale żebym miała komukolwiek polecić, to chyba tylko komuś, kogo nie do końca darzę sympatią, bo wieje nudą na odległość. Po kolejny tom już nie sięgnę. Strata czasu.

O ile poprzednie części Opowieści z wieloświata stanowiły dla mnie całkiem przyjemną odskocznię od codzienności i bardzo przyjemnie spędziłam przy nich czas, o tyle „Kuglarz” tak mnie wymęczył, że nie mam na razie ochoty podchodzić nawet do kolejnej części. Jakoś nie było pomysłu na rozwinięcie wątków z poprzednich dwóch części. Niby dalej Wrocław opanowały zmory i demony,...

Po dość długiej przerwie wróciłam do serii Wieloświata z nadzieją, że może ta 3 część będzie lepsza od 2, która już mniej Mi się podobała niż 1. No niestety jednak nie tutaj im dalej w las tym gorzej. Równowaga między światami jest zachwiana i moce zła próbują uwolnić złe moce. Tak w skrócie z opisu książki hmm no niby tak było były moce zła, demony, Jasna znowu wkracza, ale jakaś taka nijaka, najmniej podobało mi się wplątanie do tej książki nowoczesności internet telefony bo bardzo lubię klimaty starosłowiańskie i fajnie by było jakby tutaj też ta forma miała kształt dawnego życia a nie nowoczesność, no Mi osobiście to połącznie do gustu nie przypadło. Jest chyba jeszcze 1 tom, ale na tym Moja przygoda z tą serią dobiega końca nudy nudy nudy🤷🏼‍♀️

Po dość długiej przerwie wróciłam do serii Wieloświata z nadzieją, że może ta 3 część będzie lepsza od 2, która już mniej Mi się podobała niż 1. No niestety jednak nie tutaj im dalej w las tym gorzej. Równowaga między światami jest zachwiana i moce zła próbują uwolnić złe moce. Tak w skrócie z opisu książki hmm no niby tak było były moce zła, demony, Jasna znowu wkracza,...

Po dobrzej Żertwie znowu zaliczamy spadek. Fabuła jest chaotyczna, czasem można odnieść wrażenie, że postacie kręcą się cały czas bez celu i efektu. Ciekawi i sympatyczni bohaterowie, jak Boruta i Rokita, Baba Jaga, Omyk czy zmora Agata odchodzą w cień, mamy za to znowu dużo bezpłciowego Dawida i irytującej, bo wiecznie zirytowanej, Niny. Jakże byłabym szczęśliwa, gdyby zamiast niej przyszło nam śledzić losy innej zmory – Agaty… Kuglarz to przygnębiająca lektura – chyba żadna z postaci nie kończy dobrze, autorka jest wobec swoich bohaterów naprawdę bezwzględna. Żal mi zwłaszcza Anastazji i Marty. Zakończenie trylogii w żadnym wypadku nie jest satysfakcjonujące – tak naprawdę nie dowiadujemy się niczego, wątki pozostają niepodomykane. Nie żałuję jednak czasu spędzonego z serią, bo miała bardzo dużo dobrych momentów, zwłaszcza w Żertwie.

Po dobrzej Żertwie znowu zaliczamy spadek. Fabuła jest chaotyczna, czasem można odnieść wrażenie, że postacie kręcą się cały czas bez celu i efektu. Ciekawi i sympatyczni bohaterowie, jak Boruta i Rokita, Baba Jaga, Omyk czy zmora Agata odchodzą w cień, mamy za to znowu dużo bezpłciowego Dawida i irytującej, bo wiecznie zirytowanej, Niny. Jakże byłabym szczęśliwa, gdyby...

Oceniam mnie książkę i styl autorki a to jak głęboko wsiąknąłem w fabułę. Ciężko mi się było wbić w historię. Mało pamiętałem z poprzednich tomów.

Oceniam mnie książkę i styl autorki a to jak głęboko wsiąknąłem w fabułę. Ciężko mi się było wbić w historię. Mało pamiętałem z poprzednich tomów.

trzecia czesc lepsza od drugiej

trzecia czesc lepsza od drugiej

Tak jak się spodziewałam kolejna cześć cyklu gorsza od poprzedniej. Straciła swój mistyczny charakter stajac się płaskim opowiadaniem o "cudach niestworzonych" do których mam wrażenie nawet autorka straciła serce.

Tak jak się spodziewałam kolejna cześć cyklu gorsza od poprzedniej. Straciła swój mistyczny charakter stajac się płaskim opowiadaniem o "cudach niestworzonych" do których mam wrażenie nawet autorka straciła serce.

Umęczyłam,przebrnęłam wreszcie przez tą książkę. Już dawno tak często nie zdarzało mi się odkładać książki.Tylko mój wrodzony upór zadecydował o tym że jednak ukończyłam czytanie tej serii. Przeładowanie bohaterami,z myślą że im więcej paranormalnych postaci i zjawisk tym lepiej a efekt jest odwrotny. Postacie trywialne,wydarzenia opisane zbyt ogólnikowo lub dla odmiany zbyt przeładowane niepotrzebnymi szczegółami. Niestety nie polecam.

Umęczyłam,przebrnęłam wreszcie przez tą książkę. Już dawno tak często nie zdarzało mi się odkładać książki.Tylko mój wrodzony upór zadecydował o tym że jednak ukończyłam czytanie tej serii. Przeładowanie bohaterami,z myślą że im więcej paranormalnych postaci i zjawisk tym lepiej a efekt jest odwrotny. Postacie trywialne,wydarzenia opisane zbyt ogólnikowo lub dla odmiany...

Podeszłam do książki na zasadzie "przeczytałam poprzednie, tej też dam szansę". Niestety możliwości Wieloświata nie zostały wykorzystane. Wierzyłam, że spotkanie Jasnej i Anastazji zaowocuje ciekawszą fabuła, jednak książka okazała się być przeciętna.

Podeszłam do książki na zasadzie "przeczytałam poprzednie, tej też dam szansę". Niestety możliwości Wieloświata nie zostały wykorzystane. Wierzyłam, że spotkanie Jasnej i Anastazji zaowocuje ciekawszą fabuła, jednak książka okazała się być przeciętna.

Po części drugiej liczyłam na fajerwerki. Przeliczyłam się. Wielki plus za połączenie losów wszystkich bohaterów. Minus za domykanie wątków, często tak o, byleby tylko móc iść dalej.
Podoba mi się koncepcja Wieloświata, nie są to złe książki. Jeśli pojawi się coś jeszcze, z pewnością po to sięgnę.

Po części drugiej liczyłam na fajerwerki. Przeliczyłam się. Wielki plus za połączenie losów wszystkich bohaterów. Minus za domykanie wątków, często tak o, byleby tylko móc iść dalej.
Podoba mi się koncepcja Wieloświata, nie są to złe książki. Jeśli pojawi się coś jeszcze, z pewnością po to sięgnę.

Wiedźma mnie trochę rozczarowała, Żertwa zachwyciły, a Kuglarz wymęczył. O ile faktycznie powieść ta zamyka i rozwiązuje pewne wątki, tak miałam wrażenie, że wszystko jest bardzo chaotyczne i sama historia w pewnym momencie stała się dość męcząca. A szkoda, bo bohaterów naprawdę da się lubić - Szarak i Anastazja to moi ulubieńcy, natomiast Nina irytowała jeszcze bardziej niż w pierwszej części. Ogólny pomysł też jest ciekawy w końcu współczesny Wrocław a w nim magia i postaci jak z legend brzmi świetnie. Na wyróżnienie w ,,Kuglarzu" zasługuje kilka fragmentów, które stricte nie dotyczyły głównego wątku: historia bożka i demona sprzed trzech wieków, opowieść o rodzicach Marty. Po ,,Opowieści z Wieloświata" sięgnęłam ze względu na obecność słowiańskich wierzeń i bóstw i o ile pojawi się kolejna powieść z tej serii też zapewne ją przeczytam, gdyż brakuje mi historii z takim motywem, jednak przyznam, iż nie do końca tego się spodziałam po ,,Opowieściach".

Wiedźma mnie trochę rozczarowała, Żertwa zachwyciły, a Kuglarz wymęczył. O ile faktycznie powieść ta zamyka i rozwiązuje pewne wątki, tak miałam wrażenie, że wszystko jest bardzo chaotyczne i sama historia w pewnym momencie stała się dość męcząca. A szkoda, bo bohaterów naprawdę da się lubić - Szarak i Anastazja to moi ulubieńcy, natomiast Nina irytowała jeszcze bardziej...