Wyspa Mgieł

„Wyspa Mgieł” wciągnęła mnie od pierwszej strony, ponieważ od początku można w tej historii wyczuć jakąś nieokreśloną magię. Wpadamy w sytuację, w której ewidentnie dzieje się coś niezwykłego, tylko ciężko to do końca określić. Bardzo lubię w książkach ten rodzaj napięcia, a już gdy łączy się z wartką akcją i ciekawymi bohaterami – powieść ma moją pełną uwagę.

W „Wyspie Mgieł” na nudę zdecydowanie narzekać nie będziemy. Pełno tu awantur, bójek, rozrób i spektakularnych ucieczek. Powieść skrzy od humoru i ciętych dialogów. Co ciekawe, świat i bohaterów poznajemy wyłącznie do pewnego stopnia – wiemy o nich dokładnie tyle, co główna bohaterka. Dostajemy opis wydarzeń ważnych z jej punktu widzenia, poznajemy detale, które przyciągnęły jej uwagę i nic ponad to.

Sama Lirr początkowo mnie irytowała. Jest dość infantylna i naiwna, najpierw działa, a dopiero potem myśli. Z drugiej jednak strony, jaka miałaby być? Nie pamięta swojego dzieciństwa. Z morza, w którym prawie utonęła, wyłowili ją piraci. Kapitan rozpieszczał ją przez cztery lata, aż w końcu stwierdził, że statek to nie miejsce dla dorastającej panny… Tak została zakładniczką na książęcym zamku, gdzie jej głównym zajęciem było dotrzymywanie towarzystwa księciu. Lirr tak naprawdę nie miała styczności z prawdziwym życiem, nikt nie zajmował się jej wychowaniem… A z biegiem powieści widać wyraźnie, że przeżywane przygody odciskają na niej jakieś piętno. Staje się ostrożniejsza, nieufna… Jest więc szansa na bardzo ciekawą przemianę bohaterki.

Osobiście na pewno sięgnę po kolejne tomy, i to nie tylko dla złośliwostek Raidena. Polubiłam bohaterów i jestem ciekawa, z czym przyjdzie im się jeszcze zmierzyć.

Polecam!

„Wyspa Mgieł” wciągnęła mnie od pierwszej strony, ponieważ od początku można w tej historii wyczuć jakąś nieokreśloną magię. Wpadamy w sytuację, w której ewidentnie dzieje się coś niezwykłego, tylko ciężko to do końca określić. Bardzo lubię w książkach ten rodzaj napięcia, a już gdy łączy się z wartką akcją i ciekawymi bohaterami – powieść ma moją pełną uwagę.

W „Wyspie...

Oj słabiutko napisane, straszne przeskoki między wydarzeniami, w niektórych momentach autorka za mocno rozwodzi się nad opisami przyrody, a czasami zdarzenia, czy zachowania sa za mało rozwinięte. Za dużo tajemnic i niedokończonych wątków -chodzi mi o to, że zazwyczaj gdzieś po drodze rozwiązuje się mniejsza tajemnica, tak aby finalnie rozwiązać ta duża.Sama bohaterka trochę zbyt dziecinna. Sam pomysł na książkę na plus. Sprawdzę kunszt autorki jeszcze przy innej pozycji, ale jeżeli nic nie uległo poprawię, raczej zrezygnuje z innych pozycji na długo.

Oj słabiutko napisane, straszne przeskoki między wydarzeniami, w niektórych momentach autorka za mocno rozwodzi się nad opisami przyrody, a czasami zdarzenia, czy zachowania sa za mało rozwinięte. Za dużo tajemnic i niedokończonych wątków -chodzi mi o to, że zazwyczaj gdzieś po drodze rozwiązuje się mniejsza tajemnica, tak aby finalnie rozwiązać ta duża.Sama bohaterka...

Jestem pod niemałym wrażeniem💖 Moje pierwsze spotkanie z książką autorstwa Marii Zdybskiej i od razu przepadłam.
"Wyspa mgieł" to fantastyczna przygoda. Świetnie wykreowani bohaterowie, świat, który wiele tajemnic przed nami skrywa i wszechobecna magia, to jedne z wielu plusów tej historii.
Polubiłam głównych bohaterów, a ich słowne przekomarzanki często wywoływały uśmiech na mojej twarzy. Wykreowany świat tworzy spójną całość i jestem bardzo ciekawa, jakie jeszcze niespodzianki czekają na mnie podczas lektury następnych części.
Bardzo mi się podobało.

Jestem pod niemałym wrażeniem💖 Moje pierwsze spotkanie z książką autorstwa Marii Zdybskiej i od razu przepadłam.
"Wyspa mgieł" to fantastyczna przygoda. Świetnie wykreowani bohaterowie, świat, który wiele tajemnic przed nami skrywa i wszechobecna magia, to jedne z wielu plusów tej historii.
Polubiłam głównych bohaterów, a ich słowne przekomarzanki często wywoływały uśmiech...

No słabiutko to wypadło,może dla kogoś kto dopiero siega po fantasy... Opasła ksiązka a tak mało treści,długie opisy,brak swobodnych dialogów przerywanych opisem gestów i spojrzeń ehhh...mogło być dobrze ale zabrakło emocji. Czy poleciłabym? Nie.

No słabiutko to wypadło,może dla kogoś kto dopiero siega po fantasy... Opasła ksiązka a tak mało treści,długie opisy,brak swobodnych dialogów przerywanych opisem gestów i spojrzeń ehhh...mogło być dobrze ale zabrakło emocji. Czy poleciłabym? Nie.

Książka bardzo mi się podobała. Jest napisana dobrze, opisy nie przydługie, ale też nie za krótkie, ot takie w sam raz. Kreacja świata i postaci ciekawa. Największą wadą jest główna bohaterka, która ma bardzo dziecinny charakter. Liczę, że w dalszych częściach doświadczy ewolucji i będzie chociaż trochę mniej irytująca. Denerwowały mnie również nieustanne "wyzywające wysunięcie podbródka" czy inne "złośliwe uśmiechy".
Jednak wszystko spina się w spójną całość, fabuła przemawia do mnie i jestem ciekawa, jak potoczą się dalsze losy bohaterów.

Książka bardzo mi się podobała. Jest napisana dobrze, opisy nie przydługie, ale też nie za krótkie, ot takie w sam raz. Kreacja świata i postaci ciekawa. Największą wadą jest główna bohaterka, która ma bardzo dziecinny charakter. Liczę, że w dalszych częściach doświadczy ewolucji i będzie chociaż trochę mniej irytująca. Denerwowały mnie również nieustanne "wyzywające...

Największy minus tej książki to główna bohaterka.

Największy minus tej książki to główna bohaterka.

"Córko pirata..." chciałoby się zacząć śpiewać.
Mamy tu ciekawe i innowacyjny wprowadzenie do historii z którą w zamierzeniu będziemy się zapoznawać przez w sumie trzy tomy.
Główna bohaterka jest z początku infantylna, ale to dobrze, bo rokuje na ciekawy rozwój postaci być może w dalszych książkach. Z wyglądu zdaje się przypominać samą autorkę (fryzura).
to co zwraca uwagę, to pięknie namalowany słowem delikatnie mroczny, niemalże oniryczny obraz krain, które będziemy przemierzać wraz z bohaterami. Tak mamy podczas scen ukazujących posępny, nawiedzony zamek upierającego się na czarno czarodzieja osadzony wśród oblewanych przez groźne morskie fale klifów zimnego i nieprzystępnego wybrzeża. Kontrastuje z nim ognista czerwień włosów sąsiadki. Albo pierwotna, magiczna niczym senne marzenie łąka, na której główna bohaterka spotyka nimfę, swoją przyszłą najlepszą psiapsiółkę.

"Córko pirata..." chciałoby się zacząć śpiewać.
Mamy tu ciekawe i innowacyjny wprowadzenie do historii z którą w zamierzeniu będziemy się zapoznawać przez w sumie trzy tomy.
Główna bohaterka jest z początku infantylna, ale to dobrze, bo rokuje na ciekawy rozwój postaci być może w dalszych książkach. Z wyglądu zdaje się przypominać samą autorkę (fryzura).
to co zwraca...

Niestety, ale w tej recenzji nie będę mogła skupić się na samych pochwałach. Książkę na początku czytało się dobrze, ale z czasem męczyła mnie coraz bardziej i coraz bardziej się dłużyła. Nie znalazłam w niej tego, na co czekałam od początku. Nie poprawiło się też to co mnie irytowało. Pierwszy tom doczytałam do końca, ale z pewnością nie sięgnę po kolejny. Jeśli jednak autorka napisze kiedyś inną serię, na pewno ją sprawdzę.


Co było największym problemem w książce? Brak przemyślanej fabuły. Lirr, przybrana córka pirata mieszkająca jako zakładniczka na zamku, zostaje wysłana w podróż, z której ma przywieźć coś dla królowej. Większość książki opisuje jej podróż i przygody podczas niej. Lirr poznaje istoty nadprzyrodzone, zostaje wystawiona na wiele prób, zostaje zdradzona i oszukana. Jednym słowem: dzieje się. I to akurat wyszło dobrze. Podróż była pełna niespodzianek i zaskakujących zwrotów akcji. Tylko tak bardzo brakowało mi wyjaśnień, w praktycznie każdej sytuacji. Za każdym razem kiedy coś się dzieje, Lirr podejmuje jakąś decyzję, w mojej głowie rodziły się setki pytań. Dlaczego? Skąd taki pomysł? A nie da się inaczej? Kim jest ta osoba i jakie ma zamiary? Jakie są jej motywy?
Przy jednoczesnym braku fundamentalnych opisów motywacji, znaczenia i konsekwencji, aż raziły w oczy ozdobniki, których było momentami więcej niż właściwej akcji. Opisy spojrzeń , głosów, uśmiechów, kroków, obrotów, potrząsań włosami, koloru skrzydeł... Aż nie sposób wymienić wszystkich elementów, które zostały opisane z taką starannością. Tych wtrąceń było tyle, że wprowadzały chaos, zwłaszcza w dialogach. Bohaterowie potrafili wymienić ze sobą kilka zdań, a trudno było zrozumieć rozmowę w gąszczu opisu ich drobnych ruchów.
Ostatnim, niewątpliwie najbardziej przeszkadzającym w czytaniu elementem, była Lirr. Najgorszy typ postaci, które niestety dalej dobrze się mają i mnożą zwłaszcza w fantastyce. Bo tam pasuje bohaterka harda, zadziorna, bezczelna, odważna. Niestety, Lirr została zepsuta i była po prostu kapryśną gówniarą. Jej zachowanie było idiotyczne - w najlepszym razie naiwne. Ale żeby nie było, że czytanie "Wyspy mgieł" był taką katorgą. Styl autorki jest bardzo dobry, zwłaszcza jak na debiut, dlatego z pewnością sięgnę po inne jej książki.

Niestety, ale w tej recenzji nie będę mogła skupić się na samych pochwałach. Książkę na początku czytało się dobrze, ale z czasem męczyła mnie coraz bardziej i coraz bardziej się dłużyła. Nie znalazłam w niej tego, na co czekałam od początku. Nie poprawiło się też to co mnie irytowało. Pierwszy tom doczytałam do końca, ale z pewnością nie sięgnę po kolejny. Jeśli jednak...

Fajna. Pierwsze pół książki trochę nudne, nie wiadomo nic ale też brak chęci dowiedzenia się. Od połowy więcej akcji i ciekawsze postaci poboczne. Główna bohaterka jest naiwną i nerwową piratką, która nic o sobie nie wie. Troszkę się zawiodłam na samym motywie Wyspy Mgieł, ale czasem chyba chce za dużo.
Chętnie złapie za następny tom.

Fajna. Pierwsze pół książki trochę nudne, nie wiadomo nic ale też brak chęci dowiedzenia się. Od połowy więcej akcji i ciekawsze postaci poboczne. Główna bohaterka jest naiwną i nerwową piratką, która nic o sobie nie wie. Troszkę się zawiodłam na samym motywie Wyspy Mgieł, ale czasem chyba chce za dużo.
Chętnie złapie za następny tom.

Trafiłam na tą książkę zupełnie niechcący i nie spodziewałam się że będzie aż tak dobra. Historia wciągnęła mnie od samego początku, jest lekko tajemnicza co jest dużym plusem. Mam nadzieję że kolejne tomy utrzymają jej poziom.

Trafiłam na tą książkę zupełnie niechcący i nie spodziewałam się że będzie aż tak dobra. Historia wciągnęła mnie od samego początku, jest lekko tajemnicza co jest dużym plusem. Mam nadzieję że kolejne tomy utrzymają jej poziom.