To pierwsza moja książka tej autorki. Można przeczytać ją bez znajomości poprzednich części, ale szczególnie na początku czuje się lekkie niezrozumienie dlaczego główny bohater jest bliżej angażowany w śledztwo. Z kolejnymi stronami mniej to przeszkadza. Historia fajna, z wartką akcją, bez zbędnych przedłużeń, z dość logicznym przebiegiem (nie ma tu jakiś niesamowitych zwrotów akcji, które byłyby w oderwaniu od historii). Dla mnie lekkim minusem był język, w którym sporo było słów potocznych/slangowych/młodzieżowych, na dodatek często - jak dla mnie wyeksponowanych - cudzysłowem (choć zapewne nie miał on takiej roli). Zakończenie początkowo nie przypadło mi do gustu, ale po zastanowieniu się dojrzałam do niego i w sumie - jest ono całkiem dobre. Dużym plusem jest zawarcie garści faktów i garści legend, które motywują do samodzielnej lektury na ich temat. Myślę, że to nie ostatnia książka tej autorki, po którą sięgnęłam.

To pierwsza moja książka tej autorki. Można przeczytać ją bez znajomości poprzednich części, ale szczególnie na początku czuje się lekkie niezrozumienie dlaczego główny bohater jest bliżej angażowany w śledztwo. Z kolejnymi stronami mniej to przeszkadza. Historia fajna, z wartką akcją, bez zbędnych przedłużeń, z dość logicznym przebiegiem (nie ma tu jakiś niesamowitych...

Zakończenie takie dość ... otwarte. Ciekawa jestem czy będą następne tomy.

Zakończenie takie dość ... otwarte. Ciekawa jestem czy będą następne tomy.

Kino familijne dla niezbyt wymagających wczesnych nastolatków.

Kino familijne dla niezbyt wymagających wczesnych nastolatków.

Ta część jest trochę inna od pozostałych. Przede wszystkim do śledztwo prowadzą również syn Emila - Bartek i Lilka - jego dziewczyna, po drugie zakończenie pozostaje otwarte, choć w posłowiu autorka wyjaśniła dlaczego. Jak zwykle tajemnica tkwi w przeszłości. Polecam całą serię o sympatycznym Emilu Żądło :)

Ta część jest trochę inna od pozostałych. Przede wszystkim do śledztwo prowadzą również syn Emila - Bartek i Lilka - jego dziewczyna, po drugie zakończenie pozostaje otwarte, choć w posłowiu autorka wyjaśniła dlaczego. Jak zwykle tajemnica tkwi w przeszłości. Polecam całą serię o sympatycznym Emilu Żądło :)

20/52

20/52

8/2022 (E)

8/2022 (E)

Książka super , Autorka pozostawia możliwość własnego śledztwa , szukania prawdy i rozdzielenia go z fikcją polecam

Książka super , Autorka pozostawia możliwość własnego śledztwa , szukania prawdy i rozdzielenia go z fikcją polecam

Wolę poprzednie książki tej autorki. Nie lubię tego typu opowieści, gdzie mam sobie coś wymyślać. Książkę dobrze się czyta, czy mi się podobała, niech o tym zaświadczy fakt, że czytałam ją trochę ponad tydzień.

Wolę poprzednie książki tej autorki. Nie lubię tego typu opowieści, gdzie mam sobie coś wymyślać. Książkę dobrze się czyta, czy mi się podobała, niech o tym zaświadczy fakt, że czytałam ją trochę ponad tydzień.

Kolejna zbrodnia z historią w tle - uwielbiam takie połączenie! Pani Klejzerowicz świetnie połączyła legendy o skarbach templariuszy z wątkami o hitlerowcach - to dało czytelnikowi wrażenie niekończącej się tajemnicy, przekazywanej z pokolenia na pokolenie. Ten wątek "trwania i nieprzemijania" można było dostrzec także poprzez wprowadzenie do śledztwa młodszych postaci: Bartka (syna Emila, który pojawiał się także we wcześniejszych częściach) oraz Lilki - dziewczyny młodego Żądło.
Jedna rzecz bardzo mi się nie podobała i raziła w oczy - mianowicie: język, choć może trafniejszym określeniem byłoby "słowa". Poprzednie książki były napisane językiem luźnym; tutaj tego "luzu" było zbyt dużo. Odnoszę wrażenie, że autorka chciała "odmłodzić" dzieło, używając do tego slangu młodzieżowego. Problem jest taki, że tak nikt nie mówi! Dodatkowo Bartek, który jest już studentem zachowuje się tak jakby momentami przechodził bunt młodzieńczy, żeby po chwili znów być odpowiedzialnym dorosłym. Znów - wydaje mi się, że chodziło o wprowadzenie powiewu młodości, a niestety postać tylko na tym ucierpiała.
Samym zakończeniem też jestem troszkę rozczarowana. Wiem, że to tak specjalnie, ale osobiście czuję lekki niedosyt.

Kolejna zbrodnia z historią w tle - uwielbiam takie połączenie! Pani Klejzerowicz świetnie połączyła legendy o skarbach templariuszy z wątkami o hitlerowcach - to dało czytelnikowi wrażenie niekończącej się tajemnicy, przekazywanej z pokolenia na pokolenie. Ten wątek "trwania i nieprzemijania" można było dostrzec także poprzez wprowadzenie do śledztwa młodszych postaci:...

Pierwsza książka Anny Klejzerowicz przeczytana. Sięgnąłem po nią dość przypadkowo i nie żałuję. Lekka niezwykle narracja prowadzi nas po Gdańsku i okolicach, odwołuje się mocno do historii i sztuki. Całość dopełnia rewelacyjna postać dziennikarza (eks-policjanta) jak i jego bliscy - ciekawi, ciepli jakże rzeczywiści. To co wspomniałem wplątane jest w kryminalną fabułę, jednak bez skupiania się na rzemiośle policyjnym, raczej na chciwości i motywach przestępstwa. Dla uśmiechu na buzi czytelnika co chwilę natykamy się na wszechpanująca miłość. Co z negatywami? Chyba trochę niedopowiedziane zakończenie, aż prosiło się o dodatkowe z 50 stron. Co dalej z czytelniczymi planami? Napewno siegnę po kolejny tom z Emilem Żądło w roli głównej.

Pierwsza książka Anny Klejzerowicz przeczytana. Sięgnąłem po nią dość przypadkowo i nie żałuję. Lekka niezwykle narracja prowadzi nas po Gdańsku i okolicach, odwołuje się mocno do historii i sztuki. Całość dopełnia rewelacyjna postać dziennikarza (eks-policjanta) jak i jego bliscy - ciekawi, ciepli jakże rzeczywiści. To co wspomniałem wplątane jest w kryminalną fabułę,...