Wewnętrzne problemy Peru lat 70-80 tych (jak zakładam) Świetlisty szlak, wojna domowa, bieda, tarcia etniczne. Jednak pierwsze skrzypce w tej powieści grają andyjskie legendy. Czyli Llosa w swoim żywiole!
Pewnie wiele osób po przeczytaniu tej książki powie sobie : Peru? Nigdy w życiu moja noga tam nie postanie! Ja wręcz przeciwnie.

Wewnętrzne problemy Peru lat 70-80 tych (jak zakładam) Świetlisty szlak, wojna domowa, bieda, tarcia etniczne. Jednak pierwsze skrzypce w tej powieści grają andyjskie legendy. Czyli Llosa w swoim żywiole!
Pewnie wiele osób po przeczytaniu tej książki powie sobie : Peru? Nigdy w życiu moja noga tam nie postanie! Ja wręcz przeciwnie.

Książka ma swój niezwykły klimat i zgrabną historie miłosną snutą w tle głównego trochę mrocznego wątku. Warto przeczytać i spędzić trochę czasu w Andach :)

Książka ma swój niezwykły klimat i zgrabną historie miłosną snutą w tle głównego trochę mrocznego wątku. Warto przeczytać i spędzić trochę czasu w Andach :)

Tak jak lubię Llosę, tak ta książka mnie męczyła. Przeskoki, czasami nie wiedziałam kto jest kim i dlaczego. Niby jest klimat, dobrze się czyta, jednak męczyłam się i nie skończyłam książki, co rzadko mi się zdarza. Może kiedyś do niej wrócę.

Tak jak lubię Llosę, tak ta książka mnie męczyła. Przeskoki, czasami nie wiedziałam kto jest kim i dlaczego. Niby jest klimat, dobrze się czyta, jednak męczyłam się i nie skończyłam książki, co rzadko mi się zdarza. Może kiedyś do niej wrócę.

Nie polecam czytać będąc turysta w peruwieńskich Andach ;)

Nie polecam czytać będąc turysta w peruwieńskich Andach ;)

Ge-nial-na. Czułam się, jakbym tak była, tam, w Andach z Litumą. Zachwycona rzuciłam się na też na inne książki Llosy, i tu nastąpił wielki zonk, ale ta powieść zachwyciła mnie niesamowicie.

Ge-nial-na. Czułam się, jakbym tak była, tam, w Andach z Litumą. Zachwycona rzuciłam się na też na inne książki Llosy, i tu nastąpił wielki zonk, ale ta powieść zachwyciła mnie niesamowicie.

Kontynuuję poznawanie twórczości Llosy, to już któraś kolejna jego książka, tę jednak muszę ocenić trochę słabiej. To ten sam Lituma ze sprawy Palomina, tylko jego dalsze losy. Czyta się bardzo dobrze, aczkolwiek miejscami urok zanika i struktura nie jest aż tak przemyślana, a przynajmniej nie jest już tak płynnie przechodząca z wątku w wątek, jak mnie już do tego zdążył przyzwyczaić LLosa. Czuć, że troszkę tu na siłę kombinuje, i mam też wrażenie, że niektóre ciekawsze wątki zostały urwane i czuć po prostu niedosyt.

Kontynuuję poznawanie twórczości Llosy, to już któraś kolejna jego książka, tę jednak muszę ocenić trochę słabiej. To ten sam Lituma ze sprawy Palomina, tylko jego dalsze losy. Czyta się bardzo dobrze, aczkolwiek miejscami urok zanika i struktura nie jest aż tak przemyślana, a przynajmniej nie jest już tak płynnie przechodząca z wątku w wątek, jak mnie już do tego zdążył...

Męczyłem się trochę z tą książką. Być może było to spowodowane specyficzną tematyką, która nie trafiła na podatny grunt. Może miałem za duże oczekiwania (po "Szelmostwach niegrzecznej dziewczynki"),którym nie sprostała tym razem proza jednego z moich ulubionych pisarzy. Całość zapowiadała się całkiem nieźle (czekałem na wątki dotyczące "Świetlistego Szlaku"),ale wykonanie mnie rozczarowało. Przegadane, za dużo pseudofilozoficznych rozważań, które snują się całymi stronicami. Ze zdziwieniem jeszcze raz przeczytałem, że ta powieść została nagrodzona. No chyba, że Llosa nie ma z kim przegrać :)
Dla wytrwałych miłośników pisarza.

Męczyłem się trochę z tą książką. Być może było to spowodowane specyficzną tematyką, która nie trafiła na podatny grunt. Może miałem za duże oczekiwania (po "Szelmostwach niegrzecznej dziewczynki"),którym nie sprostała tym razem proza jednego z moich ulubionych pisarzy. Całość zapowiadała się całkiem nieźle (czekałem na wątki dotyczące "Świetlistego Szlaku"),ale...

Wiarygodność tej książki okazała się zbyt duża dla mojej wrażliwości.

Wiarygodność tej książki okazała się zbyt duża dla mojej wrażliwości.

Bardzo mocna. Przez nią nie pojadę do Peru

Bardzo mocna. Przez nią nie pojadę do Peru

To moje kolejne spotkanie z powieścią peruwiańską. W dodatku tego samego Autora. Powieścią pełną tajemnic, niedopowiedzeń. Chwilami mroczną. Jej bohaterowie są zdolni do okrutnych czynów, a jednocześnie potrafią kochać, dbać o innych. W ich wzajemnych relacjach dominują niezrozumienie, podejrzliwość. Na stronach tej książki spotykamy duchy, partyzantów, „siły rządowe” i zwykłych mieszkańców. Wszyscy są podejrzani. Trudno stwierdzić, kto jest ostatecznie winny tego, co spotyka mieszkańców Andów – niespodziewanych zaginięć ich bliskich. Nikt nic nie wie, nikt nic nie widział? A może nie chciał. Nic dziwnego, że śledztwo przez długi czas nie przynosi efektów. Nie przez nieudolność śledczych, lecz z powodu strachu, niechęci, niewiedzy zeznających. A może ze względu na działanie duchów?
Dosadny język i specyficzne poczucie humoru mogą sprawić, iż nie każdy zachwyci się tą powieścią. Inni właśnie te elementy uznają za szczególnie wartościowe.

To moje kolejne spotkanie z powieścią peruwiańską. W dodatku tego samego Autora. Powieścią pełną tajemnic, niedopowiedzeń. Chwilami mroczną. Jej bohaterowie są zdolni do okrutnych czynów, a jednocześnie potrafią kochać, dbać o innych. W ich wzajemnych relacjach dominują niezrozumienie, podejrzliwość. Na stronach tej książki spotykamy duchy, partyzantów, „siły rządowe” i...