Ta obyczajowa cegła to świetny przykład tego, że są z gruntu proste opowieści, które biją na łeb nawet wymyślne hollywoodzkie scenariusze za grubą kasę.

Mamy tu mianowicie dość niesamowitą historię młodej Amerykanki, która w latach 30-tych decyduje się wyjechać do ZSRR. Florence wierzy w szczytne ideały komunizmu i w to, że czeka tam na nią lepsze życie (a także pewien przystojny Siergiej, który namieszał jej w głowie). Trochę wody upłynie, zanim do niej dotrze, że ta naszpikowana pięknymi hasłami ideologia, która ją tak kusiła, to ściema, która ciągnie za sobą głównie terror i zbrodnie. Życie w brutalnej totalitarnej machinie, w cieniu strachu, donosów, aresztowań, stawia bohaterkę oko w oko z decyzjami nie do przeskoczenia, za które tak czy siak przychodzi słono płacić.

Lektura tej książki byłaby istną jazdą bez trzymanki, gdyby nie wprowadzające trochę równowagi i innej refleksji współczesne rozdziały. Ich bohaterem jest syn Florence, Julian, który jako już starszy człowiek wraca do Rosji w sprawach biznesowych (ropa, oligarchowie, te klimaty),ale przyjdzie mu również skonfrontować się z trudnymi wspomnieniami z dzieciństwa i młodości. Perspektywa Juliana to arcyciekawe, współczesne, bardzo wnikliwe spojrzenie nie tylko na to, co kiedyś spotkało jego samego i jego rodziców, ale także ogólnie na Rosję i przemiany, które w niej (nie) zaszły przez kilka dziesięcioleci wstecz.

Sana Krasikov stworzyła przejmującą, rodzinną opowieść o sile przetrwania i rozliczeniu się z tragiczną przeszłością, której ciężar spada na następne pokolenia. Czy jest jakaś szansa na uwolnienie się od takiego trudnego dziedzictwa, czy też to taka puszka Pandory, jak akta Florence w archiwach KGB, które Julian decyduje się w końcu ze strachem przejrzeć?
Pewną odpowiedzią na to pytanie jest Lenny, syn Juliana. Ale więcej nie zdradzę. Przeczytajcie sami. Warto.
Mnie ta książka zachwyciła pięknym stylem i dostarczyła mnóstwo emocji, również takich do łez, a losy Florence przyprawiły mniej więcej na równi o zdumienie i ciary.

Ta obyczajowa cegła to świetny przykład tego, że są z gruntu proste opowieści, które biją na łeb nawet wymyślne hollywoodzkie scenariusze za grubą kasę.

Mamy tu mianowicie dość niesamowitą historię młodej Amerykanki, która w latach 30-tych decyduje się wyjechać do ZSRR. Florence wierzy w szczytne ideały komunizmu i w to, że czeka tam na nią lepsze życie (a także pewien...

Pomimo tego, że główna bohaterka wzbudzała moją antypatię ( starałam się ją zrozumieć) to historia jest rewelacyjna. Polecam

Pomimo tego, że główna bohaterka wzbudzała moją antypatię ( starałam się ją zrozumieć) to historia jest rewelacyjna. Polecam

Losy pokoleń z dylematami tego, skąd naprawdę pochodzą i o tym, że wyjazd to ucieczka, która może przesądzić o naszym przeznaczeniu...

Losy pokoleń z dylematami tego, skąd naprawdę pochodzą i o tym, że wyjazd to ucieczka, która może przesądzić o naszym przeznaczeniu...

Cholernie ważna książka pozwalająca spróbować zrozumieć sowiecką Rosję. Amerykanka, podążając za miłością wyjeżdża do Rosji, gdzie zostaje zwerbowana przez NKWD, podstępem pozbawiona obywatelstwa, trafia do łagru a następnie, pod koniec życia przekonana przez syna, którego nie chce ponownie stracić wraca do Ameryki. Monumentalna powieść, świetnie napisana. Ukazuje życie Fein z dwóch perspektyw: dorosłego syna i Jej.
Ale bogactwem jest ukazanie zwyczajnego życia w stalinowskiej Rosji. Zdecydowanie warto.

Cholernie ważna książka pozwalająca spróbować zrozumieć sowiecką Rosję. Amerykanka, podążając za miłością wyjeżdża do Rosji, gdzie zostaje zwerbowana przez NKWD, podstępem pozbawiona obywatelstwa, trafia do łagru a następnie, pod koniec życia przekonana przez syna, którego nie chce ponownie stracić wraca do Ameryki. Monumentalna powieść, świetnie napisana. Ukazuje życie...

Podeprę się tekstem z okładki.
"Patrioci to zarazem romans i powieść szpiegowska, klasyczna saga i współczesna powieść idei". Zbyt dużo jak dla mnie tych gatunków w jednym, w wyniku czego, w moim odczuciu powieść została pozbawiona jakiegoś konkretnego rysu. O ile wątek skomplikowanych relacji matki i syna intrygował i angażował, to obrazy życia Amerykanki w Rosji, w czasach przedwojennych i w powojennym reżimie zupełnie do mnie nie przemawiał. Nie odczułam grozy życia w opresyjnym państwie i związanych z tym problemów. Nie przekonały mnie życiowe wybory głównej bohaterki, ani obrazy putinowskiej Rosji. W sumie końcówkę wymęczyłam. A zapowiadało się tak ciekawie. Co nie zagrało?

Podeprę się tekstem z okładki.
"Patrioci to zarazem romans i powieść szpiegowska, klasyczna saga i współczesna powieść idei". Zbyt dużo jak dla mnie tych gatunków w jednym, w wyniku czego, w moim odczuciu powieść została pozbawiona jakiegoś konkretnego rysu. O ile wątek skomplikowanych relacji matki i syna intrygował i angażował, to obrazy życia Amerykanki w Rosji, w...

Czy zachodnioeuropejscy autorzy potrafią pisać o wschodzie? Nie wydaje mi się, nawet jeśli za dziecka żyli w innej rzeczywistości, zmiana otoczenia gruntownie wpływa na ich sposób postrzegania świata. A na samych wspomnieniach nie da się tworzyć realistycznych i dobrze opisanych fabuł.

Czy zachodnioeuropejscy autorzy potrafią pisać o wschodzie? Nie wydaje mi się, nawet jeśli za dziecka żyli w innej rzeczywistości, zmiana otoczenia gruntownie wpływa na ich sposób postrzegania świata. A na samych wspomnieniach nie da się tworzyć realistycznych i dobrze opisanych fabuł.

Poruszająca historia.
Bohaterką książki jest Florence Salomon, która w latach 30 - tych XX wieku porzuca życie w NY i zauroczona ideami komunizmu wyjeżdża do ZSSR. Książka opowiada o jej całym życiu, rodzinie i przemianie jaka w niej zaszła pod wpływem okrutnego systemu, który sama wybrała.
Powieść przedstawia losy bohaterki z dwóch perspektyw - jej samej oraz jej jsyna, który po jej śmierci współcześnie poszukuje informacji o życiu matki.
Polecam 😁

Poruszająca historia.
Bohaterką książki jest Florence Salomon, która w latach 30 - tych XX wieku porzuca życie w NY i zauroczona ideami komunizmu wyjeżdża do ZSSR. Książka opowiada o jej całym życiu, rodzinie i przemianie jaka w niej zaszła pod wpływem okrutnego systemu, który sama wybrała.
Powieść przedstawia losy bohaterki z dwóch perspektyw - jej samej oraz jej jsyna,...

Nie pamiętam bardziej seksistowskiego i szowinistycznego tekstu. Każda strona roi się od przedmiotowego traktowania kobiet. Szczytem umiejętności językowych autorki jest fragment: "„Wchodzisz do dowolnego klubu w Pattayi, a oni tam mają tancerki, które strzelają piłeczkami pingpongowymi z cipki. – Przykucnął, żeby zademonstrować, a jego towarzyszki wybuchły piskliwym śmiechem. – Mówię absolutnie poważnie. Znam faceta, któremu taka piłeczka prawie wybiła oko. Zapytajcie mojego kolegę, on wam o tym opowie – powiedział, chwytając Lenny’ego pod ramię.”
I to napisała kobieta??? Serio???
Wiem, że literatura ma czasami szokować, ale jeśli owe zabiegi językowe mają służyć tylko dokładniejszemu sportretowaniu środowiska, gdzie rozgrywa się akcje to wydaje mi się, że ten cel można osiągnąć bez naruszania granicy dobrego smaku i to w tak ordynarny sposób.

Nie pamiętam bardziej seksistowskiego i szowinistycznego tekstu. Każda strona roi się od przedmiotowego traktowania kobiet. Szczytem umiejętności językowych autorki jest fragment: "„Wchodzisz do dowolnego klubu w Pattayi, a oni tam mają tancerki, które strzelają piłeczkami pingpongowymi z cipki. – Przykucnął, żeby zademonstrować, a jego towarzyszki wybuchły piskliwym...

"Patrioci" to bardzo dobra i pokażna historia międzypokoleniowa. Powieść jest miejscami nierówna, niektóre rozdziały mocno wciągają, a po jakimś czasie tempo spada. Męczyłam się z tą lekturą przez jakiś czas, lecz ostatecznie jestem z niej zadowolona.
Dobrze się nadaje na wydłużające się wieczory do herbatki.

"Patrioci" to bardzo dobra i pokażna historia międzypokoleniowa. Powieść jest miejscami nierówna, niektóre rozdziały mocno wciągają, a po jakimś czasie tempo spada. Męczyłam się z tą lekturą przez jakiś czas, lecz ostatecznie jestem z niej zadowolona.
Dobrze się nadaje na wydłużające się wieczory do herbatki.

"Patrioci" Sany Krasikov to monumentalna powieść amerykańskiej pisarki gruzińskiego pochodzenia. Okrzyknięta "Doktorem Żywago" naszych czasów.
Napisana z rozmachem trzypokoleniowa saga rodzinna zapoczątkowana w latach 30-tych XX wieku aż po współczesność. Akcja książki toczy się w Ameryce i Rosji.
Młoda Amerykanka, Florence kierując się obietnicą miłości opuszcza Brooklyn i przyjeżdża do Związku Radzieckiego. Szybko wpada w pułapkę systemu. Niestety, powrót do Stanów Zjednoczonych jest niemożliwy.
Po latach jej syn, Julian odkrywa historię Amerykanów porzuconych przez własną ojczyznę.
"Patrioci" to historia matki przeplatana narracją syna. Poruszająca opowieść nie tylko o skomplikowanych relacjach rodzinnych naznaczonych polityką, ale przede wszystkim o potrzebie zrozumienia motywacji bliskich.
Książka jest pięknym połączeniem sagi rodzinnej, romansu oraz powieści historycznej. Język utworu jest zarówno piękny, jak i przenikliwy, zachęcający do zaczytania się w historię. GORĄCO POLECAM!

"Patrioci" Sany Krasikov to monumentalna powieść amerykańskiej pisarki gruzińskiego pochodzenia. Okrzyknięta "Doktorem Żywago" naszych czasów.
Napisana z rozmachem trzypokoleniowa saga rodzinna zapoczątkowana w latach 30-tych XX wieku aż po współczesność. Akcja książki toczy się w Ameryce i Rosji.
Młoda Amerykanka, Florence kierując się obietnicą miłości opuszcza Brooklyn...