Rzadko zachwycam się opowiadaniami, więc i po ten zbiór sięgnęłam z mocno ograniczoną nadzieją na dobrą literaturę. A jednak autorka miło mnie zaskoczyła. Opowiadania bardzo zgrabnie napisane, z wyraźnym wprowadzeniem, punktem kulminacyjnym oraz dającym do myślenia zakończeniem. Wyjątkowo podczas czytania nie czułam się jakbym przerzucała kanały w TV łapiąc po kawałku każdego z wyświetlanych na nich filmów. Tematyka być może nie do końca zrozumiała dla kogoś, kto całe życie przesiedział w bezpiecznym miejscu i nie musiał podejmować ryzyka związanego z poszukiwaniem tego lepszego miejsca na ziemi, aczkolwiek ciekawa z punktu widzenia Europejczyka, którego życie toczy się w miejscu usytuowanym zarówno geograficznie jak i kulturowo między wschodem za zachodem. Dystans między jednym a drugim jest właśnie w tym zbiorze ukazany.

Rzadko zachwycam się opowiadaniami, więc i po ten zbiór sięgnęłam z mocno ograniczoną nadzieją na dobrą literaturę. A jednak autorka miło mnie zaskoczyła. Opowiadania bardzo zgrabnie napisane, z wyraźnym wprowadzeniem, punktem kulminacyjnym oraz dającym do myślenia zakończeniem. Wyjątkowo podczas czytania nie czułam się jakbym przerzucała kanały w TV łapiąc po kawałku...

Kawał całkiem dobrej literatury, mimo dość niepozornej formy. A chodzi o ludzkie koszty emigracji zarobkowej do centrów świata z krajów jakoś tam upośledzonych.

Mimo że są z tego pieniądze, to musi to wszystko kosztować w płaszczyźnie innej niż finansowa - psychologicznej, rodzinnej, męsko-damskiej, kulturowej i paru jeszcze innych.

Tylko dalekie tego refleksy widziałem u Polaków harujących w USA, gdy byłem tam jako gość z krótką wizytą u znajomych. Relacje między nimi samymi lekko przerażają. Nie są to przesadnie szczęśliwi ludzie, choć przecież zarabiają tam takie pieniądze, o których w swych Grajewach czy Pionkach mogliby tylko pomarzyć. A może właśnie dlatego…

I o tym w poruszający sposób mówią te opowiadania.

Kawał całkiem dobrej literatury, mimo dość niepozornej formy. A chodzi o ludzkie koszty emigracji zarobkowej do centrów świata z krajów jakoś tam upośledzonych.

Mimo że są z tego pieniądze, to musi to wszystko kosztować w płaszczyźnie innej niż finansowa - psychologicznej, rodzinnej, męsko-damskiej, kulturowej i paru jeszcze innych.

Tylko dalekie tego refleksy...

przyjemna książka, bardzo mnie szokuje ilość niskich ocen. Książka została nagrodzona jako najlepszy debiut literacki. Książkę mogę zdecydowanie pochwalić za urzekające opisy, przyjemny intelektualny humor, dojrzałe podejście do opisu kobiecej seksualności, i zdecydowanie przyjemny dojrzały charakter opowiadania. Polecam także się zapoznać z treścią tego podcastu:
https://open.spotify.com/episode/3UNdCfDjxjr3oze87Zeixh?si=DajDyWWXTfKE8fYRM2ELF
który świetnie opisuje kulturę społeczną panującą w Gruzji, w której rodzina ma priorytet, a ludzie potrafią się zadłużyć by pożyczyć pieniądze swojej ciotce, bo w końcu ona by to samo dla nich zrobiła. Przez co ludzie w kraju są zadłużeni, często uzależnieni. Kilkakrotnie autorka książki, w mniej lub bardziej bezpośredni sposób daje o tym znać w swoim opowiadaniu. Oczywiście, wszystko jest dużo subtelniejsze, i delikatniej opisane, jak przystało na dojrzałe dzieło literackie. Książkę zdecydowanie polecam inteligentnym, bystrym kobietom, zakochanym w pięknej dojrzałej intelektualnie prozie.

przyjemna książka, bardzo mnie szokuje ilość niskich ocen. Książka została nagrodzona jako najlepszy debiut literacki. Książkę mogę zdecydowanie pochwalić za urzekające opisy, przyjemny intelektualny humor, dojrzałe podejście do opisu kobiecej seksualności, i zdecydowanie przyjemny dojrzały charakter opowiadania. Polecam także się zapoznać z treścią tego...

Słabym punktem tej książki nie są źle napisane reportaże, bo momentami są nawet ciekawe i wciągające. Słabym punktem książki są reportaże, które nie są reportażami. Książkę czyta się bardziej jak opowiadanie, stąd brak wrażenia, że to się ponoć naprawdę wydarzyło. Akcje jak w filach klasy ,,B", postacie mało wyraziste i sztampowe a historie powielające stereotypy o wypudrowanych blond Rosjankach/Gruzinkach, które za zieloną kartę zniosą bicie i poniżanie. Zdecydowanie nie oddaje ani nadziei ani rozpaczy uchodźców.

Słabym punktem tej książki nie są źle napisane reportaże, bo momentami są nawet ciekawe i wciągające. Słabym punktem książki są reportaże, które nie są reportażami. Książkę czyta się bardziej jak opowiadanie, stąd brak wrażenia, że to się ponoć naprawdę wydarzyło. Akcje jak w filach klasy ,,B", postacie mało wyraziste i sztampowe a historie powielające stereotypy o...

Książka do bólu poprawna, w sam raz do czytania w tramwaju lub kolejce do lekarza. Zapomniałam o niej chwilę po tym, jak skończyłam czytać.

Książka do bólu poprawna, w sam raz do czytania w tramwaju lub kolejce do lekarza. Zapomniałam o niej chwilę po tym, jak skończyłam czytać.

Książce zdecydowanie brakuje emocji. A może raczej nie książce lecz piszącej ją autorce. Nie byłam w stanie wczuć się w problemy bohaterów, którzy sprawiali na mnie wrażenie papierowych a nie realnych osób.

Książce zdecydowanie brakuje emocji. A może raczej nie książce lecz piszącej ją autorce. Nie byłam w stanie wczuć się w problemy bohaterów, którzy sprawiali na mnie wrażenie papierowych a nie realnych osób.

Zapowiadało się ciekawie: problem emigracji (głównie zarobkowej, ale pojawił się również wątek ucieczki z kraju wyniszczonego przez wojnę),słowiańska dusza przeniesiona na ziemie amerykańskie, zderzenie kulturowe, a zarazem zderzenie nadziei i oczekiwań z brutalną rzeczywistością, bezdusznymi procedurami i tak dalej, i tak dalej. Jednym słowem: zapowiadała się interesująca lektura, ukazująca znaną skądinąd problematykę z trochę innej perspektywy. Wyszło jednak, przynajmniej w moim odczuciu, nijako. Nawet bardzo nijako.

Może gdyby to był reportaż, a nie opowiadania, oddźwięk też byłby inny. Autorkę usprawiedliwiałoby to, że jednak opierała się na rzeczywistych relacjach, że zbyt wiele nie mogła dodać od siebie, nie mogła wczuć się w czyjś sposób myślenia. Ale tomik „Jeszcze rok”, to jednak czysta literatura - oparta z pewnością na rzeczywistych przeżyciach, wnioskach i refleksjach, ale jednak fikcja literacka, a nie obiektywny reportaż czy relacja dziennikarska. Generalnie nic więc autorki nie ograniczało, żeby nadać swoim pomysłom trochę bardziej dopracowany kształt...

Całość tomu składa się z kilku krótkich rozdziałów - opowiadań, zupełnie odrębnych, z odmiennymi bohaterami, połączonych jedynie współnym motywem doświadczeń emigracyjnych. Jednak jeśliby nie zwracać uwagi na imiona bohaterów, można odnieść wrażenie, że to tak naprawdę jedna i ta sama opowieść: historie i doświadczenia są dosyć podobne, problemy – również. Owszem, pojawiają się pewne niuanse, jakby problem nieumiejętności odnalezienia się za granicą pokazany został z kilku perspektyw, z podkreśleniem takiego czy innego aspektu (zatrata więzi rodzinnych, upadek tradycyjnych wartości na rzecz pieniądza, zatrata tożsamości narodowej i kulturowej). Ale jednak po przeczytaniu całości – wszystkie refleksje zlewają się w jedno. I tak naprawdę zbyt dużo w pamięci nie zostaje.

I właśnie to jest mój główny zarzut w stosunku do tej książki: pozostawia ona czytelnika zupełnie obojętnym. Nie wzbudza uczuć – żadnej sympatii, czy chociażby empatii w stosunku do jej bohaterów, żadnego wzruszenia, a nawet irytacji takim czy innym zachowaniem. Może gdyby autorka pokusiła się o trochę głębszy rys psychologiczny, gdyby pozwoliła swoim bohaterom powiedzieć o sobie coś więcej – efekt byłby inny. A tak – pokazała kilka obrazków z życia emigracji, rzuciła kilka haseł. Nie żeby każda tego typu opowieść musiała od razu przerodzić się w epopeję na kilkaset stron. Ale jednak pozostawiają te opowiadania duży niedosyt. I więcej, niestety, nic.

Zapowiadało się ciekawie: problem emigracji (głównie zarobkowej, ale pojawił się również wątek ucieczki z kraju wyniszczonego przez wojnę),słowiańska dusza przeniesiona na ziemie amerykańskie, zderzenie kulturowe, a zarazem zderzenie nadziei i oczekiwań z brutalną rzeczywistością, bezdusznymi procedurami i tak dalej, i tak dalej. Jednym słowem: zapowiadała się interesująca...

Ilość stron: 271
To pierwsza książka tej autorki jaką przeczytałam. Do lektury zachęcił mnie opis na okładce. Zawiera osiem opowiadań:
„Dla towarzystwa” - 30 stron
„Maja w Yonkers” - 29 stron
„Zastępstwo” - 26 stron
„Asal” - 30 stron
„Lepsza połowa” - 35 stron
„Dług” - 26 stron
„Repatrianci” - 30 stron
„Czwartego Rzymu nie będzie” - 59 stron

Pierwsze, czyli „Dla towarzystwa” nie jest zbyt ciekawe. Zawiera głównie wątek romansu.
Drugie, czyli „Maja w Yonkers” kolejne nie zbyt ciekawe. Zawiera jednak wątek psychologiczny, który w miarę zaciekawia.
Trzecie, czyli „Zastępstwo” tu również pojawia się wątek romansowy. Jest to nawet ciekawe opowiadanie. Lepsze od poprzednich.
Czwarte, czyli „Asal” było nudne i przeczytałam tylko połowę.
Piąte, czyli „Lepsza połowa” zawiera wątek romansu, ale niezbyt szczęśliwego. Dobrze się to czytało. Skończyło się pozytywnie. Psychologii też nie zabrakło.
Szóste, czyli „Dług” nie zaciekawiło mnie za bardzo. Ledwo doczytałam do końca.
Siódme, czyli „Repatrianci” ma nudną treść od początku do końca.
Ósme, czyli „Czwartego Rzymu nie będzie” - podobnie jak powyżej.

Podsumowując polecam tylko dwa opowiadania na osiem.

Ilość stron: 271
To pierwsza książka tej autorki jaką przeczytałam. Do lektury zachęcił mnie opis na okładce. Zawiera osiem opowiadań:
„Dla towarzystwa” - 30 stron
„Maja w Yonkers” - 29 stron
„Zastępstwo” - 26 stron
„Asal” - 30 stron
„Lepsza połowa” - 35 stron
„Dług” - 26 stron
„Repatrianci” - 30 stron
„Czwartego Rzymu nie będzie” - 59 stron

Pierwsze, czyli „Dla...

Zbiór opowiadań o emigrantach, przeważnie kobietach, z Gruzji w USA.
Nic porywającego. Ot, życie. Czasem miłość, czasem nuda,zawsze niewiadoma.

Zbiór opowiadań o emigrantach, przeważnie kobietach, z Gruzji w USA.
Nic porywającego. Ot, życie. Czasem miłość, czasem nuda,zawsze niewiadoma.

Nic porywającego. Dobra dla zabicia czasu.

Nic porywającego. Dobra dla zabicia czasu.