Piękna wyobraźnia, choć niewykorzystana do końca.

Piękna wyobraźnia, choć niewykorzystana do końca.

Pomieszanie z poplątaniem w tej powieści sprawia, że nie przywiązujemy zbyt dużej uwagi do tego, co się dzieje. Nawał pomysłów, czasem niezbyt przemyślanych, bardzo niespójna i nielogiczna idea na wyjaśnienie wszelkich zjawisk wymyślonych na potrzeby powieści, specyficzny główny bohater, momentami bardzo drętwa akcja i średnie zakończenie...

Nie wiem, ale mnie to nie przypadło do gustu.

Pomieszanie z poplątaniem w tej powieści sprawia, że nie przywiązujemy zbyt dużej uwagi do tego, co się dzieje. Nawał pomysłów, czasem niezbyt przemyślanych, bardzo niespójna i nielogiczna idea na wyjaśnienie wszelkich zjawisk wymyślonych na potrzeby powieści, specyficzny główny bohater, momentami bardzo drętwa akcja i średnie zakończenie...

Nie wiem, ale mnie to nie...

Kuriozalna rzecz, można by złośliwie powiedzieć, że to dobrze, że to jest ostatnie dzieło autora.
Przez długi czas czytając głowiłem się o co tu w ogóle chodzi z tymi podróżami temporalnymi, zaś opis okładkowy wydawał mi się z początku wtopą logiczną wydawcy. Okazało się ostatecznie, że te tzw. podróże temporalne to szczyt abstrakcji, nielogiczności, zaś okładkowy "czas działający wstecz", to nie tylko autentyczny pomysł autora, ale nadto potężny spojler fabularny, wyjawiający kulminacyjne sceny powieści.
Czytając, nie wiedziałem co czytam. Bohaterowie niby przenoszą się w czasie fizycznie, ale w sumie ich ciała zostają w ośrodku temporalnym, a cała podróż temporalna możliwa jest wyłącznie zażywając LSD (tutaj dla niepoznaki nazywane CSD),czyli taki trochę odlot na haju, duchy czy też jakiś Second Life, ale od razu podróże w czasie??? Skojarzenia ewidentne z "Labiryntem odbić" Lukjanienki. Jak opisuje to Aldiss - "ich fizyczność została zredukowana do zjaw oddzielonych od świata zewnętrznego, niezdolnych wpłynąć na rzeczywistość wokół nich, nawet kopnąć niewielkiego kamyczka", a zaraz obok bohaterowie w czasach prehistorycznych "prowadzą tu sklep", "Bush rozbił namiot", "zjedli wspólnie kolację", "generacja Busha dość bezkrytycznie podchodziła do problemu ekskrementów".
Ale to jest pikuś, bo kulminacyjnie autor proponuje lepszą rewelację - dosłowne potraktowanie wizji przedstawionej w teledysku "Return to innocence" Enigmy. To trzeba zacytować - "człowiek zdołał wydedukować, że dotychczasowe koncepcje przeszłości, dotyczą w rzeczywistości przyszłości", "w rzeczywistości ciepło przechodzi z ciał zimnych w stronę ciepłych - Słońce raczej kumuluje ciepło, niż je wydziela", "kolejność procesów przedstawia się tak, że pocisk najpierw opuszcza ciało, później trafia do twojej broni, ty naciskasz przycisk, a potem przejawiasz intencje zrobienia tego", "entropia działa w odwrotnym kierunku niż zakładamy", "stwierdzenie, że wszyscy powstaniemy z martwych jest dosłownym oddaniem stanu faktycznego", "jeśli ciało zostało poddane kremacji - płomienie na nowo zrekonstruują je z prochu w powłokę cielesną".
Same genialne obserwacje.
Moja opinia jest taka - uwiąd twórczy charakteryzuje się m.in. tym, że twórca wymyśla niedorzeczny konspekt, uwłaczający inteligencji i procesom poznawczym człowieka, dla pozoru korzystając z nieprzebadanych aspektów rzeczywistości takich jak np. ludzki mózg. Czyli puszczamy taśmę na wstecznym i voila - mamy kreatywne s-f.
"Kryptozoik" to potężna, surrealistyczna grafomania.

Kuriozalna rzecz, można by złośliwie powiedzieć, że to dobrze, że to jest ostatnie dzieło autora.
Przez długi czas czytając głowiłem się o co tu w ogóle chodzi z tymi podróżami temporalnymi, zaś opis okładkowy wydawał mi się z początku wtopą logiczną wydawcy. Okazało się ostatecznie, że te tzw. podróże temporalne to szczyt abstrakcji, nielogiczności, zaś okładkowy "czas...

To nie jest opinia, ale nowa wersja portalu wymaga wpisania kilku słów, by dołączyć książkę do biblioteczki.
Pozdrawiam

To nie jest opinia, ale nowa wersja portalu wymaga wpisania kilku słów, by dołączyć książkę do biblioteczki.
Pozdrawiam

Książka co najwyżej średnia. Wyczuwam mocne inspiracje Kafką. Koncepcje dosyć szalone i raczej niekonsekwentne. Tak naprawdę trudno powiedzieć co autor chciał napisać, być może sam nie wiedział...

Książka co najwyżej średnia. Wyczuwam mocne inspiracje Kafką. Koncepcje dosyć szalone i raczej niekonsekwentne. Tak naprawdę trudno powiedzieć co autor chciał napisać, być może sam nie wiedział...

Bardzo trudna książka w odbiorze, niby czyta się szybko, można ją spokojnie połknąć w jeden, góra dwa dni ale trzeba bardzo porządnie się skupić i uruchomić wyobraźnię, żeby dobrze zrozumieć co autor miał na myśli. Uwielbiam Aldissa a to jest chyba jego najbardziej skomplikowana powieść. Książka opowiada o podróżach w czasie ale w zupełnie inny sposób niż prezentowany do tej pory. Koncepcja świata jest absolutnie odwrócona do góry nogami. Nic tu nie jest oczywiste i proste. Autor skupia się na kondycji człowieka oraz jego smutnym losie. To trochę taka anty-utopia, która prezentuje ciekawy sposób odbierania rzeczywistości. Pozycja obowiązkowa dla fanów sf o bardzo mrocznym wydźwięku. Polecam

Bardzo trudna książka w odbiorze, niby czyta się szybko, można ją spokojnie połknąć w jeden, góra dwa dni ale trzeba bardzo porządnie się skupić i uruchomić wyobraźnię, żeby dobrze zrozumieć co autor miał na myśli. Uwielbiam Aldissa a to jest chyba jego najbardziej skomplikowana powieść. Książka opowiada o podróżach w czasie ale w zupełnie inny sposób niż prezentowany do...

Początek książki jest bardzo średni, autor z niewiadomych przyczyn próbuje na siłę uskuteczniać filozoficzne przemyślenia. Później zaczyna się ciekawszy wątek, ale od razu zostaje przysypany (tak, znowu) filozoficznym bełkotem, bo inaczej nie da się tego nazwać. Główny bohater jest trochę niekonsekwentny, ciężko go polubić, tak jak i resztę.

Gdyby z książki wyrzucić wszystkie te - w założeniu - wzniosłe i odkrywcze filozofie, wyszłaby ciekawa historia, zwłaszcza przy naprawdę dobrym pomyśle na podwójne zakończenie, które każdy czytelnik może odczytać na swój sposób.

A tak to mamy właściwie podróże w czasie, które zazwyczaj nic nie znaczą, a są jakby tylko tłem do przemyśleń niespełnionego artysty, który zostaje uwikłany w pewną intrygę poprowadzoną bez większego polotu.

Cóż, pomysł był, ale po drodze rozmył się w świecie absurdu i nudnych, pseudofilozoficznych rozważań.

Początek książki jest bardzo średni, autor z niewiadomych przyczyn próbuje na siłę uskuteczniać filozoficzne przemyślenia. Później zaczyna się ciekawszy wątek, ale od razu zostaje przysypany (tak, znowu) filozoficznym bełkotem, bo inaczej nie da się tego nazwać. Główny bohater jest trochę niekonsekwentny, ciężko go polubić, tak jak i resztę.

Gdyby z książki wyrzucić...

Prawdopodobnie przeczytana przeze mnie została o dwadzieścia lat za późno...

Prawdopodobnie przeczytana przeze mnie została o dwadzieścia lat za późno...

Ta książka już jest legendą,przedstawia ona,podróże w czasie.Za pomocą siły umysłu.
Bohater nazywa się Bush i podróżuje,za równo do czasów dinozaurów,jak i epoki Wiktoriańskiej.
A mieszka z ojcem w roku 2090.
Książka zaczyna się bardzo dobrze,podróże w czasie są bardzo ciekawie opisane.
Natomiast Aldiss,nie przewidział przyszłości.Nie ma komórek,internetu.
Książka mi się jednak podobała.

Ta książka już jest legendą,przedstawia ona,podróże w czasie.Za pomocą siły umysłu.
Bohater nazywa się Bush i podróżuje,za równo do czasów dinozaurów,jak i epoki Wiktoriańskiej.
A mieszka z ojcem w roku 2090.
Książka zaczyna się bardzo dobrze,podróże w czasie są bardzo ciekawie opisane.
Natomiast Aldiss,nie przewidział przyszłości.Nie ma komórek,internetu.
Książka mi się...

Od początku do samego końca książka nie zachwyca. Główny wątek fabularny jest mało porywający i jest tylko tłem dla pojedynczych scen, które zaś są jedynie pretekstem dla ukazania wymyślonego uniwersum. Niestety ono również nie przekonuje. Brak w nim logiki i jakiegoś głębszego sensu. Dodatkowo sam warsztat autora jest przycieżki i mało efektowny. Dużo lepiej wychodzi tu powieść Dicka "Wbrew wskazówkom zegara" o podobnej tematyce.

Od początku do samego końca książka nie zachwyca. Główny wątek fabularny jest mało porywający i jest tylko tłem dla pojedynczych scen, które zaś są jedynie pretekstem dla ukazania wymyślonego uniwersum. Niestety ono również nie przekonuje. Brak w nim logiki i jakiegoś głębszego sensu. Dodatkowo sam warsztat autora jest przycieżki i mało efektowny. Dużo lepiej wychodzi tu...