Ślepe stado

Zaskakująco aktualna, poruszająca ważne tematy, szczególnie związane z ekologią i środowiskiem. Ogólnie wariacja na temat: w którą stronę zmierza świat. Biorąc pod uwagę fakt, że powieść została napisana prawie 50 lat temu, to muszę przyznać, że jestem pod wrażeniem. Co prawda czarne wizje autora jeszcze się nie ziściły, więc może nie eksploatujemy środowiska aż tak bardzo jak autor przewidywał, ale zobaczymy za kolejne 50 lat... Czas pokaże, na ile wizja Brunnera okazała się trafna.

Zaskakująco aktualna, poruszająca ważne tematy, szczególnie związane z ekologią i środowiskiem. Ogólnie wariacja na temat: w którą stronę zmierza świat. Biorąc pod uwagę fakt, że powieść została napisana prawie 50 lat temu, to muszę przyznać, że jestem pod wrażeniem. Co prawda czarne wizje autora jeszcze się nie ziściły, więc może nie eksploatujemy środowiska aż tak bardzo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przerażająca pozycja. Coś co było w 1972 książką S-F brzmi dziś jak aktualna gazeta/kanał informacyjny. Trzeba się przyzwyczaić tez do podobnej narracji: fabuła buduje się z kawałków, strzępków, urywków, reklam i newsów. Tak jak bezmyślne klikanie po kanałach i budowanie własnej meta-narracji tak i tu z tych drobin wyłania się przerażająco realna wizja.

Przerażająca pozycja. Coś co było w 1972 książką S-F brzmi dziś jak aktualna gazeta/kanał informacyjny. Trzeba się przyzwyczaić tez do podobnej narracji: fabuła buduje się z kawałków, strzępków, urywków, reklam i newsów. Tak jak bezmyślne klikanie po kanałach i budowanie własnej meta-narracji tak i tu z tych drobin wyłania się przerażająco realna wizja.

Pokaż mimo to

Niezła. Przerażająca wizja tego, co prawdopodobnie nas czeka, jeśli nie zadbamy o jedyną planetę, na której obecnie możemy żyć. Klimat powieści daje w kość. Autor opisuje świat w taki sposób, że momentami ciarki przechodzą. Fabuła przyzwoita, jest prywatne śledztwo w sprawie śmierci pewnej postaci, są różne wątki prowadzące do pewnego wniosku. Jest wiele zaskakujących zwrotów akcji u poszczególnych bohaterów. Jedyny minus wg mnie: jest zbyt wielu bohaterów prowadzonych jednocześnie i można się momentami pogubić kto jest kim. Natomiast na pewno warta przeczytania, nie tylko przez miłośników s.f.

Niezła. Przerażająca wizja tego, co prawdopodobnie nas czeka, jeśli nie zadbamy o jedyną planetę, na której obecnie możemy żyć. Klimat powieści daje w kość. Autor opisuje świat w taki sposób, że momentami ciarki przechodzą. Fabuła przyzwoita, jest prywatne śledztwo w sprawie śmierci pewnej postaci, są różne wątki prowadzące do pewnego wniosku. Jest wiele zaskakujących...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ta książka jest przerażająco prorocza i uważam, że powinna zostać włączona w kanon licealnych lektur. Specyficzny sposób przedstawienia świata nie każdemu przypadnie do gustu, lecz myślę, że chaos formy i treści niektórych "urywków" jest tutaj idealnym rozwiązaniem i pokazuje ogromny talent J. Brunnera. Każda kolejna strona wywołuje coraz większy niepokój, smutek, zmęczenie i obawę. To lektura uniwersalna, idealna na czas epidemii. Możemy długo udawać, że koronawirus nie jest groźny, Greta T. nie ma racji i globalne ocieplenie to wymysł, a przetworzona żywność nas nie truje. Możemy również obawiać się o przyszłość całego świata lub tylko swojego potomstwa, nie podejmując żadnych dodatkowych działań. No i możemy myśleć, że przecież jedna osoba nic nie zmieni i odsuwać temat na dalszy plan.
Wszystko to cały czas robimy, tak jak bohaterowie "Ślepego stada". I pewnie będziemy robić do momentu, kiedy nie będzie już możliwości zatrzymania lawiny zmian, a całe pieniądze świata nie wystarczą, by go naprawić. Jeśli ktoś myśli, że to przesada, to tym bardziej powinien sięgnąć po tę lekturę.

Ta książka jest przerażająco prorocza i uważam, że powinna zostać włączona w kanon licealnych lektur. Specyficzny sposób przedstawienia świata nie każdemu przypadnie do gustu, lecz myślę, że chaos formy i treści niektórych "urywków" jest tutaj idealnym rozwiązaniem i pokazuje ogromny talent J. Brunnera. Każda kolejna strona wywołuje coraz większy niepokój, smutek, zmęczenie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Opowieść o tym jaką cenę przychodzi płacić ludzkości za jej chciwość i niejednokrotnie posunięty do granic absurdu konsumpcjonizm (bez oglądania się na jego skutki). Więcej, więcej, więcej…Przerażający obraz tego do czego może doprowadzić ludzka krótkowzroczność, głupota i szeroko pojęty egoizm. W wielu miejscach to już nie jest powieść SF, ale opis teraźniejszego świata.
Sam budowa powieści trochę chaotyczna, przez co początkowo trudno jest się odnaleźć w przebiegu zdarzeń. Nie pomagają w tym mało wyraziste postaci. Na koniec akcja mocno przyspiesza, a ostatnie strony to istna apokalipsa.

Opowieść o tym jaką cenę przychodzi płacić ludzkości za jej chciwość i niejednokrotnie posunięty do granic absurdu konsumpcjonizm (bez oglądania się na jego skutki). Więcej, więcej, więcej…Przerażający obraz tego do czego może doprowadzić ludzka krótkowzroczność, głupota i szeroko pojęty egoizm. W wielu miejscach to już nie jest powieść SF, ale opis teraźniejszego świata....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przekonująca wizja świata chylącego się ku upadkowi z powodu wyniszczenia środowiska. Nie zestarzałą się mimo upłynięcia pół wieku, a prezydent USA pasuje do obecnego. Nie każdemu spodoba się poszatkowana narracja: kawałek wątku, kawałek opisy świata, inny wątek. Mi się taka forma podoba - skłania do myślenia.

Przekonująca wizja świata chylącego się ku upadkowi z powodu wyniszczenia środowiska. Nie zestarzałą się mimo upłynięcia pół wieku, a prezydent USA pasuje do obecnego. Nie każdemu spodoba się poszatkowana narracja: kawałek wątku, kawałek opisy świata, inny wątek. Mi się taka forma podoba - skłania do myślenia.

Pokaż mimo to

Stosując zasadę czarnego humoru to książka powinna mieć znaczek "Greta Lubi to!". Ekologiczna apokalipsa z nutą fantastyki. Podobnie jak przy "Wszyscy na Zanzibarze" treść super ale forma lekko mnie odpychała. Sumarycznie warto przeczytać.

Stosując zasadę czarnego humoru to książka powinna mieć znaczek "Greta Lubi to!". Ekologiczna apokalipsa z nutą fantastyki. Podobnie jak przy "Wszyscy na Zanzibarze" treść super ale forma lekko mnie odpychała. Sumarycznie warto przeczytać.

Pokaż mimo to

7/10

7/10

Pokaż mimo to

Brunner się w tańcu nie pierdolił. Bardzo sugestywna, mroczna wizja, której niektóre elementy można już zaobserwować za oknem. Niełatwa w lekturze, często męcząca strukturą, szarpaną narracją, ale wynagradza to bezkompromisowością i mocnym przekazem. Ostatnie kilkadziesiąt stron jak uderzenie obuchem, a puenta nie zostawia cienia nadziei.

Brunner się w tańcu nie pierdolił. Bardzo sugestywna, mroczna wizja, której niektóre elementy można już zaobserwować za oknem. Niełatwa w lekturze, często męcząca strukturą, szarpaną narracją, ale wynagradza to bezkompromisowością i mocnym przekazem. Ostatnie kilkadziesiąt stron jak uderzenie obuchem, a puenta nie zostawia cienia nadziei.

Pokaż mimo to

Książka swoją aktualnością sięga obecnego czasu konfliktu między korporacjami a społeczeństwem, walkami między ideami niczym kapitalizm i marksizm. W czasie kiedy Ślepe stado powstawało wydaje się że dzisiejszy kurs na ekologie był nienazwany ale jak najbardziej przewidywalny. I najwyraźniej oczekiwany w zbliżających się konsekwencjach. W mroczny sposób nakreślony, przepełniony sztucznością, chemią i chorób - zdaje się nakreślać kurs, być może ku czemu właśnie zmierzamy.
Myślę, ze o książce tej warto wyrobić sobie własne zdanie - czytając. Bo na pewno nie każdemu przypadnie ona do gustu - ma w sobie trochę chaotyczności. Ma to swój urok pomimo katastrofizmu jaki oferuje jak i dziwny rodzaj "mesjanizmu" jaki proponuje.
Mnie urzekły opisy świata, elementy medialne i kreacji świata oraz świadomości społecznej, strzępki wiadomości niczym wycinki z gazet czy mikrohistorie. Sposób w jaki tragiczne historie przydarzyły się poszczególnym bohaterom są niewiarygodne ale po dłuższym zastanowieniu - tak prawdopodobne w konflikcie interesów dzisiejszych czasów.
W tym świecie wiele osób wydaje się istotnie historią nic nieznaczących elementów, trybików, narzędzi.
Początkowo trudno się wgryźć - czytelnik może mieć wrażenie zbytniego rozproszenia postaci i wątków. Z czasem krystalizuje się całość - i nie jest ona dla wszystkich najszczęśliwsza.

Książka swoją aktualnością sięga obecnego czasu konfliktu między korporacjami a społeczeństwem, walkami między ideami niczym kapitalizm i marksizm. W czasie kiedy Ślepe stado powstawało wydaje się że dzisiejszy kurs na ekologie był nienazwany ale jak najbardziej przewidywalny. I najwyraźniej oczekiwany w zbliżających się konsekwencjach. W mroczny sposób nakreślony,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to