Książkę tę czytało mi się diabelnie 😉 szybko. Po części jest to niewątpliwie zasługa stylu Pani Mai obfitującego w krótkie zdania i sposobu prowadzenia narracji, dzięki któremu odnosi się wrażenie, że akcja cały czas gna do przodu, a jeśli zwalnia to nieznacznie i tylko na chwilę. Myślę jednak, że w równie dużym – o ile nie w większym – stopniu odpowiada za ten stan rzeczy poprzednia lektura, czyli „Inne Pieśni” Jacka Dukaja. Bardzo trudną i wymagającą książkę, zastąpiła lekka, przyjemna i zdominowana przez akcję lektura, dzięki czemu mój mózg – gdy tylko otrząsnął się z szoku – wystrzelił do przodu z zaskakującą prędkością. Czułam się tak, jakbym przerwała wysokogórską wspinaczkę, zrzuciła czterdziestokilowe obciążenie i poszła na spacer do parku. Niesamowite uczucie!

Sposób przedstawienia aniołów, które są głównymi bohaterami powieści, od pierwszych stron skojarzył mi się z grą Diablo III. Nie mamy bowiem do czynienia z czystymi jak łza ideałami, a przerażająco ludzkimi, popełniającymi błędy istotami, zdolnymi do odczuwania zarówno pozytywnych, jak i negatywnych emocji. Samo Niebo jest zaś podzielone na lepszych i gorszych, zbiurokratyzowane, a arystokracja żre się między sobą i knuje intrygi, by zyskać odrobinę więcej władzy.

W tak nieprzyjemnych i niebezpiecznych warunkach poznajemy bohaterów, których losy będzie dane nam śledzić przez całą książkę: Daimona, Gabriela, Michała, Rafała, Razjela i wielu, wielu innych. Nie żartuję ani nie przesadzam, pisząc ’’wielu, wielu’’ naprawdę mam na myśli dziesiątki istotnych postaci. Najbardziej przypadli mi do gustu: Gabriel – dojrzały, rozsądny, poważny i opanowany (chyba robię się stara),a także Drago i Dop (oboje są bardzo sympatyczni i tacy ’’zwyczajni’’, a delikatny wątek romantyczny jest tu tylko dodatkowym atutem). Daimon – niebezpieczny i mroczny, anioł zagłady – niestety mnie nie kupił, choć domyślam się, że większość czytelniczek woli tę postać. 😊

Jedną intrygę gonią dwie kolejne. Pościgi, walki i ucieczki przeplatają się ze scenami dialogów i opisów, które, chociaż dość krótkie i zwarte, potrafią być kwieciste. Fabuła książki na początku skupia się na ratowaniu własnych tyłków, lecz po jakimś czasie, gdy okazuje się, że w pobliżu czyha większe zło, zwaśnione strony jednoczą się, by stanąć do bitwy (nie jestem specjalistką od oceniania wielkich, książkowych bitew, ale ta wydaje mi się całkiem zgrabnie napisana) z samym Siewcą Wiatru…

Nie jest to książka idealna, jednak tym razem nie będę czepiała się literówek i powtórzeń (bo za szybko czytałam, żeby zwrócić uwagę na cokolwiek poza znaczeniem poszczególnych słów),a ilości upchniętych wątków. Ta książka z powodzeniem mogłaby być dwa razy grubsza, niż jest, nie tracąc przy tym nic ze swojego tempa, a jedynie zyskując dodatkową głębię.

Jeśli macie ochotę na przyjemną, lekką i pełną akcji powieść z dużą ilością przeplatających się wątków, a ponadto lubicie czytać o złych potworach i nie do końca dobrych aniołach, to „Siewca Wiatru” jest tym, czego potrzebujecie.

Czy mi się podobało? Tak. Ta książka była jak schłodzony arbuzik w piekielnie upalny dzień.😉

Po więcej recenzji zapraszam na: https://m.facebook.com/people/Czytelnicza-Norka/100093693897871/

Książkę tę czytało mi się diabelnie 😉 szybko. Po części jest to niewątpliwie zasługa stylu Pani Mai obfitującego w krótkie zdania i sposobu prowadzenia narracji, dzięki któremu odnosi się wrażenie, że akcja cały czas gna do przodu, a jeśli zwalnia to nieznacznie i tylko na chwilę. Myślę jednak, że w równie dużym – o ile nie w większym – stopniu odpowiada za ten stan rzeczy...

Daję 7, gdyż uważam, że książka jest na wysokim poziomie, czyta się raczej jak zagraniczną literature. No ale cóż kłamać nie będę, mnie w ogóle nie wciągnęła, marzyłam tylko o tym żeby się skończyła. Mam tak samo z jej mężem, więc oboje muszą mieć w swoim stylu coś co ich łączy, w moim przypadku w sposób negatywny.

Daję 7, gdyż uważam, że książka jest na wysokim poziomie, czyta się raczej jak zagraniczną literature. No ale cóż kłamać nie będę, mnie w ogóle nie wciągnęła, marzyłam tylko o tym żeby się skończyła. Mam tak samo z jej mężem, więc oboje muszą mieć w swoim stylu coś co ich łączy, w moim przypadku w sposób negatywny.

Książkę czytałam wieki temu, ale wciąż żywo została w mej pamięci.

Książkę czytałam wieki temu, ale wciąż żywo została w mej pamięci.

Świetna książka, jak zresztą większość książek Mai.

Świetna książka, jak zresztą większość książek Mai.

Jak widać po ocenie książka mi się podobała.
Plusem jest z pewnością to, że dzieje się tu dużo, wręcz bardzo dużo jak na "zaledwie" 400 stron w moim wydaniu. Autorce udało się bardzo dobrze umieścić wiele wydarzeń, opisać te najważniejsze bardziej szczegółowo i przeskoczyć z akcją często sporo naprzód pomijając mniej interesujące interakcje i ponownie skupić się na szczegółowym opisie wydarzeń.
Jest kilka momentów, gdzie takie przeskoki mnie trochę poirytowały, bo chciałbym o jakichś zdarzeniach przeczytać, jednak całość została napisana bardzo umiejętnie.
To czego mi trochę miejscami brakowało, to przysłowiowego "jaja". Mamy tutaj wszechświat pełen aniołów, niestroniących od używek, kobiet, anielic, ale to wszystko jest przedstawione bardzo grzecznie. Pojawiają się czasem przekleństwa, jednak to nie o nie tutaj chodzi. Oczywiście każdy oceni to wg własnych doświadczeń, być może mam takie wrażenie, gdyż mam na swoim koncie opowieści, które podobne wydarzenia przedstawiają bardziej dosadnie.
Bohaterowie są ciekawi, mają swoje charaktery i nie są tekturowi stanowiąc tylko tło, potrafią wzbudzać sympatie, a dialogi bywają zabawne.
Za kolejny tom zabieram się od razu:)

Jak widać po ocenie książka mi się podobała.
Plusem jest z pewnością to, że dzieje się tu dużo, wręcz bardzo dużo jak na "zaledwie" 400 stron w moim wydaniu. Autorce udało się bardzo dobrze umieścić wiele wydarzeń, opisać te najważniejsze bardziej szczegółowo i przeskoczyć z akcją często sporo naprzód pomijając mniej interesujące interakcje i ponownie skupić się na...

Jak pewnie wiecie, Maja Lidia Kossakowska już nic nie stworzy, bo zginęła tragicznie w maju ubiegłego roku. Tym fajniej odkryć jej dobry cykl, który wcześniej (pochopnie) zaszufladkowałem, jako słaby.

WIĘCEJ:
https://seczytam.blogspot.com/2023/06/maja-lidia-kossakowska-siewca-wiatru.html

Jak pewnie wiecie, Maja Lidia Kossakowska już nic nie stworzy, bo zginęła tragicznie w maju ubiegłego roku. Tym fajniej odkryć jej dobry cykl, który wcześniej (pochopnie) zaszufladkowałem, jako słaby.

WIĘCEJ:
https://seczytam.blogspot.com/2023/06/maja-lidia-kossakowska-siewca-wiatru.html

Dotarłam do połowy. Myślę ze wielbiciele gatunku nie będą rozczarowani, to po prostu nie jest moja bajka a nie zła książka

Dotarłam do połowy. Myślę ze wielbiciele gatunku nie będą rozczarowani, to po prostu nie jest moja bajka a nie zła książka

Wspaniala! Co za ksiazka. Jedna z najlepszych historii fantasy jaka mialem okazje przeczytac. Swietnie wykreowany swiat, wyrazisci bohaterowie, bardzo logiczna fabula oraz wartka akcja. Anioly i Demony, choc tak bardzo ludzcy. Lekkosc piora autorki nie pozwala oderwac sie od lektury.
Strasznie jestem ciekawy co stanie sie z moim ulubionym bohaterem Daimonem Freyem, wiec zabieram sie do kolejnej czesci.

Wspaniala! Co za ksiazka. Jedna z najlepszych historii fantasy jaka mialem okazje przeczytac. Swietnie wykreowany swiat, wyrazisci bohaterowie, bardzo logiczna fabula oraz wartka akcja. Anioly i Demony, choc tak bardzo ludzcy. Lekkosc piora autorki nie pozwala oderwac sie od lektury.
Strasznie jestem ciekawy co stanie sie z moim ulubionym bohaterem Daimonem Freyem, wiec...

Czytałam tę książkę wiele lat temu, jednak pozostała mi w pamięci jej fabuła dość wyraźnie. Jest to historia fantasy przedstawiająca anielskie zastępy, ich historię, problemy egzystencjalne i relacje między nimi często bardzo burzliwe. Obecnie czytam fantasy raczej rzadko, choć przyznam, że taka lektura zazwyczaj daje mi dużo emocji, radości, śmiechu, czasem wytchnienia od codziennych spraw, złapania potrzebnego dystansu.

Czytałam tę książkę wiele lat temu, jednak pozostała mi w pamięci jej fabuła dość wyraźnie. Jest to historia fantasy przedstawiająca anielskie zastępy, ich historię, problemy egzystencjalne i relacje między nimi często bardzo burzliwe. Obecnie czytam fantasy raczej rzadko, choć przyznam, że taka lektura zazwyczaj daje mi dużo emocji, radości, śmiechu, czasem wytchnienia od...

Pierwsze spotkanie z autorką i niestety nie mogę go zaliczyć do udanych. Bunt aniołów w wersji dla gimnazjalistów, ale raczej tych młodszych. Historia jest jak dla mnie za bardzo ugrzeczniona, bez pazura, zupełnie mdła... A może po prostu nie należę do grupy docelowej tej powieści. Niestety rozczarowanie.

Pierwsze spotkanie z autorką i niestety nie mogę go zaliczyć do udanych. Bunt aniołów w wersji dla gimnazjalistów, ale raczej tych młodszych. Historia jest jak dla mnie za bardzo ugrzeczniona, bez pazura, zupełnie mdła... A może po prostu nie należę do grupy docelowej tej powieści. Niestety rozczarowanie.