Jesteśmy społecznością, która kocha książki

O ile warsztat Gombrowicza wydaje mi się zupełnie niezachwycający, to jego pomysły są po prostu genialne. Mieszanie przez autora gatunków literackich (a nawet i rodzajów!), bywa męczące przy pierwszym czytaniu, ale gdy spojrzy się na to z szerszej perspektywy, można dostrzec swoisty geniusz. Ubawiłam się wielce czytając Ferdydurke, nawet pomimo ciężkiej przeprawy przez felietony (a może to były eseje?) i średnio wciągającego początku. Oczywiście nie zgadzam się ze wszystkimi przekonaniami Gombrowicza i doceniając jego cięty dowcip i umiejętność trafnego wytknięcia pewnych zjawisk, jednocześnie dostrzegam pewną dozę hipokryzji. Tylko, że to naprawdę niczego nie zmienia. Lektura jest trafna, przewrotna i w dalszym ciągu aktualna. To, że ktoś nie potrafi zrozumieć prostej symboliki "pupy, łydki i gęby" nie jest już winą Gombrowicza.

O ile warsztat Gombrowicza wydaje mi się zupełnie niezachwycający, to jego pomysły są po prostu genialne. Mieszanie przez autora gatunków literackich (a nawet i rodzajów!), bywa męczące przy pierwszym czytaniu, ale gdy spojrzy się na to z szerszej perspektywy, można dostrzec swoisty geniusz. Ubawiłam się wielce czytając Ferdydurke, nawet pomimo ciężkiej przeprawy przez...