Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tak. Mam 19 lat. Tak. W październiku czekają na mnie poważne studia. Ale…czy to wszystko znaczy, że nie mogę od czasu do czasu przeczytać sobie książki przeznaczonej dla mojej „młodszej ja”? Co określa, że człowiek nie jest dzieckiem jeśli nie to co ma w środku? Ciągle mówi się, że ktoś jest na coś za stary. Ale ja właściwie jeszcze nie jestem. I wzruszam się tak pięknymi książkami tak samo mocno, jak wzruszałam się sześć lat temu.
(Moja recenzja na http://power-of-books.blog.onet.pl/)

Tak. Mam 19 lat. Tak. W październiku czekają na mnie poważne studia. Ale…czy to wszystko znaczy, że nie mogę od czasu do czasu przeczytać sobie książki przeznaczonej dla mojej „młodszej ja”? Co określa, że człowiek nie jest dzieckiem jeśli nie to co ma w środku? Ciągle mówi się, że ktoś jest na coś za stary. Ale ja właściwie jeszcze nie jestem. I wzruszam się tak pięknymi...

Neil Gordan ostatnio podbija moje serce czytelnicze. Tym razem książka wydaje się bardziej... młodzieżowa? Nie wiem, ale jest miła w czytaniu, zdarzenia są często przewidywalne, łątwo się domyślić co może się zdarzyć dalej, ale jest to historia przyjemna, mi dała sporo radości. Przeczytałam ją w większości w jeden wieczór i dobrze się bawiłam z jej bohaterem.

Neil Gordan ostatnio podbija moje serce czytelnicze. Tym razem książka wydaje się bardziej... młodzieżowa? Nie wiem, ale jest miła w czytaniu, zdarzenia są często przewidywalne, łątwo się domyślić co może się zdarzyć dalej, ale jest to historia przyjemna, mi dała sporo radości. Przeczytałam ją w większości w jeden wieczór i dobrze się bawiłam z jej bohaterem.

ładna i sensowna

ładna i sensowna

Świetne cytaty, trochę zbyt "oklepane" teksty, lecz i tak grafika oraz wykonanie sprawiają, że motywacja do bycia lepszą wersją siebie pojawia się przez cały czas lektury.

Świetne cytaty, trochę zbyt "oklepane" teksty, lecz i tak grafika oraz wykonanie sprawiają, że motywacja do bycia lepszą wersją siebie pojawia się przez cały czas lektury.

Ciekawa książka pokazująca smutne realia służących. Dużo informacji których wcześniej nie wiedziałam, a które warto się było dowiedzieć.

Ciekawa książka pokazująca smutne realia służących. Dużo informacji których wcześniej nie wiedziałam, a które warto się było dowiedzieć.

Nie wierzę w Boga, ale książka jest naprawdę ciekawa i przedstawia piękną koncepcję

Nie wierzę w Boga, ale książka jest naprawdę ciekawa i przedstawia piękną koncepcję

Ciekawy koncept, nie za bardzo nadążałam za nią czasami

Ciekawy koncept, nie za bardzo nadążałam za nią czasami

Ciekawe historie, nie wszystkie wydawały się prawdziwe. Część z nich wyglądała jak napisana pod książkę, która musi mieć dużo wątków humorystycznych. Większość historii wciągała do czytania. Miło się czytało.

Ciekawe historie, nie wszystkie wydawały się prawdziwe. Część z nich wyglądała jak napisana pod książkę, która musi mieć dużo wątków humorystycznych. Większość historii wciągała do czytania. Miło się czytało.

kotek <3

kotek <3

Fajne. Ciekawa historia i jestem trochę zdziwiona jak w książce, która nie wydaje się taka długa może być tyle wątków. Ale podoba mi się i lubię to, że końcowe złączenie wszytskich wątków nie było czymś prostym, nie wiem jak to opisać. Po prostu wszystko miało swój sens w przeciwieństwie do jakiś historii, gdzie ludzie NAGLE spotykają się po latach czy coś w tym stylu :d

Fajne. Ciekawa historia i jestem trochę zdziwiona jak w książce, która nie wydaje się taka długa może być tyle wątków. Ale podoba mi się i lubię to, że końcowe złączenie wszytskich wątków nie było czymś prostym, nie wiem jak to opisać. Po prostu wszystko miało swój sens w przeciwieństwie do jakiś historii, gdzie ludzie NAGLE spotykają się po latach czy coś w tym stylu :d

Książka bardzo klimatyczna i ogarniająca czytelnika specyficzną atmosferą. Mimo tych ponad 700 stron, przeczytana w króciutki okres czasu. W porównaniu do niektórych książek, które znikają po tygodniu z pamięci, ta- jak i inna twórczość Gaimana- będzie z mojej głowie bardzo długo (wiem, bo piszę to po miesiącu od jej przeczytania!). Myślę, że warto jeśli lubicie czytać o bogach.
(Moja recenzja na http://power-of-books.blog.onet.pl/)

Książka bardzo klimatyczna i ogarniająca czytelnika specyficzną atmosferą. Mimo tych ponad 700 stron, przeczytana w króciutki okres czasu. W porównaniu do niektórych książek, które znikają po tygodniu z pamięci, ta- jak i inna twórczość Gaimana- będzie z mojej głowie bardzo długo (wiem, bo piszę to po miesiącu od jej przeczytania!). Myślę, że warto jeśli lubicie czytać o...