Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rany, ale ta książka jest głupia. A potencjał był, szkoda, że zmarnowany.
Już jak zaczęła się sceną, w której matka sama odbiera własny poród i przegryza pępowinę, to coś mi zazgrzytało, ale postanowiłam dać jej szansę. Czasami książki są takie głupiutkie i przez to zabawne, tutaj liczyłam na to samo - grę stereotypami, lekkość i humor. Ale się rozczarowałam.
Bohaterowie są płascy, nie są nawet irytujący, po prostu przezroczyste postacie z nadanymi imionami albo pseudonimami.
Do tego ten styl nieco gawędziarski - raz jest teraźniejszość, potem wspomnienia, nagle znów teraźniejszość, jeden wielki ciąg myśli. Niby strumień świadomości, ale raczej bełkot pijanego chłopaka, który chce opowiedzieć jedno, ale robi się z tego historia tak piętrowa, że już się odechciewa za tym nadążać. Do tego jeszcze język - równie płaski jak bohaterowie, niczym się nie odróżnia narracja od wypowiedzi, wszystko brzmi tak samo. A brzmi jak niezbyt udana próba pisarska początkującej osoby, która chce, żeby było lekko, ale poetycko, więc wychodzi grafomania. Przykład? "Trochę niechcący trąciłem ją wzrokiem, a ona lekko się zachwiała. Kiedy podałem jej ramię, by się na nim wsparła (...)". I ten tekst został wykorzystany dwukrotnie, bo raz to za mało, trzeba było go użyć w części pierwszej (gdzie narratorem był Leander) i w drugiej (gdzie narratorem była Amelia).
Doczytałam do połowy, dalej nie dałam rady, bo po prostu uznałam czytanie tej powieści za stratę czasu.

Rany, ale ta książka jest głupia. A potencjał był, szkoda, że zmarnowany.
Już jak zaczęła się sceną, w której matka sama odbiera własny poród i przegryza pępowinę, to coś mi zazgrzytało, ale postanowiłam dać jej szansę. Czasami książki są takie głupiutkie i przez to zabawne, tutaj liczyłam na to samo - grę stereotypami, lekkość i humor. Ale się rozczarowałam.
Bohaterowie...

Pomysł na fabułę bardzo dobry, klimat jest - jak zwykle u Blackhurst - mroczny i niepokojący. Trochę szkoda, że rozwiązanie zagadki jest podobne do rozwiązania z innej książki tej autorki, to trochę zepsuło mi ogólne wrażenie.

Pomysł na fabułę bardzo dobry, klimat jest - jak zwykle u Blackhurst - mroczny i niepokojący. Trochę szkoda, że rozwiązanie zagadki jest podobne do rozwiązania z innej książki tej autorki, to trochę zepsuło mi ogólne wrażenie.