Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wcześniej sądziłam, że tylko Jaume Cabre potrafi tak pisać o muzyce. Po przeczytaniu "Madame Pylinskiej i Sekretu Chopina" do tego grona dołączył Eric - Emmanuel Schmitt. Książka jest bardzo krótka, a zarazem bardzo urzekająca.

Wcześniej sądziłam, że tylko Jaume Cabre potrafi tak pisać o muzyce. Po przeczytaniu "Madame Pylinskiej i Sekretu Chopina" do tego grona dołączył Eric - Emmanuel Schmitt. Książka jest bardzo krótka, a zarazem bardzo urzekająca.

Myślałam, że będzie to interesująca książka o lekarzach pokroju "Małych bogów". Niestety jest to ckliwa opowieść, w której główni bohaterowie irytują. Nie polecam.

Myślałam, że będzie to interesująca książka o lekarzach pokroju "Małych bogów". Niestety jest to ckliwa opowieść, w której główni bohaterowie irytują. Nie polecam.

Pierwsza przeczytana przeze mnie książka tej autorki. Napisana w ciekawej formule - część książki jest z perspektywy autorki, a część z perspektywy prostytutki. Momentami bardzo infantylne dialogi. Całość przeciętna, natomiast plus za ukazanie ciemnej strony Dubaju.

Pierwsza przeczytana przeze mnie książka tej autorki. Napisana w ciekawej formule - część książki jest z perspektywy autorki, a część z perspektywy prostytutki. Momentami bardzo infantylne dialogi. Całość przeciętna, natomiast plus za ukazanie ciemnej strony Dubaju.

Aplikant w todze? Prokurator nazywany Mecenasem? Takie kwiatki i inne znajdziemy w Chyłce. Nie czyta się tego źle, ale wyżyny literatury to nie są.

Aplikant w todze? Prokurator nazywany Mecenasem? Takie kwiatki i inne znajdziemy w Chyłce. Nie czyta się tego źle, ale wyżyny literatury to nie są.

Nesbo to geniusz kryminału. "Nóż" wgniata w ziemię, ilość zwrotów akcji jest niezliczona. Czułam się jakbym jechała rollercoasterem. Brawo!

Nesbo to geniusz kryminału. "Nóż" wgniata w ziemię, ilość zwrotów akcji jest niezliczona. Czułam się jakbym jechała rollercoasterem. Brawo!

Idealna książka na opalanie. Momentami dialogi wypalają oczy, a zachowanie bohaterów budzi ironiczny śmiech. Pozycja niewymagająca.

Idealna książka na opalanie. Momentami dialogi wypalają oczy, a zachowanie bohaterów budzi ironiczny śmiech. Pozycja niewymagająca.

Niewinny niemiecki chłopiec, syn komendanta obozu w Auschwitz poznaje przy obozowym ogrodzeniu niewinnego żydowskiego chłopca, uwięzionego w miejscu Zagłady. Piękna i wzruszająca historia pokazująca Holocaust z zupełnie innej perspektywy - oczami nierozumiejącego otaczającego go zła dziewięcioletniego Niemca. Pozycja godna polecenia.

Niewinny niemiecki chłopiec, syn komendanta obozu w Auschwitz poznaje przy obozowym ogrodzeniu niewinnego żydowskiego chłopca, uwięzionego w miejscu Zagłady. Piękna i wzruszająca historia pokazująca Holocaust z zupełnie innej perspektywy - oczami nierozumiejącego otaczającego go zła dziewięcioletniego Niemca. Pozycja godna polecenia.

Zacznę od plusów - dobrze się to czyta, akcja wartka. Chyłka jest ciekawą bohaterką, natomiast momentami wydawała mi się przerysowana. Minusy - totalne odrealnienie od praktyki. Przebieg rozpraw ma wymiar wręcz komediowy. Czy sięgnę po kolejne tomy? Być może, ale tylko jak znajdę w bibliotece.

Zacznę od plusów - dobrze się to czyta, akcja wartka. Chyłka jest ciekawą bohaterką, natomiast momentami wydawała mi się przerysowana. Minusy - totalne odrealnienie od praktyki. Przebieg rozpraw ma wymiar wręcz komediowy. Czy sięgnę po kolejne tomy? Być może, ale tylko jak znajdę w bibliotece.

Przeczytałam tę książkę w czasie 3h podróży i rozczarowałam się. Historia piękna, ale niestety miałam wrażenie że jeśli chodzi o tło historyczne to Autorka nie odrobiła lekcji. Momentami było widać. że nie ma pojęcia o czym pisze. Pierwotnie książka miała być scenariuszem filmu i szkoda, że tak nie zostało..

Przeczytałam tę książkę w czasie 3h podróży i rozczarowałam się. Historia piękna, ale niestety miałam wrażenie że jeśli chodzi o tło historyczne to Autorka nie odrobiła lekcji. Momentami było widać. że nie ma pojęcia o czym pisze. Pierwotnie książka miała być scenariuszem filmu i szkoda, że tak nie zostało..

Pięknie wydana książka obrazkowa, z dużą dozą dystansu. Nosowska pisze o życiu, miłości i o swoich demonach. Lekko napisana książka na życiowe tematy.

Pięknie wydana książka obrazkowa, z dużą dozą dystansu. Nosowska pisze o życiu, miłości i o swoich demonach. Lekko napisana książka na życiowe tematy.

Jaume Cabre - geniusz i wirtuoz literatury. Mimo, iż nie przepadam za opowiadaniami to "Kiedy zapada mrok" oceniam jako świetny zbiór opowiadań. Cabre potrafi zaskakiwać czytelnika, bawić się z nim i szokować. Co roku czekam z utęsknieniem na maj i kolejne polskojęzyczne wydania tego Autora.

Jaume Cabre - geniusz i wirtuoz literatury. Mimo, iż nie przepadam za opowiadaniami to "Kiedy zapada mrok" oceniam jako świetny zbiór opowiadań. Cabre potrafi zaskakiwać czytelnika, bawić się z nim i szokować. Co roku czekam z utęsknieniem na maj i kolejne polskojęzyczne wydania tego Autora.

O czym jest ta książka? Nie wiem. Z jednej strony to autobiografia Autorki, z drugiej poradnik dla aplikantów, adwokatów czy radców prawnych, a z trzeciej strony książka dla nieprawników o prawnikach i ich obyczajach. Plusem książki jest to, że bardzo lekko się ją czyta. Natomiast minusem książki jest brak spójnej koncepcji i brak grupy docelowej, do której ma ona trafić.

O czym jest ta książka? Nie wiem. Z jednej strony to autobiografia Autorki, z drugiej poradnik dla aplikantów, adwokatów czy radców prawnych, a z trzeciej strony książka dla nieprawników o prawnikach i ich obyczajach. Plusem książki jest to, że bardzo lekko się ją czyta. Natomiast minusem książki jest brak spójnej koncepcji i brak grupy docelowej, do której ma ona trafić.

"Dziewczyny z Dubaju" to nie jest interesująca lektura. Afera, którą żyła niegdyś cała Polska została przedstawiona w nużący sposób. Dialogi czy smsy prostytutek z sutenerkami były fragmentami przez które trudno przebrnąć z uwagi na prostacki język. Ta książka powinna była zostać jedynie reportażem.

"Dziewczyny z Dubaju" to nie jest interesująca lektura. Afera, którą żyła niegdyś cała Polska została przedstawiona w nużący sposób. Dialogi czy smsy prostytutek z sutenerkami były fragmentami przez które trudno przebrnąć z uwagi na prostacki język. Ta książka powinna była zostać jedynie reportażem.

Rewelacyjna książka, która przeniosła mnie w zupełnie nieznane klimaty literackie. Nigeria lat 60tych XX wieku, opowieść o przedstawicielach społeczeństwa zamieszkującego ten kraj. Bohaterami są przedstawiciele elity finansowej, intelektualnej, obcokrajowcy zamieszkujący Nigerię oraz mieszkańcy wywodzący się z wiosek. Z książki bije ogromna mądrość i kunszt literacki. Wielki podziw dla autorki, z pewnością sięgnę po kolejne pozycje jej autorstwa.

Rewelacyjna książka, która przeniosła mnie w zupełnie nieznane klimaty literackie. Nigeria lat 60tych XX wieku, opowieść o przedstawicielach społeczeństwa zamieszkującego ten kraj. Bohaterami są przedstawiciele elity finansowej, intelektualnej, obcokrajowcy zamieszkujący Nigerię oraz mieszkańcy wywodzący się z wiosek. Z książki bije ogromna mądrość i kunszt literacki....

"Okularnika" i "Pochłaniacza" przeczytałam jednym tchem. "Lampiony" były tragiczne, a "Czerwony pająk" jest niestety bardzo przeciętny. Plusem książki jest to, że autorka wyjaśniła przeszłość głównej bohaterki, zatem historie z 3 poprzednich tomów spinają się w jedną całość. Minusem książki jest chaos, nadmiar postaci, kiczowatość i niekonsekwencja. Całość wypada bardzo średnio.

"Okularnika" i "Pochłaniacza" przeczytałam jednym tchem. "Lampiony" były tragiczne, a "Czerwony pająk" jest niestety bardzo przeciętny. Plusem książki jest to, że autorka wyjaśniła przeszłość głównej bohaterki, zatem historie z 3 poprzednich tomów spinają się w jedną całość. Minusem książki jest chaos, nadmiar postaci, kiczowatość i niekonsekwencja. Całość wypada bardzo...

"NIECZUŁOŚĆ" to książka jak najbardziej.. czuła. Opowieść o 4 kobietach - matce i 3 córkach oraz ich życiu w czasie okupacji i w powojennej Polsce. Największym atutem tej książki są świetne postacie. To nie tylko książka historyczna, ale też momentami psychologiczna. Pozycja warta uwagi. mam nadzieję, że na bazie książki powstanie w przyszłości film.

"NIECZUŁOŚĆ" to książka jak najbardziej.. czuła. Opowieść o 4 kobietach - matce i 3 córkach oraz ich życiu w czasie okupacji i w powojennej Polsce. Największym atutem tej książki są świetne postacie. To nie tylko książka historyczna, ale też momentami psychologiczna. Pozycja warta uwagi. mam nadzieję, że na bazie książki powstanie w przyszłości film.

Sięgając po tę książkę wiedziałam czego mogę się spodziewać. To nie jest literatura ambitna, więc nie rozumiem świętego oburzenia osób, które wyrywają włosy nad treścią czy stylem. Szybka książka na odmóżdżenie.

Sięgając po tę książkę wiedziałam czego mogę się spodziewać. To nie jest literatura ambitna, więc nie rozumiem świętego oburzenia osób, które wyrywają włosy nad treścią czy stylem. Szybka książka na odmóżdżenie.

To miała być książka na odstresowanie po ciężkim tygodniu. Tymczasem autorka obdarowała mnie na prawdę trudną historią z ogromnym ładunkiem emocjonalnym. "Spadek" to dobra, ale ciężka książka. Momentami raziła mnie norweska poprawność.

To miała być książka na odstresowanie po ciężkim tygodniu. Tymczasem autorka obdarowała mnie na prawdę trudną historią z ogromnym ładunkiem emocjonalnym. "Spadek" to dobra, ale ciężka książka. Momentami raziła mnie norweska poprawność.

Po "Księgach Jakubowych" postawiłam Oldze Tokarczuk wysoką poprzeczkę. Niestety balonik pękł niczym oczekiwania Polaków przed każdym mundialem. Opowiadania wcale nie są zaskakujące i "bizarne" tylko momentami nudnawe i mocno przewidywalne. Jedynie opowiadanie "Prawdziwa historia" utkwiło mi w pamięci.

Po "Księgach Jakubowych" postawiłam Oldze Tokarczuk wysoką poprzeczkę. Niestety balonik pękł niczym oczekiwania Polaków przed każdym mundialem. Opowiadania wcale nie są zaskakujące i "bizarne" tylko momentami nudnawe i mocno przewidywalne. Jedynie opowiadanie "Prawdziwa historia" utkwiło mi w pamięci.

Świetna książka, która udowadnia, że minimalizm potrafi równać się jakości. Wspomnienia autora o Matce i reszcie Rodziny są momentami bardzo intymne. Autor opowiada historię żydowskiego pochodzenia swojej rodziny i to jak dziedzictwo historyczne wpłynęło na jego rodziców. Pod względem językowym książka jest rarytasem, o jaki trudno. Brawo!

Świetna książka, która udowadnia, że minimalizm potrafi równać się jakości. Wspomnienia autora o Matce i reszcie Rodziny są momentami bardzo intymne. Autor opowiada historię żydowskiego pochodzenia swojej rodziny i to jak dziedzictwo historyczne wpłynęło na jego rodziców. Pod względem językowym książka jest rarytasem, o jaki trudno. Brawo!