Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pełna ciepła, uroku i spokoju opowieść o zwykłym życiu, które zmuszone okolicznościami musi stać się niezwykłe.

Ta książka ma moc. Trudno powiedzieć, z czego wynika jej aura, ale ciężko się oderwać od czytania. Niby nie opowiada o niczym ważnym, może i jest trochę nudnawa, ale zalet ma sporo. Mądrości życiowe i proste, ale mądre spostrzeżenia pojawiają się co i rusz. Warto się na chwilę zatrzymać, zastanowić, zostawić na później, do przemyślenia. Może odnieść do siebie. Kto wie - nawet wyciągnąć wnioski, coś zmienić.

Zakończenie niezwykle piękne. Nie proste, nie sielankowe, nie denerwujące. Wzruszające i dopełniające całości. Polecam.

Pełna ciepła, uroku i spokoju opowieść o zwykłym życiu, które zmuszone okolicznościami musi stać się niezwykłe.

Ta książka ma moc. Trudno powiedzieć, z czego wynika jej aura, ale ciężko się oderwać od czytania. Niby nie opowiada o niczym ważnym, może i jest trochę nudnawa, ale zalet ma sporo. Mądrości życiowe i proste, ale mądre spostrzeżenia pojawiają się co i rusz....

Główna bohaterka doświadcza napadu złości. Nie może zrozumieć co się z nią dzieje. Zachęcona przez mamę próbuje opisać towarzyszące jej objawy.

Razem z Kicią Kocią dziecko nie tylko nauczy się rozpoznawać to uczucie, ale także poza wiele ciekawych sposobów na radzenie sobie w trudnych sytuacjach. Dowie się także, z każdego niepowodzenia można wyciągnąć konstruktywne wnioski na przyszłość oraz czegoś się nauczyć.

Polecam serdecznie dzieciom i rodzicom. Pomoże oswoić złość; zrozumieć, że samo uczucie to nic złego - doświadcza go każdy, najważniejszy jest sposób radzenia sobie z nią.

Główna bohaterka doświadcza napadu złości. Nie może zrozumieć co się z nią dzieje. Zachęcona przez mamę próbuje opisać towarzyszące jej objawy.

Razem z Kicią Kocią dziecko nie tylko nauczy się rozpoznawać to uczucie, ale także poza wiele ciekawych sposobów na radzenie sobie w trudnych sytuacjach. Dowie się także, z każdego niepowodzenia można wyciągnąć konstruktywne...

Niezwykle interesujący pomysł na fabułę. Mogę śmiało powiedzieć, że nigdy nie czytałam podobnej książki. Na początku można się nieco pogubić, ale po wejściu w konwencję jest już znacznie łatwiej. Oczywiście do końca zastanawiać się będziemy jaki będzie finał. Ale konia z rzędem temu, komu uda się przewidzieć zakończenie.

Polecam fanom nietuzinkowych rozwiązań fabularnych; ludziom, którzy lubią emocje i zagadki; każdemu kto lubi niekonwencjonalną literaturę.

Niezwykle interesujący pomysł na fabułę. Mogę śmiało powiedzieć, że nigdy nie czytałam podobnej książki. Na początku można się nieco pogubić, ale po wejściu w konwencję jest już znacznie łatwiej. Oczywiście do końca zastanawiać się będziemy jaki będzie finał. Ale konia z rzędem temu, komu uda się przewidzieć zakończenie.

Polecam fanom nietuzinkowych rozwiązań fabularnych;...

Recenzja powstała w ramach akcji recenzenckiej wydawnictwa SQN.

Kryminał. Trup - śledztwo - rozwiązanie. Takie to proste, prawda? Czym jednak charakteryzuje się dobra książka tego gatunku? Otóż wszystkim tym, co pomiędzy. Sposobem narracji, prowadzeniem bohaterów, celowym wprowadzaniem w błąd czytelnika, dodatkowymi komplikacjami, mnożącymi się pytaniami bez odpowiedzi, w końcu nietuzikowym zakończeniem.

Śledztwo toczy się w latach dziewięćdziesiątych, co ma oczywisty wpływ na jego przebieg i techniki policyjne. Próżno szukać tutaj spektakularnych i natychmiastowych wyników znanych z seriali czy innych współczesnych książek. Podstawą policyjnej roboty są rozmowy z ludźmi, myślenie, sprawdzanie coraz to nowych tropów, burze mózgów, w końcu mozolne wykluczanie kolejnych podejrzanych.

Główny bohater, choć niepozbawiony wad i nałogów, budzi sympatię czytelnika. Czy to przez swój upór w dążeniu do złapania sprawcy, czy prześmiewcze wtrącenia oceniające sposób bycia współpracowników, czy wreszcie nostalgiczne przemyślenia o Bydgoszczy i losach swojej rodziny?

Autorka sprawnie charakteryzuje występujące w książce postaci. Zarówno bohaterowie główni, jak i dalszoplanowi opisani są tak, by czytelnik łatwo mógł ich sobie wyobrazić. Kilka rys charakteru, czasem jakieś małe dziwactwo, nietypowy sposób ubierania się; coś niewielkiego, co jednak trafnie opisuje daną osobę i pozwala łątwo zidentyfikować w toku czytania.

Sama Bydgoszcz jest niejako jednym z bohaterów książki. Opisy ulic, budynków, sklepów, kawiarni, kamienic czy też wystroju wnętrz towarzyszą narracji od początkowych rozdziałów. Również pora roku i okoliczności przyrody mają swój udział w budowaniu fabuły.

Podsumowując, lektura niezwykle udana. Jak na debiut, autorka poradziła sobie nad wyraz dobrze. Z wielką chęcią sięgnę po kolejne części przygód komisarza Bondysa.
W mnogości ukazujących się wciąż na rynku książek, także kryminałów, niełatwo trafić na pasjonującą lekturę. Ta z pewnością zasługuje na uwagę. Jeśli macie odwagę towarzyszyć śledczym w odkrywaniu kolejnych robaków w ścianach to polecam.

Recenzja powstała w ramach akcji recenzenckiej wydawnictwa SQN.

Kryminał. Trup - śledztwo - rozwiązanie. Takie to proste, prawda? Czym jednak charakteryzuje się dobra książka tego gatunku? Otóż wszystkim tym, co pomiędzy. Sposobem narracji, prowadzeniem bohaterów, celowym wprowadzaniem w błąd czytelnika, dodatkowymi komplikacjami, mnożącymi się pytaniami bez odpowiedzi, w...

Bardzo męcząca książka. Kontynuowanie czytania to prawdziwe wyzwanie dla czytelnika. Proste zdania, dziwne dialogi, irytujący bohaterowie.

Zagadka kryminalna też wydumana. Nikt nie mówi prawdy, przesłuchania ciągną się bez końca, ludzie prowadzą nic nie znaczące rozmowy. Nuda, nuda i jeszcze raz krępująca nuda.

Zakończenie niekonkretne. Jaka całość, taka końcówka. Nic wartego uwagi niestety tutaj nie znajdziecie. Dlatego nie polecam, absolutnie szkoda czasu na lekturę. Odpuścicie.

Bardzo męcząca książka. Kontynuowanie czytania to prawdziwe wyzwanie dla czytelnika. Proste zdania, dziwne dialogi, irytujący bohaterowie.

Zagadka kryminalna też wydumana. Nikt nie mówi prawdy, przesłuchania ciągną się bez końca, ludzie prowadzą nic nie znaczące rozmowy. Nuda, nuda i jeszcze raz krępująca nuda.

Zakończenie niekonkretne. Jaka całość, taka końcówka. Nic...

Akcja toczy się niespiesznie. Nie uświadczycie tu pościgów, makabrycznych fragmentów, spisków. Bohaterki to dziewczyny, potem już dojrzałe kobiety. Zagadka z przeszłości wpływa na całą społeczność, a jej rozwiązanie nie będzie oczywiste.

Dużą rolę w narracji odgrywa pogoda. Jest ona nie tylko tłem wydarzeń, ale i jej bohaterem. Autorka wspaniale opisuje mroźne zimy, nagle powiewy wiosny i upalne lata.

Nieustające wysiłki szefa policji by dotrzeć do prawdy, zatajanie faktów przez uczestników wydarzeń i słaba pamięć świadków. Wiele przeszkód musi pokonać prowadzący śledztwo.

Zakończenie obiecuje ciąg dalszy losów przynajmniej niektórych bohaterów. Z pewnością sięgnę po następny tom.

Akcja toczy się niespiesznie. Nie uświadczycie tu pościgów, makabrycznych fragmentów, spisków. Bohaterki to dziewczyny, potem już dojrzałe kobiety. Zagadka z przeszłości wpływa na całą społeczność, a jej rozwiązanie nie będzie oczywiste.

Dużą rolę w narracji odgrywa pogoda. Jest ona nie tylko tłem wydarzeń, ale i jej bohaterem. Autorka wspaniale opisuje mroźne zimy, nagle...