Lubię, kiedy nowe nieznane mi do tej pory przepisy kulinarne potrafią mnie zachwycić oryginalnością, prostym sposobem wykonania, a co dodatkowo ich składniki są łatwo dostępne na polskim rynku.

Możemy również sami we własnym ogródku wyprodukować warzywa, które stanowią zdrowy i smaczny bazowy składnik doskonały do głównych dań, a zarazem w codziennej sprawiającej nam radość ich konsumpcji.

Kuchnia włoska od wielu lat zachwyca, prawdziwych jej smakoszy tymże mogą, oni sami wprowadzić do podanych przez autora przepisów kulinarne zmiany przygotowując je nieco inaczej, jeśli nieposiadaną do podanego przepisu składnika.

Autor książki pt. ''Złota łyżka. 1000 najlepszych przepisów kuchni włoskiej'' Giovanni Ballarini z ogromnym zawodowym zaangażowaniem opracował tę kulinarną publikację, która to wzbudziła we mnie od samego początku ogromne zainteresowanie, gdyż kuchnia włoska jest mi osobiście bardzo bliska ze względu na przyrządzane przeze mnie znane nam popularne przysmaki.

Przykład. Wszelkiego rodzaju przepisy ciasta na pizzę.

Wiedza autora na temat przyrządzania dań włoskich została bardzo dobrze przez niego opracowana pod względem merytorycznym, jak i praktycznym.

Najważniejsze jest to, że po ciężkim dniu spędzonym w pracy możemy dzięki zapoznaniu się z główną treścią tej kulinarnej publikacji przyrządzić swój ulubiony włoski przysmak.

Zwróciłam szczególną uwagę w tej książce na następujące przepisy kuchni włoskiej:

Zwróciłam szczególną uwagę w tej książce na następujące przepisy kuchni włoskiej:

Sałatka z awokado, szpinakiem i fetą, dorsz suszony gotowany na parze z ziołami i czerwoną cebulą, dorsz w pomarańczach, naleśniki ze szparagami i szynką dojrzewającą, omlet z pomidorami, bazylią i fetą, omlet z kurkami i natką pietruszki, kanapeczki z omletów, rolada jajeczna ze szpinakiem, jajka na półtwardo ze szpinakiem i pomidorami, sałatka z cukinią i szynką, słone rogaliki, tarta z kalafiorem i wołowiną, torcik ziemniaczano - serowy, suflet z parmezanem, babeczki orkiszowe z serem brie, placek cukiniowy z ziołami i serem scamorza, przekąski serowe z ziołami, bułeczki z rozmarynem, placek z malinami, kruche ciasteczka, budyń brzoskwiniowy, mus czekoladowy, tiramisu wegańskie.

Każdy miłośnik kuchni włoskiej znajdzie odpowiedni do wykonania dla siebie kulinarny przepis.

Pozytywnym aspektem, który mi się bardzo spodobał jest to, że autor zadbał o to, że ujawnił krok po kroku osobiste sekrety kulinarne, w jaki sposób można czerpać radość z gotowania dań włoskich.

Zadbał również oto, aby jego kulinarny język przekazu dla Czytelnika był zrozumiały.

Elementem dodatkowym w tej książce są: piękne zaprezentowane zdjęcia potraw, trafnie dopasowana do całości okładka nawiązująca do jej tytułu, grafika oraz zamieszczony w niej czytelny tekst.

Książkę tę polecam mieć w swojej kulinarnej kolekcji.

Lubię, kiedy nowe nieznane mi do tej pory przepisy kulinarne potrafią mnie zachwycić oryginalnością, prostym sposobem wykonania, a co dodatkowo ich składniki są łatwo dostępne na polskim rynku.

Możemy również sami we własnym ogródku wyprodukować warzywa, które stanowią zdrowy i smaczny bazowy składnik doskonały do głównych dań, a zarazem w codziennej sprawiającej nam...

Siedemset pięćdziesiąt stron o włoskiej kuchni. Szaleństwo! Po takiej lekturze, przy takim wsparciu w kuchni nie tylko urozmaicimy swoje codzienne dania, ale i staniemy się mistrzami gotowania i pieczenia. Zupy, mięsa, desery i tak dalej nie będą miały przed nami tajemnic. A ja przecież jestem laiczką w tych kwestiach, więc będę rozwijała swoje umiejętności, eksperymentowała i cieszyła się każdą potrawą, bo jest ich tu niesamowicie dużo i dzięki temu nie będzie czasu na monotonię w kuchni. Zwłaszcza, że teraz wszystko mam w jednej księdze zawierającej przepisy na zdrowe i proste potrawy, z którymi poradzi sobie każdy. Do tego bogactwo smaków, kolorów oraz postawienie na warzywa i owoce sprawiają, że są to potrawy dostosowane do współczesnej aktywności. Tysiąc przepisów pozwala nie tylko na urozmaicenie, ale z czasem mam nadzieję, że pomoże mi w eksperymentowaniu. Gotowanie w domu, uczenie swojej pociechy tej cennej umiejętności jest niesamowicie ważne. Pokazanie, w jaki sposób korzystać z przepisów, jak niesamowicie ważne są proporcje. Takie podejście pomaga w rozwijaniu samodzielności.
Na początku książki dowiemy się, dlaczego poznawanie nowych przepisów jest ważne. Wejdziemy też w świat sosów i okras. Poznamy zioła, przyprawy, sposoby przygotowania bulionów, które będą bazą wyjściową do wielu potraw, nauczymy się tworzyć kostkę warzywną, sos beszamelowy, majonez, a następnie wejdziemy w świat różnorodnych sosów, sposobów produkowania aromatyzowanych maseł, oliw, soli, octów. Po tym bogactwie smaków przejdziemy do wyrobu ciast, które będą podstawą zarówno do dań słodkich jak i słonych. Wypieki w tej książce to nie tylko to, co nam się z nimi kojarzy czyli dużą ilością cukru, ale też warzywne potrawy, różnorodne paszteciki, paluszki, szaszłyki. Większość rzeczy nie wymaga wkładania do piekarnika, a niektóre nawet nie potrzebują patelni. Dziecinnie proste i bardzo smaczne i w naszej kuchni zaskakują. Do tego są to dania, które na pewno sprawdzą się w czasie upałów. Jeśli mamy też swój ogród pełen owoców i warzyw to znajdziemy w tej publikacji wiele pomysłów na nowe potrawy. Ciekawe propozycje z cukinią, dynią, pomidorami, ogórkami, sałatą, ziemniakami, szparagami, kapustami, fasolami, marchewkami i wieloma innymi roślinami, które możemy z powodzeniem uprawiać w naszym klimacie.
Dla mnie szczególnie interesująca jest część poświęcona makaronom (łącznie z przepisem na niego),ravioli. Sporo wiedzy o ryżach, fasolach, mięsach, rybach, wędlinach. Dużo przepisów na zapiekanek, sałatki, roladki, babeczki, a wszystko smaczne, inne niż znana mi kuchnia oparta na polskich potrawach. Zwłaszcza, że dania są bardzo proste i wymagają maksymalnie półgodzinnego spędzania czasu w kuchni. Do potraw dobrano określone wino (przyda się osobom, które lubią takie dodatki, ale jeszcze nie miały okazji nauczyć się najlepiej wyłaniać smak potrawy).
Na końcu książki znajdziemy cenną wiedzę o oliwach, octach, masłach, makaronach, ryżach, mięsach, owocach morza, wędlinach, serach, czekoladach, winach, przechowywaniu żywności, dobrych manierach, czyli doborze serwetek, sztućców, talerzach, kieliszkach oraz rady w jaki sposób jeść poszczególne potrawy i dodatki.
Piękne zdjęcia pokazujące propozycję podania, lista potrzebnych produktów, czas, jaki należy poświęcić przygotowaniu, rozmiar naczynia oraz dobór napoju do potrawy sprawiają, że jest to naprawdę bardzo pomocna książka. Do tego dobry papier, bardzo dobrze zszyte strony i solidna oprawa sprawiają, że jest to publikacja trwała i estetyczna.

Siedemset pięćdziesiąt stron o włoskiej kuchni. Szaleństwo! Po takiej lekturze, przy takim wsparciu w kuchni nie tylko urozmaicimy swoje codzienne dania, ale i staniemy się mistrzami gotowania i pieczenia. Zupy, mięsa, desery i tak dalej nie będą miały przed nami tajemnic. A ja przecież jestem laiczką w tych kwestiach, więc będę rozwijała swoje umiejętności,...

Wszystko co powinniśmy wiedzieć o kuchni włoskiej jest w tej książce. Przesadzam ? Nie! Złota Łyżka ma wszystko co jest potrzebne dla Polaka żeby gotował prawie jak Włoch.

Książka to obszerność przepisów, przejrzystość fachowych porad i parę lekcji zasad potrzebnych w kuchni.

Praktycznie wszystkie przepisy możemy wykonać w domu, a produkty do gotowania jeżeli nie wszystkie mamy akurat do zdobycia, łatwo zastąpić zamiennikami.
Pozycja dla laików i dla tych gotujących już na wyższym. poziomie.

Uwielbiam tą książkę pasjami..

Wszystko co powinniśmy wiedzieć o kuchni włoskiej jest w tej książce. Przesadzam ? Nie! Złota Łyżka ma wszystko co jest potrzebne dla Polaka żeby gotował prawie jak Włoch.

Książka to obszerność przepisów, przejrzystość fachowych porad i parę lekcji zasad potrzebnych w kuchni.

Praktycznie wszystkie przepisy możemy wykonać w domu, a produkty do gotowania jeżeli nie...

Warto mieć dobrą książkę kucharską w domu :-)

Korzystając z przepisów (dosyć często) natknąłem się na błąd! Otóż miałem ochotę na perliczkę faszerowaną pieczoną ze strony 328 i okazało się, że tego przepisu tam nie ma :-/ ? Jest tylko kaczka. Pomyślałem sobie, że może jest to tylko błąd w spisie treści i ten przepis jest na innej stronie. Niestety, przeszukałem cały dział mięsny i nic nie ma.
Dodam jeszcze, że niektóre przepisy są mało szczegółowe, co dla laika (jak ja) może stwarzać problem i muszę sięgać do innych źródeł.
A ogólnie to, książka jest dobra, przepisy są ciekawe, smaczne i chętnie z niej korzystam :-)

Warto mieć dobrą książkę kucharską w domu :-)

Korzystając z przepisów (dosyć często) natknąłem się na błąd! Otóż miałem ochotę na perliczkę faszerowaną pieczoną ze strony 328 i okazało się, że tego przepisu tam nie ma :-/ ? Jest tylko kaczka. Pomyślałem sobie, że może jest to tylko błąd w spisie treści i ten przepis jest na innej stronie. Niestety, przeszukałem cały dział...

Rozsmakuj się w kuchni włoskiej…
Pyszne makarony, aromatyczne sosy, mnogość ziół i dorodnych warzyw, wyraziste w smaku sery, pyszne, delikatne desery – nic dziwnego, że kuchnia włoska jest jedną z najpopularniejszych kuchni świata i jedną z dwóch (obok francuskiej) najpopularniejszych kuchni europejskich. Jedzenie jest wpisane niemal w kulturę Włoch tym bardziej, że Włosi gotują bardzo różnorodnie, w zależności od regionu, co przekłada się na ogromne zainteresowanie smakoszy i fakt, że każdy jest w stanie znaleźć w ich kuchni coś dla siebie.
Pierwsze wzmianki na temat sztuki kulinarnej Włoch pochodzą z IV wieku p.n.e., ale to w epoce renesansu gotowanie stało się prawdziwą sztuką. Co więcej, kuchnia włoska stała się znana na całym świecie, mimo iż – biorąc pod uwagę, że Włochy dzielą się na wiele regionów i każdemu z nich można przypisać nieco inne tradycje kulinarne – wiele dań bardzo odbiega od siebie smakowo. Mimo wszystko dla Nas, Polaków, kuchnia włoska wciąż pozostaje niezgłębiona. Znamy co prawda pizzę, lasagne czy ravioli, znamy też tiramisu, ale tak naprawdę wybór tych „włoskich” dań jest ograniczony do tego, co serwują nam włoskie restauracje, często nawet nie opierające swojego menu na włoskich recepturach czy składnikach. Dlatego też warto sięgnąć do korzeni, warto zainteresować się tradycyjnymi włoskimi potrawami, które – z uwagi na szeroki asortyment produktów na sklepowych półkach – w większości bez problemu możemy odtworzyć w domu.
Inspiracją do przygotowania włoskiej uczty może stać się wyjątkowa książka kucharska, opublikowana nakładem Wydawnictwa Jedność. Pozycja „Złota łyżka”, autorstwa Giovanniego Ballariniego, Prezydenta Honorowego Accademia Italiana Della Cucina, to prawdziwa gratka dla tych wszystkich osób, które uwielbiają gotować, które są smakoszami, które poszukują wiedzy na temat tradycyjnej włoskiej kuchni. To prawdziwe kompendium wiedzy na ten temat, począwszy od przekąsek goszczących na włoskich stołach, przez słodkie desery po potrawy nie zawierające glutenu, laktozy, mięsa i ryb. Publikacja została też wzbogacona o poradnik gotowania krok po kroku, zatem może stać się wspaniałym upominkiem dla kogoś, kto dopiero stawia pierwsze kroki w kuchni, a także dla tych osób, które chcą doskonalić swoje umiejętności.
Książka składa się z trzynastu części oraz dodatku obejmującego m.in. informacje o produktach i wyborze najlepszych z nich, o przechowywaniu żywności czy dobrych manierach przy stole. Znajdziemy tu zatem rozdziały tj. sosy i okrasy (dzięki którym nauczymy się przygotowywać m.in. kostkę warzywną, sos beszamelowy czy brokułowy),przekąski (wśród propozycji drobnych przekąsek na poprawienie apetytu znajdziemy m.in. grzanki z pastą z zielonych oliwek, wytrawne babeczki, krokiety ziemniaczane czy pulpeciki ryżowo-mięsne),a także wspaniałe propozycje pierwszych dań, które zachwycą każdego domownika (m.in. wiele wariantów podania dużych muszli, wyborny makaron rurki z kremem z szalotki, knedliki w rosole z boczkiem czy gnocchi z bobu). W rozdziałach poświęconych mięsom, rybom, jajkom i wędlinom zobaczymy, na jak wiele sposobów możemy zaserwować te produkty, zachwycimy się też rozdziałem o serach czy wędlinach, odkrywając nieskończone bogactwo smaków i propozycji podania. Bez wątpienia dwa najbardziej smakowite rozdziały, to te poświęcone kwestii pieczywa (polecam doskonałe bułeczki mleczne czy też bułeczki z oliwkami),a także słodyczom (tu kusi prawie każda potrawa, choć osobiście polecam placek z malinami, a także ten z kremem brzoskwiniowym, a także placek kawowy oraz puszyste ciasto czekoladowo-kawowe). Ostatni rozdział poświęcony został osobom, które z różnych względów wykluczyły ze swojego menu m.in. gluten czy laktozę.
Wiele z przepisów zawiera ilustracje pokazujące krok po kroku proces przygotowania potrawy, dzięki czemu możemy wyeliminować ewentualne błędy na etapie przygotowania posiłków. Same zdjęcia potraw są zresztą piękne i powodują nadzwyczajną aktywność naszych ślinianek.
Prostota proponowanych potraw, stosunkowa łatwość ich przygotowania, a także bukiet smaków, który odczujemy już po pierwszym kęsie sprawiają, że publikacja „Złota łyżka” jest rzeczywiście wyjątkowa i zachęca, by potrawy w niej zawarte zajadać … łyżkami. A już na pewno do tego, by trwale wprowadzić je do swojego menu.

Rozsmakuj się w kuchni włoskiej…
Pyszne makarony, aromatyczne sosy, mnogość ziół i dorodnych warzyw, wyraziste w smaku sery, pyszne, delikatne desery – nic dziwnego, że kuchnia włoska jest jedną z najpopularniejszych kuchni świata i jedną z dwóch (obok francuskiej) najpopularniejszych kuchni europejskich. Jedzenie jest wpisane niemal w kulturę Włoch tym bardziej, że Włosi...

Biblia Kuchni Włoskiej.

Zacznę od tematu innego. Pamiętacie „Rodzinę Soprano”? Oglądając serial odczuwałem zdziwienie, że każdy posiłek zaczynał się od makaronów jako dania podstawowego. Dziwiło to w naszej kulturze, gdzie przecież należałoby podać zupę. W Złotej łyżce mamy odpowiedź: „Choć rośnie tendencja do jedzenia posiłków jednodaniowych, to na prawdziwym obiedzie nie może zabraknąć dania z makaronu, risotta czy jakiejś zupy.” Jakiejś zupy? – zapyta oburzony rodak. No właśnie jakiejś, w tym cytowanym zdaniu odnajduję kwintesencję odmienności kuchni śródziemnomorskiej. Pierwsze miejsce zajmują pasty. W niektórych regionach ewentualnie risotto. Jeżeli są już jakieś zupy to w nieco innym wydaniu.

Okładka wydaje się być minimalistyczna, ale tylko się wydaje. Piękny połysk czerwieni i wkomponowane złote elementy. Biorąc książkę do ręki czułem, jak stykam się z czymś wyjątkowym, gustownym i szlachetnym. Szykowna i elegancka prostota, natomiast zdecydowanie nie minimalizm. Często książkę „kupuję oczami”, tu kupiłem i z tej perspektywy zajęła zaszczytne miejsce na mojej półce dzieł, prawiących o szeroko rozumianym jedzeniu. To tak jak widzimy pięknie wyglądające danie, już wydaje się smaczniejsze. Przez analogię do „Złotej łyżki” mamy to samo. I nie jest to w stylu cytatu z „Kleru”: złoty, ale skromny. Dobra kuchnia nie musi być skromna.
Zobaczyliśmy, więc co dalej? Jak każdą książkę, tak i tą należy otworzyć. W środku postawiono już bardziej na treść. Zdjęcia nie są tak piękne i kolorowe jak w innych wydaniach. Brakuje w tym wydaniu nic nie wnoszących krajobrazów czy innych inszości. Teraz odpowiem na pytanie dlaczego tak jest. Każda z potraw została przyrządzona w kuchni włoskiego wydawcy i tam odbywała się jej sesja zdjęciowa, bez lakieru i plastiku. Postawiono na realizm kucharski a nie instagramowy blichtr.

Książkę mam od miesiąca, ale dopiero teraz coś o niej piszę. Wiadomo dla czego. Trzeba było sprawdzić kilka przepisów. Przejrzyście opisane, oddające specyfikę różnych regionów Włoch. Czasami brzmią zbyt po włosku, ale dopasowanie do rodzimych realiów nie jest skomplikowane. Składniki w większości dostępne, chociaż zdarzą się czasem czarna trufla czy świeże sardele.
Złota łyżka od miesiąca jest przeze mnie kontemplowana i podziwiana, co skutkuje uszczęśliwianiem bliskich nowymi potrawami. Oprócz samych przepisów znajdzie się też kilka porad czy informacji ogólnych o produktach lub ciekawostek regionalnych. Oprócz czasu przygotowania i gotowania autor do każdej potrawy proponuje również wino (ale szklanka wody też jest w porządku).

Żeby nie było samych zachwytów – wyłapałem istotny mankament redaktorski. Książka zawiera zbyt wiele literówek. Poza tym cieszę się, że mam już ją na półce. Nawet zachęciłem już kilku znajomych do jej nabycia, jak też kolejnych kilku uszczęśliwię tą pozycją w ramach prezentu.

Biblia Kuchni Włoskiej.

Zacznę od tematu innego. Pamiętacie „Rodzinę Soprano”? Oglądając serial odczuwałem zdziwienie, że każdy posiłek zaczynał się od makaronów jako dania podstawowego. Dziwiło to w naszej kulturze, gdzie przecież należałoby podać zupę. W Złotej łyżce mamy odpowiedź: „Choć rośnie tendencja do jedzenia posiłków jednodaniowych, to na prawdziwym obiedzie nie...