Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zabawna, pełna pysznego jedzenia, niewymagająca lektura. Czasem i takie warto przeczytać, poświęcić czas na historię lekkostrawną.

Interesujące wątki geograficzno - historyczne. Ciekawe spojrzenie na kuchnię przyszłości. Główni bohaterowie ludzcy, z wadami i zaletami. Intryga przemyślana i ciekawie zakończona.

Jak już ktoś słusznie zauważył w komentarzach: jeśli mamy 800 gości i każdy ma zjeść pół homara, to nie potrzebujemy ośmiuset zwierząt. Ciekawe, że korekta tego nie wyłapała, spory błąd logiczny.

Polecam miłośnikom jedzenia i fanom dań gotowych.

Zabawna, pełna pysznego jedzenia, niewymagająca lektura. Czasem i takie warto przeczytać, poświęcić czas na historię lekkostrawną.

Interesujące wątki geograficzno - historyczne. Ciekawe spojrzenie na kuchnię przyszłości. Główni bohaterowie ludzcy, z wadami i zaletami. Intryga przemyślana...

Rozwiń Zwiń

Niezwykle rzetelne opracowanie. Autorka podeszła do tematu odpowiedzialnie i z pewnością dużo trudu kosztowało ją zdobycie wszystkich informacji.

Mnogość cytatów z ówczesnej prasy, imiona i nazwiska projektantów, daty konkursów, liczby, przykłady, założenia produkcyjne i stopień ich wykonania -czegóż tu nie ma.

Czyta się jak wciągającą powieść. Dodatkowego smaku nadają ilustracje. Produkty, etykiety, butelki, opakowania różnej maści.

Jedyne do czego mogę się przyczepić to fakt, że zdjęcia niekoniecznie współgrają z treścią; to raczej barwny kolaż umilający czytanie. Ale poza tym, majstersztyk.

Niezwykle rzetelne opracowanie. Autorka podeszła do tematu odpowiedzialnie i z pewnością dużo trudu kosztowało ją zdobycie wszystkich informacji.

Mnogość cytatów z ówczesnej prasy, imiona i nazwiska projektantów, daty konkursów, liczby, przykłady, założenia produkcyjne i stopień ich wykon...

Rozwiń Zwiń

Gdyby punkt wyjścia oraz w zasadzie oś fabuły nie były tak idiotyczne, możliwe, że moja ocena byłaby wyższa. Planowanie urodzin przez dwadzieścia lat? I to nieustanne wspominanie dlaczego i po co, aż do znudzenia.

Główni bohaterowie deklarują wielką miłość, a mnożą sekrety, tajemnice i niedopowiedzenia. Ciągle chcą się wzajemnie chronić, a tak naprawdę myślą egoistycznie.

Napięcie towarzyszy podczas czytania prawie do końca, to akurat autorce wyszło nieźle.

Zakończenie miałkie i żenująco idealne. Nuda.

Gdyby punkt wyjścia oraz w zasadzie oś fabuły nie były tak idiotyczne, możliwe, że moja ocena byłaby wyższa. Planowanie urodzin przez dwadzieścia lat? I to nieustanne wspominanie dlaczego i po co, aż do znudzenia.

Główni bohaterowie deklarują wielką miłość, a mnożą sekrety, tajemnice i ni...

Rozwiń Zwiń

Zagadką dla mnie jest jakim cudem ta książka ma aż sześć gwiazdek oceny łącznej! Toż to słabiutkie i mizerne.

Zaryzykuję stwierdzenie, że czytanie może doprowadzić do śmierci z nudów. Myślę, że nic nie więcej nie trzeba dodawać. Nie polecam!

Zagadką dla mnie jest jakim cudem ta książka ma aż sześć gwiazdek oceny łącznej! Toż to słabiutkie i mizerne.

Zaryzykuję stwierdzenie, że czytanie może doprowadzić do śmierci z nudów. Myślę, że nic nie więcej nie trzeba dodawać. Nie polecam!

Zdecydowanie lepsza od pierwszej części. Bardo dużo się tutaj dzieje. Wydarzenia następują jedno po drugim, nie pozwalając czytelnikowi na wzięcie oddechu. Pod koniec zapętlenie wątków osiąga takie stadium, że niemożliwym wydaje się rozwiązanie ich wszystkich. A jednak. Cobenowi się udaje, poszczególne elementy układanki wskakują na właściwe miejsca i viola! Pozostaje tylko podumać nad genialnością autora.

Polubiłam głównego bohatera, choć jego perypetie zbyt często tłumaczone są tym samym, przeszłością. Rozumiem jego motywacje i wahania. Absolutnie uwielbiam Hester, jej ironiczne poczucie humoru nie raz wywoływało uśmiech na mojej twarzy.

Polecam fanom autora i wszystkim lubiącym rozrywkę na wysokim poziomie.

Zdecydowanie lepsza od pierwszej części. Bardo dużo się tutaj dzieje. Wydarzenia następują jedno po drugim, nie pozwalając czytelnikowi na wzięcie oddechu. Pod koniec zapętlenie wątków osiąga takie stadium, że niemożliwym wydaje się rozwiązanie ich wszystkich. A jednak. Cobenowi się udaje,...

Rozwiń Zwiń

Myślicie, że współcześnie o horrorze wiecie już wszystko? Jesteście przekonani, że absolutnie nic Was nie może już zaskoczyć? Uważacie, że najstraszniejsze są wilkołaki, wampiry, duchy, strzygi, upiory, zombie? To sięgnijcie po najnowszą powieść Kinga.

Nie jestem wielką fanką Holly, ale w tej powieści autor nadał jej kilka nowych wymiarów. Bezsprzecznie jest wielkim detektywem, choć lekkiej bezmyślności też nie można jej odmówić. Bohaterowie drugoplanowi również fanatycznie zarysowani. Każdy jest na swój sposób szczególny, wszyscy idealnie pasują do fabuły, by w odpowiednim momencie odegrać swoją rolę.
Nawet postaci, które pojawiają się na kilku zaledwie stronach są jak żywi. King w bezbłędnym stylu potrafi tchnąć życie w wersy na kartce. W ten sposób mamy niemalże wrażenie obcowania z bohaterami.

Byłby komplet gwiazdek gdyby nie uparte moralizatorstwo. Mistrz zawsze miał ciągoty to mówienia o swoich wyborach czy przedstawiana uwag. Tu jednak przeszedł samego siebie. Momentami czułam się jak uczeń karcony przez nauczyciela. Nie pal, nie śmieć, nie rozmawiaj przez telefon podczas jazdy, nie przeklinaj. No i wątek covidowy... Zbyt wyeksponowany jak na mój gust. Noś maseczkę, szczep się, zakładaj rękawiczki i tak w kółko. Można odnieść wrażenie, że to powieść medyczna. Autor odczuł potrzebę powiedzenia czytelnikowi nie tylko kto się zaszczepił, ale też ile razy, jakim rodzajem szczepionki, której firmy itd. A są jeszcze kwestie polityczne. Który prezydent to dureń, który będzie lepszy, a jaki dobrym był. Och...

Myślę, że w "Holly" King wykreował jednego z najstraszniejszych potworów. Przekonajcie się sami, jeśli macie dość odwagi.

Myślicie, że współcześnie o horrorze wiecie już wszystko? Jesteście przekonani, że absolutnie nic Was nie może już zaskoczyć? Uważacie, że najstraszniejsze są wilkołaki, wampiry, duchy, strzygi, upiory, zombie? To sięgnijcie po najnowszą powieść Kinga.

Nie jestem wielką fanką Holly, ale w...

Rozwiń Zwiń