całkiem dobra książka, kiedy chcemy oderwać się od typowych schematów.

całkiem dobra książka, kiedy chcemy oderwać się od typowych schematów.

Świetna książka

Świetna książka

rewelacyjna książka!!! To właśnie jedna z tych, która sie kocha od pierwszej strony

rewelacyjna książka!!! To właśnie jedna z tych, która sie kocha od pierwszej strony

Nic szczególnego nie wnosi ta książka. Czytałam już lepsze kryminały

Nic szczególnego nie wnosi ta książka. Czytałam już lepsze kryminały

Wylosowałam tę książkę w jakimś wyzwaniu.
Historia niby dobra, bohaterka inteligentna, ale ja jakoś nie lubię literatury hiszpańskiej. Nie wciągają mnie tamte klimaty.

Wylosowałam tę książkę w jakimś wyzwaniu.
Historia niby dobra, bohaterka inteligentna, ale ja jakoś nie lubię literatury hiszpańskiej. Nie wciągają mnie tamte klimaty.

Ta książka to po prostu kawał dobrej literackiej zabawy! Dynamiczny język, który nie nudzi, nawet pozbawiony dialogów, wyrazistość bohaterów i tempo - nazwałabym to kryminałem akcji. Dwie kolejne części już czekają na czytniku a ja nie mogę się doczekać kontynuacji przygód z Antonią Scott :)

Ta książka to po prostu kawał dobrej literackiej zabawy! Dynamiczny język, który nie nudzi, nawet pozbawiony dialogów, wyrazistość bohaterów i tempo - nazwałabym to kryminałem akcji. Dwie kolejne części już czekają na czytniku a ja nie mogę się doczekać kontynuacji przygód z Antonią Scott :)

Intrygująca, niebezpiecznie wciągająca, ale miejscami rozwleczona powieść kryminalna, która stanowi 2 tom cyklu Antonia Scott. Trzyma w napięciu, ale i tak nieco bardziej podobał mi się prequelu, mimo to sięgnę po kolejne części.

Intrygująca, niebezpiecznie wciągająca, ale miejscami rozwleczona powieść kryminalna, która stanowi 2 tom cyklu Antonia Scott. Trzyma w napięciu, ale i tak nieco bardziej podobał mi się prequelu, mimo to sięgnę po kolejne części.

Okładka książki przedstawia kobietę, jest mocno minimalistyczna. Tutaj akurat nie kierowałam się okładkami, a interesującym opisem i pierwszymi wtedy recenzjami. Chwilkę musiała odczekać na swoją kolej nim się za nią zabrałam. Było to chyba spowodowane tym, że nie znam pióra autora i obawiałam się objętości, bowiem liczy sobie ponad pięćset stron. Ostatnimi czasy jakoś często sięgam po takie grubaski. Posiada skrzydełka, które stanowią dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Na jednym z nich przeczytacie kilka słów o autorze, a na drugim kilka polecajek. Ma kremowe strony, czcionkę wystarczające dla oczu, marginesy i odstępy między wersami zostały zachowane. Literówek brak.

Mimo, że to pierwsze spotkanie z autorem, czytało mi się powieść bardzo szybko, lekko i przyjemnie. Wręcz pochłaniałam stronę za stroną i zatapiałam się w losach bohaterów. Widać, że pióro jest wyczute i pisarz wie, jak prowadzić czytelnika. Jak zaciekawić i sprawić, by z trudem odrywało się od lektury. Sama fabuła jest tak zagmatwana, że nie sposób domyśleć się, kto za czym stoi i kto jest kim tak naprawdę. Wiele się dzieje, mamy ofiary, mamy skomplikowaną zagadkę i co ważne, nietuzinkowe postacie, które musimy rozgryźć.

Postacie, które wykreowane są naprawdę dobrze, ale nie wszystkie są tak proste jak Inspektor Jon, bo jest i tajemnicza Antonia Scott, która mianowana Czerwoną królową ma umiejętności, jakie praktycznie nikt nie posiada. I to jest jej wyjątkowość i zarazem przekleństwo. Na czym polegało? To już musicie przeczytać sami, nie podpowiem Wam. Wydaje mi się, że to właśnie bohaterowie są mocną zaletą całej pozycji, niewątpliwym plusem. Mimo specyficzności Jona czy kobiety, to polubiłam ich na pewien sposób. Nie zaprzyjaźniłabym się z nimi, ale ich polubiłam. Czasami denerwowały mnie ich żarciki, czy teksty rzucane do siebie, niemniej jednak przymrużyłam oko na to. Oczywiście mamy też problemy natury prywatnej, ale nie są one przygniatające strikte kryminał, całe szczęście.

Jest to jeden z ciekawszych kryminałów, chociaż zdecydowanie wolę książki np. Adriana Bednarka - wzbudzają we mnie więcej emocji, ciekawości... Tutaj było nieźle, chociaż czasami odnosiłam wrażenie, że autor za bardzo się rozpisywał i nie wynosiło to nic szczególnego do akcji. Niemniej jednak daję szanse drugiemu tomowi, jestem ciekawa, jak będzie wyglądała relacja bohaterów, co będzie się działo w ich życiu i z czym tym razem się będą musieli zmierzyć.
Niezła, ale nie fenomenalna, a więc dobrze, że nie nie żywiłam nadziei, że będzie fantastyczna i rozłoży mnie na łopatki, bo bym się zawiodła.

Reasumując uważam, że jeśli lubicie lekkie kryminały, opisane w ciekawy sposób, objętość Wam nie przeszkadza, to śmiało sięgnijcie. Trudno domyślić się zakończenia (ja nie wpadłam na nie),nie jest zbytnio brutalna, więc nie powinniście też czuć obrzydzenia jak przy powieściach, które zazwyczaj czytam z tego gatunku. :) Czy polecam? Myślę, że tak. :)

Okładka książki przedstawia kobietę, jest mocno minimalistyczna. Tutaj akurat nie kierowałam się okładkami, a interesującym opisem i pierwszymi wtedy recenzjami. Chwilkę musiała odczekać na swoją kolej nim się za nią zabrałam. Było to chyba spowodowane tym, że nie znam pióra autora i obawiałam się objętości, bowiem liczy sobie ponad pięćset stron. Ostatnimi czasy jakoś...

Poznałam Antonię Scott, gdy obmyślała najlepszy sposób na samobójstwo. To nieszablonowa postać. Bardzo inteligentna, bardzo pogubiona wewnętrznie i chyba nieszczęśliwa. Na dodatek jej rycerzem na białym koniu okazuje się pewien Baskijczyk, Jon Gutierrez, policjant, który łamie prawo dla dobra społeczeństwa. Jest duży, nie, żeby był gruby:) i ma dobre serce. Ten duet ma do rozwiązania nie lada zagadkę. Popełniono morderstwo, w najbardziej prestiżowej, bezpiecznej i chronionej okolicy Madrytu. Oczywiście nie jest to kolejna przyziemna zbrodnia, ale rodzaj dzieła sztuki. Pozornie niemożliwa do przeprowadzenia i nierozwiązywalna. W tym miejscu autor stopniowo odkrywa szczególne, ponadprzeciętne możliwości intelektualne Antonii, która podąża za sprawcą (równie inteligentnym jak ona),wsparta o ciężkie ramię inspektora. Pojawiają się kolejne, potencjalne ofiary, akcja nabiera tempa, a my coraz bardziej jesteśmy pod urokiem Antonii. I Madrytu. Miasto jest kolejnym bohaterem tej opowieści Jest upalne, magiczne i zagadkowe. Autor prowadzi czytelników przez znane ulice i zakazane zakątki, penetruje tarasy najwyższych pięter i wchodzi pod ziemię. Oczywiście, jak każdy czytelnik, chcę poznać morderców, ale też trochę chcę, by ta podróż nie skończyła się zbyt szybko. To fantastyczna książka. Gorąco polecam!

Poznałam Antonię Scott, gdy obmyślała najlepszy sposób na samobójstwo. To nieszablonowa postać. Bardzo inteligentna, bardzo pogubiona wewnętrznie i chyba nieszczęśliwa. Na dodatek jej rycerzem na białym koniu okazuje się pewien Baskijczyk, Jon Gutierrez, policjant, który łamie prawo dla dobra społeczeństwa. Jest duży, nie, żeby był gruby:) i ma dobre serce. Ten duet ma do...

Dobrze się czyta, wciągająca akcja i ciekawe zakończenie zwiastujące kolejne części.

Dobrze się czyta, wciągająca akcja i ciekawe zakończenie zwiastujące kolejne części.