Opinie użytkownika
zaczyna się świetnie, właściwie subtelnie. Później niestety wchodzi full propaganda, choć było to też na swój sposób interesujące
Pokaż mimo towiernie oddana historia, więc to de facto bardzo długi artykuł/reportaż - ciężko to ocenić na więcej.
Pokaż mimo tokosztem historii wejście w język i oparcie na nim ontologii i treści. próba fajna, ale nieudana. niemniej doceniam, bo autorka wzięła na siebie zadanie dla najwybitniejszych pisarzy
Pokaż mimo tofacebook-core, umiarkowanie to zabawne i kreatywne, może być. Tzn. - nie wiem, do czego to dąży, poza samą rozrywką, a jeśli nie ma nic więcej, to oczekiwałbym bardziej kreatywnej zabawy z pojęciami i formą oraz pewnego urozmaicenia środków do celu. niemniej utalentowany facet, ale niech częściej dryfuje pomiędzy granicami
Pokaż mimo to
Jak osiągnąć w Polsce sukces przeciętną książką (wypełnij conajmniej 2/3):
1. Napisz o rodzinie
2 napisz o wojnie
3. Przystępna i zachowawcza zabawa formą
Biblia w tym temacie, siłą rzeczy. Rozwiązanie jednak zdaje się zbyt proste. Natomiast monistów, do których zresztą należę, zachęcam do uważnej lektury wszystkich rozdziałów, żeby zrozumieć, że książka nie jest atakiem na nasz fundamentalny pogląd.
Pokaż mimo toChyba jedyna naprawdę dobra książka Houellebecqa. Oczywiście kluczem jest filozofia Baudrillarda, wspomniana w tytule, bez jej znajomości książka może zdawać się jałowa i pozbawiona sensu.
Pokaż mimo toPuste, płytkie i fatalnie napisane, nawet nie efekciarsko. Najgorszy "mistrz krótkiej formy" wszechczasów, ale na bezrybiu...
Pokaż mimo toCzyżby najlepsza książka Tokarczuk? W dalszych publikacjach nie czuję tego bezkompromisowego stylu i odwagi w kreowaniu wizji świata.
Pokaż mimo toJeśli jesteś doświadczonym profesorem literatury niemieckiej, to jest to książka, która Ci zaimponuje! Kup już dziś!
Pokaż mimo to
Dzięki posłowiu pani Kubiak Ho-Chi podwyższam ocenę o jedną gwiazdkę. Zebrała wszystkie myśli krążące mi po głowie i skierowała do puenty - Wyznanie maski to arcydzieło nietzcheańskiego antynihilizmu w świecie społecznego kontinuum wartości. Gdzie maski są sztuczne, ale wrośnięte w twarz i obowiązująco decydują o szczerości postaw.
Styl Mishimy w tej powieści nie jest...
Okazuje się, że Krzysztof Środa jest troszkę głupi, dość przykra wieść. Kieruje się jakąś szczątkową utylitarystyczno-katolicką etyką gradacji, która raczej bawi, niż uczy, a przede wszystkim w ogóle nie trzyma się kupy (czego starszy, wyedukowany mężczyzna zdaje się nie rozumieć). Poza tym książka w znakomitej większości skierowana raczej do przyrodników/ichtiologów. Środa...
więcej Pokaż mimo toPłaskie, historia nijaka, natomiast zabawy z formą kojarzą mi się z liceum, ale tutaj miały sens i były nawet udane.
Pokaż mimo tospore rozczarowanie, takie nic. Gdyby fabuła nie była ciekawa, to byłby to gniot. Czyta się, jakby to był brudnopis albo powieść była pisana na bieżąco. Nie wiem, nie rozumiem pozytywnych ocen tej książki, po prostu ciekawa fabułka i fajny klimat, nic szczególnie wartościowego. Pomysł z Mojsze jako narratorem nie miał żadnego celu i tylko na końcu spowodował zażenowanie...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toNie dziwi niska ocena - to powieść wymagająca. Ma za zadanie wykazać sprzeczność epistemologii kantowskiej w połączeniu z realizmem aksjologicznym. Tzn. wskazuje, że przy założeniu kantyzmu, moralność jest pozbawionym fundamentu zbiorem zasad, na które panuje powszechna zgoda.
Pokaż mimo toDziaderska literatura niezmiennie króluje w Bookerze. Byłaby to naprawdę świetna książka, gdyby nie miała tak szczątkowej, źle postrukturyzowanej, koszmarnie zakończonej fabuły. Nieglupia, styl przyjemny
Pokaż mimo todzięki ci zuckerbergu za facebooka, bo teraz takie pierdki nie muszą być wydawane na papierze
Pokaż mimo toNierówny, jak to zbiór opowiadań. Pierwsze wybitne, spójne, z sensem, dobrą narracją, sprawnym surrealizmem. Reszcie brakowało któregoś z wymienionych elementów.
Pokaż mimo to