Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jakaż to była śliczna powieść. Od pierwszych stron pozwoliłam autorce  wciągnąć się w tę piękną historię, w której nie brakowało ani smutku, ani zamyśleń, czy też zabawnych dialogów i małych tajemnic.  I były też momenty, gdy łzy stawały  mi w oczach przy czytaniu o losach małej Evie, traktowaniu jej przez bezduszne osoby w czasie pobytu na pensji. Jej zagadkowa przypadłość milczenia przy obcych była zupełnie nie rozumiana. W obecnych czasach ten  lęk przed mówieniem  nazywany jest  mutyzmem wybiórczym. Jedynie jej guwernantka Florence Thompson potrafi dotrzeć do psychiki tego dziecka. Czy w zachowaniu Evie kryje się jakaś mroczna tajemnica, okropne przeżycie?... Trudno było nie pokochać tego małego dziecka, zagubionego, bojącego się innych ludzi, nieufnego, bo przecież to, czego doznało w swym krótkim życiu od innych osób, było okrutne. I cały czas miałam w swojej wyobraźni tę twarzyczkę  dziewczynki z okładki książki.
Autorka przeniosła nas do dawnego Londynu  /lata 20-te XIX-go wieku/.
Hrabia Foglar po swojej śmierci pozostawił testament, w którym hojnie obdarza swoich potomków. Jego synowie - Fryderyk, Zadar i Oskar otrzymują spory majątek.  Jednak nie zapomina też o nieślubnej córce, dla której przeznacza pewną sumę pieniędzy, zależną od spełnienia określonych warunków.  Wszyscy zaskoczeni są istnieniem córki hrabiego, którą wedle woli zmarłego ma opiekować się najstarszy syn Fryderyk.
Kiedy Evie wraz ze swoją opiekunką trafia do domu hrabiego Fryderyka, nie jest jej łatwo, ale spotyka się wreszcie  z ogromną wyrozumiałością.
Z Londynu autorka przenosi nas też na czas  świąteczny do polskiego majątku nad Narwią. Czy Evie w nowym otoczeniu zacznie przełamywać swoje lęki? Czy hrabia Fryderyk o niezbyt ciekawej reputacji, z którym opiekunka dziewczynki ma przykre wspomnienia z przeszłości, jest faktycznie osobą taką, jak sądzą inni? A może stanie się coś, co wprowadzi ocieplenie między tymi dwoma dorosłymi osobami?
Podziwiam ten świetnie przedstawiony XIX-wieczny klimat tamtych czasów, ten cały arystokratyczny świat, konwenanse, uprzedzenia. Pięknie opisana historia, wciągający wątek romantyczny, tajemnice... Nie brakuje też tutaj czyhającego niebezpieczeństwa. Mała Evie powoli otwiera się na innych, a przy niej są także pozostali bracia, dzięki którym oswaja  swój lęk. Nawet baronowa, ciotka, mimo swej pozornej oschłości i pewnej wyniosłości, spełnia pewną rolę w nowym życiu dziewczynki. Ta powieść niesie mądre przesłanie. Autorka napisała bardzo wciągającą powieść, w której nie brakuje wzruszeń, rodzących się uczuć, tajemnic z przeszłości, wątków, które budzą strach. Świetnie wykreowane postacie, często zabawne dialogi, wspieranie się braci, ich wzajemne relacje, często i spory, które potrafią budzić uśmiech...
Polecam "Zaklętą w ciszy", choć to mało powiedziane. Tę książkę trzeba przeczytać. Jak zawsze autorka nie zawiodła mnie. Jej styl pisania i język powieści urzekają, a poruszany temat mutyzmu wybiórczego, uroczy klimat dawnych czasów, intrygujące zwroty akcji, tajemnice, przełamywanie barier po prostu skradły moje serce...

Jakaż to była śliczna powieść. Od pierwszych stron pozwoliłam autorce  wciągnąć się w tę piękną historię, w której nie brakowało ani smutku, ani zamyśleń, czy też zabawnych dialogów i małych tajemnic.  I były też momenty, gdy łzy stawały  mi w oczach przy czytaniu o losach małej Evie, traktowaniu jej przez bezduszne osoby w czasie pobytu na pensji. Jej zagadkowa przypadłość...