Bardzo fajna książka, bardzo lekka. Przez cały czas Wioletka powodowała u mnie uśmiech. Czekam z niecierpliwością na jej dalsze przygody.

Bardzo fajna książka, bardzo lekka. Przez cały czas Wioletka powodowała u mnie uśmiech. Czekam z niecierpliwością na jej dalsze przygody.

Bez szału. Historia miała być luźna i zabawna, mnie jednak ani nie śmieszyła ani nie rozluźniła. Ot, przeciętna historia pisana niby to zabawnym językiem. Kompletnie do mnie nie trafiła ani fabuła ani styl autorki. Główna bohaterka bardzo mnie interesowała.
Wyczuwam inspirację "Dziennikiem Bridget Jones" w kreacji bohaterki, co może być plusem dla niektórych.
Tak czy inaczej mi się nie podobało, ale wysłuchałam całego audiobooka. Niewymagająca rozrywka.

Bez szału. Historia miała być luźna i zabawna, mnie jednak ani nie śmieszyła ani nie rozluźniła. Ot, przeciętna historia pisana niby to zabawnym językiem. Kompletnie do mnie nie trafiła ani fabuła ani styl autorki. Główna bohaterka bardzo mnie interesowała.
Wyczuwam inspirację "Dziennikiem Bridget Jones" w kreacji bohaterki, co może być plusem dla niektórych.
Tak czy...

Lekka i przyjemna komedia kryminalna w sam raz do wysłuchania w audio.
Spędziłam miły czas z Wioletką i jej odważnymi, chociaż nie zawsze rozważnymi posunięciami. Muszę przyznać, że czytając miałam wrażenie, że główna bohaterka jest dużo starsza, niż podają.
Nie jest idealna i ma swoje wady, ale nie można jej odebrać łatwości w odbiorze i ciekawego wątku. Ja byłam szczerze zaaferowana w akcję, chociaż niekoniecznie tą z pracy ;)

Lekka i przyjemna komedia kryminalna w sam raz do wysłuchania w audio.
Spędziłam miły czas z Wioletką i jej odważnymi, chociaż nie zawsze rozważnymi posunięciami. Muszę przyznać, że czytając miałam wrażenie, że główna bohaterka jest dużo starsza, niż podają.
Nie jest idealna i ma swoje wady, ale nie można jej odebrać łatwości w odbiorze i ciekawego wątku. Ja byłam...

Wioletka Koperek w ostatnich dniach pracy w fabryce słodyczy Słodziutka Babeczka odkrywa przestępstwo. Jej koledzy handlują częściami, na oko Wioletki, częściami maszyn. Kobieta postanawia przeprowadzić własne śledztwo, zanim szefostwo coś odkryje. Impreza pożegnalna zorganizowana przez kolegów, kładzie jej śledztwo na łopatki. Po powrocie do domu, w stanie upojenia alkoholowego, Wioletka oddaje się swojej ulubionej czynności – podglądaniem sąsiadów. Ku przerażaniu niedoszłej pani detektyw, jej sąsiadka Majka zostaje zaatakowana przez nieznanego sprawcę. Następnego dnia, okazuje się, że Majka zwaną Pszczółką zaginęła. Wioletka postanawia rozwiązać sprawę zabójstwa. Czy Pszczółka naprawdę zginęła? A jeśli tak, to kto i dlaczego ją zamordował? Czy Wioletce uda się rozwiązać kryminalną zagadkę?

„Wioletka na tropie zbrodni” zapowiadała się na sympatyczną komedię kryminalną. Wszystko pasuje: jest nietuzinkowa samozwańcza detektyw, uważająca się za kolejne wcielenie Sherlock’a Holmes’a lub Panny Marple, morderstwo, „straż sąsiedzka” (jeśli ktoś mieszka na osiedlu bloków, zapewne zna starsze panie, które wiedzą wszystko o wszystkich),jest tylko jedno, ale – kreacja głównej bohaterki. Wioletka powinna być zabawna i błyskotliwa zarazem, a jest irytująca, zwłaszcza w czasie choroby. Panna Koperek wściubia wszędzie nos, w ramach prowadzonego śledztwa łamie prawo i uważa się za lepszego śledczego niż zawodowi policjanci.

Czy polecam? Nie jest to zła lektura, sama fabuła jest ciekawa, a może to tylko ja źle podeszłam do lubianej przez wszystkich współpracowników Wioletki?

Wioletka Koperek w ostatnich dniach pracy w fabryce słodyczy Słodziutka Babeczka odkrywa przestępstwo. Jej koledzy handlują częściami, na oko Wioletki, częściami maszyn. Kobieta postanawia przeprowadzić własne śledztwo, zanim szefostwo coś odkryje. Impreza pożegnalna zorganizowana przez kolegów, kładzie jej śledztwo na łopatki. Po powrocie do domu, w stanie upojenia...

Śmieszna

Śmieszna

Taki lekki, przyjemny, "pluszowy" kryminałek. Nic ambitnego, ale fajnie się czyta.

Taki lekki, przyjemny, "pluszowy" kryminałek. Nic ambitnego, ale fajnie się czyta.

Fabuła i realizacja są całkiem przyjemne. Kryminalne zagadki (bo jest ich więcej niż jedna) są przemyślane i dobrze się o nich czyta. Jedynym minusem jest postać głównej bohaterki. Już sam tytuł daje nam znać, że książka nie będzie o poważnej Wioletcie czy przebojowej Wiolce, a o głupawej Wioletce, która gdyby była odrobinę "mądrzej" napisana była by mocnym początkiem dla bardzo fajnej serii.

Fabuła i realizacja są całkiem przyjemne. Kryminalne zagadki (bo jest ich więcej niż jedna) są przemyślane i dobrze się o nich czyta. Jedynym minusem jest postać głównej bohaterki. Już sam tytuł daje nam znać, że książka nie będzie o poważnej Wioletcie czy przebojowej Wiolce, a o głupawej Wioletce, która gdyby była odrobinę "mądrzej" napisana była by mocnym początkiem dla...

Rozczarowująca, zwłaszcza po dwóch Henrykach...
Czy Autorka nie mogła z głównej bohaterki zrobić miłej, sympatycznej, przecietnej dziewczyny? Musiała stworzyć głupawą, starą i grubą? Infantylizm i brak myślenia naprawdę nie jest smieszny... Szkoda...

Rozczarowująca, zwłaszcza po dwóch Henrykach...
Czy Autorka nie mogła z głównej bohaterki zrobić miłej, sympatycznej, przecietnej dziewczyny? Musiała stworzyć głupawą, starą i grubą? Infantylizm i brak myślenia naprawdę nie jest smieszny... Szkoda...

Wioletka 😄 na samo wspomnienie uśmiech nie schodzi mi z ust. Ubawiłam się wyśmienicie! Komedia kryminalna, która pokazuje, jak zawistni są ludzie-z przymrużeniem oka, ale w punkt. Genialna. Wszystko, absolutnie wszystko mi się w niej podobało 👌🏻 A Wioletka, jako samozwańczy detektyw szczególnie. Z pewnością sięgnę po inne książki Autorki, już mam na oku dwa audiobooki o Pani Henryce.

Wioletka 😄 na samo wspomnienie uśmiech nie schodzi mi z ust. Ubawiłam się wyśmienicie! Komedia kryminalna, która pokazuje, jak zawistni są ludzie-z przymrużeniem oka, ale w punkt. Genialna. Wszystko, absolutnie wszystko mi się w niej podobało 👌🏻 A Wioletka, jako samozwańczy detektyw szczególnie. Z pewnością sięgnę po inne książki Autorki, już mam na oku dwa audiobooki o...

W wyzwaniu czytelniczym na 2020 u @aga_love_books jest punkt z książką, której bohaterem jest osoba z moim imieniem. Nie jest moje imię aż takie rzadkie, żebym miała problem ze znalezieniem czegoś, ale nie spotyka się też tak często jak Maria, Lidia czy Natalia... dlatego jak zobaczyłam jeszcze w zeszłym roku książkę Wioletka na tropie zbrodni, lekko się uśmiechnęłam, z tą myślą, że kiedyś na pewno zapoznam się co za osóbka z tej Wioletki. I tu właśnie nadarzyła się okazja do odhaczenia sobie punktu z listy.
Wcześniej jeszcze nie czytałam nic spod pióra autorki i nie bardzo wiedziałam czego mam oczekiwać z tej lektury, ale od pierwszych stron książka mnie „chwyciła”. Podejrzewam, że przez wspólne imię z bohaterką akcja wydała mi się interesująca, bo na trzeźwo to niektóre działania „tropicielki” były nieprzemyślane i naiwne. Historia jest zabawna i lekka, chociaż na tapecie jest do rozwikłania morderstwo. Jednak intensywność sąsiedzkiej „miłości”, wścibstwa, zemsty i upier...liwości na spisanych stronach mówi samo za siebie - żyjemy w ciekawych czasach i warto uważać, kogo mamy za sąsiadów.

W wyzwaniu czytelniczym na 2020 u @aga_love_books jest punkt z książką, której bohaterem jest osoba z moim imieniem. Nie jest moje imię aż takie rzadkie, żebym miała problem ze znalezieniem czegoś, ale nie spotyka się też tak często jak Maria, Lidia czy Natalia... dlatego jak zobaczyłam jeszcze w zeszłym roku książkę Wioletka na tropie zbrodni, lekko się uśmiechnęłam, z tą...