Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedy byłam w trakcie czytania „Drogi artysty” Julii Cameron spostrzegł to mój ojciec. Pokazałam mu okładkę i oznajmiłam ni to z dumą ni z lekkim zażenowaniem: „tato, odnajduję w sobie artystę!”

Ten na to: „ty zawsze byłaś artystką”. W związku z tym, czy artystce jest potrzebny kurs odkrywania i rozwijania własnej kreatywności?

Każdy człowiek czujący w sobie potrzebę tworzenia stykał się z wieloma wątpliwościami. Wirtuozi i mistrzowie zaczynali naukę swojego fachu nieraz w wieku 5-7 lat. Czy nie jestem już za stara? Czy jestem dość dobra? A może swoimi bazgrołami tylko siebie ośmieszę? Poza tym powinnam zabrać się za poważne rzeczy, w końcu muszę z czegoś żyć, a życie artysty jest pełne wyrzeczeń, bólu i upokorzenia.

Brzmi znajomo? Wygląda na to, że potrzebujesz „odblokować się”, tchnąć odrobinę wiary w swoje możliwości i wyjść z marazmu, który ogranicza Twoją twórczą duszę.

Julia Cameron w swojej książce proponuje kurs, dzięki któremu zablokowani przez porażki czy krytykę artyści – malarze, poeci, ceramicy, pisarze, filmowcy, aktorzy i inne twórcze jednostki – mogli z powrotem odnaleźć w sobie czystą, niczym nie skrępowaną radość tworzenia.

Najważniejszym pytaniem może być – czy da się nauczyć kreatywności? Czy za pomocą kilku ćwiczeń można zostać artystą, chociaż do tej pory niczego nie stworzyłeś? Autorka podręcznika, uważa, że tak. Jak sama pisze – od trzydziestu lat z powodzeniem prowadzi duchowe warsztaty, które mają na celu wyzwolenie w ludziach kreatywności. Nie ma znaczenia ile masz lat, czym się zajmujesz, czy bycie artystą to Twoja ścieżka kariery, czy tylko hobby lub marzenie. „Nigdy nie jest za późno, by rozwijać się twórczo i nigdy nie jest to zbyt samolubne ani głupie”.

Teraz Cameron proponuje swój kurs w formie podręcznika, w którym zawarła wszystkie wskazówki dotyczące tego, jak przywrócić swoją wenę i zacząć rozwijać się twórczo.

„Droga artysty” to 12-tygodniowy kurs odkrywania i rozwijania własnej kreatywności, dzięki któremu odzyskasz poczucie bezpieczeństwa, tożsamość, moc sprawczą, spójność wewnętrzną, możliwość, poczucie siły, zmysł współczucia, instynkt samozachowawczy, poczucie autonomii oraz wiarę.

Najważniejszymi działaniami kursu są dwie rzeczy – poranne strony oraz randki artystyczne. Codziennie rano należy przelać wszystkie swoje myśli na trzy strony papieru i raz w tygodniu wybrać się ze swoim wewnętrznym artystą na randkę. Te dwa zadania należy wykonywać jak najdłużej, także po zakończeniu kursu.

Początkowo każdy może czuć opór przed takim „marnotrawstwem czasu”, jednak po dłuższym przemyśleniu okazuje się, że to ma sens. Przelanie swych myśli na papier spowoduje, że wyrzucisz z siebie wszystkie negatywne emocje, a samotna randka bywa niezwykle przyjemna i na pewno pozytywnie wpływa na samopoczucie.

Niestety nie wykonałam ćwiczeń z kursu proponowanego przez Julię Cameron. Po samym jednak przeczytaniu podręcznika zrozumiałam, że żaden artysta nie powinien tworzyć dla innych, tylko przede wszystkim dla siebie. Twórczość to przede wszystkim zabawa, więc bawmy się jak niczym nieskrępowane dzieci w piaskownicy!

Kiedy byłam w trakcie czytania „Drogi artysty” Julii Cameron spostrzegł to mój ojciec. Pokazałam mu okładkę i oznajmiłam ni to z dumą ni z lekkim zażenowaniem: „tato, odnajduję w sobie artystę!”

Ten na to: „ty zawsze byłaś artystką”. W związku z tym, czy artystce jest potrzebny kurs odkrywania i rozwijania własnej kreatywności?

Każdy człowiek czujący w sobie potrzebę...