Maria Król-Fijewska

GORĄCO POLECAM książkę Majki Fijewskiej "Pan Henryk. Mężczyzna z Warszawy", którą przeczytałam na długo przed ukazaniem się jej na rynku wydawniczym poproszona o opinię. Historia Henryka i Elżbiety pokazuje, że strzała amora może trafić każdego i w każdym wieku. Bez względu na okoliczności. Przy czym ludzie mocno dojrzali, nie spodziewający się, że w  życiu może ich jeszcze spotkać coś pięknego, gdy to się zdarzy, starają się szczególnie. Sposób w jaki  Henryk zabiega o względy Elżbiety wzrusza. Mężczyzna po przejściach, samotny wdowiec, pensjonariusz domu opieki z chwilą poznania Elżbiety postanawia zmienić swoje życie. Zdeterminowany wyznacza sobie kolejne cele do realizacji. Przy czym jest zaradny i  opiekuńczy wobec Elżbiety, która niespodziewanie dla nego samego skradła mu serce. Tym samym sprawiła, że życie nabrało kolorów, jasnych barw. Henryk nabrał odwagi by robić to o czym dawno zapomniał. Dzięki Elżbiecie zaczął po prostu żyć, odczuwać, przeżywać, pragnąć. Do tego przede wszystkim chronić kobietę, która zaskoczyła go pojawiając się niespodziewanie w jego życiu. Bez względu na otoczenie, współpensjonariuszy i pracowników domu opieki. Na nowo odnalazł w sobie odwagę i siły by przeciwstawiać się otoczeniu. Postanowił być szczęśliwym i dawać szczęście nie zważając co inni sądzą o jego zachowaniu. Od tej pory tak  pięknie adoruje Elżbietę, że ta kobieta nigdy nie mająca męża ani dzieci szybko oddaje mu swoje serce. Zgadza się niemal na wszystko co Henryk jej proponuje. Wykorzystana przez rodzinę znajduje w mężczyźnie opiekuna, wybawcę, księcia. Historia dwojga pensjonariuszy Domu Spokojnej Starości, Henryka i Elżbiety tocząca się w 1987 roku urzeka. Otula serce wnikając weń głęboko. Wywołuje ciepłe uczucia. Pokazuje, że miłość w każdym wieku nadaje sens życiu. Cóż jest ważniejszego od miłości? Tylko zdrowie. Miłość może wiele zdziałać. Eżbieta pojawiając się w Domu Opieki zmieniła zachowanie nie tylko Henryka. Niemal wszyscy  pensjonariusze poczuli, że jeszcze można i trzeba walczyć, by ich życie było lepsze i miało sens. Można powiedzieć, że z chwilą pojawienia się tej kobiety obudził się w nich duch walki o lepsze jutro w Domu Spokojnej Starości. "Henryk" to urzekająca powieść. Wywołuje bezmiar emocji. Świetnie napisana. Akcja dzieje się w czasach PRL-u. Autorka rewelacyjnie pokazała realia tamtego okresu. Jedynie wiek Henryka i Elżbiety oraz kilku innych bohaterów budzi zastrzeżenia. Powiedziałabym, że nie są jeszcze tacy starzy, by mieszkać w Domu Spokojnej Starości. Chociaż może dzięki temu są tak waleczni i żywotni na kartach tej powieści. Doskonały debiut. GORĄCO POLECAM!