Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pan Kotarski przybliża zbiór technik uczenia się. Pokazuje praktyczne aspekty każdej opisanej metody, swojej wywody podpiera wynikami badań oraz ciekawostkami, z których przecież słynie.
Uczenie się jest bardzo indywidualną sprawą i nie każdy “wytrych” zaproponowany przez autora otworzy każdy mózg.

Pan Kotarski przybliża zbiór technik uczenia się. Pokazuje praktyczne aspekty każdej opisanej metody, swojej wywody podpiera wynikami badań oraz ciekawostkami, z których przecież słynie.
Uczenie się jest bardzo indywidualną sprawą i nie każdy “wytrych” zaproponowany przez autora otworzy każdy mózg.

“Jeśli lubicie czytać brednie, powinniście sięgnąć po biografię osób z rodziny królewskiej”.
To się chyba nazywa “samozaoranie”. Ogromny, za i pretensje do swojej rodziny i świata. Uczciwie trzeba przyznać, w wielu przypadkach uzasadnione. Książka niepotrzebna.

“Jeśli lubicie czytać brednie, powinniście sięgnąć po biografię osób z rodziny królewskiej”.
To się chyba nazywa “samozaoranie”. Ogromny, za i pretensje do swojej rodziny i świata. Uczciwie trzeba przyznać, w wielu przypadkach uzasadnione. Książka niepotrzebna.

Pięć opowiadań. Paweł Majka, Łukasz Orbitowski, Tobiasz Piątkowski, Robert J. Szmidt i Robert M. Wegner, oferują różnorodne perspektywy na temat tego, jak technologia może kształtować naszą przyszłość.
Każde opowiadanie wnosi unikalny głos do dyskusji na temat wizji przyszłości, od refleksji nad zagrożeniami po zagadnienia posthumanizmu.

Pięć opowiadań. Paweł Majka, Łukasz Orbitowski, Tobiasz Piątkowski, Robert J. Szmidt i Robert M. Wegner, oferują różnorodne perspektywy na temat tego, jak technologia może kształtować naszą przyszłość.
Każde opowiadanie wnosi unikalny głos do dyskusji na temat wizji przyszłości, od refleksji nad zagrożeniami po zagadnienia posthumanizmu.

"Najgorsze jest to odkrywanie; odkrywanie kolejnych warstw duszy. Wtedy człowiek zdaje sobie sprawę, jak wiele jest w niej niepotrzebnych bzdur, ile uwagi poświęcał gromadzeniu bezsensownych, nic niewartych śmieci, a jak mało tak naprawdę zostaje z niego wartościowych rzeczy"
Antologia podejmuje temat śmierci w różnorodny sposób, oferując szeroki wachlarz perspektyw, od groteski i absurdu po czarny humor.

"Najgorsze jest to odkrywanie; odkrywanie kolejnych warstw duszy. Wtedy człowiek zdaje sobie sprawę, jak wiele jest w niej niepotrzebnych bzdur, ile uwagi poświęcał gromadzeniu bezsensownych, nic niewartych śmieci, a jak mało tak naprawdę zostaje z niego wartościowych rzeczy"
Antologia podejmuje temat śmierci w różnorodny sposób, oferując szeroki wachlarz perspektyw, od...

Kryminał z rozbudowanym obyczajowym tłem. Napięcie, emocje bohaterów. Spojrzenie na historię z kilku perspektyw. bardzo udany debiut.

Kryminał z rozbudowanym obyczajowym tłem. Napięcie, emocje bohaterów. Spojrzenie na historię z kilku perspektyw. bardzo udany debiut.

Wielka wojna diabłów, uczeń diabła, czarny humor - wielkie słowa, niestety w większości są czystym marketingiem. Bajeczka dla większych dzieci, ale też nie do końca. Ani umoralniająca, ani straszna, ani śmieszna, ani ciekawa. Pierwsza literacka wtopa w tym roku.

Wielka wojna diabłów, uczeń diabła, czarny humor - wielkie słowa, niestety w większości są czystym marketingiem. Bajeczka dla większych dzieci, ale też nie do końca. Ani umoralniająca, ani straszna, ani śmieszna, ani ciekawa. Pierwsza literacka wtopa w tym roku.

Opowieść o życiu niepozornym, lecz niezwykle bogatym, Gdzie proza płynie delikatnie, niczym spokojna woda w strumieniu. W skromności kryje się siła, w oszczędności - głębia myśli, To dzieło subtelne, lecz w swej istocie - potężne i pełne.

Książka, która mówi cicho, lecz rezonuje mocno.

Opowieść o życiu niepozornym, lecz niezwykle bogatym, Gdzie proza płynie delikatnie, niczym spokojna woda w strumieniu. W skromności kryje się siła, w oszczędności - głębia myśli, To dzieło subtelne, lecz w swej istocie - potężne i pełne.

Książka, która mówi cicho, lecz rezonuje mocno.

“Nie wszystko, w życiu da się zamienić na śmieszne historyjki”.
Refleksja nad pamięcią, stratą i tożsamością. Intymnym opowiedziany przez pryzmat rzeczy, które po niej zostały. Każdy z przedmiotów staje się pretekstem do opowiedzenia historii, która łączy się z większym obrazem polskiej rzeczywistości.

“Nie wszystko, w życiu da się zamienić na śmieszne historyjki”.
Refleksja nad pamięcią, stratą i tożsamością. Intymnym opowiedziany przez pryzmat rzeczy, które po niej zostały. Każdy z przedmiotów staje się pretekstem do opowiedzenia historii, która łączy się z większym obrazem polskiej rzeczywistości.

Gruzja, Armenia, Azerbejdżan, Tadżykistan, Uzbekistan, Turkmenia. Kapuściński opisał różnorodność kulturalną widzianą z perspektywy zwykłych ludzi, ich obyczajów i sposobu postrzegania świata. Ale jak opisał!

Gruzja, Armenia, Azerbejdżan, Tadżykistan, Uzbekistan, Turkmenia. Kapuściński opisał różnorodność kulturalną widzianą z perspektywy zwykłych ludzi, ich obyczajów i sposobu postrzegania świata. Ale jak opisał!

To była zawiła podróż przez czas i przestrzeń. Seay zręcznie operuje motywem lustra, nadając mu wielowymiarowe znaczenie. Lustra nie są tu tylko przedmiotami; stają się bramami, symbolami poszukiwania prawdy i głębszego zrozumienia świata, a przede wszystkim siebie.i

Książka, pełna alchemicznych odniesień i tajemniczych luster, jest niczym labirynt, w którym każdy krok może prowadzić do nowego odkrycia lub introspekcji. Literatura pełna symboli i metafor, która skłania do refleksji.

To była zawiła podróż przez czas i przestrzeń. Seay zręcznie operuje motywem lustra, nadając mu wielowymiarowe znaczenie. Lustra nie są tu tylko przedmiotami; stają się bramami, symbolami poszukiwania prawdy i głębszego zrozumienia świata, a przede wszystkim siebie.i

Książka, pełna alchemicznych odniesień i tajemniczych luster, jest niczym labirynt, w którym każdy krok...

Zwierzęta, rośliny, krajobrazy i dźwięki. Stasiuk snuje refleksje, podpatruje i analizuje. Nie wymyśla prawd, przyjmuje wszystko takim jakie jest. Piękny język, spostrzegawcze oko, czujne ucho i tematyka relacji człowieka z naturą.

Zwierzęta, rośliny, krajobrazy i dźwięki. Stasiuk snuje refleksje, podpatruje i analizuje. Nie wymyśla prawd, przyjmuje wszystko takim jakie jest. Piękny język, spostrzegawcze oko, czujne ucho i tematyka relacji człowieka z naturą.

"Bieganie to zdrowy, ale jednak nałóg. Jeśli spróbowałeś, bez względu na pierwotny powód, zwykle chcesz więcej i więcej. Granice się przesuwają, także też naszych możliwości. Czasem to sposób na zagłuszenie czegoś złego, co nas spotkało, a czasem iskra, która nadaje zwykłemu, codziennemu życiu jakiś większy, lepszy wymiar".

Zbiór podstaw biegania ultra. Nie tylko dla początkujących. Książka napisana przez biegaczy. Solidna, szczera, może trochę oszczędna, ale na pewno praktyczna.

"Bieganie to zdrowy, ale jednak nałóg. Jeśli spróbowałeś, bez względu na pierwotny powód, zwykle chcesz więcej i więcej. Granice się przesuwają, także też naszych możliwości. Czasem to sposób na zagłuszenie czegoś złego, co nas spotkało, a czasem iskra, która nadaje zwykłemu, codziennemu życiu jakiś większy, lepszy wymiar".

Zbiór podstaw biegania ultra. Nie tylko dla...

Możliwości, wyzwania i trudności związane z obecnością w świecie cyfrowym. Randi Zuckerberg (zbieżność nazwiska nie jest przypadkowa), korzysta z przykładów ze swojej pracy dla Facebook’a i osobistych doświadczeń, aby pokazać, jak technologia zmienia nasze życie
Chociaż rozwiązania przedstawione tu wydają się obiecujące, to jednak książka mające na celu nałożenie porządku na chaos naszego połączonego, złożonego i dynamicznie zmieniającego się życia online, sama w sobie wydaje się nieuporządkowana.

Możliwości, wyzwania i trudności związane z obecnością w świecie cyfrowym. Randi Zuckerberg (zbieżność nazwiska nie jest przypadkowa), korzysta z przykładów ze swojej pracy dla Facebook’a i osobistych doświadczeń, aby pokazać, jak technologia zmienia nasze życie
Chociaż rozwiązania przedstawione tu wydają się obiecujące, to jednak książka mające na celu nałożenie porządku...

“Czemuż nie zostawiłem przynajmniej tej kartki pustej?”

Ciąg dalszy nastąpił i właściwie tyle można napisać o tej publikacji. Fanów pisania Pana Macieja nie przybędzie, antyfanów też nie. Obojętni pozostaną obojętni.

“Czemuż nie zostawiłem przynajmniej tej kartki pustej?”

Ciąg dalszy nastąpił i właściwie tyle można napisać o tej publikacji. Fanów pisania Pana Macieja nie przybędzie, antyfanów też nie. Obojętni pozostaną obojętni.

Zbiór felietonów, które aktor publikował w miesięczniku “Zwierciadło". "Te myśli właściwie w ogóle się nie wiążą ze sobą. Jedne są do śmiechu, inne do zadumy, a jeszcze inne do niczego”. a powieści w odcinkach pt. “Utytłani miłością” nie kupuje.

Zbiór felietonów, które aktor publikował w miesięczniku “Zwierciadło". "Te myśli właściwie w ogóle się nie wiążą ze sobą. Jedne są do śmiechu, inne do zadumy, a jeszcze inne do niczego”. a powieści w odcinkach pt. “Utytłani miłością” nie kupuje.

Ta książka jest o nostalgii. Czasem żałujemy niewypowiedzianych słów. Uważamy, że mamy czas. innym razem powiemy za dużo.

Bohaterowie tej książki chcą wrócić do przeszłości, aby zmienić coś w swoim życiu lub spotkać się z kimś bliskim. Książka pokazuje, jak ważne są wspomnienia, relacje i marzenia.

Ta książka jest o nostalgii. Czasem żałujemy niewypowiedzianych słów. Uważamy, że mamy czas. innym razem powiemy za dużo.

Bohaterowie tej książki chcą wrócić do przeszłości, aby zmienić coś w swoim życiu lub spotkać się z kimś bliskim. Książka pokazuje, jak ważne są wspomnienia, relacje i marzenia.

Krytycznie i ironicznie. Całkowicie subiektywnie, bez ukrywania sympatii i antypatii. Lis ocenia różne zjawiska, postaci i hasła, które miały wpływ na kształtowanie się współczesnej Polski.

Niestety rzeczywistość domaga się sporego aneksu do tych komentarzy. Założenie, że poziom absurdu, buty polityków, brutalizacja języka osiągnęła wyżyny za czasów obecności w Sejmie LPR i samoobrony okazało się błędne.

Krytycznie i ironicznie. Całkowicie subiektywnie, bez ukrywania sympatii i antypatii. Lis ocenia różne zjawiska, postaci i hasła, które miały wpływ na kształtowanie się współczesnej Polski.

Niestety rzeczywistość domaga się sporego aneksu do tych komentarzy. Założenie, że poziom absurdu, buty polityków, brutalizacja języka osiągnęła wyżyny za czasów obecności w Sejmie...

“Głos” to nie tylko rozmowa o dzieciństwie, rodzinie, początkach kariery, współpracy z różnymi mediami, pasjach, poglądach i marzeniach Wojciecha Manna. To także refleksja nad sensem życia, wartościami, wolnością i niezależnością.

“Głos” to nie tylko rozmowa o dzieciństwie, rodzinie, początkach kariery, współpracy z różnymi mediami, pasjach, poglądach i marzeniach Wojciecha Manna. To także refleksja nad sensem życia, wartościami, wolnością i niezależnością.

Nie wszystko jest takie, jakim się wydaje, a ludzie i zjawiska mogą mieć więcej niż jedną twarz.

Powieść łącząca elementy westernu, fantasy i horroru w klimacie H. P. Lovecrafta. Akcja, pełna strzelanin, magii i potworów, rozgrywa się w XIX-wiecznym Teksasie. Autor z dużą dbałością o szczegóły oddaje klimat Dzikiego Zachodu, a także wprowadza oryginalny system magiczny, nawiązujący do uniwersum Wielkich Przedwiecznych. Powieść jest dynamiczna, ciekawa i zabawna choć nie brak jej również mroku i grozy.

Nie wszystko jest takie, jakim się wydaje, a ludzie i zjawiska mogą mieć więcej niż jedną twarz.

Powieść łącząca elementy westernu, fantasy i horroru w klimacie H. P. Lovecrafta. Akcja, pełna strzelanin, magii i potworów, rozgrywa się w XIX-wiecznym Teksasie. Autor z dużą dbałością o szczegóły oddaje klimat Dzikiego Zachodu, a także wprowadza oryginalny system magiczny,...

Jacek Dukaj napisał o tej książce, że jest to „czarna jak węgiel elegia o tym kolorowym raju, w którym żyjemy, nie zdając sobie sprawy z naszego szczęścia”. To trafne określenie, bo „Droga” to powieść, która pokazuje, jak cenna i krucha jest nasza cywilizacja, a także jak silna i piękna potrafi być ojcowska miłość.
Niewiele jest książek, które tak bardzo mnie poruszyły. Motyw drogi i postapokaliptyczny świat stanowią tylko tło dla intymnej relacji ojca i syna, którzy wędrują przez spustoszoną Ziemię, szukając schronienia i nadziei. Ich podróż jest pełna niebezpieczeństw, cierpienia i moralnych dylematów. Muszą zmierzyć się z głodem, zimnem, chorobą i przede wszystkim z ludźmi, którzy stali się bestiami, żywiącymi się innymi ludźmi. Ojciec i syn są jednymi z nielicznych „dobrych ludzi”, którzy „niosą ogień” w sobie, czyli wartości, które odróżniają ich od zwierząt.
„Droga” jest ciężka i przygnębiająca. Przytłacza strachem i smutkiem. Jest to wizja świata, w którym nie ma już Boga, świata ludzi ani sensu. Jednak w tym mroku pojawia się też blask, który daje siłę do życia. Jest nim miłość ojca do syna, która przezwycięża trudności i nie pozwala poddać się ani stracić wiary w ludzkość. Jest to miłość, która jest jedynym źródłem ciepła i światła w tym piekle.

Jacek Dukaj napisał o tej książce, że jest to „czarna jak węgiel elegia o tym kolorowym raju, w którym żyjemy, nie zdając sobie sprawy z naszego szczęścia”. To trafne określenie, bo „Droga” to powieść, która pokazuje, jak cenna i krucha jest nasza cywilizacja, a także jak silna i piękna potrafi być ojcowska miłość.
Niewiele jest książek, które tak bardzo mnie poruszyły....