Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zawsze bałem się poważnych książek, bałem się, że mnie zanudzą i sprawią, że nigdy więcej nie zechcę już zetknąć się z czymś, co wykracza poza literaturę przyciągającą zwrotami akcji, grozą czy innymi "chwytami". Do przeczytania tej książki skłonił mnie cytat, na który zupełnie przypadkiem natknąłem się w "Spowiedzi heretyka". Pomyślałem, że być może warto przeczytać coś, co trąci o fascynujące mnie od jakiegoś czasu motywy Szatana, walkę dobra i zła. Poszedłem do biblioteki pełen nadziei na to, że zdobędę tam książkę, która przeprowadzi w mojej głowie "kuchenne rewolucje", wróciłem do domu i zacząłem czytać. Kilka pierwszych rozdziałów i okazało się, że już dotknęło mnie coś, co sprawi na pewno, że książkę dokończę, choćbym miał z nią siedzieć rok... Powieść tę trudno się czyta, jednak nie jest ona katem dla czytelnika, a ciężkie, zmuszające do myślenia fragmenty przeplatają łatwe, bezpośrednie, jak np. wielki seans magii jako "szydera" z pazerności ludzi. Po skończeniu dzieła Bułhakowa miałem mętlik w głowie, nie wiedziałem co myśleć i co ta książka ze mną zrobiła. Dzisiaj, kiedy minęło kilka dni, mogę śmiało dołączyć ją do grona książek bardzo mocno przeze mnie szanowanych i polecić każdemu. Mimo tego, że prawdę mówiąc snuje się za mną nieodparte wrażenie, iż wielu fragmentów książki wciąż po prostu nie rozumiem...

Zawsze bałem się poważnych książek, bałem się, że mnie zanudzą i sprawią, że nigdy więcej nie zechcę już zetknąć się z czymś, co wykracza poza literaturę przyciągającą zwrotami akcji, grozą czy innymi "chwytami". Do przeczytania tej książki skłonił mnie cytat, na który zupełnie przypadkiem natknąłem się w "Spowiedzi heretyka". Pomyślałem, że być może warto przeczytać coś,...

Przy ocenie tej książki wspomogę się trochę filmem. Myślę, że to najlepszy sposób, w jaki można oddać jej wspaniałość.
Film sam w sobie jest całkiem dobry, ciężko znaleźć cokolwiek, do czego można się po prostu przyczepić. Klimat niczego sobie, gra aktorska niezła i ogląda się go przyjemnie (Jeśli w ogóle przymiotnikiem "przyjemny" możne określić film, który ma nas straszyć). Jednak prawda jest taka, że przy książce wypada on bardzo marnie.
Do czego zmierzam? Do tego, że książka jest bardzo bogata. Już na początku daje nam wiele informacji na temat bohaterów, przedstawia ich kilku, bardzo jasno nakreśla ich cechy (dzięki Bogu! Nie mamy pięćdziesięciu płytkich bohaterów, wszystkich takich samych!). Mnogość bohaterów nie maleje, wręcz przeciwnie. Bogactwo to wprowadza bardzo dobrze w książkę. Wiemy, czego się spodziewać. Ekranizacja nam takich wygód nie funduje, wielu bohaterów pomija, fakty przeinacza, a ponadto film, jak to film - jest uboższy o opisy przeżyć wewnętrznych bohaterów, nie nakreśla nam ich myśli i po prostu kiepsko oddaje takie rzeczy, co nas bardzo irytuje, prawda? Bo my nie cierpimy, kiedy fakty w ekranizacji naszej ukochanej powieści grozy wcale nie pokrywają się z książką, na której były oparte. Z czasem nasze etapy poznawania bohaterów zmieniają się w fabułę. Wiemy wszystko o bohaterach i przychodzi czas na grozę. I wtedy zaczyna się najlepsze, ale to zostawię Wam. Na pewno jedna z najlepszych książek, które udało mi się przeczytać. Kiedy już skończycie przygodę z papierem, obejrzyjcie film. Wtedy przekonacie się, jak bardzo jest ubogi (lub też jak bardzo bogata jest książka, a wierzcie, jest bardzo!).

Przy ocenie tej książki wspomogę się trochę filmem. Myślę, że to najlepszy sposób, w jaki można oddać jej wspaniałość.
Film sam w sobie jest całkiem dobry, ciężko znaleźć cokolwiek, do czego można się po prostu przyczepić. Klimat niczego sobie, gra aktorska niezła i ogląda się go przyjemnie (Jeśli w ogóle przymiotnikiem "przyjemny" możne określić film, który ma nas...

Książka niewątpliwie wyjątkowa wśród tych, które czytałem. Ma w sobie coś magicznego i pięknego, choć czasem autor potrafi zaskoczyć i wywołać w czytelniku momenty nawet zdegustowania. Fabuła ograniczona niemalże do minimum, wiele przemyśleń i pięknych sentencji. Jak najbardziej polecam.

Książka niewątpliwie wyjątkowa wśród tych, które czytałem. Ma w sobie coś magicznego i pięknego, choć czasem autor potrafi zaskoczyć i wywołać w czytelniku momenty nawet zdegustowania. Fabuła ograniczona niemalże do minimum, wiele przemyśleń i pięknych sentencji. Jak najbardziej polecam.

Na początku książka nie przekonywała mnie swoją tematyką, jednak kiedy już się do niej dobrałem okazało się, że to znajomy kłębek wizji końca świata spotykanych wszędzie, jednak z pewną świeżością i w bardzo ciekawy sposób przedstawionych z wtrąconymi co jakiś czas niespodziewanymi pomysłami autora. Ciekawi bohaterowie, ciekawa fabuła, a wszystko przemieszane z przemyśleniami bohatera natury dosyć mocno filozoficznej. Książkę czyta się szybko i przyjemnie, ku mojemu zaskoczeniu.

Na początku książka nie przekonywała mnie swoją tematyką, jednak kiedy już się do niej dobrałem okazało się, że to znajomy kłębek wizji końca świata spotykanych wszędzie, jednak z pewną świeżością i w bardzo ciekawy sposób przedstawionych z wtrąconymi co jakiś czas niespodziewanymi pomysłami autora. Ciekawi bohaterowie, ciekawa fabuła, a wszystko przemieszane z...

Wiele osób polecało film. Mówili "Obejrzyj Zieloną milę, najlepszy film na świecie". Nie posłuchałem, pokusiłem się w pierwszej kolejności o książkę, która z każdą stroną targała moje uczucia w różne strony. Jedna z najlepszych książek jakie czytałem, na pewno lepsza od filmu, który jednak już takiego wrażenia nie zrobił. Być może dlatego, że znałem już tę historię. Książkę jestem w stanie polecić każdemu, dosłownie każdemu, bo uważam, że każdy znajdzie tu coś dla siebie.

Wiele osób polecało film. Mówili "Obejrzyj Zieloną milę, najlepszy film na świecie". Nie posłuchałem, pokusiłem się w pierwszej kolejności o książkę, która z każdą stroną targała moje uczucia w różne strony. Jedna z najlepszych książek jakie czytałem, na pewno lepsza od filmu, który jednak już takiego wrażenia nie zrobił. Być może dlatego, że znałem już tę historię. Książkę...

Książka, wbrew moim spodziewaniom, jest bardzo przyjemna i ciekawa i bardzo dobrze się ją czyta. Mnie np. czytanie jej zajęło dwa dni, co jest dowodem na ciągłość fabuły (a i na pewno znajdzie się ktoś, kto zrobi to szybciej). Muszę postukać się w pierś i przeprosić pana Green'a za uprzedzenia kierowane w stronę jego twórczości, ponieważ czytając ani przez chwilę nie miałem wrażenia jakbym czytał tani wyciskacz łez dla dziewczynek. Całkiem dobra fabuła (choć przewidywalna, bo o zakończeniu byłem przekonany już na początku przygód chłopców, niestety), bardzo dobry humor i całość podana w bardzo ładnym stylu. Mam wrażenie, że John Green lubi pisać na luzie, a to mi się bardzo podoba, więc być może kiedyś zasięgnę jeszcze po jego książki. Być może nawet nie będę miał innego wyjścia.

Książka, wbrew moim spodziewaniom, jest bardzo przyjemna i ciekawa i bardzo dobrze się ją czyta. Mnie np. czytanie jej zajęło dwa dni, co jest dowodem na ciągłość fabuły (a i na pewno znajdzie się ktoś, kto zrobi to szybciej). Muszę postukać się w pierś i przeprosić pana Green'a za uprzedzenia kierowane w stronę jego twórczości, ponieważ czytając ani przez chwilę nie miałem...