Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niezły kawałek klasycznego fantasy. Piewsze opowiadanie nieco męczące, ale dwa kolejne już ciekawsze.

Niezły kawałek klasycznego fantasy. Piewsze opowiadanie nieco męczące, ale dwa kolejne już ciekawsze.

Nie przemówiła do mnie ta książka. Mnogość poprzeplatanych teorii mnie przytłoczyła. Wiem, że autor chciał pokazać zagadnienie z wielu stron i uwidocznić mnogość prezentowanych przez duchy poglądów, ale wyszedł z tego ciężkostrawny misz - masz.
Nieco też zdziwiło mnie, że autor kontakty z zaświatami prezentuje jako coś normalnego i występującego nagminnie. Transkomunikacja jest prosta jak nagrywanie żywych dyktafonem.
Skoro tak, to czemu nie robi się teraz żadnych badań i dokumentacji w tym temacie?
Za dużo tu wszystkiego i zbyt prosto to wygląda.
Osobiście wolę jednak ujednolicone podejście prezentowane przez na przykład Kardeca i Newtona.

Nie przemówiła do mnie ta książka. Mnogość poprzeplatanych teorii mnie przytłoczyła. Wiem, że autor chciał pokazać zagadnienie z wielu stron i uwidocznić mnogość prezentowanych przez duchy poglądów, ale wyszedł z tego ciężkostrawny misz - masz.
Nieco też zdziwiło mnie, że autor kontakty z zaświatami prezentuje jako coś normalnego i występującego nagminnie. Transkomunikacja...

Siódmy tom, tak jak poprzedni, trzyma poziom. Rzeźnik podejrzewa, że Huwey pracuje dla AA, dlatego aby się upewnić, poleca mu obserwację pewnej grupy totalnie niepociumanych supków.
Jakby tego było mało związek Annie i Huwyego zaczyna się sypać. Co jest tego powodem? To już zobaczycie sami.

Siódmy tom, tak jak poprzedni, trzyma poziom. Rzeźnik podejrzewa, że Huwey pracuje dla AA, dlatego aby się upewnić, poleca mu obserwację pewnej grupy totalnie niepociumanych supków.
Jakby tego było mało związek Annie i Huwyego zaczyna się sypać. Co jest tego powodem? To już zobaczycie sami.

Kilka miesięcy czekania na dodruk opłaciło się.
Po naprawdę słabym "Herospazmie" w tomie szóstym Ennis i Robertson wracają do formy. Pierwsza część to niezła rozpizducha z Odwetem w roli głównej, zaś w drugiej poznajemy historie większości z Chłopaków.
Oby kolejne tomy trzymały taki poziom.

Kilka miesięcy czekania na dodruk opłaciło się.
Po naprawdę słabym "Herospazmie" w tomie szóstym Ennis i Robertson wracają do formy. Pierwsza część to niezła rozpizducha z Odwetem w roli głównej, zaś w drugiej poznajemy historie większości z Chłopaków.
Oby kolejne tomy trzymały taki poziom.

Najsłabszy tom z dotychczas przeze mnie przeczytanych. Zupełnie ulotnił się gdzieś mroczny klimat dotychczasowych historii. Intryga mocno ruszyła do przodu, ale odniosłem wrażenie, że jednak za szybko, zbyt pobieżnie. Chłopaki wystąpili jedynie epizodycznie. Ich udział ograniczył się do zdobywania informacji. I co najgorsze, zmiana rysownika nie wyszła tym zeszytom na dobre. Bohaterowie są do siebie niepodobni, mało szczegółowi, wręcz niechlujni.
Mam nadzieję, że "Herospazm" to tylko jedno małe potknięcie w całości serii.

Najsłabszy tom z dotychczas przeze mnie przeczytanych. Zupełnie ulotnił się gdzieś mroczny klimat dotychczasowych historii. Intryga mocno ruszyła do przodu, ale odniosłem wrażenie, że jednak za szybko, zbyt pobieżnie. Chłopaki wystąpili jedynie epizodycznie. Ich udział ograniczył się do zdobywania informacji. I co najgorsze, zmiana rysownika nie wyszła tym zeszytom na...

W pierwszej części tomu, tej o Stalowym Rycerzu jest trochę nudnawo, za to wszystko rekompensuje druga - "Chwalebny plan Pięcioletni". Tutaj jest już jazda bez trzymanki. Chłopaki dają radę, co tu dużo mówić.

W pierwszej części tomu, tej o Stalowym Rycerzu jest trochę nudnawo, za to wszystko rekompensuje druga - "Chwalebny plan Pięcioletni". Tutaj jest już jazda bez trzymanki. Chłopaki dają radę, co tu dużo mówić.