Maligna, najmłodsza siostra Morfeusza odwiedza każdego z rodzeństwa z prośbą o odnalezienie ich brata, Zniszczenie, który ich opuścił. Dopiero Pan Śnienia, targany rozpaczą po kolejnym zakończonym romansie, postanawia przystanąć na tą propozycję. Ruszają więc w drogę, dochodzi do tego dwukrotnie, giną przy tym kolejne istnienia, ponieważ jeżdżą po realnym świecie. Czy odnajdą Zniszczenie? O tym przeczytajcie sami.

Maligna, najmłodsza siostra Morfeusza odwiedza każdego z rodzeństwa z prośbą o odnalezienie ich brata, Zniszczenie, który ich opuścił. Dopiero Pan Śnienia, targany rozpaczą po kolejnym zakończonym romansie, postanawia przystanąć na tą propozycję. Ruszają więc w drogę, dochodzi do tego dwukrotnie, giną przy tym kolejne istnienia, ponieważ jeżdżą po realnym świecie. Czy...

Komiks o zmianie, podróży i przemijaniu. Tym razem jeszcze bardziej poznajemy rodzinę Sandamana, a w szczególności Malinę. Wyrusza ona razem w podróż z Morfeuszem by odnaleźć ich zaginionego brata. Ten komiks i postacie skłaniają do przemyśleń nad życiem i chyba to największa zaleta tej historii. Podobał mi się też motyw podróży. Polecam gorąco szczególnie tym którzy lubią rozmyślać o przemijaniu i życiu.

Komiks o zmianie, podróży i przemijaniu. Tym razem jeszcze bardziej poznajemy rodzinę Sandamana, a w szczególności Malinę. Wyrusza ona razem w podróż z Morfeuszem by odnaleźć ich zaginionego brata. Ten komiks i postacie skłaniają do przemyśleń nad życiem i chyba to największa zaleta tej historii. Podobał mi się też motyw podróży. Polecam gorąco szczególnie tym którzy lubią...

W „Ulotnych życiach” tak jak w tomie 6 szale mojej sympatii przechylają się w stronę treści. Mamy tu swoistą powieść drogi z naprawdę rozbrajającą kreacją Maligny. Do tej pory nie była moją faworytą, a kiedy w końcu doszła do głosu, proszę jakie zaskoczenie.
Graficznie jak zwykle wysoki poziom, zwracają uwagę dobrze podpatrzone drobne, codzienne gesty, a na „achy” zasłużył deszcz i rozgwieżdżone niebo, w sumie dość prosto rozwiązane, ale mam słabość.

W „Ulotnych życiach” tak jak w tomie 6 szale mojej sympatii przechylają się w stronę treści. Mamy tu swoistą powieść drogi z naprawdę rozbrajającą kreacją Maligny. Do tej pory nie była moją faworytą, a kiedy w końcu doszła do głosu, proszę jakie zaskoczenie.
Graficznie jak zwykle wysoki poziom, zwracają uwagę dobrze podpatrzone drobne, codzienne gesty, a na „achy” zasłużył...

Siódmy tom serii o Sandmanie, która ostatnio odżyła dzięki adaptacji serialowej. Co się stało ze Zniszczeniem, Maligną i Snem?

Historia toczy się zaraz po fabule tomu Zabawa w Ciebie. Maligna coraz gorzej radzi sobie z wciąż napływającymi zmianami i chce odszukać brata, który odszedł trzysta lat temu. Z tą prośbą udaje się do rodzeństwa, jednakże ani Pożądanie, ani Rozpacz nie mają zamiaru jej w tym pomóc. Nieco przestraszona, udaje się do starszego brata, Snu, który nieoczekiwanie oferuje jej swoje wsparcie. Czy uda im się odnaleźć Zniszczenie? I co wspólnego ma z tym wszystkim syn Władcy Snów?

Przyznam szczerze, że do sięgnięcia po komiksy zachęcił mnie serial na Netflixie. Po tym, jak zobaczyłam tom Sandmana do recenzji, wiedziałam że nie ma co się wahać i zaczęłam nadrabiać poprzednie części. Może z pośpiechu wyniknął fakt, że czułam się trochę… zagubiona przy pierwszych scenach. Nie za bardzo wiedziałam o co chodzi, za kim tak rozpacza Morfeusz, kim są ludzie z początku rozdziału. Ale im dalej czytałam, tym pewniej się czułam. Wszystkie wątki ładnie się ze sobą splatają, tworząc spójną historię.

Dla tych, którzy przez przypadek sięgnęli najpierw po ten tom, Neil napisał wstęp zawierający kilka przydatnych informacji przed rozpoczęciem czytania. Pierwotny, ze względu na spoilery, został dodany dopiero na końcu. I chwała wydawnictwu Egmont za to, pożyczyłam od przyjaciółki pierwszą część w starym wydaniu i gdyby nie jej ostrzeżenie na temat wstępu, naraziłabym się na więcej informacji, niż bym chciała.

Uwielbiam styl pisania Gaimana. Znacie to uczucie, gdy po przeczytaniu ostatniej strony macie wrażenie, jakbyście wrócili z wyprawy, albo się obudzili? To właśnie czułam i czuję, przypominając sobie niektóre sceny. Historia wciąga, od początku coraz głębiej, coraz dalej. Postaci są realistyczne, mimo całej fantastyki, odpowiedzialności i mocy, jaką ze sobą niosą, oni także czują, myślą, kochają i żałują. Jak każdy z nas, bardzo podoba mi się to „uczłowieczenie” Nieskończonych, zwłaszcza Pożądania, które w poprzednich tomach było nie do zniesienia.

Więcej na: CzasoStrefa

Siódmy tom serii o Sandmanie, która ostatnio odżyła dzięki adaptacji serialowej. Co się stało ze Zniszczeniem, Maligną i Snem?

Historia toczy się zaraz po fabule tomu Zabawa w Ciebie. Maligna coraz gorzej radzi sobie z wciąż napływającymi zmianami i chce odszukać brata, który odszedł trzysta lat temu. Z tą prośbą udaje się do rodzeństwa, jednakże ani Pożądanie, ani Rozpacz...

Tom 7 opowieści o Morfeuszu przynosi nam to na co czekałem od 4 części, czyli pełną historię bez podziału na pojedyncze opowiadania.

Maligna postanawia odnaleźć Zniszczenie, który 300 lat wcześniej odszedł zostawiając rodzinę i swoje obowiązki. Po odmowie ze strony Pożądania i Rozpaczy Maligna udaje się do władcy snów, z którym wyrusza na poszukiwania brata. Cała historia kręci się podróży bohaterów i poszukiwaniu Zniszczenia. Po drodze poznajemy kolejne postaci, które już przewinęły się we wcześniejszych tomach czy to na drugim czy nawet trzecim planie. Mitologia Sandmana w tym tomie jest rozbudowywana o kolejne drobne przypowieści i kanon postaci, a do końca serii zostały jeszcze tylko 3 tomy.

'Ulotne życia' to też tom najbardziej refleksyjny i powolny ze wszystkich. Morfeusz w wielu momentach jest pokazany jako zamyślona postać, która tęskni i żałuje. Początkowo tempo może denerwować, ale im dalej tym lepiej to wszystko wygląda. Świetny tom, który tylko wyostrza apetyt na kolejne historie ze śnienia.

Tom 7 opowieści o Morfeuszu przynosi nam to na co czekałem od 4 części, czyli pełną historię bez podziału na pojedyncze opowiadania.

Maligna postanawia odnaleźć Zniszczenie, który 300 lat wcześniej odszedł zostawiając rodzinę i swoje obowiązki. Po odmowie ze strony Pożądania i Rozpaczy Maligna udaje się do władcy snów, z którym wyrusza na poszukiwania brata. Cała historia...

Każdy ma jedno życie. Nie mniej. Nie więcej.

Siódmy tom Sandmana zabiera czytelników w szaloną i pełną zwrotów akcji podróż, by odnaleźć jednego z Nieskończonych – Zniszczenie. Mężczyzna przed 300 laty zdecydował, że nie zamierza dłużej pełnić swojej roli, przez co stał się czarną owcą w rodzinie. Maligna, jedna z rodziny, postanawia go odnaleźć, a w jej podróży towarzyszy Morfeusz.

Ulotne życia to historia o poszukiwaniach, ale również o zmianie i o tym, że w życiu nic nie jest stałe i na zawsze. Cała historia nie jest zbiorem krótkich opowieści, jak to zwykle bywało w poprzednich odsłonach serii, a jedną dłuższą opowieścią, co jest zdecydowanie miłą odmianą. A mimo że historia posiada jeden wątek główny to bohaterowie podczas swoje podróży obcują z różnymi postaciami, dzięki czemu poznajemy również ich historie.

Gaiman po raz kolejny sięga po motywy fantastyczne, nie bojąc się czerpać z nich to, co chce zamieścić w historii. Ich połączenie ze zwykłą opowieścią o życiu ponownie zrobiło na mnie ogromne wrażenie.

Sandman to niezwykle doceniana seria, zarówno przez krytyków, jak i czytelników. Moim zdaniem, jak dotąd to seria dość nierówna - po siedmiu tomach były już takie, które mnie zachwyciły, jak i takie, które jestem w stanie docenić, ale nie pokochać. I mimo że Ulotnym życiom zdecydowanie bliżej do tej pierwszej kategorii to niektóre z wcześniejszych tomów zrobiły na mnie dużo większe wrażenie. Wciąż jednak uważam, że zdecydowanie warto poznać Sandmana i zachęcam do lektury.

Każdy ma jedno życie. Nie mniej. Nie więcej.

Siódmy tom Sandmana zabiera czytelników w szaloną i pełną zwrotów akcji podróż, by odnaleźć jednego z Nieskończonych – Zniszczenie. Mężczyzna przed 300 laty zdecydował, że nie zamierza dłużej pełnić swojej roli, przez co stał się czarną owcą w rodzinie. Maligna, jedna z rodziny, postanawia go odnaleźć, a w jej podróży towarzyszy...

Jedna z najlepszych części Sandmana! Bawiłem się przednio. Zaczynam lubić Morfeusza. Bardzo podoba mi się jego zmiana jaka dokonała się na przestrzeni wszystkich poprzednich tomów. Sen pokazuje swoje ludzkie oblicze. Zaczyna przepraszać, przyznawać się do błędów i współczuć. Niezwykle ciekawie czytało mi się również kolejne kwestie Maligny, która w tym tomie towarzyszy naszemu głównemu bohaterowi. Jego siostra jest chaotyczna, nieporadna i trochę niezrównoważona. Stanowi ciekawe uzupełnienie zawsze poważnego Morfeusza. Świetny komiks. Z napięciem czekam na zakończenie tej wspaniałej sagi.

Jedna z najlepszych części Sandmana! Bawiłem się przednio. Zaczynam lubić Morfeusza. Bardzo podoba mi się jego zmiana jaka dokonała się na przestrzeni wszystkich poprzednich tomów. Sen pokazuje swoje ludzkie oblicze. Zaczyna przepraszać, przyznawać się do błędów i współczuć. Niezwykle ciekawie czytało mi się również kolejne kwestie Maligny, która w tym tomie towarzyszy...

W POSZUKIWANIU ZNISZCZENIA

To już siódmy tom wznowienia „Sandmana”. Przed nami jeszcze tylko trzy części i seria główna się skończy. Poboczne pozostaną, tych w końcu jest cała masa, a sandmanowe uniwersum rozwijane jest sukcesywnie, ale skupiając się na tym, co najbardziej kluczowe, zbliżamy się już do finału i to sporymi krokami. I nadal dobrze się bawimy, chociaż wciąż to seria lekka i nieskomplikowana, bardziej rozrywkowa, niż naprawdę ambitna, choć z pewnymi ambicjami także. I z całkiem sporą dozą literackiego podejścia, które sprawia, że dobrze się ją czyta.

Co tym razem czeka na władcę krainy snów? Jego siostra Maligna, najmłodsza ze wszystkich Nieskończonych, swoją prośbą wciąga go w kolejne problemy. Tym razem chodzi o poszukiwania ich brata – Zniszczenia. A to jedynie początek rodzinnych spraw, które przyniosą Nieskończonym wiele zmian…

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2022/10/sandman-7-ulotne-zycia-neil-gaiman-jill.html

W POSZUKIWANIU ZNISZCZENIA

To już siódmy tom wznowienia „Sandmana”. Przed nami jeszcze tylko trzy części i seria główna się skończy. Poboczne pozostaną, tych w końcu jest cała masa, a sandmanowe uniwersum rozwijane jest sukcesywnie, ale skupiając się na tym, co najbardziej kluczowe, zbliżamy się już do finału i to sporymi krokami. I nadal dobrze się bawimy, chociaż wciąż...

Całkiem możliwe, że to jest mój ulubiony tom do tej pory i umocnił moją miłość do całej serii.

To jest z pewnością dość ciężka część do czytania. Dużo się dzieję poznajemy bliżej Delirium, Destruction i Orfeusza...
Zakończenie z Morfeuszem i jego synem jest po prostu... potężne. Wszystko mi się podobało w tym tomie.

Całkiem możliwe, że to jest mój ulubiony tom do tej pory i umocnił moją miłość do całej serii.

To jest z pewnością dość ciężka część do czytania. Dużo się dzieję poznajemy bliżej Delirium, Destruction i Orfeusza...
Zakończenie z Morfeuszem i jego synem jest po prostu... potężne. Wszystko mi się podobało w tym tomie.

Najlepszy tom do tej pory i fenomenalna Maligna.

Najlepszy tom do tej pory i fenomenalna Maligna.