Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Napisz list, pomóż ukochanej osobie, a na końcu umieść tytułowe
'post scriptum: Kocham Cię'.
Każdy z nas chciałby doświadczyć miłości, jakiej mieli okazję doznać Holly z Gerrym. Płacząc... ze współczucia? z podziwu? duchowo wspierałam bohaterkę, admirowałam siłę, którą bezustannie próbowała do siebie przywołać.
Mimo, iż książka jest stosunkowo 'lekka',uważam, że jest na tyle ciekawa, aby chcieć powrócić do niej po raz kolejny.
Ahern pomaga docenić miłość, ujrzeć jej niepowtarzalne wartości.

1. „Gerry odszedł i już nigdy nie wróci. Taka była rzeczywistość. Holly już nigdy więcej nie przeczesze palcami jego miękkich włosów, nigdy nie podzieli się z nim sekretnym żartem ponad stołem na proszonej kolacji, nigdy mu się nie wypłacze w rękaw po ciężkim dniu w pracy, nigdy już nie położy się z nim do łóżka, nigdy jej nie obudzi jego poranny atak kichania, nigdy nie będzie śmiać się razem z nim do rozpuku, nigdy nie stoczy walki o to, które z nich ma wstać z łóżka i zgasić światło w sypialni. Została jedynie garść wspomnień i obraz twarzy, który tracił wyrazistość z każdym upływającym dniem.”

2. „Mieli bardzo prosty plan: być razem do końca życia. Plan, co do którego wszyscy z ich kręgu zgodziliby się, że jest jak najbardziej realny. Byli najlepszymi przyjaciółmi, kochankami i bratnimi duszami i wszyscy uważali, że bycie razem jest ich przeznaczeniem. Ale tak się złożyło, że pewnego dnia przeznaczenie bezdusznie zmieniło zdanie.”

3. „ Jakże aroganccy byli oboje, nigdy nie traktując wspólnej starości jako osiągnięcia, wyzwania. Starzenie się było czymś, czego za wszelką cenę pragnęli uniknąć.”

4. „ Żałoba jest też elementem pomagania samemu sobie”

5 „ Holly wstrzymała oddech i ze łzami w oczach i walącym sercem zaczęła czytać, przez cały czas świadoma tego, że osoba, która usiadła, by do niej napisać, już nigdy nie będzie
W stanie uczynić tego ponownie. Przebiegła palcami po piśmie Gerry’ego, bo to on był ostatnią osobą, która dotykała tej kartki.”

6 „ Ale jestem jedynie rozdziałem w Twoim życiu – będzie ich znacznie więcej. Zachowaj w pamięci nasze cudowne wspomnienia, ale proszę, nie bój się tworzyć nowych.”

7. „ Wydawało się, że morze także głęboko oddycha, wypychając wodę na brzeg, wypychając wodę na brzeg podczas wydechu i zabierając ją z powrotem z piasku, kiedy robiła wdech.

8. „ Spoglądając wstecz, wiedziała, że potrzebowała go bardziej niż on jej. Musiała czuć, że jest potrzebna, że nie stoi jedynie z założonymi rękami i przyglądała mu się z absolutną bezradnością.”

9. „ Drugiego lutego o czwartej nad ranem Holly mocno trzymała dłoń Gerry’ego i uśmiechała się do niego pokrzepiająco, gdy on wziął swój ostatni oddech i zamknął oczy. Nie chciała, by się bał, ni chciała, by czuł, że ona się boi, ponieważ w tamtej chwili rzeczywiście się nie bała. Czuła ulgę - ulgę, że Gerry nie czuje już bólu, że była świadkiem jego spokojnego odejścia. Czuła ulgę, że go znała, że go kochał, że była kochana przez niego, i że ostatnie, co widział, to jej uśmiechnięta twarz, dodająca mu otuchy i zapewniająca, że może odejść w spokoju.”

10. „ PS Kocham Cię, Holl, i wiem, że ty mnie też kochasz. Nie potrzebujesz moich rzeczy, by o mnie pamiętać, nie potrzebujesz trzymać ich jako dowód, że istniałem czy tez wciąż istnieję w twoich myślach. Nie musisz nosić mojego swetra, by czuć moją obecność; ja i tak tu jestem… zawsze cię obejmując.”

11. „Nie pamiętała, kiedy ostatni raz odczuwała prawdziwą radość i kiedy śmiała się serdecznie. Marzyła, by kłaść się do łóżka bez zaprzątania sobie czymkolwiek głowy; pragnęła delektować się jedzeniem, a nie traktować je jako coś, co jest konieczne do utrzymania przy życiu; nie cierpiała motylków, które pojawiały się w jej brzuchu za każdym razem, kiedy przypominała sobie o Gerrym. Tęskniła za tym, by oglądać ulubione programy w telewizji , a nie traktować ich jako zapełnienie czasu. Nie cierpiała uczucia, że nie ma powodu, by się rano budzić; nienawidziła uczuć, jakie ogarniały, ją kiedy się budziła. Nie mogła już znieść myśli, że nie ma na co w życiu czekać. Tęskniła za świadomością, że jest kochana, za uśmiechem Gerry’ego, kiedy wchodziła do pokoju; tęskniła za jego dotykiem, wparciem, słowami miłości.”

12. „Owszem, miała wspomnienia, ale wspomnień nie da się dotknąć, poczuć ani przytulić. Nigdy nie były takie jak tamta chwila, a z biegiem czasu nieubłaganie bladły.”

13. „ – Holly, to się nazywa życie – przerwał jej John, podnosząc głowę. – Zapomniałaś, że jest coś takiego. I nie mówię, że jest to dla ciebie łatwe, bo sam wiem, że tak nie jest. Mnie także brakuje Gerry’ego. Był moim najlepszym przyjacielem.[…] To, że nie wziąłem z nim ślubu nie oznacza, że nie czuję tego co ty. Ale to, że on nie żyje, nie oznacza, że ja też muszę przestać żyć.”

14. „Życie bez niego było bardzo puste, ale pozostawiało więcej przestrzeni dla niej samej. Niemniej, bez wahania oddałaby wszystko, by mieć Gerry’ego z powrotem.”

15. „ - Kochanie niczyje życie nie składa się tylko z pięknych chwil. A gdyby tak było, przestałyby być tak piękne, bo by spowszedniały. Skąd byś widziała, że doświadczasz szczęścia, gdybyś nigdy nie znajdowała się w dołku?”

16. „Przyglądała się jego twarzy, kiedy popadł w zadumę. Zawsze była zdania, że miłość nie wybiera. To właśnie było cudowne: uczucie to potrafiło jednoczyć zupełnie inne charaktery i temperamenty.”

17. „Fruń do księżyca, a jeśli ci się nie uda, i tak znajdziesz się pośród gwiazd.”

18. „ Nie bój się ponownie zakochać. Otwórz swe serce i podążaj tam dokąd cię ono wiedzie… i pamiętaj fruń do księżyca…
PS Zawsze będę Cię kochał.”

19. „– Nie wiem, czy kiedykolwiek pokocham w ten sam sposób, trudno mi uwierzyć, że coś takiego może się zdarzyć, ale miło jest pomyśleć, że pewnego dnia tak właśnie będzie – dodała uśmiechając się ze smutkiem.”

Napisz list, pomóż ukochanej osobie, a na końcu umieść tytułowe
'post scriptum: Kocham Cię'.
Każdy z nas chciałby doświadczyć miłości, jakiej mieli okazję doznać Holly z Gerrym. Płacząc... ze współczucia? z podziwu? duchowo wspierałam bohaterkę, admirowałam siłę, którą bezustannie próbowała do siebie przywołać.
Mimo, iż książka jest stosunkowo 'lekka',uważam, że jest na...

Nie wiem, czy tłumacz "The Casual Vacancy" specjalnie zabawił się grą słów, nadając książce tytuł "Trafny wybór", gdzie po jej przeczytaniu, chcąc podsumować losy bohaterów, zamienilibyśmy człon "trafny" na "trefny".
Jest to kolejna dobra książka Rowling, tym razem obyczajowa, opowiadająca o dążeniu do władzy i konsekwencjach z tym związanych. Autorka snuje wielowątkowe opowiastki ukazane z różnych perspektyw, które wspaniale składają się w jedną całość. Tak jak w Harrym Potterze, mimo wielu postaci i poruszanych tematów, bezproblemowo odnajdujemy w fabule.

Nie wiem, czy tłumacz "The Casual Vacancy" specjalnie zabawił się grą słów, nadając książce tytuł "Trafny wybór", gdzie po jej przeczytaniu, chcąc podsumować losy bohaterów, zamienilibyśmy człon "trafny" na "trefny".
Jest to kolejna dobra książka Rowling, tym razem obyczajowa, opowiadająca o dążeniu do władzy i konsekwencjach z tym związanych. Autorka snuje wielowątkowe...

Od wielu lat zaczytuję się w serii książek o Harrym Potterze. Są to książki, do których powracam najczęściej. Z czystym sumieniem polecam, nie tylko dzieciom, ale też dorosłym.
Zasądźcie w fantastyce po uszy!

Cytaty (pochodzą z prywatnych zbiorów):

1. „Mała rączka zacisnęła się na liście i spał dalej, nie wiedząc, że jest kimś niezwykłym, nie wiedząc, że jest sławny, nie wiedząc, że za kilka godzin zostanie obudzony wrzaskiem pani Dursley, otwierającej drzwi, by zabrać butelki z mlekiem, ani tego, że przez następne kilka tygodni będzie szturchany i szczypany przez swojego kuzyna Dudleya... Nie mógł wiedzieć, że w tym samym momencie różni ludzie, spotykający się potajemnie w róż¬nych miejscach kraju, wznosili szklanki i mówili przytłu¬mionym głosem:
- Za Harry’ego Pottera... za chłopca, który przeżył!”

2. „Nie oczekuję od was, że naprawdę docenicie piękno kipiącego kotła i unoszącej się z niego roziskrzonej pary, delikatną moc płynów, które pełzną poprzez żyły człowieka, aby oczarować umysł i usidlić zmysły... Mogę was nauczyć, jak uwięzić w butelce sławę, uwarzyć chwałę, a nawet powstrzymać śmierć […]. ”

3. „Prawda to cudowna i straszliwa rzecz, więc trzeba się z nią obchodzić ostrożnie.”

4. „- Ale dlaczego Quirrell nie mógł mnie dotknąć?
- Twoja matka oddała za ciebie życie. Jedyną rzeczą, której Voldemort nie potrafi zrozumieć, jest miłość. Nie wiedział, że tak wielka miłość pozostawia wieczny ślad. Nie bliznę, nie znak widzialny... Jeśli ktoś kocha nas aż tak bardzo, to nawet jak odejdzie na zawsze, jego miłość będzie nas zawsze chronić. Ta miłość jest w twojej skórze. Quirrell, pełen nienawiści, żądzy i ambicji, dzielący ciało i duszę z Voldemortem, nie mógł ciebie dotknąć właśnie dlatego. Mękę sprawiało mu samo dotknięcie kogoś naznaczonego czymś tak dobrym.”

5. „Dla należycie uporządkowanego umysłu śmierć jest tylko początkiem nowej wielkiej przy¬gody.”

6. „- Są różne rodzaje męstwa - powiedział z uśmiechem. - Trzeba być bardzo dzielnym, by stawić czoło wrogom, ale tyle samo męstwa wymaga wierność przyjaciołom.”

Od wielu lat zaczytuję się w serii książek o Harrym Potterze. Są to książki, do których powracam najczęściej. Z czystym sumieniem polecam, nie tylko dzieciom, ale też dorosłym.
Zasądźcie w fantastyce po uszy!

Cytaty (pochodzą z prywatnych zbiorów):

1. „Mała rączka zacisnęła się na liście i spał dalej, nie wiedząc, że jest kimś niezwykłym, nie wiedząc, że jest sławny, nie...

Cytaty (z własnych zbiorów):
"Bo widzisz, Harry, to nasze wybory ukazują, kim naprawdę jesteśmy, o wiele bardziej niż nasze zdolności."

"Jednak przekonacie się, że naprawdę opuszczę szkołę tylko wtedy, kiedy już nikt w całym Hogwarcie nie pozostanie mi wierny. Przekonacie się również, że ci, którzy o pomoc poproszą, zawsze ją otrzymają."

Cytaty (z własnych zbiorów):
"Bo widzisz, Harry, to nasze wybory ukazują, kim naprawdę jesteśmy, o wiele bardziej niż nasze zdolności."

"Jednak przekonacie się, że naprawdę opuszczę szkołę tylko wtedy, kiedy już nikt w całym Hogwarcie nie pozostanie mi wierny. Przekonacie się również, że ci, którzy o pomoc poproszą, zawsze ją otrzymają."

Druga część trylogii zdaje się być choć trochę lepsza od pierwszej. Jednak powieść o Anie i Christianie nadal zajmuje miejsce na półce niezbyt wartościowych książek stojących na półce w toalecie.

Druga część trylogii zdaje się być choć trochę lepsza od pierwszej. Jednak powieść o Anie i Christianie nadal zajmuje miejsce na półce niezbyt wartościowych książek stojących na półce w toalecie.

"50 twarzy Greya" jest świetnym zabijaczem czasu; dla niektórych dobrze, dla drugich mniej. Czyta się ją przyjemnie, lecz jest bardzo schematyczna. Jeżeli dzieje się już jakaś akcja (pomijając sceny seksu, zajmujące przynajmniej połowę fabuły), trwa zazwyczaj bardzo krótko, jednocześnie rozczarowując czytelnika, który spodziewa się jednak bardziej błyskotliwych i dłuższych wątków.

"50 twarzy Greya" jest świetnym zabijaczem czasu; dla niektórych dobrze, dla drugich mniej. Czyta się ją przyjemnie, lecz jest bardzo schematyczna. Jeżeli dzieje się już jakaś akcja (pomijając sceny seksu, zajmujące przynajmniej połowę fabuły), trwa zazwyczaj bardzo krótko, jednocześnie rozczarowując czytelnika, który spodziewa się jednak bardziej błyskotliwych i dłuższych...