Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z całą pewnością jest wyznacznikiem jakości powieści kryminalnych

Z całą pewnością jest wyznacznikiem jakości powieści kryminalnych

Mimo, że Larsson napisał aż 600 stronicowe dzieło, którego akcja nieszybko się rozwija, odnoszę wrażenie, że powieść "Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet" jest jedną z najjaśniejszych perełek na półce z kryminałami.

Mimo, że Larsson napisał aż 600 stronicowe dzieło, którego akcja nieszybko się rozwija, odnoszę wrażenie, że powieść "Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet" jest jedną z najjaśniejszych perełek na półce z kryminałami.

Zbyt mdły jak dla mnie. Prawda, zawiera cenne cytaty, ale ubrane w mniej bezpłciowy tekst byłyby dużo atrakcyjniejsze.

Zbyt mdły jak dla mnie. Prawda, zawiera cenne cytaty, ale ubrane w mniej bezpłciowy tekst byłyby dużo atrakcyjniejsze.

Od zawsze nienawidziłam Sienkiewicza, nie mogłam przebrnąć nawet przez "W pustyni i w puszczy". Sięgnęłam po "Krzyżaków" po raz drugi (po pierwszej próbie nieudanej ) i jednak JEST TO ARCYDZIEŁO!

Od zawsze nienawidziłam Sienkiewicza, nie mogłam przebrnąć nawet przez "W pustyni i w puszczy". Sięgnęłam po "Krzyżaków" po raz drugi (po pierwszej próbie nieudanej ) i jednak JEST TO ARCYDZIEŁO!

Ekscentryczny Geralt z Rivii- nie człowiek, a tak bardzo nam bliski

Od czasu wydania gry komputerowej o tytułowej nazwie bohatera opowiadań Andrzeja Sapkowskiego „Wiedźmina”, książka „Ostatnie życzenie” wciąż sprzedaje się lepiej niż świeże bułeczki. Jest to zbiór tekstów fanatsy o zabójcy potworów, które po raz pierwszy ukazały się w czasopiśmie „Fantastyka”.

Andrzej Sapkowski, z całą pewnością, zapracował sobie na rzesze otaczających go fanów, pisząc przystępnym, potocznym językiem, jednocześnie racząc czytelnika archaicznymi wstawkami, powołując do życia wiedźmina, czarodziei, strzygę, skażone dziewczęta urodzone podczas zaćmienia oraz kreując wspaniały świat, który już po pierwszym opowiadaniu staje się drugim domem.

W odróżnieniu od pokrewnych gatunkowych tytułów, „Ostatnie życzenie” nie jest tekstem dającym czytelnikowi czysto rozrywkową lekturę, bo każde z opowiadań ukazuje ponadczasowe problemy, wplatając je w losy wiedźmina Geralta z Rivii, który przemierza krainy na swojej klaczy Płotce, jako najemny łowca potworów.

Fascynujące dialogi, świetny opis świata przedstawionego, a przede wszystkim różnorodność losów wiedźmina sprawia że „Ostatnie życzenie” czyta się jednym tchem. Książkę należy polecić nie tylko miłośnikom fantasy, lecz także tym, którzy cenią wartość problematyki w utworze.

Ekscentryczny Geralt z Rivii- nie człowiek, a tak bardzo nam bliski

Od czasu wydania gry komputerowej o tytułowej nazwie bohatera opowiadań Andrzeja Sapkowskiego „Wiedźmina”, książka „Ostatnie życzenie” wciąż sprzedaje się lepiej niż świeże bułeczki. Jest to zbiór tekstów fanatsy o zabójcy potworów, które po raz pierwszy ukazały się w czasopiśmie „Fantastyka”....

Nie wiem, czy tłumacz "The Casual Vacancy" specjalnie zabawił się grą słów, nadając książce tytuł "Trafny wybór", gdzie po jej przeczytaniu, chcąc podsumować losy bohaterów, zamienilibyśmy człon "trafny" na "trefny".
Jest to kolejna dobra książka Rowling, tym razem obyczajowa, opowiadająca o dążeniu do władzy i konsekwencjach z tym związanych. Autorka snuje wielowątkowe opowiastki ukazane z różnych perspektyw, które wspaniale składają się w jedną całość. Tak jak w Harrym Potterze, mimo wielu postaci i poruszanych tematów, bezproblemowo odnajdujemy w fabule.

Nie wiem, czy tłumacz "The Casual Vacancy" specjalnie zabawił się grą słów, nadając książce tytuł "Trafny wybór", gdzie po jej przeczytaniu, chcąc podsumować losy bohaterów, zamienilibyśmy człon "trafny" na "trefny".
Jest to kolejna dobra książka Rowling, tym razem obyczajowa, opowiadająca o dążeniu do władzy i konsekwencjach z tym związanych. Autorka snuje wielowątkowe...

Druga część trylogii zdaje się być choć trochę lepsza od pierwszej. Jednak powieść o Anie i Christianie nadal zajmuje miejsce na półce niezbyt wartościowych książek stojących na półce w toalecie.

Druga część trylogii zdaje się być choć trochę lepsza od pierwszej. Jednak powieść o Anie i Christianie nadal zajmuje miejsce na półce niezbyt wartościowych książek stojących na półce w toalecie.

"50 twarzy Greya" jest świetnym zabijaczem czasu; dla niektórych dobrze, dla drugich mniej. Czyta się ją przyjemnie, lecz jest bardzo schematyczna. Jeżeli dzieje się już jakaś akcja (pomijając sceny seksu, zajmujące przynajmniej połowę fabuły), trwa zazwyczaj bardzo krótko, jednocześnie rozczarowując czytelnika, który spodziewa się jednak bardziej błyskotliwych i dłuższych wątków.

"50 twarzy Greya" jest świetnym zabijaczem czasu; dla niektórych dobrze, dla drugich mniej. Czyta się ją przyjemnie, lecz jest bardzo schematyczna. Jeżeli dzieje się już jakaś akcja (pomijając sceny seksu, zajmujące przynajmniej połowę fabuły), trwa zazwyczaj bardzo krótko, jednocześnie rozczarowując czytelnika, który spodziewa się jednak bardziej błyskotliwych i dłuższych...