Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rzadko zdarza się tak ważne zdanie, jak w tej książce. Szczęśliwie nie należę do osób, które rozpoczynając lekturę kartkują książkę celem poznania zakończenia, inaczej zepsułabym doszczętnie odbiór "Ostatniej wieczerzy". Ostatnie zdanie powieści zaważyło, nadało całości barw, a sens otrzymał głębię. Nagle opowieści przeplatające się ze sobą u Huellego nabierają wielowymiarowości i aktualności. Powieść napisana na 10 lat przed "Uległością" Houellebecqa zawiera w sobie podobne "prorocze" wizje świata zlepionego z wielu kultur i religii, gdzie uniwersalizm wdziera się na salony i pozbawia ludzkość jakichkolwiek ram moralnych. Świat powtarzalny, w którym nic już nie jest w stanie wzbudzić w społeczeństwie głębszych emocji, będący pułapką i ostrzeżeniem przed skrajnością multikulti. I to ostatnie zdanie. Świat wielu religii i symboli, bez zbawiciela.
Gdyby nie ostatnie zdanie, moja ocena byłaby zdecydowanie niższa, gdyż narracja powieści jest nieznośna.

Rzadko zdarza się tak ważne zdanie, jak w tej książce. Szczęśliwie nie należę do osób, które rozpoczynając lekturę kartkują książkę celem poznania zakończenia, inaczej zepsułabym doszczętnie odbiór "Ostatniej wieczerzy". Ostatnie zdanie powieści zaważyło, nadało całości barw, a sens otrzymał głębię. Nagle opowieści przeplatające się ze sobą u Huellego nabierają...

Ta krótka książeczka w niezwykle zwięzły sposób porusza szereg zagadnień, takich jak epidemia zaburzeń odżywiania u amerykańskich żołnierzy przebywających na zagranicznych misjach, człowieka w konfrontacji z prawdą, samotności w nałogach, czy odbioru społecznego osób otyłych. Autorka stawia pytania i stara się skonfrontować z własnymi odczuciami wobec zjawisk, jakich dotyka w trakcie zawartej znajomości z osobliwym czytelnikiem swoich powieści. Nietuzinkowa, świeża i błyskotliwa. Warto.

Ta krótka książeczka w niezwykle zwięzły sposób porusza szereg zagadnień, takich jak epidemia zaburzeń odżywiania u amerykańskich żołnierzy przebywających na zagranicznych misjach, człowieka w konfrontacji z prawdą, samotności w nałogach, czy odbioru społecznego osób otyłych. Autorka stawia pytania i stara się skonfrontować z własnymi odczuciami wobec zjawisk, jakich dotyka...

Powieść będącą swoistą antyutopią na patriarchalny porządek rzeczy. Może nie została napisana dokładnie z tym zamierzeniem, ale podczas lektury książki nie mogłam pozbyć się tego wrażenia. Na jej kartach mamy możliwość towarzyszenia młodej pracownicy korporacji zajmującej się badaniami rynku wśród konsumentów. Dziewczyna skończywszy studia podjęła się pracy w dużym mieście, wynajęła mieszkanie z koleżanką, po pracy spędzała czas na spotkaniach ze znajomymi oraz chłopakiem. ogólnie rzecz ujmując - prowadziła życie wzorcowe pod względem życiowych wyborów w powszechnie przyjętym schemacie społecznym. Im więcej przerzucimy kart podczas lektury, tym mocniej odczuwamy pętlę nacisku normy społecznej zaciskającej się na jej szyi, co zaczyna wzbudzać w niej wątpliwości, a sama zaczyna kwestionować rzeczywistość, w jaką się zaszeregowała. Co z tego wyniknie? Niezła babka ;)

Powieść będącą swoistą antyutopią na patriarchalny porządek rzeczy. Może nie została napisana dokładnie z tym zamierzeniem, ale podczas lektury książki nie mogłam pozbyć się tego wrażenia. Na jej kartach mamy możliwość towarzyszenia młodej pracownicy korporacji zajmującej się badaniami rynku wśród konsumentów. Dziewczyna skończywszy studia podjęła się pracy w dużym mieście,...