Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bycie dorosłym jest zawsze pozostawaniem w masce. Człowiek prawdziwie dojrzały sprowadza się do dziecka, od którego się zaczął.(...) To, co później robi się w życiu, jest ciągłym prowadzeniem dialogu ze sobą jako dzieckiem.

Bycie dorosłym jest zawsze pozostawaniem w masce. Człowiek prawdziwie dojrzały sprowadza się do dziecka, od którego się zaczął.(...) To, co później robi się w życiu, jest ciągłym prowadzeniem dialogu ze sobą jako dzieckiem.

- Wiem, że mnie nienawidzisz, powiedziała staruszka. Na te słowa Lizzie wybuchnęła śmiechem - O, tak, miła pani. Bez wątpienia. - To nic, dziecino. Przynajmniej zawsze będziesz mnie nosić w sercu.

- Wiem, że mnie nienawidzisz, powiedziała staruszka. Na te słowa Lizzie wybuchnęła śmiechem - O, tak, miła pani. Bez wątpienia. - To nic, dziecino. Przynajmniej zawsze będziesz mnie nosić w sercu.

A za każdym razem, gdy mamy wrażenie, że się nam na coś tam "otworzyły" oczy, to zazwyczaj znaczy,że zamknęliśmy je na tysiąc innych rzeczy.

A za każdym razem, gdy mamy wrażenie, że się nam na coś tam "otworzyły" oczy, to zazwyczaj znaczy,że zamknęliśmy je na tysiąc innych rzeczy.

Rzecz bowiem w tym, że podejrzliwość i troska widzą to, czego szczęście i ufność nigdy nie są w stanie dostrzec.

Rzecz bowiem w tym, że podejrzliwość i troska widzą to, czego szczęście i ufność nigdy nie są w stanie dostrzec.

Nie ma wyjścia. Nie ma innego życia poza powszednim, oto najskuteczniejsza formuła na przetrwanie. Wśród przeżuwaczy i parzystokopytnych duszno jest i smrodliwie, ale przynajmniej ciepło. A w samotniach - pusto. Przestać marzyć. Albo chociaż zaprogramować marzenia od nowa...

Nie ma wyjścia. Nie ma innego życia poza powszednim, oto najskuteczniejsza formuła na przetrwanie. Wśród przeżuwaczy i parzystokopytnych duszno jest i smrodliwie, ale przynajmniej ciepło. A w samotniach - pusto. Przestać marzyć. Albo chociaż zaprogramować marzenia od nowa...

Gdy człowiek siedzi w więzieniu, mały judasz bardziej uświadamia mu ten fakt niż żelazne drzwi i ściany.

Gdy człowiek siedzi w więzieniu, mały judasz bardziej uświadamia mu ten fakt niż żelazne drzwi i ściany.