Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo dobra książka, wysłuchałam z przyjemnością, ale pewnie gdybym nie obejrzała serialu, spodobałaby mi się bardziej. Przydałaby się kontynuacja, żeby wyjaśnić pewne rzeczy :)

Bardzo dobra książka, wysłuchałam z przyjemnością, ale pewnie gdybym nie obejrzała serialu, spodobałaby mi się bardziej. Przydałaby się kontynuacja, żeby wyjaśnić pewne rzeczy :)

Druga książka tej autorki przeczytana przeze mnie i po raz 2 jestem zadowolona z lektury, co nie jest normą w przypadku książek z tego gatunku. Czytając, miałam wrażenie, że czytam historię zwyczajnych ludzi, a nie jakąś przesłodzoną, wyidealizowaną opowieść i to jest moc tej książki. Oczywiście na pewne rzeczy trzeba przymknąć oko, bo jednak ten gatunek rządzi się swoimi prawami, ale i tak uważam, że warto. Przyjemna rozrywka, brak irytujących bohaterów, ciepła otulająca opowieść, a do tego autorce udało się przemycić zapach lawendy i francuskie krajobrazy. Słuchając książki w audio, byłam w stanie to wszystko poczuć i zobaczyć. Na pewno sięgnę po inne książki pani Agnieszki.

Druga książka tej autorki przeczytana przeze mnie i po raz 2 jestem zadowolona z lektury, co nie jest normą w przypadku książek z tego gatunku. Czytając, miałam wrażenie, że czytam historię zwyczajnych ludzi, a nie jakąś przesłodzoną, wyidealizowaną opowieść i to jest moc tej książki. Oczywiście na pewne rzeczy trzeba przymknąć oko, bo jednak ten gatunek rządzi się swoimi...

Może ocena minimalnie naciągana, ale książka skradła moje serce. Nie do końca wiedziałam, po co sięgam, myślałam, że będzie to lekkie czytadło, romans. Pozytywnie się zaskoczyłam. Książka porusza ważne problemy i jest moim zdaniem bardzo realna. Widziałam, że niektórzy narzekają na to, że główny bohater był irytujący. A ja uważam, że to dodało tej historii naturalności. Bo czy nastolatkowie nie są irytujący, a ich zachowania niezrozumiałe? Dla mnie jest on po prostu inteligentnym i zagubionym chłopakiem. I podobało mi się to, że jest pokazane jego niewłaściwe zachowanie, to że nie reagował w pewnych sytuacjach. Łatwo nam oceniać i myśleć, że my na pewno byśmy zareagowali. Myślę, że mnóstwo osób w czasach szkolnych było świadkiem przemocy wobec rówieśników i nie zrobiło nic. Najważniejsze, że książka pokazuje, że brak reakcji nie jest właściwą postawą. Uważam, że tego typu książki, osadzone w polskich realiach i nieprzesłodzone, a wręcz momentami smutne i bolesne są bardzo potrzebne.

Może ocena minimalnie naciągana, ale książka skradła moje serce. Nie do końca wiedziałam, po co sięgam, myślałam, że będzie to lekkie czytadło, romans. Pozytywnie się zaskoczyłam. Książka porusza ważne problemy i jest moim zdaniem bardzo realna. Widziałam, że niektórzy narzekają na to, że główny bohater był irytujący. A ja uważam, że to dodało tej historii naturalności. Bo...

Piękna historia. Nieważne, że od początku wiedziałam, jak się skończy i tak naprawdę nic mnie nie zaskoczyło, bo myślę, że nie o to w tej książce chodzi. To opowieść o tym, że na wszystko w życiu jest odpowiedni czas i jeśli pomijamy pewne etapy, to potem możemy za nimi zatęsknić. I o tym, że jeśli się coś zepsuje, to trzeba próbować to naprawić. Z pewnymi rzeczami nie można zwlekać, bo potem okazuje się, że może być za późno.
Historia Lidii i jej matki najbardziej mnie poruszyła, z kolei miłość Lidii i Konrada była urocza, chociaż smutna.

Piękna historia. Nieważne, że od początku wiedziałam, jak się skończy i tak naprawdę nic mnie nie zaskoczyło, bo myślę, że nie o to w tej książce chodzi. To opowieść o tym, że na wszystko w życiu jest odpowiedni czas i jeśli pomijamy pewne etapy, to potem możemy za nimi zatęsknić. I o tym, że jeśli się coś zepsuje, to trzeba próbować to naprawić. Z pewnymi rzeczami nie...

Mam taki problem z książkami świątecznymi, że co rok czytam kilka, ale niewiele z nich zapada mi w pamięć, a większość wręcz mnie irytuje.
Ta książka jest inna. Fakt, lekka, przyjemna obyczajówka, niby nic nadzwyczajnego, ale to co mnie urzekło, to realne postacie i sytuacje. Książka nie jest przesłodzona i chociaż wiedziałam, jak się skończy, to i tak z przyjemnością śledziłam losy Karoliny i Daniela. Bo to ludzie, jakich spotykam na co dzień. Współcześni trzydziestolatkowie, pracujący od rana do nocy, czy to z uwagi na ambicje, czy brak pieniędzy, niemający na nic czasu, próbujący jakoś poukładać swoje życie i marzący o wielkiej miłości, a jednocześnie nie zauważający, że to uczucie może być bardzo blisko.
To co jeszcze podoba mi się w tej książce to to, że bohaterowie rozmawiają ze sobą i konflikty wynikają raczej z jakiejś złości czy urazy, a nie z niedomówień.
Jedynym minusem jest dla mnie zakończenie, mam wrażenie, że jest jakoś tak szybko ucięte. I ta sytuacja z ciotką niepotrzebna, choć rozumiem czemu służyła.
Drugi raz nie zawiodłam się książką tej autorki, z pewnością będę sięgać po kolejne. :)

Mam taki problem z książkami świątecznymi, że co rok czytam kilka, ale niewiele z nich zapada mi w pamięć, a większość wręcz mnie irytuje.
Ta książka jest inna. Fakt, lekka, przyjemna obyczajówka, niby nic nadzwyczajnego, ale to co mnie urzekło, to realne postacie i sytuacje. Książka nie jest przesłodzona i chociaż wiedziałam, jak się skończy, to i tak z przyjemnością...