Rewelacja. Pochłonęłam książkę w kilka godzin i śmiało stwierdzam, że dawno, o ile w ogóle, nie czytałam czegoś równie dobrego. Książka przyniosła wiele refleksji, trochę łez ale warto było.

Rewelacja. Pochłonęłam książkę w kilka godzin i śmiało stwierdzam, że dawno, o ile w ogóle, nie czytałam czegoś równie dobrego. Książka przyniosła wiele refleksji, trochę łez ale warto było.

Wiecie, że każdego roku w naszym kraju dochodzi do zaginięcia ponad dziesięciu tysięcy osób?
Część z nich szczęśliwie wraca do domu, części nie udaje się przeżyć, a jeszcze innych nigdy nie udaje się odnaleźć. Nie wyobrażam sobie czegoś gorszego niż niewiedza co stało się z bliską osobą.
Autor przedstawia nam historię kilku rodzin, którzy musieli zmierzyć się z zaginięciami najbliższych. Opowiada ich walkę o prawdę i odnalezienie zaginionych.
To trudna i nieprawdopodobna książka. Bo jak to możliwe, że w jednej chwili ktoś jest, a w drugiej nagle go nie ma? Nie umiem sobie wyobrazić jak rodziny takich osób muszą się czuć nawet po wielu latach od tego zdarzenia. Ta niewiedza musi być okrutna.
Ponadto dostajemy tu krótki poradnik co powinnismy zrobić w sytuacji zniknięcia bliskiej osoby.
To zbiór niezwykle trudnych, bolesnych historii. Mimo to można znaleźć tu też nadzieje i siłę walki. To była niesamowita lektura.

Wiecie, że każdego roku w naszym kraju dochodzi do zaginięcia ponad dziesięciu tysięcy osób?
Część z nich szczęśliwie wraca do domu, części nie udaje się przeżyć, a jeszcze innych nigdy nie udaje się odnaleźć. Nie wyobrażam sobie czegoś gorszego niż niewiedza co stało się z bliską osobą.
Autor przedstawia nam historię kilku rodzin, którzy musieli zmierzyć się z...

Książka podzielona na dwie części - poszukiwani i poszukiwacze.
Książka wywołująca u mnie duży dyskomfort. Dyskomfort z tego powodu, że jest dla mnie niewyobrażalne jest co muszą czuć rodziny osób zaginionych. Bardzo przykre w tych historiach są słowa rodzin o działaniach policji - pozorujacych, powolnych, czasem bezmyślnych, choć na szczęście to się zmienia. Bardzo przejmująca książka i przerażająca bo niewiedza co się stało z bliskim musi być straszna.

Książka podzielona na dwie części - poszukiwani i poszukiwacze.
Książka wywołująca u mnie duży dyskomfort. Dyskomfort z tego powodu, że jest dla mnie niewyobrażalne jest co muszą czuć rodziny osób zaginionych. Bardzo przykre w tych historiach są słowa rodzin o działaniach policji - pozorujacych, powolnych, czasem bezmyślnych, choć na szczęście to się zmienia. Bardzo...

Zawsze mnie zastanawia jak można przepaść bez wieści , zwłaszcza w dobie tak wielkiej cyfryzacji. Okazuje się ,że można .
Jest wiele niedociągnięć jeśli chodzi o pierwsze godziny poszukiwań po zaginięciu . Zbywanie rodzin i zatajanie prawdy .
Monitorig gdzie przy odczycie nic nie widać i to w czasach tak daleko posuniętej technologi . Te przykłady to kropla w morzu o której można dowiedzieć się z tej książki .
Autor opisał różne przypadki , większość głośnych . Jeśli ktoś interesuje się tematem osób zaginionych powinien bez problemu skojarzyć sprawy.
I o ile same fakty można znalezc w internecie to bardziej interesowało mnie jak rodziny radzą sobie w życiu w niewiedzy .
Pojawia się masa przytłaczających emocji , podczas czytania niejednokrotnie musiałam złapać oddech aby kontynuować.
Ciekawa jest również część gdzie wypowiadają się przedstawiciele służb np nurkowie . Dzięki znajomości wykonywanych czynności chwilami świadomość,że coś zostało wykonane jak nie należy gaśnie .
Każdy przypadek choć inny łączy strata .
O której zawsze ciężko się czyta

Zawsze mnie zastanawia jak można przepaść bez wieści , zwłaszcza w dobie tak wielkiej cyfryzacji. Okazuje się ,że można .
Jest wiele niedociągnięć jeśli chodzi o pierwsze godziny poszukiwań po zaginięciu . Zbywanie rodzin i zatajanie prawdy .
Monitorig gdzie przy odczycie nic nie widać i to w czasach tak daleko posuniętej technologi . Te przykłady to kropla w morzu o...

Książka „Zawieszeni. O zaginionych i ludziach, którzy ich szukają” Szymona J. Wróbla zabiera nas do świetnego reportażu, który powinien zostać nominowany do "Książki roku".
Autor przybliża dziesięć spraw zaginięć, które łączą tajemnicze zniknięcia, rozpacz bliskich, jednak każdy przypadek jest inny. Jedno z najgłośniejszych zaginięć Krzysztofa Dymińskiego z okolic Warszawy odbiło się szerokim echem nie tylko w mediach społecznościowych, jednak do dnia dzisiejszego nie znaleziono młodego człowieka.
Czy faktycznie człowiek jeżeli nie chce, to nie zostanie odnaleziony?
A może jednak sprawcy lub podejrzani są geniuszami w ukrywaniu swoich śladów morderstwa na miejscach zbrodni?
Ludzie zamieszani w zaginięcia ludzi można skategoryzować w trzech grupach: najbliższa rodzina, przypadkowy sprawca lub znajomi z komunikatorów, którzy umawiają się na spotkania i giną w niewyjaśnionych okolicznościach.
Jak pracuje słynne Archiwum X?
ITAKA to nie tylko biuro podróży, to również Fundacja zajmująca się zaginięciami ludzi.
Temat bardzo ważny, w szczególności dla ludzi, którzy doświadczyli traumy związanej ze zniknięciem kogoś z bliskiego otoczenia lub rodziny.
Zaginięcia trzeba selekcjonować ze względu na morderstwa, samobójstwa, ucieczkę i wiele innych.
Serdecznie polecam, reportaż ciekawy i godny uwagi.

Książka „Zawieszeni. O zaginionych i ludziach, którzy ich szukają” Szymona J. Wróbla zabiera nas do świetnego reportażu, który powinien zostać nominowany do "Książki roku".
Autor przybliża dziesięć spraw zaginięć, które łączą tajemnicze zniknięcia, rozpacz bliskich, jednak każdy przypadek jest inny. Jedno z najgłośniejszych zaginięć Krzysztofa Dymińskiego z okolic Warszawy...

,,Żyję. Pracuję, rozmawiam z ludźmi, czasami nawet żartuję, ale nic nie jest już takie samo. W środku czuję, jakby umarł mi kawał serca. Nadzieja każe wierzyć do końca. Trwamy więc zawieszeni pomiędzy dwoma światami…’’

****

28 lat temu zaginęła Ania Jałowiczor, wracała ze szkolnej zabawy; do dzisiaj czeka na nią rodzina. W 2011 roku zniknęła 25-letnia Sabina Kondrat, po raz ostatni była widziana przez sąsiadkę; siostra bardzo za nią tęskni. Joanna wyszła w góry, ale nie wróciła; jej ciało odnaleziono parę miesięcy później. Bliscy Krzysztofa Dymińskiego, 16-latka spod Warszawy, nie ustają w poszukiwaniach; mimo upływu długich tygodni, starają się pozostać przy dobrej myśli. Ślad po Pawle, Brunie i Vladzie, urywa się nagle; gdzie są i co się teraz z nimi dzieje?
Takich i podobnych historii jest wiele. Przewijają się wszędzie. W mediach, gazetach, telewizji, internecie. Ale po upływie kilku miesięcy cichną i blakną. Społeczeństwo zapomina, życie toczy się dalej. Czas zatrzymał się jedynie dla trwających w oczekiwaniu; na list, na wiadomość, jeden telefon, choćby krótki sms – ‘jestem, będę za chwilę’.

****

Na Portalu polskiej Policji opublikowano dane statystyczne z przełomu dwóch dekad. Jeszcze w 2014 i 2015 zanotowano rekordową ilość zgłoszeń (ponad 20 tys.),która w porównaniu z 1997 (12 tys.) wypada zatrważająco. Wydawałoby się więc, że 2022 rok - najbardziej zbliżony pod względem liczb do 97’ – może stanowić zapowiedź poprawy; jednak na jak długo? Analiza przeprowadzanych badań wykazuje tendencję spadkową, lecz jest to raczej sytuacja krótkotrwała. Po okresie wyciszenia następuje nagły wzrost; ludzie w dalszym ciągu znikają.
Gdzie należy upatrywać przyczyn tego zjawiska? Z czego wynika dobrowolne opuszczenie aktualnego miejsca pobytu przez konkretną jednostkę? Dlaczego odbywa się ono w określonych – lub przeciwnie – okolicznościach?


Szymon J. Wróbel szuka właściwych odpowiedzi na stawiane pytania. Z różnym skutkiem. Okazuje się bowiem, że jednoznacznych wyjaśnień nie ma; temat zaginięć osób, choć w ostatnim czasie chętnie podejmowany, nie jest łatwy. Każdy przypadek ma indywidualne źródła, powiązane z czynnikami społecznymi, rodzinnymi, zdrowotnymi bądź kryminalnymi; często to splot nieszczęśliwych zdarzeń, stojących u podstaw tragedii. Nie pomaga szablonowe podejście do problemu, nie pomaga niewydolność służb, nie pomaga również prawo skonstruowane tak, aby – pozornie ułatwić rozwiązywanie spraw zniknięć, w rzeczywistości zaś - nie na tyle elastyczne, by móc dostosować je odpowiednio do incydentu.
W ,,Zawieszonych. O zaginionych i ludziach, którzy ich szukają’’ autor relacjonując prawdziwe historie, odnosi się do im pokrewnych motywów. Przedstawione opowieści nie są więc jedynym elementem składowym publikacji – stanowią raczej jej podwaliny oraz pretekst do kompleksowego opracowania wybranych zagadnień; zagadnień, które – być może – nie dla każdego odbiorcy będą oczywiste. Zakulisowa praca policji, działania zespołów ratowniczych, akcje organizacji pomocowych, wszelkiego rodzaju inicjatyw prowadzonych przez wolontariuszy, odgrywają tutaj niebagatelną rolę i zostały zasadniczo omówione. Należyte pogrupowanie, przejrzyste rozdziały, uporządkowana chronologia i podstawowa charakterologia wyszczególnionych aspektów, ułatwiają lekturę, niosąc za sobą współczynnik edukacyjny. Pierwsza część ,,Zawieszonych’’, choć emocjonalna, głęboko poruszająca, prezentuje realny obraz zmagań nie tylko z nagłą utratą bliskiej osoby, ale także z samym systemem i jego wadliwymi częściami.

,,Żyję. Pracuję, rozmawiam z ludźmi, czasami nawet żartuję, ale nic nie jest już takie samo. W środku czuję, jakby umarł mi kawał serca. Nadzieja każe wierzyć do końca. Trwamy więc zawieszeni pomiędzy dwoma światami…’’

****

28 lat temu zaginęła Ania Jałowiczor, wracała ze szkolnej zabawy; do dzisiaj czeka na nią rodzina. W 2011 roku zniknęła 25-letnia Sabina Kondrat, po...

Problem zaginięć ludzi w Polsce to liczba ponad 10 tysięcy osób rocznie. I choć każdy przypadek jest inny zawsze mierzy się z niewyobrażalnym strachem i mnóstwem pytań, na które najczęściej nie ma odpowiedzi. Poszukiwania trwają godzinami, dniami, często latami, w niektórych przypadkach nadzieja na odnalezienie człowieka czy to żywego czy martwego nie gaśnie nigdy. W mojej rodzinie również zdarzyła się taka sytuacja. Domniemam, że sytuacja bliskiej mi osoby została objęta poziomem poszukiwań w stopniu najwyższym, ponieważ wszyscy działali ekspresowo. Na szczęście wszystko skończyło się szczęśliwie. Bardzo ważne w takich sytuacjach jest doprecyzować informacje, które się przekazuje służbą bezpieczeństwa o danej osobie. Poziomów poszukiwań jest 3 i wiele od nas zależy jak zostaną określone przez osobę, która przyjmuje zgłoszenie. Nigdy wcześniej o tym nie wiedziałam, dlatego tym bardziej chciałam przeczytać tę książkę.

Autor w swoim wywiadzie z rodzinami osób poszukiwanych relacjonuje nam czytelnikom cały proces postępowania, na końcu zdając relacje z rezultatów tych poszukiwań. Książka dzieli się na 2 części i każda z nich jest niezwykle interesująca i bardzo potrzebna. W drugiej części zostaniemy mądrzejsi o wiedzę jak dokładnie wyglądają działania służb bezpieczeństwa, służb ratowniczych, poszukiwawczych oraz specjalnych grup, które tworzą ludzie zajmujący się tego typu sprawami, ale też często zwykli ludzie.

Uwierzcie mi tę książkę musi przeczytać każdy z was. Naprawdę nigdy nie wiadomo, w jakiej sytuacji zostaniemy postawieni my lub nasi bliscy, znajomi. Giną dzieci, nastolatkowie, dorośli, osoby starsze. Dochodzi do porwań, uprowadzeń, ucieczek czy po prostu ktoś wychodzi z domu i nie jest w stanie do niego wrócić z różnych powodów. Fundacja ITAKA Centrum Poszukiwań Ludzi Zaginionych to jedna z największych i najbardziej znanych fundacji, które prężnie działa. Dzięki autorowi i wielu ludziom, którzy pracowali przy powstaniu tej książki należą się ukłony. Wiedzę warto poszerzać, nawet, jeśli wydaje się, że dzisiaj do niczego nam się nie przyda.

W książce znajdziecie również mnóstwo wskazówek, które udzieliła Fundacja ITAKA w przypadku zaginięcia bliskiej osoby. To książka, po której zostaje wiele refleksji w głowie.

Na myśl przychodzi mi cytat z utworu Czesława Niemena „Dziwny jest ten świat”, który pozwolę sobie zacytować:

„Lecz ludzi dobrej woli jest więcej
I mocno wierzę w to
Że ten świat
Nie zginie nigdy dzięki nim
Nie! Nie! Nie! Nie!”

Bardzo polecam, to obowiązkowa pozycja dla każdego.

Problem zaginięć ludzi w Polsce to liczba ponad 10 tysięcy osób rocznie. I choć każdy przypadek jest inny zawsze mierzy się z niewyobrażalnym strachem i mnóstwem pytań, na które najczęściej nie ma odpowiedzi. Poszukiwania trwają godzinami, dniami, często latami, w niektórych przypadkach nadzieja na odnalezienie człowieka czy to żywego czy martwego nie gaśnie nigdy. W mojej...

Temat zaginięć nie jest mi obcy. Jako czytelniczka kryminałów oraz historii true crime oraz reportaży spotkałam się z nim niejednokrotnie. Jednocześnie wcześniej nie wpadła w moje ręce skierowana do szerszego grona odbiorców publikacja, która nie skupiałaby się na jednym, głośnym przypadku zaginięcia, a starała się ująć temat kompleksowo. I tę lukę wypełnił dla mnie Szymon J. Wróbel książką Zawieszeni. O zaginionych i ludziach, którzy ich szukają.

Co roku w Polsce ginie ponad dziesięć tysięcy osób. Wychodzą z domu, ze szkoły czy pracy, wyjeżdżają na wakacje i znikają bez śladu – chociaż wydaje się to nieprawdopodobne. Szymon J. Wróbel podejmuje trud dotarcia do rodzin osób zaginionych i wysłuchania ich przejmujących historii – o bliskich, którzy jakby zapadli się pod ziemię, mnożących się pytaniach bez odpowiedzi oraz nadziei, która nigdy nie gaśnie.

Na początek ważna informacja: Część dochodu ze sprzedaży książki przekazana zostanie na rzecz Fundacji Itaka.

Centrum Poszukiwań Ludzi Zaginionych to najstarsza i największa polska organizacja pozarządowa, która kompleksowo zajmuje się problematyką zaginięć. Wspierają rodziny osób zaginionych na różnych etapach poszukiwań – zarówno w Polsce, jak i za granicą. Ponadto prowadzą linię wsparcia dla rodzin zaginionych, gdzie mogą otrzymać bezpłatną pomoc psychologiczną, prawną oraz socjalną.

W 2009 roku zostali polskim operatorem europejskiego numeru, znanego jako Telefon w Sprawie Zaginionego Dziecka i Nastolatka: 116 000

I choćby dlatego warto tę książkę kupić.

Ale powodów jest więcej, bo to po prostu bardzo interesująca, choć bolesna, pozycja.

Podzielona jest na dwie części. Pierwsza - Zaginieni - opowiada o tych, którzy zniknęli nagle. Jest tu dziesięć bardzo różnych historii - o zaginięciach dorosłych i nieletnich, nie tylko obywateli Polskich, ludzi zwyczajnych czy z niepełnosprawnością, w Polsce i poza jej granicami. Każda z tych historii jest inna, choć łączy je ból tych, którzy zostali i poczucie zawieszenia w oczekiwaniu na wieści. Wielokrotnie w książce zostaje podkreślone, że nie ma dwóch takich samych zaginięć, trudno wiec oczekiwać, by w ramach jednej publikacji stworzyć coś na kształt profilu czy modelu zaginięcia. Czytając relacje zebrane przez autora, miałam raczej poczucie, że dąży on raczej do pokazania pewnego wachlarza zdarzeń, tej niepowtarzalności i różnorodności. I podkreślenia, że "to może spotkać każdego" to nie truizm, a realne zagrożenie. W doborze historii nie czuję pogoni za sensacją, za szokowaniem czytelnika, ale o rzetelne budowanie świadomości, jak różne okoliczności mogą sprzyjać utracie kontaktu z bliskimi. Być może ta wiedza kogoś uchroni, pozwoli zminimalizować niebezpieczeństwo. A jednocześnie czytelnikom powieści da lepsze wyobrażenie o tym, ile fikcja czerpie z życia, a co pomija.

Druga część książki - Poszukiwacze - skupia się na tych, którzy szukają. Pokazuje działania rodzin, zdeterminowanych, by odnaleźć bliskich lub poznać prawdę o ich losie, ale też opowiada o specjalistach, którzy pomagają w prowadzeniu działań. Przeczytacie tu o nurkach, grupach poszukiwawczych, specjalistach z psami, policjantach, Fundacji Itaka czy ekipie programu Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie. Autor nie pomija tematu prywatnych detektywów, ale też wszelkiej maści jasnowidzów oraz osób, które na rodzinach zaginionych próbują żerować. Doświadczeni poszukiwacze dzielą się swoją wiedzą z czytelnikami, pokazując, jak niesamowitą wykonują pracę, choć nie zawsze zwieńczona jest sukcesem.

Na końcu czytelnik znajdzie instrukcję, której - miejmy nadzieję - nigdy nie będzie musiał wykorzystać, zbierającą w prosty, klarowny sposób informacje o zasadach postępowania w przypadku zaginięcia.

Książka jest przy tym estetycznie wydana. Tekst urozmaicają czarno-białe grafiki wykonane przez Szymona Teluka, a wizerunki zaginionych osób, które zostały przywołane w książce, znajdziemy na kolorowej wkładce zdjęciowej.

Tę publikację czyta się z zapartym tchem i ściśniętym gardłem, uciekając myślami ku bliskim, których nigdy nie chcielibyśmy utracić. Każda kolejna historia to kopalnia wiedzy zarówno o skali zjawiska, jak i o błędach i dobrych praktykach podejmowanych w temacie. Nie lubię szafować określeniem "pozycja obowiązkowa", w końcu nie jesteśmy w szkole (choć - jak wynika z treści książki - włączenie tematu do programu edukacji także byłoby wskazane),ale na pewno ważna i wartościowa, budująca świadomość i empatię. Bolesna, czasem przytłaczająca, ale istotna. I dla każdego czytelnika, choć miłośnicy kryminałów powinni moim zdaniem się z nią zapoznać, by świadomiej oceniać fikcyjne opowieści i weryfikować fakty.

Temat zaginięć nie jest mi obcy. Jako czytelniczka kryminałów oraz historii true crime oraz reportaży spotkałam się z nim niejednokrotnie. Jednocześnie wcześniej nie wpadła w moje ręce skierowana do szerszego grona odbiorców publikacja, która nie skupiałaby się na jednym, głośnym przypadku zaginięcia, a starała się ująć temat kompleksowo. I tę lukę wypełnił dla mnie Szymon...

"A myśli pani, że jak on wróci, to wybaczy mi, że uznałam go za zmarłego?"

Tak zupełnie szczerze to ja nie wiem, co mam wam o tej książce powiedzieć. Mogę powiedzieć, że bolało mnie jej czytanie, że widać w niej schowaną między te tragedie nadzieję, że ona poraża i autentycznie smuci, tylko prawda jest taka, że to ma się nijak do tego, co się z tej książki wręcz wylewa. A jest to ogrom tragedii bliskich tych zaginionych osób.

To kawał dobrej reporterskiej roboty. I wiem to choćby dlatego, że znałam praktycznie każdą z opisanych tu spraw, a i tak dowiedziałam się o nich czegoś nowego. Szczególnie patrząc na pokazanie ich od tej drugiej strony - nie medialnej, nie policyjnej, tylko tej rodzinnej, która przepełniona jest emocjami.

Muszę przyznać, że często płaczę na książkach, ale zawsze gdzieś z tyłu głowy jest taka myśl, że to tylko fikcja, że to się nie wydarzyło naprawdę. Przy tej też zdarzyło mi się płakać, tylko wiecie, no nie? Tutaj nie ma żadnego "to tylko fikcja", bo to prawdziwi ludzie.

Strasznie potrzebna jest ta książka. Mam takie poczucie, że te historie zostały spisane po to, żeby "odczarować" niektóre stereotypy, ale też pokazać co robić, jak się zachować, gdyby kiedyś (oby nie!) coś podobnego działo się obok nas.

"A myśli pani, że jak on wróci, to wybaczy mi, że uznałam go za zmarłego?"

Tak zupełnie szczerze to ja nie wiem, co mam wam o tej książce powiedzieć. Mogę powiedzieć, że bolało mnie jej czytanie, że widać w niej schowaną między te tragedie nadzieję, że ona poraża i autentycznie smuci, tylko prawda jest taka, że to ma się nijak do tego, co się z tej książki wręcz wylewa. A...

W życiu każdego z nas istnieje coś, co zdaje się niemożliwe – niewyobrażalna próżnia, która pochłania naszych bliskich, pozostawiając nas w nieustannej niepewności i bólu. "Zawieszeni" Szymona J. Wróbla to książka, która prowadzi nas przez labirynt tajemnic zaginięć, odkrywając przed czytelnikiem nie tylko dramatyczne losy rodzin, ale także skomplikowane mechanizmy poszukiwań i determinację ludzi zaangażowanych w odnalezienie zaginionych. To opowieść o nadziei i desperacji, miłości i determinacji, która porusza najgłębsze struny ludzkiego serca.

"Zawieszeni" to poruszająca podróż w świat tajemnic zaginięć, która nie pozostawi czytelnika obojętnym. Szymon J. Wróbel ukazuje nam losy osób, które wydawałoby się, że po prostu zniknęły ze świata, pozostawiając za sobą rodzinę i bliskich w nieustannej tęsknocie i niewiedzy.

Książka rozpoczyna się od opowieści o zwykłych, codziennych sytuacjach, które przeradzają się w koszmar, kiedy ktoś bliski nagle znika bez śladu. Ania wraca ze szkolnej zabawy, Bruno wyjeżdża na wymarzone wakacje, Joanna wyrusza w góry, a Paweł chce spotkać się z rodziną – jednak żadne z nich nie dociera do domu. To tylko część licznych historii, które są opowiedziane w tej książce.

Szymon J. Wróbel nie tylko przedstawia dramatyczne historie rodzin osób zaginionych, ale również pozwala nam poznać ludzi zaangażowanych w poszukiwania. Znajdziemy tu rozmowy z wybitnym profilerem, ekspertem w dziedzinie poligrafii oraz członkami grup poszukiwawczo-ratowniczych i jednostki Archiwum X. Dzięki nim czytelnik zagłębia się w metodologie poszukiwań i próby zrozumienia zjawiska zaginięć.

Niezwykle ważnym elementem tej książki jest również fakt, że część dochodu ze sprzedaży zostanie przekazana na rzecz Fundacji Itaka, której misją jest wsparcie rodzin osób zaginionych oraz prowadzenie działań poszukiwawczych.

"Zawieszeni" to lektura, która powinna trafić do rąk każdego z nas, zwłaszcza tych, którzy są przekonani, że zjawisko zaginięć ich nie dotyczy. To przede wszystkim książka o ludziach - o ich nadziejach, desperacji, tęsknocie i determinacji. To także opowieść o miłości, która nie gaśnie nawet w obliczu największej niewiadomej. Zdjęcia zaginionych, które znajdują się w książce, dodają jej autentyczności i jeszcze bardziej poruszają czytelnika.

"Zawieszeni" to lektura, która zmusza nas do refleksji nad nietrwałością życia i siłą więzi rodzinnych. To także swoiste upomnienie, abyśmy nie zamykali oczu na dramaty innych, gdyż każdemu z nas może przydarzyć się podobny los.

Czy książkę polecam? "Zawieszeni" to nie tylko książka – to przypomnienie, że każdego z nas może spotkać podobny los. To wezwanie do empatii i solidarności wobec tych, którzy zmagają się z niewyobrażalnym bólem i niepewnością. Dlatego też, sięgając po tę lekturę, nie tylko otwieramy się na historie innych, ale także uczymy się doceniać każdą chwilę spędzoną z naszymi bliskimi. Bo nigdy nie wiadomo, kiedy staniemy się jednym z bohaterów tej książki, czekając na znak, który przywróci nam spokój i nadzieję.

W życiu każdego z nas istnieje coś, co zdaje się niemożliwe – niewyobrażalna próżnia, która pochłania naszych bliskich, pozostawiając nas w nieustannej niepewności i bólu. "Zawieszeni" Szymona J. Wróbla to książka, która prowadzi nas przez labirynt tajemnic zaginięć, odkrywając przed czytelnikiem nie tylko dramatyczne losy rodzin, ale także skomplikowane mechanizmy...