Opinie użytkownika
Chyba oczekiwałam czegoś więcej. Zabrakło mi w tej pozycji zapachu, uroku odwiedzanych po drodze miejsc, zachwytu nad pięknem dzikiej przyrody. Podróż koleją transsyberyjską to nadal obiekt moich westchnień i marzeń. I mam nadzieję, że nie będzie mi się ona kojarzyć tylko z wiecznie żywym Leninem, który witał i żegnał autora w każdym z opisywanych miast.
Pokaż mimo toKunderę trzeba zrozumieć. Nie jest to proza lekka, ale warta przeczytania. Daje do myślenia długo po przeczytaniu.
Pokaż mimo toNie dziwi mnie fakt, że Swietłana Aleksijewicz otrzymała Nagrodę Nobla. Tylko dlaczego tak późno! Każda z Jej książek to swoiste arcydzieło. Wojna, chociaż to rzeczownik rodzaju żeńskiego, rzeczywiście nie ma nic z kobiety. Kobiety dają życie. Strzegą miłości i rodzinnego ciepła. I tak też kobiet postrzega autorka. Nie chciałaby ich więcej widzieć jako kobiet-żołnierzy.
Pokaż mimo toDla mnie "Miejsce po Imperium" jest kontynuacją książki Wielkiego Mistrza (Ryszarda Kapuścińskiego)-"Imperium". Jak wygląda obecny homo sovieticus? Czy zmieniło się coś w mentalności człowieka rosyjskiego? Po raz kolejny odbyłam "podróż" przez ogrom Imperium i nie zawiodłam się.
Pokaż mimo toTa książka to przepiękna opowieść o miłości: "Uczyła się go tam, w tę błękitną noc (...) Uczyła się go sercem", ale również gorzka prawda, jak traktuje się ludzi niepełnosprawnych intelektualnie. Dla mnie skarbnica wiedzy ludzkich zachowań.
Pokaż mimo toDługo wyczekiwana przeze mnie pozycja. I totalny zawód. Zupełnie inna od pozostałych jeśli chodzi o warsztat pisarski.
Pokaż mimo toKunderę się albo kocha albo nienawidzi. To nie jest książka na jeden wieczór, na odstresowanie. Powoli wciąga, zaskakuje i nie daje gotowych rozwiązań.
Pokaż mimo toUwielbiam książki Pawła Reszki. Pozwala spojrzeć na tę "znieczulicę" lekarzy z kilu stron. Nie osądza, nie krytykuje. Pozostawia ocenę czytelnikowi.
Pokaż mimo toTemat trudny. I ciągle stanowi tabu. Niby jest tyle publikacji, jak rozpoznać dziecko molestowane seksualnie, to jednak nie chcemy tego widzieć, gdy dzieje się to w najbliższym otoczeniu. Warto przeczytać!
Pokaż mimo toTę książkę każdy powinien przeczytać. Jest ostrzeżeniem do czego jest zdolny człowiek. Przyroda, mróz i człowiek!
Pokaż mimo toKsiążka niezwykle barwna, tak samo jak życie Simony Kossak. Odważyła się przeciwstawić rodzinie i samotnie zamieszkać w puszczy. Opowieść o niezwyklej kobiecie, która z uporem maniaka dążyła do wyznaczonego celu. Zdecydowanie polecam. Jest to nie tylko powieść o pięknie przyrody. Jest to również poruszające studium kobiecej natury.
Pokaż mimo toUwielbiam Danutę Stenkę i jej grę aktorską. Książka jest natomiast nudna, trywialna. Ledwie przebrnęłam do końca. Smutne jest to, że w książce, która miała być biografią autorki, znajdują się liczne odwołania do koneksji(typu kto załatwia rolę w firmach, z kim trzeba trzymać). Ja nie tego oczekiwałam.
Pokaż mimo toI tym razem się nie zawiodłam. Książka zmusza do refleksji nad swoim życiem. Przepełnia ją ból i tęsknota po śmierci najbliższej osoby - Ojca - "Co zrobić z rozrusznikiem serca,które mnie kochało?"
Pokaż mimo to
Przepiękna opowieść o tym, że dobre serce i miłość zawsze wygrywa. Chociaż na drodze do szczęścia pojawiają się trudności.
Doskonała książka ukazująca, że nasze życie to ciągłe dokonywanie wyborów.
Dla mnie przeuroczo opisana jest relacja matki i córki. Pozornie chłodne na co dzień kontakty obfitują w zrozumienie,cierpliwość,matczyną miłość i dumę.
Jak dla mnie rewelacja! Książka napisana bez patosu. Ciepła i serdeczna. Opowiedziana, bez upiększeń, oczami córki. Kolejny raz odkrywa prawdę starą jak świat: Rodziny się nie wybiera i że właśnie ONA jest najważniejsza.
Pokaż mimo to
Książka opisuje cały koszmar Czarnobyla, który trwa do tej pory. Najbardziej zapadło mi w pamięć jedno zdanie: "Nie wiedziałam, że śmierć może być tak piękna..."
Polecam