Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ojej, ojej..... Ja zagorzały fan przygód Chyłki i Zordona muszę dać tylko dwie gwiazdki i to jedynie ze względu na sentyment dla autora.
Coś nam Pan Remigiusz nie przemyślał tematu i chyba za szybko chciał koniecznie "wypchnąć" kolejną część przygód tej skądinąd bardzo lubianej przez mnie pary głównych bohaterów.
Totalnie przekombinowane, a już wyprawa na Annapurnę Chyłki to raczej coś z gatunku fantasy, a nie kryminału.
Chyba wolę poczekać dłużej na ciąg dalszy niż dostać takiego gniota.
Oczywiście jak zwykle już na zakończenie mojej opinii mimo wszystko zachęcam do przeczytania, bo "o gustach się nie dyskutuje", więc pewno wielu czytelnikom może się spodobać ;-)

Ojej, ojej..... Ja zagorzały fan przygód Chyłki i Zordona muszę dać tylko dwie gwiazdki i to jedynie ze względu na sentyment dla autora.
Coś nam Pan Remigiusz nie przemyślał tematu i chyba za szybko chciał koniecznie "wypchnąć" kolejną część przygód tej skądinąd bardzo lubianej przez mnie pary głównych bohaterów.
Totalnie przekombinowane, a już wyprawa na Annapurnę Chyłki...

Wojciecha Chmielarza uwielbiam za cykl z komisarzem Mortką, ale zachciało mi się przeczytać też coś innego tego autora.
No i nie wiem czy dobrze zrobiłem....
Książka niby ciekawa, fajnie skonstruowana, czyta się bardzo przyjemnie, zaskakująca fabuła do ostatniej strony, więc dlaczego coś mi jednak nie pasowało?
No i po dłuższej chwili zastanowienia muszę przyznać, że w zasadzie to nie wiem.... Chyba to jedynie moje przywiązanie do Jakuba Mortki i jego przygód powoduje, że "Żmijowisko" jakoś nie przypadło mi do gustu.
Jadnak jak zwykle w takich wypadkach, mimo tego gorąco zachęcam do lektury, bo każdy lubi coś innego ;-)

Wojciecha Chmielarza uwielbiam za cykl z komisarzem Mortką, ale zachciało mi się przeczytać też coś innego tego autora.
No i nie wiem czy dobrze zrobiłem....
Książka niby ciekawa, fajnie skonstruowana, czyta się bardzo przyjemnie, zaskakująca fabuła do ostatniej strony, więc dlaczego coś mi jednak nie pasowało?
No i po dłuższej chwili zastanowienia muszę przyznać, że w...

Postanowiłem sięgnąć w końcu po książkę jakiegoś nowego dla mnie autora kryminału. Recenzje na LC były bardzo dobre, no to spróbowałem.
I co... No i się nie rozczarowałem. Faktycznie bardzo ciekawy kryminał z elementami political fiction.
Bardzo dobrze się czytało, ciekawa fabuła, która trzyma w napięciu niemal do samego końca. Czasem może trochę przekombinowane, ale przecież nie jest to dokument, tylko fabuła, więc nie zastawiajmy się przy tej lekturze za bardzo, czy faktycznie coś takiego mogłoby się wydarzyć, bo chyba nie ma to sensu w przypadku takich książek.
Moim zdaniem warto po nią sięgnąć i spokojnie mogę ją polecić ;-)

Postanowiłem sięgnąć w końcu po książkę jakiegoś nowego dla mnie autora kryminału. Recenzje na LC były bardzo dobre, no to spróbowałem.
I co... No i się nie rozczarowałem. Faktycznie bardzo ciekawy kryminał z elementami political fiction.
Bardzo dobrze się czytało, ciekawa fabuła, która trzyma w napięciu niemal do samego końca. Czasem może trochę przekombinowane, ale...

Mam głęboką nadzieję, że to jedynie fikcja literacka, bo fabuła wprost niewiarygodna. Muszę przyznać, że czytało się ją bardzo szybko, a konstrukcja z "kiedyś" prowadzącym nieuchronnie do "teraz" moim zdaniem bardzo trafiona.
Na bank sięgnę po inną książkę tej autorki.
Gorąco polecam!

Mam głęboką nadzieję, że to jedynie fikcja literacka, bo fabuła wprost niewiarygodna. Muszę przyznać, że czytało się ją bardzo szybko, a konstrukcja z "kiedyś" prowadzącym nieuchronnie do "teraz" moim zdaniem bardzo trafiona.
Na bank sięgnę po inną książkę tej autorki.
Gorąco polecam!

Jak bywa w różnych turniejach sportowych, każda z drużyn w trwających wiele dni zawodach, ma przynajmniej jeden słabszy występ. Choć nasi piłkarze łamią tą regułę, pokazując, że można całe zawody spartolić, to jednak u Murakamiego to tylko pojedyncza wpadka.
Najsłabsza powieść jaką czytałem. Ani to mądre, ani głupie, po prostu nijakie. Dodam tu jak zwykle, że oczywiście jak na moje poczucie smaku i to czego oczekuję od skądinąd świetnego pisarza jakim niewątpliwie jest Haruki Murakami.
Na pewno sięgnę po inną książkę tego lubianego przeze mnie pisarza, bo już gorzej być nie może, a może znowu się czymś zachwycę ;-)

Jak bywa w różnych turniejach sportowych, każda z drużyn w trwających wiele dni zawodach, ma przynajmniej jeden słabszy występ. Choć nasi piłkarze łamią tą regułę, pokazując, że można całe zawody spartolić, to jednak u Murakamiego to tylko pojedyncza wpadka.
Najsłabsza powieść jaką czytałem. Ani to mądre, ani głupie, po prostu nijakie. Dodam tu jak zwykle, że oczywiście jak...

Zygmunta Miłoszewskiego znałem głównie z cyklu powieści z Teodorem Szackim w roli głównej i każdy z odcinków był genialny.
Postanowiłem spróbować czegoś innego, a że fabuła nieco podobna do filmu "Ile waży koń trojański", miałem nadzieję, że równie dobrze będę się bawił.
Niestety tak nie było.... Jak dla mnie bardzo kiepska i jak na kunszt pióra Miłoszewskiego jakiego znałem do tej pory, to gdybym nie wiedział, że on jest autorem, chyba bym, nie uwierzył.
Ani to śmieszne, ani poważne, ani do przemyśleń.
Ale jak zwykle zachęcam do spróbowania i tej wersji autora, bo każdy ma przecież inny gust i inne oczekiwania w stosunku do książki ;-)

Zygmunta Miłoszewskiego znałem głównie z cyklu powieści z Teodorem Szackim w roli głównej i każdy z odcinków był genialny.
Postanowiłem spróbować czegoś innego, a że fabuła nieco podobna do filmu "Ile waży koń trojański", miałem nadzieję, że równie dobrze będę się bawił.
Niestety tak nie było.... Jak dla mnie bardzo kiepska i jak na kunszt pióra Miłoszewskiego jakiego...

W tej części przygód Chyłki i Zordona motywem przewodnim są nielegalne przejęcia nieruchomości w Warszawie w okresie powojennym. Oczywiście to jedynie tło dla zawiłej, ale jak zwykle ciekawie zbudowanej akcji kryminalnej, która znajduje swój finał na sali sądowej, gdzie prym wiodą jakżeby inaczej - Chyłka i Zordon.
Należy też wspomnieć, że relacje głównych bohaterów pogłębiają się jeszcze bardziej, choć i komplikują zarazem, do czego autor zdążył nas już przyzwyczaić.
Do ostatniej strony jesteśmy zaskakiwani, a choć niektóre chwyty Pana Mroza znamy już z poprzednich części to myślę, że nie przeszkadza to w odbiorze całości.
Najważniejsze, że będzie ciąg dalszy i mam nadzieję, że nastąpi to wkrótce.
Polecam równie mocno, jak pozostałe książki tego cyklu.

W tej części przygód Chyłki i Zordona motywem przewodnim są nielegalne przejęcia nieruchomości w Warszawie w okresie powojennym. Oczywiście to jedynie tło dla zawiłej, ale jak zwykle ciekawie zbudowanej akcji kryminalnej, która znajduje swój finał na sali sądowej, gdzie prym wiodą jakżeby inaczej - Chyłka i Zordon.
Należy też wspomnieć, że relacje głównych bohaterów...

W końcu komisarz Mortka powrócił, ale czy aby na pewno w wielkim stylu...
Generalnie ta część jego przygód na podobnym poziomie co poprzednie "Osiedle marzeń", którego niejako kontynuacją są "Cienie".
I ta część napisana świetnie, z wartką akcją i zaskakującymi rozwiązaniami, do których już przyzwyczaił mnie autor. Przed wystawieniem wyższej oceny powstrzymał mnie jedynie sposób zakończenia wątków z gangsterami, który jakoś bardziej rodem z "Brudnego Harrego" niż naszych realiów, w których osadzona jest ta powieść.
Polecić na pewno warto, bo Wojciech Chmielarz w cyklu powieści z komisarzem Mortką nie schodzi poniżej poziomu "bardzo dobrego", a na więcej pewno trzeba poczekać do części 6-tej, której już wyczekuję ;-)

W końcu komisarz Mortka powrócił, ale czy aby na pewno w wielkim stylu...
Generalnie ta część jego przygód na podobnym poziomie co poprzednie "Osiedle marzeń", którego niejako kontynuacją są "Cienie".
I ta część napisana świetnie, z wartką akcją i zaskakującymi rozwiązaniami, do których już przyzwyczaił mnie autor. Przed wystawieniem wyższej oceny powstrzymał mnie jedynie...

Bardzo długo męczyłem się z tą książką. Kryminały to mój ulubiony gatunek i rzadko trafia się tak słaba odsłona tego gatunku.
Mnie autorka zupełnie nie wciągnęła w tą zawiłą, skomplikowaną i chyba za bardzo przekombinowaną fabułę. Na moją opinię może ma też trochę wpływ moje podejście do węży, za którymi nie przepadam i nawet czytanie o nich przyprawia mnie o lekki dreszcz.
Jak dla mnie była to strata czasu, choć może znajdą się i zwolennicy tego stylu, więc może jednak warto sięgnąć i przekonać się samemu.

Bardzo długo męczyłem się z tą książką. Kryminały to mój ulubiony gatunek i rzadko trafia się tak słaba odsłona tego gatunku.
Mnie autorka zupełnie nie wciągnęła w tą zawiłą, skomplikowaną i chyba za bardzo przekombinowaną fabułę. Na moją opinię może ma też trochę wpływ moje podejście do węży, za którymi nie przepadam i nawet czytanie o nich przyprawia mnie o lekki...

W przeciwieństwie do pierwszej przeczytanej przez mnie książki tej autorki, powieści "Szczygieł", "Tajemna historia ciągnęła mi się w nieskończoność. O ile pierwsza z nich mnie zachwyciła, to druga niestety znudziła. Może dlatego, że bardzo lubię, gdy książka prócz zgrabnie napisanej wielowątkowej treści niesie ze sobą jakieś przesłanie, skłania do przemyśleń i pozostaje jeszcze długo w pamięci po jej przeczytaniu. A najważniejszą cechą dobrej lektury, przynajmniej dla mnie, jest to, by po jej przeczytaniu mieć ochotę kiedyś do niej wrócić. O ile nie jest to oczywiście typowy kryminał, czy thriller, bo wtedy to jedynie czysta rozrywka, a czytanie kolejny kolejny raz nie niesie już ze sobą tego oczekiwania na zaskakujące zakończenie.
Mając jednak na uwadze, że o gustach się nie dyskutuje, myślę, że "Tajemna historia" ma zapewne tyle samo zachwyconych, co zdegustowanych nią czytelników. Czytać zawsze warto, choćby po to, by sprawdzić, do której grupy się należy.

W przeciwieństwie do pierwszej przeczytanej przez mnie książki tej autorki, powieści "Szczygieł", "Tajemna historia ciągnęła mi się w nieskończoność. O ile pierwsza z nich mnie zachwyciła, to druga niestety znudziła. Może dlatego, że bardzo lubię, gdy książka prócz zgrabnie napisanej wielowątkowej treści niesie ze sobą jakieś przesłanie, skłania do przemyśleń i pozostaje...

Autor bardzo długo kazał nam czekać na finał powieści związanych z Cmentarzem Zapomnianych Książek. Muszę przyznać, że już bardzo wiele wątków z poprzednich części wyleciało mi z pamięci i na kartach "Labiryntu duchów" mogłem do nich z wielką przyjemnością powrócić.
Jednak muszę przyznać, że odrobinę, się zawiodłem.
Może przed lekturą czwartej części należało odświeżyć sobie trzy poprzednie... Nie wiem tak do końca, czy to było przyczyną, czy może jak to zwykle przy kontynuacjach bywa, zbyt duże wymagania i oczekiwania od tej finałowej części.
Książkę jednak gorąco polecam, bo kto kocha ten klimat powieści Zafona, to i tak wybaczy mu te drobne potknięcia, bo generalnie powieść bardzo dobra, ale w moich oczach na pewno nie wybitna.

Autor bardzo długo kazał nam czekać na finał powieści związanych z Cmentarzem Zapomnianych Książek. Muszę przyznać, że już bardzo wiele wątków z poprzednich części wyleciało mi z pamięci i na kartach "Labiryntu duchów" mogłem do nich z wielką przyjemnością powrócić.
Jednak muszę przyznać, że odrobinę, się zawiodłem.
Może przed lekturą czwartej części należało odświeżyć...

Po raz pierwszy sięgnąłem po książkę tego autora zachęcony opiniami na LC. Kolejny raz muszę przyznać, że zwykle opinie czytelników są bardzo zbieżne z moimi. Przypadła mi do gustu postać głównego bohatera Davida Huntera. I choć nie polecam czytania przy jedzeniu, to trzeba przyznać, że fabuła badzo wciągająca, trzymająca w napięciu do samego końca, a różne zwroty akcji zaskakujące nas niemalże do ostatniej strony, będące dobrym zwyczajem tego gatunku literackiego, są dobrą zachętą do sięgnięcia po kolejne części tego cyklu.
Na pewno warto przeczytać ;-)

Po raz pierwszy sięgnąłem po książkę tego autora zachęcony opiniami na LC. Kolejny raz muszę przyznać, że zwykle opinie czytelników są bardzo zbieżne z moimi. Przypadła mi do gustu postać głównego bohatera Davida Huntera. I choć nie polecam czytania przy jedzeniu, to trzeba przyznać, że fabuła badzo wciągająca, trzymająca w napięciu do samego końca, a różne zwroty akcji...

Kolejny raz sięgam po książkę inną niż kryminał, czy thriller, tak by nabrać znowu ochoty na odrobinę dreszczyku przy czytaniu. No i po lekturze, to już nie wiem tak do końca, czy aby na pewno kryminały to moje ulubione powieści...
Ta książka pochłonęła mnie całkowicie, chyba trafiła dokładnie w ten klimat, którego aktualnie szukałem. Moim zdaniem jedna z lepszych lektur o miłości, przemijaniu, samotności, odpowiedzialności za swoje czyny.
Dla mnie bomba! Mogę szczerze polecić ;-)

Kolejny raz sięgam po książkę inną niż kryminał, czy thriller, tak by nabrać znowu ochoty na odrobinę dreszczyku przy czytaniu. No i po lekturze, to już nie wiem tak do końca, czy aby na pewno kryminały to moje ulubione powieści...
Ta książka pochłonęła mnie całkowicie, chyba trafiła dokładnie w ten klimat, którego aktualnie szukałem. Moim zdaniem jedna z lepszych lektur o...

Kolejna część przygód Chyłki i Zordona jak zwykle była bardzo dobra. Choć muszę przyznać, że tym razem jedynie, a może aż bardzo dobra, ale na pewno nie rewelacyjna, czy wybitna...
Jak dla mnie niestety najsłabsza z dotychczasowych części.
Trochę za bardzo udziwniona fabuła, choć oczywiście Zordon i Chyłka trzymają poziom. Może zabrakło mi muzyki Ironsów w tle, a może po prostu wymagałem zbyt wiele.
Przeczytać oczywiście warto, bo jest to kawał dobrej lektury, no i warto na pewno czekać no ciąg dalszy, który mam nadzieję nastąpi niebawem, kolejny raz mnie zaskoczy i zasłuży na wyższą ocenę.

Kolejna część przygód Chyłki i Zordona jak zwykle była bardzo dobra. Choć muszę przyznać, że tym razem jedynie, a może aż bardzo dobra, ale na pewno nie rewelacyjna, czy wybitna...
Jak dla mnie niestety najsłabsza z dotychczasowych części.
Trochę za bardzo udziwniona fabuła, choć oczywiście Zordon i Chyłka trzymają poziom. Może zabrakło mi muzyki Ironsów w tle, a może po...

Nie jestem jakimś wielkim fantem książek fantastyczno-naukowych, ale miałem ochotę na krótką odskocznię od mojego ulubionego gatunku, czyli kryminału.
Nie żałuję, bo warto było sięgnąć po tą pozycję. Jest ona może czasami zbyt brutalna i dosłowna, ale ta w sumie mroczna wizja przyszłości, gdzie zwalczono śmierć i gdzie nieśmiertelność staje się przekleństwem, gdzie:
"Emeryci i nieletni to same wydatki! To mniejszość, którą już najwyższa pora zaliczyć w poczet pomyleńców".
To jednak dla mnie jest to piękna opowieść o miłości ojcowskiej.
Bardzo gorąco polecam i kończę moim ulubionym fragmentem, który jest jej kwintesencją:
"Dziecko, jak się okazuje, składa się z ciebie - i im więcej siebie mu oddajesz, tym jest ci droższe. Widzisz w nim cały swój czas, wszystkie swoje wysiłki - to one, są tutaj, nigdzie nie zniknęły"...

Nie jestem jakimś wielkim fantem książek fantastyczno-naukowych, ale miałem ochotę na krótką odskocznię od mojego ulubionego gatunku, czyli kryminału.
Nie żałuję, bo warto było sięgnąć po tą pozycję. Jest ona może czasami zbyt brutalna i dosłowna, ale ta w sumie mroczna wizja przyszłości, gdzie zwalczono śmierć i gdzie nieśmiertelność staje się przekleństwem,...

Długo nie mogłem się zabrać za tą książkę Murakamiego. W końcu jednak przyszedł czas kiedy po nią sięgnąłem z nadzieją, że będzie przynajmniej tak dobra, jak te, które czytałem wcześniej.
No i niestety z żalem muszę przyznać, że to moim zdaniem najgorsza powieść, a w zasadzie zbiór opowiadań, tego autora jaką do tej pory czytałem.
Jedno opowiadanie ratuje ją przed oceną jeszcze niższą. Reszta to niestety jakieś bardzo słabiutkie próby opowiedzenia o miłości, samotności, czy może relacji mężczyzna - kobieta.
Muszę przyznać, że spodziewałem się więcej, choć do lektury gorąco zachęcam, bo przecież - nie to jest ładne co jest ładne, ale to co się komu podoba ;-)

Długo nie mogłem się zabrać za tą książkę Murakamiego. W końcu jednak przyszedł czas kiedy po nią sięgnąłem z nadzieją, że będzie przynajmniej tak dobra, jak te, które czytałem wcześniej.
No i niestety z żalem muszę przyznać, że to moim zdaniem najgorsza powieść, a w zasadzie zbiór opowiadań, tego autora jaką do tej pory czytałem.
Jedno opowiadanie ratuje ją przed oceną...

Długo czekałem na kontynuację przygód komisarza Harrego Hole i muszę przyznać, że warto było poczekać.
Było wszystko to, do czego przyzwyczaił nas autor w poprzednich dziesięciu powieściach. Wyliczając krótko: brutalne zbrodnie, psychopaci, gliniarze ze swoimi tajemnicami, szybka i często nieprzewidywalna akcja, która trzyma w napięciu do samego końca, bohaterowie z poprzednich części, ale najważniejsze to oczywiście świetna postać Harrego Hole, która nie wyblakła, a wręcz zyskała na wyrazistości.
Mogę więc tylko powtórzyć za moim komentarzem do poprzedniej części, że bardzo gorąco polecam i czekam na kolejne odcinki ;-)

Długo czekałem na kontynuację przygód komisarza Harrego Hole i muszę przyznać, że warto było poczekać.
Było wszystko to, do czego przyzwyczaił nas autor w poprzednich dziesięciu powieściach. Wyliczając krótko: brutalne zbrodnie, psychopaci, gliniarze ze swoimi tajemnicami, szybka i często nieprzewidywalna akcja, która trzyma w napięciu do samego końca, bohaterowie z...

Była to moja druga książka tego autora i muszę przyznać, że mam duży problem jak ją ocenić. Z jednej strony bardzo nietuzinkowa fabuła, akcja w miarę dynamiczna, ale jednak czegoś mi tu zabrakło.
Rozwijała się bardzo ciekawie, ale na końcu moim zdaniem autor nieco przesadził. Coś mi tu się nie do końca kleiło...
Może liczyłem po prostu na więcej po przeczytaniu anonsów tej książki i niektórych opinii na LC.
Pewno wrócę jeszcze do jakiejś innej pozycji pana Sebastiana, ale na razie muszę sięgnąć po coś innego.
W każdym razie warto przeczytać, żeby móc wyrobić sobie zdanie, bo jak widać opinie innych czytelników nie zawsze są zbieżne z naszymi odczuciami.

Była to moja druga książka tego autora i muszę przyznać, że mam duży problem jak ją ocenić. Z jednej strony bardzo nietuzinkowa fabuła, akcja w miarę dynamiczna, ale jednak czegoś mi tu zabrakło.
Rozwijała się bardzo ciekawie, ale na końcu moim zdaniem autor nieco przesadził. Coś mi tu się nie do końca kleiło...
Może liczyłem po prostu na więcej po przeczytaniu anonsów tej...

Kolejna odsłona przygód Chyłki i Zordona jest jak zwykle rewelacyjna. Może niektórych zaczynają już nudzić powielane schematy zachowań bohaterów, to mnie raczej takie podejście nie grozi. Nie wyobrażam sobie, by główne postacie przeszły jakąś niespotykaną metamorfozę i stały się kimś innym.
Są tacy, jacy są i albo się ich kocha, albo nienawidzi. Na pewno nie pozwalają przejść obok obojętnie.
Choć powieść jest oczywiście fikcją literacką, to mnie osobiście utwierdziła w przekonaniu, że gotów byłbym poświęcić trochę tej tzw. wolności obywatelskiej, by móc czuć się bezpiecznie w swoim kraju, w swoim mieście, w swoim domu.
Zakończenie książki jak zwykle już otwiera furtkę do kolejnej części tej serii i mam wielką nadzieję, że Pan Mróz nie pozwoli nam zbyt długo na nią czekać :-)

Kolejna odsłona przygód Chyłki i Zordona jest jak zwykle rewelacyjna. Może niektórych zaczynają już nudzić powielane schematy zachowań bohaterów, to mnie raczej takie podejście nie grozi. Nie wyobrażam sobie, by główne postacie przeszły jakąś niespotykaną metamorfozę i stały się kimś innym.
Są tacy, jacy są i albo się ich kocha, albo nienawidzi. Na pewno nie pozwalają...

No i w końcu zabrałem się za książkę Sebastiana Fitzka. Od dawna miałem taki zamiar, bo wielu czytelników polecało jego thrillery. I mieli rację! Autor godny polecenia i na pewno zasłużył na te pozytywne opinie.
Choć nie wybierałem się na rejs statkiem wycieczkowym, ale było to zawsze gdzieś w sferze marzeń, to teraz chyba nawet z tych marzeń się wyleczyłem :-) Jedyne co ja mógłbym zarzucić tej książce, to zbyt duża ilość dewiantów jak na jedną powieść, no ale cóż, taki już podobno jest świat stworzony przez autora: bardzo brutalny, krwawy, pełny wynaturzeń, ale przy okazji pełny zadziwiających zwrotów akcji i niespodzianek do ostatniej strony. Po kolejną powieść Fitzka sięgnę zapewne, gdy w perspektywie będzie więcej wolnego czasu, bo gdy już się zacznie czytać, to trudno się oderwać i czas płynie bardzo szybko, a spać przecież też trzeba ;-)

No i w końcu zabrałem się za książkę Sebastiana Fitzka. Od dawna miałem taki zamiar, bo wielu czytelników polecało jego thrillery. I mieli rację! Autor godny polecenia i na pewno zasłużył na te pozytywne opinie.
Choć nie wybierałem się na rejs statkiem wycieczkowym, ale było to zawsze gdzieś w sferze marzeń, to teraz chyba nawet z tych marzeń się wyleczyłem :-) Jedyne co ja...