rozwiń zwiń
Magdalena

Profil użytkownika: Magdalena

Gniezno Kobieta
Status Bibliotekarka
Aktywność 1 dzień temu
1 240
Przeczytanych
książek
1 849
Książek
w biblioteczce
52
Opinii
1 803
Polubień
opinii
Gniezno Kobieta
"Umiem być ciszą..."

Opinie


Na półkach: , ,

Dwie tabletki - niebieska czy czerwona? O tym, co przesypiamy oraz o tym, co prawdziwie przeżywamy

Rzeczywistość to cienie tańczące na ścianie, przesuwające się w mroku i przybierające kształty, którym sami nadajemy znaczenie i właściwe nazwy. Jak w świecie zbudowanym z iluzji, niejasności, popękanych obrazów i tego, co się nam wydaje, wyciągnąć znaczenie prawdy? A może cała ta „rzeczywistość” jest złudzeniem…

Zagadnienie pozoru i prawdy jest jednym z kluczowych w powieści Irminy Kosmali Złuda i wybrzmiewa niemal od pierwszych akapitów. Autorka wprowadza nas w opowieść, w której szuka się siebie, określa poprzez pryzmat filozoficzno-psychologicznych zagadnień, ale też dokonuje dogłębnej analizy bytu człowieka żyjącego w świecie pozornie realnym, onirycznym, ale też takim, który istnieje na pograniczu tego, co namacalnie jest i czego w rzeczywistości nie ma.

Może czas się przebudzić, dokonać swoistego anamnesis, zerwać łańcuchy, wydostać się z jaskini, porzucić to, co złudne i cielesne.

Gdzie żyją bohaterowie książki - w złudzie czy pozornej prawdzie?

Ewa rozpoczyna swoją opowieść od wyznania - „Zabiłam człowieka. (...) Prawdę mówiąc dwóch. A dokładniej, w zasadzie trzech”. Zwierzenia tego dokonuje w konfesjonale, w obecności duchownego, którego zdaje się dobrze znać. To był jej wstęp do historii życia, która wyłoniła opowieść o najgorszej przewinienie człowieka. Ale Ewa podkreśla, że czynów tych jedynie doświadczyła. Nie potrzebuje również odkupienia i zadośćuczynienia, a tylko zrozumienia. U kresu swej opowieści chce znaleźć ukojenie, bo w jej życiu nic nie zdarzyło się bez powodu, więc według niej, czyny, których się dopuściła, były jedynie uwarunkowane przez czynniki zewnętrzne.

Z marazmu życia w złotej klatce u boku mężczyzny, który poniekąd skuwa ją w kajdany i ukazuje świat, który chce, aby oglądała, wyrywają ją „Obłędni samotnicy”, a dokładniej cykl wykładów filozoficznych, które studentom przybliża Andrzej Apejron. To intelektualista, który młodym, jeszcze nieukształtowanym umysłom dostarcza wiedzy, próbując przekazać ją w jak najatrakcyjniejszej formie, by poruszyć i skłonić ich do dalszych, samodzielnych już rozważań. Czyni to za pośrednictwem myśli Schopenhauera, Pascala czy Nietzschego, ale także Arystotelesa czy Platona. W młodych ludziach rozgrzewa myślenie o swoim własnym życiu - niejednokrotnie pustym, podporządkowanym schematom i nakładanym na nie maskom.

Taki też jest świat Ewy, która nie potrafi podejmować samodzielnych decyzji i trwa w związku, który ją przygniata i frustruje. Spotkanie z Apejronem dodaje jej odwagi i poszerza horyzonty. Postać Ewy i Andrzeja to dwa odrębne bieguny - kobieta szuka siebie, mężczyzna doskonale wie, w jakim miejscu się znajduje.

Zbieg nieoczekiwanych zdarzeń sprawia, że te dwie opozycje gdzieś się spotykają i przenikają swoje światy, lepiej się poznają i wpływają na swoje życiorysy.

Złuda Irminy Kosmali jest powieścią metafizyczną i metaforyczną, w której rzeczywiste oraz nieprawdziwe wzajemnie się przenika. Ewa jest tutaj postacią mimo wszystko zamkniętą przez granice, które sama sobie wyznaczyła przez wybory życiowe, trwanie w nieszczęściu i marzeniach o czymś i o kimś, co da jej zadowolenie. Jednocześnie nie jest wierna samej sobie. Natomiast Andrzej jest człowiekiem o otwartym umyśle, charyzmatycznym, ale jednocześnie jest w tym samotny i mocno osadzony w świecie filozoficzno-psychologicznym, przez co jego postępowania przepełnione są mocnymi i dogłębnymi analizami. Z jednej strony w swym umyśle jest wolny i bezgraniczny, ale z drugiej - wpada w swego rodzaju pułapkę.

Po przeczytaniu tej powieści dużo się myśli, nie tylko o bohaterach, ale o swoim własnym istnieniu - o tym, co przesypiamy, co tylko przeżywamy, a kiedy żyjemy prawdziwie, jeśli w ogóle. „Życie ludzkie jest jeno nieustanną złudą” jak powiedział Pascal, co jest w takim razie prawdziwe, czy może trzeba - jak bohater filmu Matrix - wybrać jedną z dwóch tabletek. Niebieską, by zapomnieć i żyć w złudzie istnienia lub wybrać czerwoną i dzięki niej zobaczyć, czym jest realna rzeczywistość - prawdziwie się przebudzić, a nie tylko spać w pozornie prawdziwym życiu.

Ewa żyje w doznaniu nierzeczywistego, a świat Apejrona stanowi całkowitą opozycję wobec jej egzystencji - jest pełnią, aktywnością, nieustanną analizą i tworzeniem.

„Po co pragniecie jutra, idioci, skoro nie ma w was dziś?” - kluczowe i znamienne dla tej powieści są końcowe słowa Apejrona, które pokazują nie tylko swego rodzaju obłąkańczy stan mężczyzny, ale też naturę naszego świata, kondycję współczesnego człowieka, jego konsumpcyjny charakter i pewien brak refleksji. Przez co jedynie dotyka się znaczenia bytu oraz istnienia, a nie próbuje się go poznać i samodzielnie zrozumieć.

Przeżywamy, dotykamy zimnych ścian jaskini, jeśli wychodzimy - tak jak Andrzej, to często jako osamotnieni i niezrozumiani pustelnicy.

Powieść ta to metafizyczna wędrówka, która czytelnika może prowadzić do różnych rozwidleń. Nie ma uniwersalnej prawdy, tej jedynej mądrości czy konkretnej odpowiedzi. Człowiek ma sam z siebie znaleźć to, co jest dla niego przeznaczeniem, co jest jego celem. Musi on dotrzeć do prawdy o własnych siłach.

https://kuznia.art.pl/recenzje/2376-zluda-irmina-kosmala-szosta-recenzja.html

Dwie tabletki - niebieska czy czerwona? O tym, co przesypiamy oraz o tym, co prawdziwie przeżywamy

Rzeczywistość to cienie tańczące na ścianie, przesuwające się w mroku i przybierające kształty, którym sami nadajemy znaczenie i właściwe nazwy. Jak w świecie zbudowanym z iluzji, niejasności, popękanych obrazów i tego, co się nam wydaje, wyciągnąć znaczenie prawdy? A może...

więcej Pokaż mimo to

Okładka książki Cymanowski Młyn Stefan Darda, Magdalena Witkiewicz
Ocena 6,5
Cymanowski Młyn Stefan Darda, Magda...

Na półkach: , , ,

Stefan Darda jest jednym z ważniejszych, polskich pisarzy grozy, który czytelników porwał w mroczne odmęty swoich historia za sprawą cyklów „Dom na Wyrębach” i „Czarny Wygon”. Natomiast twórczość Magdaleny Witkiewicz to zupełnie inna bajka, bo autorka na swoim koncie ma przede wszystkim powieści obyczajowe o szczęśliwych zakończeniach. Dwa bieguny twórczości literackiej, które jednak się zderzyły. „Cymanowski Młyn” to wspólna powieść Stefana Dardy i Magdaleny Witkiewicz – literackiego duetu, który przecież tworzy w odrębnych gatunkach. Co więc powstało z tej współpracy?

Cymanowski Młyn to urokliwe miejsce na Kaszubach, do którego zupełnie przypadkiem trafiają Monika i Maciej. Wspólny wypad to chyba ostatnia szansa na ratowanie ich tonącego małżeństwa, które od lat mija się we wspólnych celach, pragnieniach i ogólnym dopasowaniu. Każde z nich skupione jest na swoim zawodowym sukcesie, a wspólne bycie razem zeszło na drugi plan. Z dala od cywilizacji, w miejscu bez zasięgu są zdani tylko na siebie. Początkowo nie było łatwo, ale magia tego miejsca zaczyna wprowadzać do ich relacji dawno uciszony, romantyczny nastrój. Wszystko zdaje się iść ku dobremu, a wyjazd ten faktycznie okazał się doskonałym sposobem na zażegnanie małżeńskiego kryzysu. Nastrój pęka wraz z wyjazdem Macieja po pilnym telefonie z pracy, po którym rozgoryczona kobieta zostaje sama w Cymanowskim Młynie. A może nie tak zupełnie sama… Na miejscu – oprócz właściciela pensjonatu – pozostaje jego syn Łukasz, w którym Monika widzi wiele wspólnych cech ze swoim przed laty tragicznie zmarłym narzeczonym.

Początkowe, sceptyczne podejście do tej powieści pryska już po kilku stronach, bo już od początku wiadomo, że w „Cymanowskim Młynie” znajdzie się miejsce na mroczną tajemnicę, paranormalne zjawiska, ale też świetnie skonstruowany i opowiedziany obraz trudnych relacji dwojga ludzi. Zarówno Stefan Darda, jak i Magdalena Witkiewicz przenieśli do tej powieści to, w czym są najlepsi w swojej twórczości. Mamy tu grozę, ale i powieść obyczajową, a jak pokazuje ta książka, te dwa gatunki doskonale się uzupełniają, tworząc spójną i interesującą historię.

„Cymanowski Młyn” wciąga nie tylko fabułą, ale też barwnymi opisami kaszubskiej przyrody, mrocznych grzęzawisk, zielonych lasów i dziewiczej przyrody. Jednocześnie wiadomo, że to tam jest ukryta jakaś tragiczna tajemnica, która daje o sobie znać niespokojnym skrzypieniem podłogi, szmerem i cichymi, wręcz widmowymi nawoływaniami i jękami, które słychać w nocy w pensjonacie. Jakaś upiorna mgła unosi się na Cymanowskim Młynem, a nastrój ten jest tak dobrze znany z powieści Stefana Dardy. Jednocześnie w tych mrocznych opisach i ponurych historiach nie brakuje rzeczywistych, świetnie nakreślonych bohaterów, którzy targani są różnymi emocjami, niejednokrotnie nawiązującymi do wydarzeń z przeszłości. To zapewne zasługa Magdaleny Witkiewicz, która potrafi stworzyć dobrze nakreślone pod względem psychologicznym postaci.

Ponadto „Cymanowski Młyn” to powieść wielowątkowa, która po kolei odsłania przed czytelnikiem nowe historie. To sprawia, że akcja w książce jest ciągle podkręcona i w wielu miejscach zaskakująca fabularnie.

Twórczość tych dwojga autorów jest w książce wyczuwalna i mocno zaakcentowana, aczkolwiek jest to dość zbilansowana proporcja. Dlatego nie jest to typowa powieść grozy, ani też książka obyczajowa. To ciekawe i naprawdę udane połączenie tych dwóch gatunków, które za sprawą Stefana Dardy i Magdaleny Witkiewicz konsekwentnie podążają do finału. Powieść, do której pochodziłam dość sceptycznie, okazała się naprawdę dobrym, wartym przeczytania tytułem.

Stefan Darda jest jednym z ważniejszych, polskich pisarzy grozy, który czytelników porwał w mroczne odmęty swoich historia za sprawą cyklów „Dom na Wyrębach” i „Czarny Wygon”. Natomiast twórczość Magdaleny Witkiewicz to zupełnie inna bajka, bo autorka na swoim koncie ma przede wszystkim powieści obyczajowe o szczęśliwych zakończeniach. Dwa bieguny twórczości literackiej,...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Omen to film kultowy, który żniwo swojej sławy zbiera do dziś, gdyż mimo swej ponad czterdziestoletniej historii nadal uważany jest za obraz obowiązkowy wśród fanów gatunku. Nadejście Antychrysta w ujęciu reżyserskim Richarda Donnera ukazane 1976 roku jest pierwowzorem wielu podobnych filmów i książek. Na sukces filmu składa się kilka doskonałych działań promocyjnych, które odliczały czas przyjścia na świat szatańskiego dziecka. Ostatecznie jednak fabuła i stopniowo budowane w niej napięcie obroniło się samo i mimo licznych sequeli to właśnie ten pierwszy Omen zapisał się na stałe w kanonie kina grozy. Równolegle z premierą filmu do księgarni trafiła książka o tym samym tytule, napisana przez scenarzystę filmu – Davida Seltzera.

Nie będzie więc zaskoczeniem, że powieść ta fabularnie nie różni się od historii przedstawionej w filmie, a jedynie podbudowuje pewne wątki i nakreśla wyraźniejszą charakterystykę postaci oraz motywacji, jakimi się kierowali. Skoro film uważany jest za pozycję kultową, to czy jego nowelizacja może być w ogóle interesująca i inna od tego, co już widzieliśmy na ekranie? Otóż tak. Książkę czyta się z tak samo diabelnie dobrze, jak ogląda film, a to dlatego, że David Seltzer potrafił w pełni oddać bluźnierczy nastrój panujący w obrazie Donnera i sprawić, że także i tu Antychryst rodzi się w atmosferze grozy i niepokoju.

http://okiem-na-horror.blogspot.com/2019/02/david-seltzer-omen.html#more

Omen to film kultowy, który żniwo swojej sławy zbiera do dziś, gdyż mimo swej ponad czterdziestoletniej historii nadal uważany jest za obraz obowiązkowy wśród fanów gatunku. Nadejście Antychrysta w ujęciu reżyserskim Richarda Donnera ukazane 1976 roku jest pierwowzorem wielu podobnych filmów i książek. Na sukces filmu składa się kilka doskonałych działań promocyjnych, które...

więcej Pokaż mimo to

Więcej opinii

Aktywność użytkownika Magdalena Wardęcka

z ostatnich 3 m-cy
Magdalena  Wardęcka
2024-03-18 09:26:34
Magdalena Wardęcka oceniła książkę Loba Negra. Czarna Wilczyca na
5 / 10
2024-03-18 09:26:34
Magdalena Wardęcka oceniła książkę Loba Negra. Czarna Wilczyca na
5 / 10
Loba Negra. Czarna Wilczyca Juan Gómez-Jurado
Cykl: Antonia Scott (tom 2)
Średnia ocena:
7.4 / 10
1342 ocen
Magdalena  Wardęcka
2024-03-17 15:17:46
Magdalena Wardęcka oceniła książkę Reina Roja. Czerwona królowa na
7 / 10
2024-03-17 15:17:46
Magdalena Wardęcka oceniła książkę Reina Roja. Czerwona królowa na
7 / 10
Reina Roja. Czerwona królowa Juan Gómez-Jurado
Cykl: Antonia Scott (tom 1)
Średnia ocena:
7.1 / 10
2632 ocen
Magdalena  Wardęcka
2024-03-16 19:24:50
Magdalena Wardęcka oceniła książkę Historia złych uczynków na
9 / 10
2024-03-16 19:24:50
Magdalena Wardęcka oceniła książkę Historia złych uczynków na
9 / 10
Historia złych uczynków Katarzyna Zyskowska
Średnia ocena:
8 / 10
878 ocen
Magdalena  Wardęcka
2024-03-14 12:28:51
2024-03-14 12:28:51
Przyjaciółka B.A. Paris
Średnia ocena:
7.6 / 10
49 ocen
2024-03-13 12:25:57

W biblioteczce tak jest, ale np. mamy top ksiażki lutego i tam przy przeglądaniu nie widać, jaka książka została przez nas przeczytana, na jakich półkach się znajduje itp. Analogicznie jak na stronie, gdzie taka opcja jest. 

2024-03-13 09:48:32

Super, że jest apka, ale nadal ilość reklam przy każdym przeglądaniu, jest nienormalna. Poza tym na aplikacji nie widać, na jakich półkach jest dana książka. Dopiero, jak się kliknie  rozwinie. Bez sensu. Jednak na stronie lepiej to wygląda i jest bardziej intuicyjne. A tu brakuje tych informacji. 

Magdalena  Wardęcka
2024-03-13 09:39:48
2024-03-13 09:39:48
Paderborn Remigiusz Mróz
Cykl: Langer (tom 2)
Średnia ocena:
6.8 / 10
4 ocen
Magdalena  Wardęcka
2024-03-11 09:26:53
2024-03-11 09:26:53
Mój dom Tomasz Sablik
Średnia ocena:
6.5 / 10
2 ocen
Magdalena  Wardęcka
2024-03-11 09:10:32
2024-03-11 09:10:32
Nie zawiedź mnie, tato Stefan Darda
Cykl: Zdzisław Mokryna (tom 2)
Średnia ocena:
7.5 / 10
2 ocen
Magdalena  Wardęcka
2024-03-10 15:59:02
2024-03-10 15:59:02
Gloria Graham MastertonKarolina Mogielska
Średnia ocena:
8.5 / 10
24 ocen

ulubieni autorzy [42]

Lucinda Riley
Ocena książek:
8,1 / 10
28 książek
2 cykle
819 fanów
Aleister Crowley
Ocena książek:
7,6 / 10
75 książek
2 cykle
99 fanów
Anne Rice
Ocena książek:
6,5 / 10
43 książki
8 cykli
Pisze książki z:
1255 fanów

Ulubione

Jonathan Carroll - Zobacz więcej
Michaił Bułhakow Mistrz i Małgorzata Zobacz więcej
Carlos Ruiz Zafón Cień wiatru Zobacz więcej
Alan Alexander Milne Kubuś Puchatek Zobacz więcej
Wisława Szymborska Nic dwa razy: Wybór wierszy - Nothing Twice: Selected Poems Zobacz więcej
Terry Pratchett Maskarada Zobacz więcej
Milan Kundera Nieznośna lekkość bytu Zobacz więcej
Halina Poświatowska Opowieść dla przyjaciela Zobacz więcej
Marek Hłasko Opowiadania Zobacz więcej
Éric-Emmanuel Schmitt Kiedy byłem dziełem sztuki Zobacz więcej
Rafał Wojaczek Sezon Zobacz więcej
Marcellus Emants Wyznanie Zobacz więcej

statystyki

W sumie
przeczytano
1 239
książek
Średnio w roku
przeczytane
44
książki
Opinie były
pomocne
1 803
razy
W sumie
wystawione
1 150
ocen ze średnią 6,5

Spędzone
na czytaniu
6 718
godzin
Dziennie poświęcane
na czytanie
41
minut
W sumie
dodane
3
W sumie
dodane
12
książek [+ Dodaj]