Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Ludzie. Krótka historia o tym jak spieprzyliśmy wszystko" Toma Philipsa to podróż przez większe i mniejsze porażki w naszej historii. Autor z niezwykłym humorem przedstawia błędy ludzi mające katastrofalne skutki, ale i te mniejsze, udowadniające, jak bardzo bezmyślne podejmujemy decyzje i jak mało uczymy się na błędach przodków. Jest to gorzka prawda okraszona świetnym dowcipem, można śmiać się i płakać z naszej głupoty na przemian. A potem może wyciągnąć jakieś wnioski? Choć znając masz gatunek, nie miałabym zbyt wielkich nadziei. Jak to śpiewał pewien zespół "Ludzie są i nie będą nigdy lepsi". Choć miło byłoby wierzyć, że jednak będą.

"Ludzie. Krótka historia o tym jak spieprzyliśmy wszystko" Toma Philipsa to podróż przez większe i mniejsze porażki w naszej historii. Autor z niezwykłym humorem przedstawia błędy ludzi mające katastrofalne skutki, ale i te mniejsze, udowadniające, jak bardzo bezmyślne podejmujemy decyzje i jak mało uczymy się na błędach przodków. Jest to gorzka prawda okraszona świetnym...

Uwielbiam serial "Przyjaciele", a po wielu pochlebnych recenzjach tej książki, postanowiłam przekonać się, o co tyle szumu. I cóż...rozczarowałam się. Fakt, jest tu sporo ciekawostek na temat serialu, jego twórców, autorów, fanów. Dużo więcej tu jednak przemyśleń samej autorki, rozmyślań nad zarzutami dotyczącymi m.in. rasizmu, homofobii czy molestowania, a także zarys samej branży i społeczeństwa. Większość jednak jest kiepsko przedstawiona. Sporo tu sprzeczności, a także powtórzeń. Mimo pojawiających się zarzutów w moim odczuciu to laurka wystawiona serialowi, choć pod koniec może lekko się to zmienia.
Nie chcę, byście mnie źle zrozumieli. Książka nie jest zła. Myślę, że większość fanów coś z niej wyniesie, dowie się czegoś nowego. Jak najbardziej można ją przeczytać i spędzić miło czas. Ja po prostu... miałam zbyt duże oczekiwania, a może spodziewałam się czegoś innego? Sama nie wiem. Faktem jest, że "Przyjaciele" mocno mnie rozczarowali.

Uwielbiam serial "Przyjaciele", a po wielu pochlebnych recenzjach tej książki, postanowiłam przekonać się, o co tyle szumu. I cóż...rozczarowałam się. Fakt, jest tu sporo ciekawostek na temat serialu, jego twórców, autorów, fanów. Dużo więcej tu jednak przemyśleń samej autorki, rozmyślań nad zarzutami dotyczącymi m.in. rasizmu, homofobii czy molestowania, a także zarys...

Marcin Wicha w książce "Rzeczy, których nie wyrzuciłem" przegląda ręczy zostawione po matce, wspomina i jednocześnie tworzy nam jej obraz. Kim była? Co lubiła? To dość intymne rozmyślania przyprawione odrobiną nostalgii, smutku i tęsknoty. To także próba zrozumienia zmarłej. Pięknie napisana, minimalistycznie, a jednak wywołuje wiele emocji. Ja słuchałam audiobooka i muszę przyznać, że głos Marcina Popczyńskiego idealnie do tej pozycji pasował. Możecie więc śmiało czytać lub słuchać, bo to naprawdę piękna książka o życiu, śmierci i o rzeczach, które mówią o nas dużo więcej niż nam się wydaje. A rozdział o "Emmie" genialny, aż zapragnełam sięgnąć po Austen i przypomnieć sobie tę pozycję.

Marcin Wicha w książce "Rzeczy, których nie wyrzuciłem" przegląda ręczy zostawione po matce, wspomina i jednocześnie tworzy nam jej obraz. Kim była? Co lubiła? To dość intymne rozmyślania przyprawione odrobiną nostalgii, smutku i tęsknoty. To także próba zrozumienia zmarłej. Pięknie napisana, minimalistycznie, a jednak wywołuje wiele emocji. Ja słuchałam audiobooka i muszę...