Wspaniała, młodzieżowa książka. Kipi emocjami. Jest żywa, poruszająca. O dojrzewaniu, przyjaźni, związkach, ale bez uładzenia.

Wspaniała, młodzieżowa książka. Kipi emocjami. Jest żywa, poruszająca. O dojrzewaniu, przyjaźni, związkach, ale bez uładzenia.

Bolesnie nijaka. Ni to zla, ni to dobra. Przedstawia przypadek mlodega geja nieszczesliwie zakochanego w przyjacielu, ktory chce od tego uciec, wiec wyjezdza do swojego wujka, gdzie poznaje nowy obiekt zainteresowan. Glowny bohater, Jens, spotyka Edora, ktory rowniez zmaga sie z milosnym bałaganem. Jens jest niesmialy, zamkniety w sobie, zyjacy w strachu przed tym kim jest. Edor jest impulsywny, agresywny i glosny. Miedzy Jensem i Edorem rodzi sie uczucie, jednak Edor nie jest pewien tych uczuc, bo jeszcze do niedawna zakochany byl w dziewczynie.

Akcja rozgrywa sie zarazem wolno jak i w pospiechu. Mimo wielu uczuc towarzyszacych bohaterom ksiazki, autorka zawiodla z przelaniem ich na papier. Przedstawia historie strachu - strachu przed opinia innych w stosunku do tego kim sie jest i ukazuje czytelnikom jedna z mozliwych konsekwencji sytuacji, gdzie strach wygrywa nad miloscia.

Pomysl na fabule nie byl zbyt oryginalny, gdzies tam juz to bylo. Do tego przelanie fabuly na papier nie wyszlo autorce zbyt dobrze, jednak na to jak krotka jest ta ksiazka i ze spokojnie mozna ja skonczyc w jeden wieczor, musze przyznac, ze jako lekturka czytalo sie szybko i znosnie.

Bolesnie nijaka. Ni to zla, ni to dobra. Przedstawia przypadek mlodega geja nieszczesliwie zakochanego w przyjacielu, ktory chce od tego uciec, wiec wyjezdza do swojego wujka, gdzie poznaje nowy obiekt zainteresowan. Glowny bohater, Jens, spotyka Edora, ktory rowniez zmaga sie z milosnym bałaganem. Jens jest niesmialy, zamkniety w sobie, zyjacy w strachu przed tym kim jest....

Historia trochę żadna. Nie jest zła, ale nie jest też idealna. Można by rzec, że jest boleśnie zwykła. Jens jest typowym bohaterem nastoletnim. Ma niską samoocenę, wstydzi się własnego ciała, boi się, że zostanie wyśmiany. Edor natomiast jest agresywny i porywczy. Odnoszę wrażenie, że z początku autorka chciała zrobić z niego swego rodzaju psychopatę, ale w trakcie pisania porzuciła ten pomysł. Niby rozumiem, ale wciąż szkoda.
Co do tempa akcji to z początku jest ona powolna, ale potem trochę się rozkręca.
Opisy zarówno uczuć bohaterów, jak i krajobrazu są naprawdę zgrabne i powinny zadowolić osobę ceniącą zwłaszcza styl.

Historia trochę żadna. Nie jest zła, ale nie jest też idealna. Można by rzec, że jest boleśnie zwykła. Jens jest typowym bohaterem nastoletnim. Ma niską samoocenę, wstydzi się własnego ciała, boi się, że zostanie wyśmiany. Edor natomiast jest agresywny i porywczy. Odnoszę wrażenie, że z początku autorka chciała zrobić z niego swego rodzaju psychopatę, ale w trakcie pisania...

Bardzo szybko się czyta. Wkręciłem się w historię Jensa i Edora, ale zawiodłem się, że nie udało im się utrzymać związku na odległość.

Ogólnie zachowanie Edora często mnie denerwowało - mówi coś i później tego nie robi. Jego znajomi/przyjaciele też nie świecili rozumem.
Celia jest okropnie toksyczna - stara się zniszcyć jego związek z byłą dziewczyną, a na imprezie stosuje wobec niego coś w stylu przemocy seksualnej.

Na pewno nie mogę powiedzieć, że książka nie jest zabawna. Wujkowie Jensa (Torstain i Phil) trzymają poziom i cały czas śmiałem się przy lekturze.

8/10

Bardzo szybko się czyta. Wkręciłem się w historię Jensa i Edora, ale zawiodłem się, że nie udało im się utrzymać związku na odległość.

Ogólnie zachowanie Edora często mnie denerwowało - mówi coś i później tego nie robi. Jego znajomi/przyjaciele też nie świecili rozumem.
Celia jest okropnie toksyczna - stara się zniszcyć jego związek z byłą dziewczyną, a na imprezie...

Jens zakochał się w przyjacielu. By spróbować zapomnieć, wyjeżdża z Tromsø do Finnsnes, do wujka Torsteina. Ten ze swoim partnerem organizuje paradę równości. W nocy Jens wyrusza swoim motorem na przejażdżkę. Spotyka Edora, który prosi o podwiezienie. Wkrótce Jens zostawia na cmentarzu różowy kask i obaj z Edorem muszą zmierzyć się z uczuciem, jakie zrodzi się między nimi.
"- Może miłość nie jest taka świetna, jak wszyscy twierdzą. Edor się śmieje. Ja też.
Opiera głowę o moje ramiona i śmieje się.
- Co to za cholerstwo - mówi.
- Właśnie."
Ta niedużych rozmiarów książka to 'po prostu' ciekawa opowieść o miłości, "w której każdy może się rozpoznać, niezależnie od tego, czy jest homo, hetero, czy queer."

Jens zakochał się w przyjacielu. By spróbować zapomnieć, wyjeżdża z Tromsø do Finnsnes, do wujka Torsteina. Ten ze swoim partnerem organizuje paradę równości. W nocy Jens wyrusza swoim motorem na przejażdżkę. Spotyka Edora, który prosi o podwiezienie. Wkrótce Jens zostawia na cmentarzu różowy kask i obaj z Edorem muszą zmierzyć się z uczuciem, jakie zrodzi się między...

Bardzo dobra. Nie przekombinowana. Nie ocieka bezsensownym, topornym i patetycznym romantyzmem. I nie jest to kolejna nudna książka o commingoutach!

Bardzo dobra. Nie przekombinowana. Nie ocieka bezsensownym, topornym i patetycznym romantyzmem. I nie jest to kolejna nudna książka o commingoutach!

Miłe zaskoczenie - książka wciągnęła mnie na 1 wieczór. YA. Rozterki dojrzewającego chłopaka odkrywającego swoją tożsamość.

Miłe zaskoczenie - książka wciągnęła mnie na 1 wieczór. YA. Rozterki dojrzewającego chłopaka odkrywającego swoją tożsamość.

Bardzo fajna

Bardzo fajna

Przyjemna książka. Ulubieńcem nie zostanie, ale miło spędziłam z nią czas, a bohaterów polubiłam i zainteresowałam się nimi na tyle, liczyć, że pozostałe tomy zostaną u nas wydane. Audiobook fajnie przygotowany, obaj lektorzy dobrzy, choć bardziej polubiłam tego, który czytał rozdziały z perspektywy Jensa. Plusik za eurowizyjne nawiązania.

Przyjemna książka. Ulubieńcem nie zostanie, ale miło spędziłam z nią czas, a bohaterów polubiłam i zainteresowałam się nimi na tyle, liczyć, że pozostałe tomy zostaną u nas wydane. Audiobook fajnie przygotowany, obaj lektorzy dobrzy, choć bardziej polubiłam tego, który czytał rozdziały z perspektywy Jensa. Plusik za eurowizyjne nawiązania.

10? Dlaczego tylko tyle mogę dać tej wspaniałej książce?
Cholerne ograniczenia.
Jestem tak strasznie poruszona całą historią, relacją pomiędzy Jensem, a Edorem.
Przeczytałam książkę za pierwszym podejściem. Przysięgam, nigdy dotąd mi się to nie zdarzyło.
Potrzebuję drugiego tomu bardziej niż czegokolwiek innego.

10? Dlaczego tylko tyle mogę dać tej wspaniałej książce?
Cholerne ograniczenia.
Jestem tak strasznie poruszona całą historią, relacją pomiędzy Jensem, a Edorem.
Przeczytałam książkę za pierwszym podejściem. Przysięgam, nigdy dotąd mi się to nie zdarzyło.
Potrzebuję drugiego tomu bardziej niż czegokolwiek innego.