Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Świat bez smutku, pomyślałem, byłby tak niepełny, daleki od harmonijności, brzydki jak rzeźba czy drzewo, które nie rzuca cienia".

Tomas Gonzalez porusza najbardziej czułe struny, ale unika nadużyć emocjonalnych, w które tak łatwo mógłby zabrnąć, biorąc pod uwagę tematy, które podejmuje.
Kiedy jego bohater opowiada o śmierci ukochanej żony, nie ma w tym taniej ckliwości; kiedy wspomina syna, zniszczonego koszmarnym wypadkiem, nie wpada w patetyczne tony, opowiadając o bólu i tragedii spokojnie, niemal chłodno i rzeczowo.
W małej objętościowo książeczce autor zamknął spory ładunek emocji, ale zamiast je bezwstydnie i jednoznacznie nazwać, przerzucił tę odpowiedzialność na czytelnika. Myślę, że dzięki temu "Trudne światło" ma szansę zostać z odbiorcą na dłużej. To jedna z tych książek, które jeszcze długo po zakończonej lekturze pulsują w głowie i nie dają spokojnie zasnąć.

"Świat bez smutku, pomyślałem, byłby tak niepełny, daleki od harmonijności, brzydki jak rzeźba czy drzewo, które nie rzuca cienia".

Tomas Gonzalez porusza najbardziej czułe struny, ale unika nadużyć emocjonalnych, w które tak łatwo mógłby zabrnąć, biorąc pod uwagę tematy, które podejmuje.
Kiedy jego bohater opowiada o śmierci ukochanej żony, nie ma w tym taniej ckliwości;...

Zbiór krótkich opowiastek, z których w zasadzie tylko tytułowa ma coś na kształt fabuły. Pozostałe składają się głównie z erotycznych "momentów". Niby gdzieś tam majaczy jakiś kontekst, ale autorka nie zadała sobie trudu, żeby go przybliżyć. Można śmiało przeczytać pierwszą historię i przeskoczyć do epilogu. Nie jest jakoś szczególnie istotny, ale od biedy można go uznać za dopełnienie "Zakochanego we śnie".

"Zakochany we śnie" - 7*
"Kolacja w miłym towarzystwie" - 2*
"Uciec od mroku nocy" - 5*
"Słońce i sekret" - 2*
"Kwiat, który czeka" - 2*
"Zakochany we śnie. Epilog" - 5*

Zbiór krótkich opowiastek, z których w zasadzie tylko tytułowa ma coś na kształt fabuły. Pozostałe składają się głównie z erotycznych "momentów". Niby gdzieś tam majaczy jakiś kontekst, ale autorka nie zadała sobie trudu, żeby go przybliżyć. Można śmiało przeczytać pierwszą historię i przeskoczyć do epilogu. Nie jest jakoś szczególnie istotny, ale od biedy można go uznać za...

Dwie nowele amerykańskiego noblisty.

"Kasztanek" to historia chłopca wychowującego się na farmie, poznającego blaski i cienie (chyba głównie cienie) wiejskiego życia, uczącego się odpowiedzialności... Mam wrażenie, że opowiadanie składa się z luźnych fragmentów, początków historii, urwanych, niepełnych, niezbyt spójnych. Czyta się miło, bo Steinbeck miał niemały dar opisywania świata, ale po lekturze pozostaje spory niedosyt.

Co innego "Perła", opowieść zwarta i gęsta, skonstruowana jak solidny thriller z ponurym metaforycznym tłem. Znakomita opowieść o złu, ludzkiej naturze i przewrotności losu. Prawdziwa perła :) I choćby tylko dla niej warto sięgnąć po ten skromny zbiorek.

Dwie nowele amerykańskiego noblisty.

"Kasztanek" to historia chłopca wychowującego się na farmie, poznającego blaski i cienie (chyba głównie cienie) wiejskiego życia, uczącego się odpowiedzialności... Mam wrażenie, że opowiadanie składa się z luźnych fragmentów, początków historii, urwanych, niepełnych, niezbyt spójnych. Czyta się miło, bo Steinbeck miał niemały dar...