Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ostatni tom Providence. Teraz, kiedy historia dobiegła końca mogę dostrzec całokształt serii, widzieć dokąd prowadziła historia i co autor chciał nam przekazać. Przy 2 tomie miałem mieszane odczucia, tutaj do połowy również, ale potem dochodzą 2 ostatnie finalne zeszyty (które możemy traktować jako rozdziały w wydaniu zbiorczym),które robią niezłego mindfucka. Żałuję, że ani autor, ani wydawca nie uprzedzili nas, że Providence jest mocno powiązany z innym komiksem odnoszącym się do Lovecrafta autorstwa Alana Moorea i Jacena Burrowsa - Neonomicon. Przez 2 pierwsze tomy i połowę 3 nie widać tych powiązań, dopiero pod koniec dochodzi do wielkiego przeskoku i wątki się dopełniają. Żałuję, że nie uprzedzono mnie, bo bym wtedy nadrobił Neonomicon. Nie zmienia to faktu, że mimo moich braków w końcu zrozumiałem sedno całego Providence. Komiks jest czymś więcej, niż tylko hołdem dla Howarda Phillips Lovecrafta, jest też wielkim rozliczeniem się - zarówno z jego twórczością, jak i z jego personą. To wielka analiza całej filozofii stojącej za pisarzem, jego geniuszu, fenomenu wokół niego. Alan Moore widać, że kiedy podchodzi do tematu i nadrabia wszelką pracę domową. Odnosi się tutaj do całego przekroju pisarzy, którzy wywarli wpływ na Lovecrafcie i na przyszłych pokoleniach, na których Lovecraft wywarł wpływ. Co czyni jego twórczość tam ponadczasową i fascynującą po dziś dzień, mimo iż powstała blisko 100 lat temu. Jednocześnie ta długa analiza Moorea nad jego twórczością jest ciekawie wpleciona do fabułę komiksu. Uniwersum Lovecrafta w świecie przedstawionym jest zarówno fikcyjne jak i prawdziwe - przez lata uważane było za wytwór wyobraźni, ale w końcu okazuje się faktem. Lovecraft i jego opowiadania są realnymi bohaterami - pełnią kluczową rolę w wydarzeniach do jakich dochodzi w ostatnich zeszytach. Udało się bardzo inteligentnie pożenić bardzo odrębne od siebie myśli - tekstu, który ma być czysto analityczny, hołdem dla samotnika z Providence, jak i oddaniem specyfiki jego twórczości, klimatu w formie komiksu. Oprawa wizualna Jacena Burrowsa jest fantastyczna, nigdzie indziej nie udało się tak dobrze wizualnie oddać koncepty, które wykreował Lovecraft w swoich książkach. Wszelkie zjawiska, potwory były opisane w taki sposób, że wydawały się niemożliwe do zwizualizowania. Od lat to były rzeczy, które znaliśmy, ale nie potrafiliśmy tego wyobrazić sobie. Tutaj się udało, dzięki temu wszystko wygląda zarówno znajomo, jak i świeżo. Uwielbiam jak kreska jest szczegółowa. Każde pociągnięcie ołówkiem jest precyzyjne, wręcz fotograficzne zachowując ludzką anatomię, architekturę, florę i faunę. Kolory są niesamowicie organiczne, nadając kadrom lovecraftowskiego klimatu. Przyznaję, że nie była to lekka lektura. Jestem pewien, że jeszcze mniej lekka będzie dla ludzi niezaznajomionych z książkami H.P. Lovecrafta. Ilość odniesień, zarówno do samych opowiadań, jaki realiów w których powstawały, literatury którą się inspirowano jest imponująca. Muszę w przyszłości nadrobić Neonomicon i wrócić do Providence, przynajmniej do ostatniego tomu. https://www.facebook.com/Szmyrgol/photos/a.149541089782650/282464273156997/