Podejrzewam też, że mimo mojego ciągłego narzekania na życie, z którego nie czerpię satysfakcji, a także powracającego od czasu do czasu poczucia wyobcowania, jestem osobą zdecydowanie zbyt normalną i zrównoważoną, a także zbyt ostrożną, by móc dać się porwać szaleństwu, jakie pociągałaby za sobą opowieść w takiej formie, w jakiej ją sobie wyobrażam.

Podejrzewam też, że mimo mojego ciągłego narzekania na życie, z którego nie czerpię satysfakcji, a także powracającego od czasu do czasu poczucia wyobcowania, jestem osobą zdecydowanie zbyt normalną i zrównoważoną, a także zbyt ostrożną, by móc dać się porwać szaleństwu, jakie pociągałaby za sobą opowieść w takiej formie, w jakiej ją sobie wyobrażam.