Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest to książka z moich lat wczesnonastoletnich. Kiedy to czytałam po raz pierwszy, to był pewnie jeden z moich pierwszych romansów - wracam do niej z nostalgią, ponieważ lubię klimat L. M. Montgomery. Co prawda trzeba mieć na niego nastrój, ale wiosną o taki nastrój chyba najłatwiej 🙃💚 Klasyczna historia z pomyloną korespondencją, która diametralnie zmienia życie - ale w wykonaniu L. M. Montgomery wszystko ma taki specyficzny klimat, chyba przez te poetyckie opisy przyrody, które są chyba jedynymi, jakie w ogóle lubię w literaturze 🥰

Jest to książka z moich lat wczesnonastoletnich. Kiedy to czytałam po raz pierwszy, to był pewnie jeden z moich pierwszych romansów - wracam do niej z nostalgią, ponieważ lubię klimat L. M. Montgomery. Co prawda trzeba mieć na niego nastrój, ale wiosną o taki nastrój chyba najłatwiej 🙃💚 Klasyczna historia z pomyloną korespondencją, która diametralnie zmienia życie - ale w...

Z reguły nie czytam opisów na okładce, ale tym razem zerknęłam i dlatego skusiłam się na tę książkę 🙈 Kupiłam ją pod wpływem impulsu, ponieważ główni bohaterowie mają na imię tak samo jak ja i mój mąż 😅 Pomyślałam że zabawnie będzie przeczytać thriller z taką zbieżnością. I tak przez przypadek trafiłam na super historię, która z kryminału mimochodem przekształciła się w horror z elementami parapsychologii. Bardzo udana ta mieszanka, wyszła z tego niesamowita atmosfera grozy - to lubię ☺️

Z reguły nie czytam opisów na okładce, ale tym razem zerknęłam i dlatego skusiłam się na tę książkę 🙈 Kupiłam ją pod wpływem impulsu, ponieważ główni bohaterowie mają na imię tak samo jak ja i mój mąż 😅 Pomyślałam że zabawnie będzie przeczytać thriller z taką zbieżnością. I tak przez przypadek trafiłam na super historię, która z kryminału mimochodem przekształciła się w...

Teoria już była, a jak to wygląda w praktyce - postanowiłam sprawdzić u Bridget Jones i się nie zawiodłam ❤️ Z kolejnej serii zabawnych sytuacji, mieszanki chaosu i prób kontroli życia, jak to zwykle u Bridget, mam jeden wniosek: trzeba robić po swojemu i też będzie dobrze 😁

Teoria już była, a jak to wygląda w praktyce - postanowiłam sprawdzić u Bridget Jones i się nie zawiodłam ❤️ Z kolejnej serii zabawnych sytuacji, mieszanki chaosu i prób kontroli życia, jak to zwykle u Bridget, mam jeden wniosek: trzeba robić po swojemu i też będzie dobrze 😁

Wiem, że to powieść nagrodzona Pulitzerem, cała historia jest metaforą przemian w społeczeństwie USA na przełomie XIX i XX wieku. Z tego punktu widzenia - wartościowa lektura. A z drugiej strony - tu się kompletnie nic nie dzieje, naprawdę 🙂 Myśle, że gdyby główny wątek z romansem był chociaż trochę bardziej ożywiony, nie zaszkodziłoby to książce, a czytelnikowi baaardzo pomogło 😉

Wiem, że to powieść nagrodzona Pulitzerem, cała historia jest metaforą przemian w społeczeństwie USA na przełomie XIX i XX wieku. Z tego punktu widzenia - wartościowa lektura. A z drugiej strony - tu się kompletnie nic nie dzieje, naprawdę 🙂 Myśle, że gdyby główny wątek z romansem był chociaż trochę bardziej ożywiony, nie zaszkodziłoby to książce, a czytelnikowi baaardzo...

Wiem, że ta książka jest kultowa, ale ja mam wrażenie, że z niej wyrosłam… Całość wydawała mi się infantylna, chyba jestem już „za dużą” kobietką 😅

Wiem, że ta książka jest kultowa, ale ja mam wrażenie, że z niej wyrosłam… Całość wydawała mi się infantylna, chyba jestem już „za dużą” kobietką 😅

Powieść rozgrywająca się w bajkowych, zimowych okolicznościach. To moja pierwsza książka Lucindy Riley, stylem przypomina mi trochę L. M. Montgomery. Świetna historia, wciągające losy bohaterów - nie można się oderwać! :)

Powieść rozgrywająca się w bajkowych, zimowych okolicznościach. To moja pierwsza książka Lucindy Riley, stylem przypomina mi trochę L. M. Montgomery. Świetna historia, wciągające losy bohaterów - nie można się oderwać! :)

Naprawdę niezwykła książka - piękna, smutna ale i krzepiąca historia łącząca czasy wojny w Tatrach z Krakowem końca XX wieku. Właśnie dla takich zaskoczeń nie czytam opisów na okładkach ❤️ Patrząc na tytuł „Dawno dawno temu i prawie naprawdę”, liczyłam na baśniowy nastrój i rzeczywiście trochę go tu było w rozdziałach rozgrywających się w górach. Polecam!

Naprawdę niezwykła książka - piękna, smutna ale i krzepiąca historia łącząca czasy wojny w Tatrach z Krakowem końca XX wieku. Właśnie dla takich zaskoczeń nie czytam opisów na okładkach ❤️ Patrząc na tytuł „Dawno dawno temu i prawie naprawdę”, liczyłam na baśniowy nastrój i rzeczywiście trochę go tu było w rozdziałach rozgrywających się w górach. Polecam!

Nastrojowa książka, która wprawia nie w taki nastrój, jak oczekiwałam 😅 Myślałam, że to będzie ciepła, typowo świąteczna historia - a tymczasem jest to dołująca opowieść bez happy endu (przynajmniej dla mnie) 🙈 Z ulgą skończona...

Nastrojowa książka, która wprawia nie w taki nastrój, jak oczekiwałam 😅 Myślałam, że to będzie ciepła, typowo świąteczna historia - a tymczasem jest to dołująca opowieść bez happy endu (przynajmniej dla mnie) 🙈 Z ulgą skończona...

Historia opowiada o tym, jak odkryć w sobie ducha Świąt mimo przeciwności losu - bohaterowie mają na to właśnie 12 dni. Określiłabym to mianem typowej raczej płytkiej młodzieżówki, ale końcowe przesłanie jest zaskakująco chwytające za serce: Święta to powtarzająca się tradycja, coś co daje nam gwarancję stałości, niezmienności mimo wszelkich innych zawirowań w naszym życiu. I jednocześnie ta stała pokazuje, jak bardzo nasze życie nieprzerwanie się zmienia: mimo, że co roku to samo, to jednak mimo naszych największych chęci - każde Boże Narodzenie będzie inne. Ujęło mnie to - ja też tak to czuję.

Historia opowiada o tym, jak odkryć w sobie ducha Świąt mimo przeciwności losu - bohaterowie mają na to właśnie 12 dni. Określiłabym to mianem typowej raczej płytkiej młodzieżówki, ale końcowe przesłanie jest zaskakująco chwytające za serce: Święta to powtarzająca się tradycja, coś co daje nam gwarancję stałości, niezmienności mimo wszelkich innych zawirowań w naszym życiu....

Ta powieść jest FENOMENALNA ❤️ Jedna z najlepszych, jakie przeczytałam w tym roku 🏆 Nie tylko są tu barwni bohaterowie, których losy naprawdę wciągają i poruszają (tak, naprawdę płakałam przy jednym fragmencie, dałam się ponieść 🙈), ale ma w sobie jeszcze to coś, co zapada w pamięć. A konkretnie - sposób opowiadania o sztuce, obrazach, antykach, przedmiotach z duszą... To było po prostu piękne! A gdy do niezwykłej estetyki, jaką autorka nadała narracji, dodamy głębszą filozofię: problem rozróżniania dobra i zła oraz tego, jak one mieszają się ze sobą - wychodzi majstersztyk 🥰 Odkrycie tego miesiąca - polecam z całym przekonaniem 😊

Ta powieść jest FENOMENALNA ❤️ Jedna z najlepszych, jakie przeczytałam w tym roku 🏆 Nie tylko są tu barwni bohaterowie, których losy naprawdę wciągają i poruszają (tak, naprawdę płakałam przy jednym fragmencie, dałam się ponieść 🙈), ale ma w sobie jeszcze to coś, co zapada w pamięć. A konkretnie - sposób opowiadania o sztuce, obrazach, antykach, przedmiotach z duszą... To...

Wstrząsająca fabuła, chociaż tempo akcji raczej jednostajne - muszę przyznać, że czytając ją, miałam w głowie serial, który bardzo mnie wciągnął. Myślę, że gdyby nie serial, inaczej by mi się czytało tę książkę - wciąż czekałam na zwroty akcji, które nie nastąpiły. Zapewne kontynuacja będzie w drugiej części, więc nie mam możliwości tego ocenić. Historia z potencjałem, ale tym razem u mnie wygrywa adaptacja 😊

Wstrząsająca fabuła, chociaż tempo akcji raczej jednostajne - muszę przyznać, że czytając ją, miałam w głowie serial, który bardzo mnie wciągnął. Myślę, że gdyby nie serial, inaczej by mi się czytało tę książkę - wciąż czekałam na zwroty akcji, które nie nastąpiły. Zapewne kontynuacja będzie w drugiej części, więc nie mam możliwości tego ocenić. Historia z potencjałem, ale...

Historia zapowiadała się obiecująco, ale im dalej, tym mniej miejsca zostawało na rozwój akcji - za dużo się tu nie działo. Zakończenie jest naprawdę fajne, spina całość w taką klamrę - ale czy było to dla mnie zaskakujące? Raczej nie. Rozumiem, dlaczego ta powieść jest zaliczana do wybitnych - podejmuje ważne problemy, mówi o krzywdach, jakie ludzie są sobie w stanie wyrządzić przez zwykle okrucieństwo... Warto o tym myśleć, rozmawiać, pamiętać! Warto ją przeczytać, ale nie porwała mnie tak, jak to sobie wyobrażałam.

Historia zapowiadała się obiecująco, ale im dalej, tym mniej miejsca zostawało na rozwój akcji - za dużo się tu nie działo. Zakończenie jest naprawdę fajne, spina całość w taką klamrę - ale czy było to dla mnie zaskakujące? Raczej nie. Rozumiem, dlaczego ta powieść jest zaliczana do wybitnych - podejmuje ważne problemy, mówi o krzywdach, jakie ludzie są sobie w stanie...

Ależ to się ciężko czytało 🙈 Potężna fabularnie saga rodzinna, w której połowa mężczyzn nazywa się Jose Arcadio, a druga połowa - Aureliano. Historia rodziny obejmuje tak wiele pokoleń, że nie sposób nie pogubić się wśród tych powtarzających się imion 😅 Całość jest spowita przygnębiającą aurą przemijania, bohaterowie starzeją się, tracą rozum lub po prostu umierają, rodzinna rezydencja przez dziesięciolecia niszczeje i traci całą świetność - ogólnie raczej depresyjny klimat. A co do pozytywów - podobała mi się baśniowość przebijająca przez fabułę, niektóre wydarzenia były tak niesamowite, że czytałam z niedowierzaniem ☺️ Nie ulega wątpliwości, że to wybitna literatura - jest bardzo misternie napisana. Ale to jednak nie mój styl...

Ależ to się ciężko czytało 🙈 Potężna fabularnie saga rodzinna, w której połowa mężczyzn nazywa się Jose Arcadio, a druga połowa - Aureliano. Historia rodziny obejmuje tak wiele pokoleń, że nie sposób nie pogubić się wśród tych powtarzających się imion 😅 Całość jest spowita przygnębiającą aurą przemijania, bohaterowie starzeją się, tracą rozum lub po prostu umierają,...

Książka z dzieciństwa, do której wracam z przyjemnością 😍 Co prawda nie należy do najlżejszych, ale przekaz jest magiczny i choćby dlatego - warto!

Książka z dzieciństwa, do której wracam z przyjemnością 😍 Co prawda nie należy do najlżejszych, ale przekaz jest magiczny i choćby dlatego - warto!