Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rzadko piszę recenzje, bo rzadko oceniam książki tak nisko. Zazwyczaj wyczuwam, że dana książka już po paru stronach mi nie odpowiada.
Jednak ta z pierwszych dziesięciu stron nie wydała mi się męcząca więc postanowiłam ją kontynuować. Niestety się zawiodłam...
Smoki?
Może gdzieś tam w tle jako podstawa do romansu głównej bohaterki do bólu irytującej, pseudo idealnej kobiety po 30 w roli nawet nie 15 latki, chyba że ta druga naprawdę ma wodę z zamiast mózgu.
"Zresztą, mam 30 coś i skończyłam poważne studia, mam dziecko. Nie umiem rozsądnie i przemyślanie się zachowywać tylko jak dzieciak." Płaczę nad tym.
Myślałam, że może ten wątek romantycznej miłości, nawet jeśli będzie głównym motywem książki, będzie przynajmniej ciekawie zbudowany, że jakoś pisarka nadrobi brakiem fabuły. Niestety nawet tu nie mogła nic zrobić ciekawszego.
Brak opisów jakiejkolwiek przyrody, miejsc, zdarzeń, ucinanie fabuły poprzez kładzenie bohaterów po prostu (!) spać.
O języku w jakim się posługują mieszkańcy drugiego świata w tym "no" "spoko" itd itd lepiej już nie wspominać...
Wiele osób krytykuje, że Losowanie nie miało sensu, i że ta tradycja nie przetrwałaby długo. Chociaż ten pomysł jest niedopracowany i do bólu mało o nim wiemy, to była jedyna rzecz która mnie jakoś zainteresowała w tym "innym" świecie.
Miałam nadzieję na odrobinę więcej opisów i zdarzeń ze smokami, ale to naprawdę margines książki, gdzie one występują. Nie rozumiem też krytyki, że Fabian- elf, nie mógł być ciemnoskóry? Akurat mnie ten motyw zaintrygował i gdyby pisarka umiała dobrze skonstruować świat, jego kolor skóry miałby ciekawy zarys historii tamtego świata.
Jestem tak właściwie pod koniec książki, ale już wiem, że nie przeczytam kolejnych książek i nie polecę nikomu tych wypocin jak z "blogowych" opowiadań.

Rzadko piszę recenzje, bo rzadko oceniam książki tak nisko. Zazwyczaj wyczuwam, że dana książka już po paru stronach mi nie odpowiada.
Jednak ta z pierwszych dziesięciu stron nie wydała mi się męcząca więc postanowiłam ją kontynuować. Niestety się zawiodłam...
Smoki?
Może gdzieś tam w tle jako podstawa do romansu głównej bohaterki do bólu irytującej, pseudo idealnej kobiety...

Książke wypożyczyłam w celu czytania jej w tramwajach i innej komunikacji. Wiedziałam ,że nie mam spodziewać się nie wiadomo jak dobrej lektury. Czytało mi się dobrze, mimo częzsto denerwujących bohaterów których działania często wydawały mi się sprzeczne.
Ale najbardziej zdenerwował mnie koniec, kiedy czytając pamiętnik (chyba) 10letniej Keefer okazuje się że jej wujek Gordon( lub ojciec jak kto woli) bierze ślub z Alexis (która miała być przecież siostrą owej Keef). W całej książce Alex pojawia się tak mało razy i tak właściwie nie ma o niej nic wiadomego, że ten związek wydaje mi się strasznie na silę zresztą jak całe zakończenie-pamiętnik. Dla mnie to nieporozumieniem.
Żałuję, że przeczytałam ten pamiętnik, bo cała książka była przyjemna. Ani nie polecam tej książki jakoś specjalnie ani nie zamierzam czytać jej ponownie.

Książke wypożyczyłam w celu czytania jej w tramwajach i innej komunikacji. Wiedziałam ,że nie mam spodziewać się nie wiadomo jak dobrej lektury. Czytało mi się dobrze, mimo częzsto denerwujących bohaterów których działania często wydawały mi się sprzeczne.
Ale najbardziej zdenerwował mnie koniec, kiedy czytając pamiętnik (chyba) 10letniej Keefer okazuje się że jej wujek...