Cudne wspomnienie z dzieciństwa. Nawet nie wiedziałam, że to druga część.

Cudne wspomnienie z dzieciństwa. Nawet nie wiedziałam, że to druga część.

Moja ulubiona książka z dzieciństwa

Moja ulubiona książka z dzieciństwa

Najpiękniejsza książka z mojego dzieciństwa. Wciąż ją z czułością wspominam. Choć gdy wróciłam teraz do niej rozumiem ją zupełnie inaczej. Ach ta dziecięca wyobraźnia i wiara we wszechobecną magię!
Przechowuje teraz stary egzemplarz dla moich przyszłych dzieci. Mam nadzieję, że pokochają ją równie mocno jak ja, gdy byłam dzieckiem.

Najpiękniejsza książka z mojego dzieciństwa. Wciąż ją z czułością wspominam. Choć gdy wróciłam teraz do niej rozumiem ją zupełnie inaczej. Ach ta dziecięca wyobraźnia i wiara we wszechobecną magię!
Przechowuje teraz stary egzemplarz dla moich przyszłych dzieci. Mam nadzieję, że pokochają ją równie mocno jak ja, gdy byłam dzieckiem.

W końcu ją znalazłam... Była to moja ulubiona książka z dzieciństwa, czytać ją mogłam w kółko, wyobrażając sobie tajemniczy, stary dom, z wyblakłym portretem pieknej Różowej Amelii w korytarzu, fontanną w ogrodzie, i tą bramą... Do dziś w mojej głowie rozbrzmiewają slowa: "Za złotą bramą coś się wydarzy, tam każdy znajdzie, to o czym marzy".
Ta książka do tej pory ma w sobie tę magię, jakiej teraz ze świecą szukać...(choć może to ja się zmieniłam?). "Za złotą bramą" zawsze będzie dla mnie "tą jedyną" książką dzieciństwa... Niezapomnianą, owianą mgiełką tajemnicy i rozbudzającą dziecięcą wyobraźnię. Tym cenniejszą, że swojego egzemplarza już niestety nie mam...

W końcu ją znalazłam... Była to moja ulubiona książka z dzieciństwa, czytać ją mogłam w kółko, wyobrażając sobie tajemniczy, stary dom, z wyblakłym portretem pieknej Różowej Amelii w korytarzu, fontanną w ogrodzie, i tą bramą... Do dziś w mojej głowie rozbrzmiewają slowa: "Za złotą bramą coś się wydarzy, tam każdy znajdzie, to o czym marzy".
Ta książka do tej pory ma w...

Przepięknie ilustrowana książką dla dzieci. Wprowadza nas w zupełnie inny świat, niedostępny dla wielu. Świat ten jednak otwiera się przed dwójką młodych bohaterów. Pożegnanie z domem przeznaczonym do rozbiórki zamienia się w piękną przygodę, ożywia martwe z pozoru postaci, uchyla rąbek tajemnicy. Książkę dopełnia kunszt Jana Marcina Szancera. Wspaniała opowieść...

Przepięknie ilustrowana książką dla dzieci. Wprowadza nas w zupełnie inny świat, niedostępny dla wielu. Świat ten jednak otwiera się przed dwójką młodych bohaterów. Pożegnanie z domem przeznaczonym do rozbiórki zamienia się w piękną przygodę, ożywia martwe z pozoru postaci, uchyla rąbek tajemnicy. Książkę dopełnia kunszt Jana Marcina Szancera. Wspaniała opowieść...

"Za Złotą Bramą
coś się wydarzy -
tam każdy znajdzie
to, o czym marzy."

Niestety, kolejna część przygód Kasi i Piotrusia również do mnie nie przemówiła. Czułam się znudzona, czytając o tym, jak dwójka dzieci wymyśla sobie magiczne wydarzenia, nawet specjalnie nie udając, że w nie wierzą. Dla mnie było to nie tylko nudne, ale również sztuczne i nienaturalne.

Ta książka według mnie zaprzecza samej idei baśni, jaką jest próba zaistnienia naprawdę. Kiedy czytamy wszelkie bajki, fantastykę, to po to, by oderwać się od rzeczywistości oraz po to, by dziecięca część naszego umysłu na chwilę uwierzyła, że istnieją czary, magiczne stworzenia i zupełnie inny, czarodziejski świat. A tutaj są tylko fantazje i to mało wiarygodne...

Może gdybym znała tę książkę w dzieciństwie, odbierałabym ją inaczej. A tak to stała się dla mnie całkowitym niewypałem.

"Za Złotą Bramą
coś się wydarzy -
tam każdy znajdzie
to, o czym marzy."

Niestety, kolejna część przygód Kasi i Piotrusia również do mnie nie przemówiła. Czułam się znudzona, czytając o tym, jak dwójka dzieci wymyśla sobie magiczne wydarzenia, nawet specjalnie nie udając, że w nie wierzą. Dla mnie było to nie tylko nudne, ale również sztuczne i nienaturalne.

Ta książka...

Absolutnie moja ulubiona książka z czasów dzieciństwa, pełna magii, tajemnic i tego dziwnego, starego świata, który już nie wróci, a do którego miło wrócić wspomnieniami...

Absolutnie moja ulubiona książka z czasów dzieciństwa, pełna magii, tajemnic i tego dziwnego, starego świata, który już nie wróci, a do którego miło wrócić wspomnieniami...

Pierwsza zapamiętana książka z własnej półki. Przygody dziecięce w niezwykłej kamienicy. Ciekawy pomysł. Myślę, że warta odświeżenia.

Pierwsza zapamiętana książka z własnej półki. Przygody dziecięce w niezwykłej kamienicy. Ciekawy pomysł. Myślę, że warta odświeżenia.

"Za złotą bramą", to jedyna książka, jaką pamiętam z dzieciństwa, byłam nią zafascynowana ale i wywoływała we mnie strach i niepewność. Pamiętam mroczne pokoje, stary fotel i dziwne odgłosy (dziecięca wyobraźnia). Teraz chętnie do niej wrócę:):):)

"Za złotą bramą", to jedyna książka, jaką pamiętam z dzieciństwa, byłam nią zafascynowana ale i wywoływała we mnie strach i niepewność. Pamiętam mroczne pokoje, stary fotel i dziwne odgłosy (dziecięca wyobraźnia). Teraz chętnie do niej wrócę:):):)

Książka, do której nadal, pomimo upływu czasu zaglądam. Niesie ze sobą pewną melancholię, co powoduje, że w jakimś sensie jest magiczna.

Książka, do której nadal, pomimo upływu czasu zaglądam. Niesie ze sobą pewną melancholię, co powoduje, że w jakimś sensie jest magiczna.