Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tutułowi zbrodniarze to nie tylko naziści, jak możnaby wnioskować z opisu książki. Autor zaczyna od historii "zwykłych morderców", dając nam szansę na znalezienie w nich punktów wspólnych.
Następnie przechodzi do nazistowskich zbrodniarzy, których nawrócenia, po przeczytaniu wcześniejszych historii, już wcale nie są tak zaskakujące. Na końcu "dociera" do historii Rudolfa Hossa i przeprowadza bardzo ciekawą polemikę z ks. Deselaresem.
To kronika największych zbrodni, ale przede wszystkim krytyka etyki katolickiej w kontekście zjawiska nawrócenia i Bożego miłosierdzia.

Tutułowi zbrodniarze to nie tylko naziści, jak możnaby wnioskować z opisu książki. Autor zaczyna od historii "zwykłych morderców", dając nam szansę na znalezienie w nich punktów wspólnych.
Następnie przechodzi do nazistowskich zbrodniarzy, których nawrócenia, po przeczytaniu wcześniejszych historii, już wcale nie są tak zaskakujące. Na końcu "dociera" do historii Rudolfa...

Jedna z najlepszych powieści jakie czytałam. Autorka pokazuje jak wychowanie w przemocowej rodzinie wpływa na ludzi i jak różnie oni sobie z tym radzą. Do tego klimat Finlandii sprzed pół wieku, który wydaje się nam zdecydowanie bardziej odległy, wyraziście zbudowane postaci, napięcie utrzymane od poczatku do końca, ciekawa forma.
Polecam bardzo.

Jedna z najlepszych powieści jakie czytałam. Autorka pokazuje jak wychowanie w przemocowej rodzinie wpływa na ludzi i jak różnie oni sobie z tym radzą. Do tego klimat Finlandii sprzed pół wieku, który wydaje się nam zdecydowanie bardziej odległy, wyraziście zbudowane postaci, napięcie utrzymane od poczatku do końca, ciekawa forma.
Polecam bardzo.

Książka jest doskonałym punktem wyjścia do zgłębienia historii Bizancjum i państw, które powstały w wyniku jego rozpadu. Nie ma formy podręcznika, ale jest uporządkowana i przystępnie napisana.

Książka jest doskonałym punktem wyjścia do zgłębienia historii Bizancjum i państw, które powstały w wyniku jego rozpadu. Nie ma formy podręcznika, ale jest uporządkowana i przystępnie napisana.

Bardzo przyjemna książka dla początkujących :)

Bardzo przyjemna książka dla początkujących :)

Ta książka to nie tylko wstrząsające historie ocaleńców, ale także refleksja na temat tego kto i w jaki sposób (nie) powinien mówić o wydarzeniach, które dotknęły rdzenną ludność oraz nad tym jak dalekosiężne konsekwencje ma trauma dla kolejnych pokoleń. Jeden z najlepszych reportaży jakie czytałam.

Ta książka to nie tylko wstrząsające historie ocaleńców, ale także refleksja na temat tego kto i w jaki sposób (nie) powinien mówić o wydarzeniach, które dotknęły rdzenną ludność oraz nad tym jak dalekosiężne konsekwencje ma trauma dla kolejnych pokoleń. Jeden z najlepszych reportaży jakie czytałam.

Cenię tę książkę przede wszystkim za swobodę z jaką autor porusza się po świecie architektury, za jego niezależne myślenie i sarkastyczne poczucie humoru. Czytałam z ogromną przyjemnością.

Cenię tę książkę przede wszystkim za swobodę z jaką autor porusza się po świecie architektury, za jego niezależne myślenie i sarkastyczne poczucie humoru. Czytałam z ogromną przyjemnością.

Te opowiadania są tak piękne napisane, że nie potrafię oddać tego słowami :) A do tego poruszają ważne (i wciąż aktualne!) tematy.

Te opowiadania są tak piękne napisane, że nie potrafię oddać tego słowami :) A do tego poruszają ważne (i wciąż aktualne!) tematy.

To jest bardzo potrzebna książka. Znajdziemy w mniej mnóstwo danych, często szokujących. Oczywiście te mogą być mniej lub bardziej manipulowane, jak twierdzą niektórzy, ale nawet jeśli jedynie połowa z nich jest wiarygodna to nadal warto ją przeczytać.

To jest bardzo potrzebna książka. Znajdziemy w mniej mnóstwo danych, często szokujących. Oczywiście te mogą być mniej lub bardziej manipulowane, jak twierdzą niektórzy, ale nawet jeśli jedynie połowa z nich jest wiarygodna to nadal warto ją przeczytać.

Dla mnie styl pisania autora jest nieznośny, choć w liceum z pewnością zrobiłby na mnie wrażenie. Przeszkadza mi też zblazowanie, które wydaje się być cechą autora, przelewającą się na jego bohatera.

Dla mnie styl pisania autora jest nieznośny, choć w liceum z pewnością zrobiłby na mnie wrażenie. Przeszkadza mi też zblazowanie, które wydaje się być cechą autora, przelewającą się na jego bohatera.

Książka zaskakująco naukowa :) Spodziewałam się czegoś bardziej w stylu "Dwanaście srok za ogon", okazuje się, jednak że o zwierzętach można pisać na różne sposoby. Książka napisana przez człowieka z pasją, bardzo rzetelna. Pokazuje też trudy pracy biologa oraz uświadamia czytelnika jak wiele o naturze jeszcze nie wiemy.

Książka zaskakująco naukowa :) Spodziewałam się czegoś bardziej w stylu "Dwanaście srok za ogon", okazuje się, jednak że o zwierzętach można pisać na różne sposoby. Książka napisana przez człowieka z pasją, bardzo rzetelna. Pokazuje też trudy pracy biologa oraz uświadamia czytelnika jak wiele o naturze jeszcze nie wiemy.

Lektura do której się wraca. Każdy tekst warty polecenia.

Lektura do której się wraca. Każdy tekst warty polecenia.