Przyjaciele Roda Taylora

Dziś zarzucam mocną dawką sentymentu, szczególnie w stronę mojego pokolenia, czyli ludzi urodzonych w latach 80. XX wieku. Komiksy towarzyszyły mi od dzieciaka. To one pomogły mi nauczyć się czytać i to one pomagały mi przez lata w walce z dysleksją, którą miałem swego czasu naprawdę potężną. Dziś nadal się z nią zmagam, ale jest ona o wiele mniej widoczna, bowiem czytanie na głos, do tego wielokrotne, tych samych komiksów bardzo mi pomagało. Dlatego też z miłą chęcią wróciłem sobie do "Przyjaciół Roda Taylora", na nowo wydanego dzięki wydawnictwu Kultura Gniewu.

W tym krótkim albumie znajdziemy dwa komiksy Jerzego Wróblewskiego:
* Tytułową opowieść, bardzo dobrze mi znaną, bowiem czytałem ją notorycznie w domu, szkolnej bibliotece oraz na wsi, w domu dziadków, gdzie budowałem osobną biblioteczkę komiksową.
* Opowieść "My nigdy nie śpimy", napisaną przez Andrzeja Janickiego zilustrowaną zaś przez Wróblewskiego. Był to ostatni projekt autora, który zmarł przedwcześnie 10 sierpnia 1991 roku, mając raptem pięćdziesiąt lat. Nie zdążył on dokończyć tej opowieści, co też przepięknie ukazano w tym albumie prezentując ostatni pasek stworzony przez Wróblewskiego.

Same komiksy od strony rysunku przetrwały próbę czasu i nadal świetnie się prezentują. Oba mają inny styl, ale czuć rękę autora. Pierwszy jest bardziej w formie tych klasycznych wymuskanych westernów, gdzie jest nad wyraz kolorowo oraz niemal nieskazitelnie. Osobiście lubię wracać do takich westernów, głównie z powodu sentymentu, bowiem za dzieciaka często je oglądałem. Natomiast druga opowieść została wykonana w stylu spaghetti westernu, czyli długie płaszcze, brud, nieogoleni rewolwerowcy i tak dalej. Tą formę lubię nieco bardziej zarówno w filmie jak i komiksie. Tutaj zawsze przypomina mi się "Tombstone" z absolutnie bajeczną muzyką oraz wspaniałą grą aktorską. Ja wiem, że to trochę baja, ale co poradzę, że kocham ten film i komiks Wróblewskiego znów mi o nim przypomniał.

Wielkim plusem są dodatkowe materiały traktujące o biografii Jerzego Wróblewskiego. Pokazują jakim był pasjonatem, o jego zamiłowaniu do westernu, ukazują prace oraz zdjęcia samego autora. Mocno wzbogaca to cały album, stając się sentymentalną podróżą, dla osób takich jak ja, oraz ciekawą wizytówką mijającego pokolenia polskiego komiksu, który nie miał lekko w czasach PRL-u. Warto zatem sięgnąć po tą pozycję nie tylko ze względu na czar wspomnień, ale przede wszystkim, aby poznać jednego z ważniejszych autorów polskiej sceny komiksowej, który odszedł z tego świata zdecydowanie za szybko.

Dziś zarzucam mocną dawką sentymentu, szczególnie w stronę mojego pokolenia, czyli ludzi urodzonych w latach 80. XX wieku. Komiksy towarzyszyły mi od dzieciaka. To one pomogły mi nauczyć się czytać i to one pomagały mi przez lata w walce z dysleksją, którą miałem swego czasu naprawdę potężną. Dziś nadal się z nią zmagam, ale jest ona o wiele mniej widoczna, bowiem czytanie...

BINIO BILL, to bohater, który sprawił, że zrozumiałam jak wyjątkowym artystom był Jerzy Wróblewski. Kreatywny, pełen pasji i miłości do Dzikiego Zachodu. Ja sama przepadam za westernami a Lucky Luke, to bajka, która była dość ważnym elementem mojego dzieciństwa. Zatem... gdy zobaczyłam, że moje ulubione wydawnictwo komiksowe KULTURA GNIEWU wznawia kolejny tytuł WRÓBLEWSKIEGO, nie mogłam nie poznać!
PRZYJACIELE RODA TAYLORA, to opowieść, która mnie totalnie zachwyciła. Niby prosta, nawet można rzec, że bardzo prosta, trochę biblijna a wciąga, dotyka i sprawia, że na końcu czytelnik kiwa głową - dobrze im tak! Sprawiedliwość istnieje! Piękna, bo trafia w sedno, strzela w samo serce, prosto z colta.
Mamy bohatera, który przejeżdża przez Cross City i tak się składa, że kogoś ratuje z opresji, co niestety (jak to na Dzikim Zachodzie) sprowadza na niego kłopoty. Czy los odwdzięczy się mu za odwagę i człowieczeństwo? Przeczytajcie!
Jednak nie jest to jedyna opowieść w tym wydaniu. Czytelnik dostaje także MY NIGDY NIE ŚPIMY, czyli ostatnie, niestety niedokończone dzieło Wróblewskiego. To prawdziwa gratka i myślę, że wielu doceni tak piękne wydanie obu historii. Nie bez znaczenia jest także słowo o Jerzym Wróblewskim. Możemy dzięki temu poznać artystę, zrozumieć jego pasje i poczuć się tak trochę jego kumplem od szeryfa.
Kultura Gniewu nigdy nie zawodzi. Rewelacyjnie wydany komiks, pięknie odrestaurowany z absolutnie cudownymi kolorami. Takie opowieści to ja rozumiem i poproszę o więcej!

western ma tę moc
Wydawnictwo Kultura Gniewu
egzemplarz recenzencki

BINIO BILL, to bohater, który sprawił, że zrozumiałam jak wyjątkowym artystom był Jerzy Wróblewski. Kreatywny, pełen pasji i miłości do Dzikiego Zachodu. Ja sama przepadam za westernami a Lucky Luke, to bajka, która była dość ważnym elementem mojego dzieciństwa. Zatem... gdy zobaczyłam, że moje ulubione wydawnictwo komiksowe KULTURA GNIEWU wznawia kolejny tytuł...

Wznowienie stosunkowo krótkiego, ale pamiętnego komiksu Jerzego Wróblewskiego, którym tym razem zaprezentowano w twardej oprawie i uzupełniono dodatkami. Dodatkami nie byle jakimi. W albumie znajdziemy jeszcze komiksową opowieść, również osadzoną na Dzikimi Zachodzie, pod tytułem "My nigdy nie śpimy". Niestety niedokończoną, bo w trakcie prac nad nią Jerzy Wróblewski zmarł. Pojawia się ostatni kadr narysowany przez tego niestrudzonego komiksowego twórcę, który pozostawił po sobie bogaty dorobek. "My nigdy nie śpimy" przedstawiono tym razem w wersji kolorowej (kolory bardzo fajnie nałożył Jarosław Składanek). Mamy też dwa teksty. Pierwszym jest wspomnienie autorstwa Andrzeja Janickiego, nieżyjącego już zresztą też pomysłodawcy i scenarzysty komiksu "My nigdy nie śpimy". Drugim zaś opowieść Macieja Jasińskiego, znawcy twórczości Wróblewskiego, o fascynacji autora Dzikim Zachodem i przełożeniu tych zainteresowań na jego twórczość. Tekst Macieja Jasińskiego oprócz wielu ciekawostek faktograficznych zawiera również interesujące zdjęcia i ilustracje z rodzinnego archiwum Jerzego Wróblewskiego. Warto mieć ten tytuł na półce w takim wydaniu.

Wznowienie stosunkowo krótkiego, ale pamiętnego komiksu Jerzego Wróblewskiego, którym tym razem zaprezentowano w twardej oprawie i uzupełniono dodatkami. Dodatkami nie byle jakimi. W albumie znajdziemy jeszcze komiksową opowieść, również osadzoną na Dzikimi Zachodzie, pod tytułem "My nigdy nie śpimy". Niestety niedokończoną, bo w trakcie prac nad nią Jerzy Wróblewski...

Jest to naiwna historyjka, ale myślałam że będzie dużo gorzej, tymczasem jest to nawet zjadliwe, a przecież skierowane do młodszego czytelnika. Całość wydaje się trochę wyrwana z kontekstu i zakończenie komiksu jakby urwane. Indianie są szlachetni, główny bohater i szlachetny, i wybitny strzelec, kowboje z miasteczka to szuje, czyli wiecie co dostajecie.

Jest to naiwna historyjka, ale myślałam że będzie dużo gorzej, tymczasem jest to nawet zjadliwe, a przecież skierowane do młodszego czytelnika. Całość wydaje się trochę wyrwana z kontekstu i zakończenie komiksu jakby urwane. Indianie są szlachetni, główny bohater i szlachetny, i wybitny strzelec, kowboje z miasteczka to szuje, czyli wiecie co dostajecie.

Komiks krótki. Prosta opowieść ale ponadczasowa. Bardzo dobra graficznie. Cieszy fana gatunku.

Komiks krótki. Prosta opowieść ale ponadczasowa. Bardzo dobra graficznie. Cieszy fana gatunku.

Przez przypadek trafił do mych rąk zapomniany komiks z lat dzieciństwa. Wspaniałe rysunki Wróbleskiego i ten niesamowity klimat westernu gdzie są negatywni i pozytywni bohaterowie , których oddziela gruba kreska. Histroryjka prosta z morałem, trąci to może "Bonanzą" ( głownie stroje ),ale brakuje mi takich komiksów i tyle.

Przez przypadek trafił do mych rąk zapomniany komiks z lat dzieciństwa. Wspaniałe rysunki Wróbleskiego i ten niesamowity klimat westernu gdzie są negatywni i pozytywni bohaterowie , których oddziela gruba kreska. Histroryjka prosta z morałem, trąci to może "Bonanzą" ( głownie stroje ),ale brakuje mi takich komiksów i tyle.

Klasyka gatunku z czasów mojego dzieciństwa. Na tym komiksie uczyłem się czytać. Prosta fabuła, ale z morałem. Każdy chłopiec na podwórku chciał być Rodem Taylorem :-)

Klasyka gatunku z czasów mojego dzieciństwa. Na tym komiksie uczyłem się czytać. Prosta fabuła, ale z morałem. Każdy chłopiec na podwórku chciał być Rodem Taylorem :-)