Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wydawnictwo Karatker nie po raz pierwszy sprowadza zaskakującą literaturę do naszego kraju. Tym razem padło na Eliota Weinbergera i jego osobliwy zbiór esejów. A jest to postać nietuzinkowa, o czym świadczy chociażby zakres tematów, które porusza w swojej książce. Natrafić można na kwestie chińskich dynastii albo poduczyć się na temat papuaskich pieśni. Zwierzęta również gęsto pojawiają się na stronach (tygrysy albo nosorożce). Najbardziej zastanawiające pozostaje pytanie: po co to wszystko? Sens trzeba uchwycić samemu, bo wskazówek albo prostolinijnych wyjaśnień tu nie ma. Dodam, że teksty są krótkie, noszą cechy charakterystyczne szkiców, a mimo to umiejscowione są, jak sądzę, nieprzypadkowo. Tłumacza Borgesa, krytyka literackiego i wielbiciela Ezry Pounda trudno posądzać o brak szerszego zamiaru. No i żeby nie było za łatwo, wszystkie teksty nie kończą się konkluzjami. Prowadzone są pewną i chaotyczną ręką. Bardziej migoczą niż łączą się ze sobą nicią. Czasami ma się wrażenie, że zdania sąsiadujące obok siebie, pochodzą z innych rzeczywistości. A może, jak sugeruje „Wir”, za wszystkim stoi wir metafizyczny? Weinberger daje do myślenia twierdząc, że to główna platforma wszechświata, a swoimi tekstami wręcz stara się to udowodnić prezentując jednocześnie niezliczone bogactwo świata. Bo i jego eseje stworzone zostały na podstawie źródeł, które autor skrupulatnie przytacza. Więc nie ma tu fałszu. Dowody na istnienie, aż chce się wykrzyczeć. Znakomite. Inne: https://www.nowamuzyka.pl/author/jaroslawszczesny/