Jesteśmy społecznością, która kocha książki

6,5 ⭐️

𝓡𝓮𝓬𝓮𝓷𝔃𝓳𝓪 "𝓠𝓾𝓮𝓮𝓷 𝓑𝓮𝓮"

Historia Eli spokojnie mogłaby rozgrywać się w świecie serialowych "Bridgertonów". Mamy tutaj olśniewające debiuty młodych panien, świat gdzie kolor skóry nie ma znaczenia, a najmniejszy skandal może zniszczyć przyszłość i doprowadzić do ruiny.

Czas poznać losy osoby, o której Lady Whistledown napisałaby nie raz w swojej kronice.

Ta książka jest w większym stopniu o miłości niż o zemście. Mamy tutaj feministyczny wstawki odniszące się do realiów czasu regencji. Byłam ciekawa jak potoczy się się losy głównej bohaterki, chociaż nie ukrywam, że chciałabym by miała więcej pazura. Bohaterowie, którzy mieli stanąć "po właściwej stronie mocy" nie irytowali mnie i byli na tyle inteligentni, że nie przewracałam oczami podczas czytania. Jednak widząc opis liczyłam, że rywalizacja będzie bardziej zaciekła: w powietrzu będą latały wachlarze, szpilki do włosów oraz pantofle. Jednak tutaj cała rozgrywka jest bardziej zakulisową i pomiędzy słowami, co w pełni wpasowywuje się w realia epoki. Moje serce miłośniczką fantastyki troszczkę poszalało, jednak gdy wzięłam poprawkę na gatunek i epokę to wszytko pasuje jak najbardziej. W tej historii jest o wiele więcej romansu, niż konkretnego knusia przebiegłego planu zemsty. I o ile romansy nie są gatunkiem, po który sięgam to bawiłam się przy niej dobrze. Było to dla mnie odskocznia od wielkich historii ze smokami w tle, gdzie mogłam się odprężyć. To było dobrze spędzone kilka godzin, jednak "Queen Bee" nie zapadła mi mocno w pamięć. Gdybym była młodsza i uwielbiała romanse historyczne, to z pewnością bardziej bym była nią pochłonięta. Jednak dla każdego kto kocha "Bridgertonów" to będzie musy have, gdyż główna bohaterka bardzo mocno przypomina mi Kate, a jej love interest to połączenia Anthonego i Simona.

6,5 ⭐️

𝓡𝓮𝓬𝓮𝓷𝔃𝓳𝓪 "𝓠𝓾𝓮𝓮𝓷 𝓑𝓮𝓮"

Historia Eli spokojnie mogłaby rozgrywać się w świecie serialowych "Bridgertonów". Mamy tutaj olśniewające debiuty młodych panien, świat gdzie kolor skóry nie ma znaczenia, a najmniejszy skandal może zniszczyć przyszłość i doprowadzić do ru...

Rozwiń

Zwiń

Jeśli jesteś dobrym wiernym i pokładasz wszystkie swoje nadzieję w Wybrańcach, to Boginii uratuje cię od zarazy. Od Uzdrowicielek dostaniesz czopki z zapisanymi sentencjami ze świętej księgi i ozdrowiejesz.

Wystarczy tylko, że będziesz posłuszny. Nawet gdy całe niebezpieczeństwo, jakie miało zniknąć lata temu ponownie zaczyna wyciągać w twoim kierunku ręce, będziesz wierzył i uwierzysz, że władza cię nie wykorzysta.

Sięgnęłam po tą książkę, bo totalnie kupiła mnie okładka - śliczna, o stonowanych kolorach oraz posiadająca w sobie swego rodzaju klasę. Za nic w świecie nie spodziewałam się, że ta historia spadnie mi jak gwiazdka z nieba idealnie w 10 mojej skali dziecięcio punktowej skali ocen i zajmie miejsce jako największe zaskoczenie tego roku.

"Ludzie bez duszy" to totalny matryjarchat połączony z najbardziej rygorystyczną wiarą, jaką można sobie wyobrazić, która hamuje rozwój nauki. Główna bohaterka, Elena jest postacią gniewną i podążającą za głosem swego rozumu przez co przez całą książkę mamy zderzenie tego jak wygląda świat, a jaki według małej grupki osób, ma on być. W "LBD" mamy walkę z systemem, odkrywanie tajemnic niewygodnych dla władzy, atakowanie konkretnej grupy społecznej oraz narzucanie określonych ról społecznych. Znajome? Podczas czytania dostrzegałam każde nawiązanie do tego co konkretne religie mówią o kobietach - ich cnotach, zachowaniu u powinnościach i jednocześnie czułam satysfakcję wyniakąjącą ze świadomości rewanżu (chociażby na papierze), jak i ogromną złość i smutek, bo w przypadku tej historii ostrze wymierzone jest zupełnie w inną grupę społeczną (a moim zdaniem nikt nie zasługuje na takie traktowanie).

Ta książka to dowód, że można napisać historię gdzie znaczną rolę będzie grała nauka i przedstawić ją w sposób adekwatny. Czytając o abiogenezie, próbach odszukiwania leku na zarazę i sposobach badania jej, czułam ogrom czasu oraz pracy jaki włożyła w to autorka, ale i podziw jak zgrabnie oraz angażująco jest to napisane. Wszystkie teoria medyczne, nie są aktualnym stanem wiedzy, ale pasują do historii, gdzie wiara powstrzymuje jakikolwiek postęp w dziedzinie biologii. Czułam się jakbym trafiła na salę wykładową i ponownie dowiadywała się o absurdalnych rzeczach w jakie wierzyli kiedyś ludzie. Pod względem powrotu zarazy nie mogę zarzucić tej historii niczego. Był moment, gdzie byłam gotowa kręcić nosem, ale parę stron później okazało się, że wszytko trzyma się poprawności naukowej.

Ta historia zaczyna się sytuacją, której finał sprawił, że opadła mi szczęka jak i kończy się w ten sam sposób. Bohaterowie byli świetnie napisani. Konstrukcja fabuły, to z jaką rozmachem autorka opisała wiarę, romans oraz powolne zdawanie sobie jaka cały system manipuluje ludźmi. Ja jestem totalnie kupiona!!

Jeśli jesteś dobrym wiernym i pokładasz wszystkie swoje nadzieję w Wybrańcach, to Boginii uratuje cię od zarazy. Od Uzdrowicielek dostaniesz czopki z zapisanymi sentencjami ze świętej księgi i ozdrowiejesz.

Wystarczy tylko, że będziesz posłuszny. Nawet gdy całe niebezpieczeństwo, jakie m...

Rozwiń

Zwiń

Akademickie otoczenie, rywalizacja doprowadzająca do rozlewu krwii oraz tajne stwowarzyszenia, które za bezgraniczne poświęcenie, są w stanie dać ci, to o co prosisz.

Szepty nad książkami, próby naprawienia swoich błędów oraz chęć zemsty za to, co się komuś wydarzyło.

Witajcie w "Tych Szacownych Murach"

Ten zbiór opowiadań jest przemyślany w każdym aspekcie - zaczynając od opisu z tyły książki, poprzez wybór autorów jak i samo wprowadzenie. Klimat Dark Academia dosłownie wylewa się z tej książki, chociaż skupia się na wydarzeniach rozgrywajacych się na uniwersytetach z dodatkiem krwawych zdarzeń, to ma w sobie ten mroczny i niepokojący vibes.

Większość opowiadań z tego zbioru wywoływała u mnie głód poznania tej historii w dłuższej formie. Olivie Balake, Kelly Andrew, Helen Grant oraz Tori Bolivano wykonały świetną robotę. Ich opowiadania były zabójczo intrugujące oraz oryginalne w swojej narracji. Jednak z tej gromadki muszę wybrać "najlepszych z najlepszych". Historia zatytuowana "Pytia" to istna perełka tej ksiażki, która rozkocha w sobie każdego miłośnika tej autorki. To opowiadanie jest swego rodzaju wariacją na temat kultu wyroczni. Mroczna, pokręcona i szokująca swoim plot twistem - jednym słowem cała Pani Blake. "Profesor Ontografii" przyprawiła mnie o zimny dreszcz rozlewający się po moim kręgosłupie. To zdecydowanie najbardziej niepokojąca historia miłości młodych studentów, która przeobraziła się w istny horror.

Jednak, jak to była w zbiorach opowiadań, pojawiły się historie, które totalnie mnie nie kupiły i tutaj myślę o historii napisanej przez autorkę "A jeśli jesteśmy złoczyńcami". W swojej książce odnosiła się do Szekspira, a w opowiadaniu za motyw naczelny wzięła Poego i mimo, że to brzmi świetnie, to jej zaledwie 30 stronicowa historia, nie miała dla mnie płynności oraz sensu.

Pomijając te wymienione opowiadania, reszta była naprawdę ciekawa i dała mi wiele frajdy podczas jej czytania. W moim guście zawsze były zbiory opowiadań i ten zdecydowanie wpasował się w moje gusta

Akademickie otoczenie, rywalizacja doprowadzająca do rozlewu krwii oraz tajne stwowarzyszenia, które za bezgraniczne poświęcenie, są w stanie dać ci, to o co prosisz.

Szepty nad książkami, próby naprawienia swoich błędów oraz chęć zemsty za to, co się komuś wydarzyło.

Witajcie w "T...

Rozwiń

Zwiń

Są dwie królowe.

Jedna z nich zawsze nosiła w sobie gniew, a jednak okrzykniętą, ją tą która ma przynieść wybawiene.

Druga nigdy nie była delikatna. Jej życie opiera się na dopilnowaniu, by następny oddech osoby, był jej ostatnim, a to ona ma ocalić świat.

To matka i córka, które dzieli 1000 lat, a ich los został przepowiedziały neony temu.

Zaczynami od chwili, gdy świat staje na krawędzi. Przepowiednia o Krwawej Królowej się dopełniła i do świata powróciły anioły, których celem jest zawładnięciem wszytkim, czym się da. To ta z historii, gdzie wiemy "jak to się skończyło" ale nie mamy pojęcia "jak do tego doszło". Fabuła podzielona jest pomiędzy dwie kobiety - Rielle oraz Eliane, które zdecydowanie nie są zwiastunkami kierunku w jakim zmierza ich przeznaczenie. Nie ma co owijać w bawełnę, są to najbardziej z szarych moralnie wątpliwe bohaterki o których przyszło mi czytać. I BARDZO MI SIĘ TO PODOBAŁO. Chociaż moją ulubienicą jest Rielle, to ta książka zachwyca mnie swoim wydaniem. Nie mam tu na myśli tylko tego, jak piękne są jej brzegi, ale to jak ta historia jest dopracowana. Przed każdym rozdziałem są krótkie dodatkowe treści, które nawiązują do tego co będzie działo się przez kilkanaście najbliższych stron. Mamy też na końcu ściągawkę dla czytelnika, która zbiera podstawowe informację o 7 żywiołach.

"Furyborn" napisana jest z rozmachem. Podczas czytania widziałam ile autorka dała z siebie tworząc historię, która będzie epicka i by bohaterowie wyłamywali się że znanych ksiązkarom schematów. Chociaż mam wrażenie, że początek ma większy pazur, to wystarczyła chwila, bym odnalazła informację w jakim kierunku podąży ta historia i nie mogę się doczekać.

Mam wrażenie, że ta historia będzie czymś po co nastolatki będą sięgali przed czytaniem Martina. To wielowątkowa historia z porywającymi zwrotami akcji i postaciami do których będziemy odczuwać cały wachlarz emocji. Potrzebuję 2 i 3 tomu na już!! 9/10⭐️

Są dwie królowe.

Jedna z nich zawsze nosiła w sobie gniew, a jednak okrzykniętą, ją tą która ma przynieść wybawiene.

Druga nigdy nie była delikatna. Jej życie opiera się na dopilnowaniu, by następny oddech osoby, był jej ostatnim, a to ona ma ocalić świat.

To matka i córka, które dzi...

Rozwiń

Zwiń

Już od wieków wiadomo, że książki mają moc. Potrafią sprawić, że zagubisz się w czasie, przeniesiesz się w zupełnie inne miejsca, a także poczujesz różne emocje, takie jak ból. W przypadku książek z tej historii ich moc jest dosłowna.

- ᴢᴀᴡꜱᴢᴇ ᴄʜᴏᴅᴢɪ ᴏ ᴋꜱɪᴀ̨ᴢ̇ᴋɪ, ᴄᴏ?
- ᴀ ᴏ ᴄᴏ ɪɴɴᴇɢᴏ ᴍᴏᴢ̇ᴇ ᴄʜᴏᴅᴢɪᴄ́?

Opis brzmi jak totalnie coś dla ksiażkar i podskórnie czułam, że będzie przypominała mi "Bibliotekę o połnocy" czyli historię, która lata temu poruszyła mnie w każdym tego słowa znaczeniu. I totalnie nie się nie pomyliłam. Książka ta opowiada o Cassie, zwykłej dziewczynie, która otrzymuje niezywkły dar, który daje jej szansę na nowe życie, ale i stanowi wielkie niebezpieczeństwo. Już po tym skróconym opisie widać, że będzie ona mieszanką różnych gatunków. Mamy tutaj wątek typowo fantastyczny, kryminalny jak i obyczajowy, więc wraz z tym wybuchowym połączeniem, fabuła jest też niezłą plecionką za sprawą, której trzeba czytać ją uważnie. Plot twisty nie raz wyrzuciły mnie z kapci, a decyzje bohaterów przyprawiły o szybsze bicie serca.

Po przeczytaniu zastanawiałam się nad oceną. Mamy tutaj niezywkle oryginalny pomysł, przerażających złoczyńców oraz historie, które łapie za gardło. Jednak jest jedna rzecz, która nie satysfakcjonuje mnie w tej historii - i mam na myśli dialogi. Bywały one toporne, powtarzające się i czasami nie pasowały do sceny. Wydaje mi się, że gdyby były one bardziej dynamiczne, to bez chwili namysłu wystawiłabym jej maksymalną liczbę gwiazdek, a tak daje 8/10⭐️

Już od wieków wiadomo, że książki mają moc. Potrafią sprawić, że zagubisz się w czasie, przeniesiesz się w zupełnie inne miejsca, a także poczujesz różne emocje, takie jak ból. W przypadku książek z tej historii ich moc jest dosłowna.

- ᴢᴀᴡꜱᴢᴇ ᴄʜᴏᴅᴢɪ ᴏ ᴋꜱɪᴀ̨ᴢ̇ᴋɪ, ᴄᴏ?
- ᴀ ᴏ ᴄᴏ ɪɴɴᴇɢᴏ ᴍᴏᴢ̇ᴇ...

Rozwiń

Zwiń

W zaniedbanej rezydencji ukrytej przez świadem mieszka dziewczynka, którą porzuciła matka - kobieta o wielkim talencie, mocy jak i tajemnicy. Mieszkanie z wujkiem, miało zapewnić małej Violet bezpieczeństwo. Jednak w czasie burzy zjawia się niespodziewany gość, który wymaga od dziecka spłacenie długu, który zaciągnął u niej przodek rodu Everly.

Czy każdą klątwę da się złamać?

"Miasto Gwiezdnego Pyłu" to siostra "Bezgwiezdnego Morza" na którą czekałam od lat. Ta historia mną zawładnęła - pod względem tego jak została stworzona i napisana. Podczas jej czytania czułam się jakbyś przeniosła się w zupełnie inne miejsce. Oczami wyobraźni widziałam miasto wyglądające jak kochane przez wielu Velaris, jednak stworzone w całości pod moje preferencje czytelnicze.

Istoty, które spadły z gwiazd.
Czar, który dla jednych jest klątwą, a dla innych wybawieniem.
Miasto do którego nie każdy może się dostać, lecz wszyscy do tego dążą.

Autorką miała świetny plan na fabułę. Bardzo podobało mi się to, że oprócz czytania pięknych zdań, kryje się na nimi coś więcej. Mamy wiele postaci, które nie są tylko tłem, ale żywymi elementami tajemnicy. Coś, co jest wyjątkowe w tej książce, to przedstawianie pewnej historii z różnego punktu widzenia, przez co czytelnik nie wie co jest prawdą, a co nie. W zależności od punktu widzenia dostrzegamy zupełnie inną stronę danej postaci czy konsekwencje podejmowanych przez nią decyzji.

Mam świadomości, tego że nie każdy rozkocha się w tej historii jak ja. Trzeba lubić historię, które są opowieścią w opowieści. Ja czerpałam wielką radość z odkrywania każdej możliwej ścieżki i odkrycia, że ta historia ma motyw, za którym dosłownie SZALEJĘ!! Zdrada, miłość która niszczy, ale i zawsze przetrwa, obietnicę które nigdy nie zostaną spełnione. Absolutnie faworyt do topki ulubieńców 2024!!

W zaniedbanej rezydencji ukrytej przez świadem mieszka dziewczynka, którą porzuciła matka - kobieta o wielkim talencie, mocy jak i tajemnicy. Mieszkanie z wujkiem, miało zapewnić małej Violet bezpieczeństwo. Jednak w czasie burzy zjawia się niespodziewany gość, który wymaga od dziecka spła...

Rozwiń

Zwiń

Każdy człowiek chce osiągnąć coś wielkiego. Zostać zapisanym na kartach książek, które będą coś znaczyły dla innych, może i nawet obcych mu osób. Dzięki ludziom o pewnych zdolnościach jest to możliwe. Wystarczy, że ofiarują swoją krew, a mogą zamienić każdego w księgę.

Jednak w tym świecie nie tylko książki ukrywają w sobie moc. Są też lustra, a nie każdy jest w stanie znieść widok swoich oczu spoglądając na siebie z tafli.


Ta książka miała atmosfera, miała też elementy, które wyskakiwał na swoje miejsce w odpowiednich momentach, lecz czegoś w niej zabrakło. Problem na pewno nie tkwił w systemie magiczny, gdyż był on stworzony w sposób ciekawy i solidny. Pióro autorki miało w sobie ten czarn i nie jeden cytat był tak piękny, że musiałam go sobie zaznaczyć. Byłam zachywocona rozdziałami z punktu widzenia Joanny - pełne baśniowego klimatu oraz w postaci Nicholasa, który wzbudził we mnie wiele emocji. Ogólnie to czytanie jej sprawiło mi frajdę. Jednak liczyłam, że dostanę znacznie barwniejsze historię. Z postaciami o mocniejszym charakterze i akcjami, które sprawią, iż z ekscytacji moje serce będzie biło szybciej. Miała być opowieściś o zdradzie, tajemnicach oraz podtrzymywaniu dziedzictwa rodziny, a jednak nie miała zawrotnego tempa. Było kilka motywów jak np: kot, które wracała i wracały, chociaż za dużo nie wnosiły do rozwoju akcji i po jakimś czasie ich powtarzania, byłam już nimi znudzona. Opisu też czasami były dla mnie przydługie - szczególnie w pierwszej części, która, jako wprowadzenie, powinna być krótsza.

Nie mam pojęcia jak oceniać tą książkę. Drzemał w niej taki wielki potencjał, jednak jej konstrukcja zachwiała, to jak genialna mogła być. Zdecydowanie nie jest to książka o niczym i niezaprzeczalnie skrywa w sobie wiele uroku w którym słusznie zakochały się tysiące czytelników. Może to nie był na nią dobry czas. Może nie dałam sobie na tyle dużo czasu, by ją przeczytać.

Każdy człowiek chce osiągnąć coś wielkiego. Zostać zapisanym na kartach książek, które będą coś znaczyły dla innych, może i nawet obcych mu osób. Dzięki ludziom o pewnych zdolnościach jest to możliwe. Wystarczy, że ofiarują swoją krew, a mogą zamienić każdego w księgę.

Jednak w tym świec...

Rozwiń

Zwiń

Przez większość tą książka jest w porządku, całkowicie poprawna z kilkoma momentami, które totalnie zapadają w czytelnikowi pamięć. Sposób patrzenia na pewne wydarzenia nabiera nowego wymiaru i wiele pobocznych postaci otrzymuje, takie sceny, że stają się one nieoczywiste. Tarin, Mira, Imogen, Felix i Ridoc to najlepsza postacie i powód dla którego czułam ekscytację, gdy wracałam do tej książki. Szkoła Basghiat dawała mi Hogwart vibes ze względu na opisy lekcji, które przybliżają nam wykreowany świat, który w tej cześci jest niebezpieczniejszy, niż to co dostaliśmy w 1 tomie. Czy pojawił się cringe? Tak, na 15 rozdziale dość nieoczekiwanie zaskoczył mnie swoim rozmiarem, jednak nie obecnością. I gdyby autorka kontynuowała pisanie tej książki tak, jak robiła to przez jej 70% to wystawiłabym jej 6⭐️
Przez 550 stron czekałam, na taką akcję, jaka dzieje się na ostatnich 150 rozdziałach. Jednak ostatnie 10 rozdziałów, to historia godna najwyższych not. Wszytko to co zostało tam napisane - akcja, potyczki, poświęcenia i dreszczyk emocji dowodzi mi, że autorka umie pisać książki z motywem wojennym i wojskowym i wychodzi jej to genialnie. Zwyczajnie nie umiałam się oderwać i zbierałam szczękę z podłogi. Dlatego tym bardziej nie rozumiem, czemu przez lwią część tej książki sprowadza historię do miłosnych rozważań głównej bohaterki.  Każde spotkanie Violet z Xadenem jest takie same i czytając je chciałam krzyczeć "TAK, WIEM! DOTARŁO DO MNIE ZA PIERWSZYM RAZEM!!" Xaden jest atrakcyjny i Violet go pragnie, a potem się kłócą. I to by było na tyle z budowania relacji między główną parą. W pewnym momencie zastanawiałam się czy Violet go nie kocha, bo jest ✨️PIĘKNY✨️, a on bo przy niej może czuć się tym niebezpiecznym typem, który mimo wszystkiego troszczy się o kogoś (czytaj: jest nadopiekuńczym dupkiem-cytat wprost z książki). Nie rozumiem dlaczego autorka przyjęła postawę Daina, co do tego JAK BARDZO Violet musi być chroniona i jak bardzo słaba/bezbronna czasami jest i postawiła go nam przed oczy w postaci Xadena robiąc z niego RED FLAG. Ktoś może mi zarzucić, że to jest romantasy i oczywiste jest, że wątek miłosny będzie na pierwszym miejsce. Proszę bardzo, jednak nie zważając na to, do jakiego gatunku dopisana jest konkretną książka, to chce się na niej dobrze bawić i chciałabym by toksyczne zachowania były poprawnie rozpoznane przez postacie.
Długo zastanawiałam się nad jej oceną. Ta książka nie jest dobra jak "Iron Flame". Miałam wrażenie, że przez wątek romantyczny dynamika jak i fabuła siadają. Violet zaczęła też mnie poważnie denerwować i moja sympatią do niej gdzieś się ulatniała. Może jestem naiwna, ale ostatnie rozdziały dały mi nadzieję, na to że ta seria może odbić się od schematów i być dla mnie swietna rozrywką. Tak więc daje jej 7⭐️ i liczę, że autorka nie zaprzepaści potencjału finału, który wbił mnie w ziemie.

Przez większość tą książka jest w porządku, całkowicie poprawna z kilkoma momentami, które totalnie zapadają w czytelnikowi pamięć. Sposób patrzenia na pewne wydarzenia nabiera nowego wymiaru i wiele pobocznych postaci otrzymuje, takie sceny, że stają się one nieoczywiste. Tarin, Mira, Imo...

Rozwiń

Zwiń

Czy kiedykolwiek zastanawiał_ś się co musi się stać, by osoba, której celem jest bronić królestwo przed niebezpieczeństwem przemieniała się w złoczyńcę? Jak krytyczny musi być TEN moment, by zostać okrzykniętym heretykiem?

Aya jest jedną z najbliższych królowej osób. Jej zdaniem jest wyłapywać zagrożenia, cienie i narastające szepty - wszytko dla dobra jej narodu. Wszytko co robi, jest z troski, więc oznacza to, że jest dobra, prawda?

Czytając tą ksiażkę miała wrażenie, że jest ona napisana dla osób, które kochają Grishaverse i chcą przeczytać coś podobnego. Nawet bardzo podobnego. Czułam, że ta historia to swego rodzaju wariacja o kimś z rodu Morozova. I nie uważam tego za jakiś wielki minus, gdyż bawiłam się przy tej książce bardzo dobrze. Nie ma płomiennej miłości, ale jest gignatycznie pozytywne zaskoczenie. Jednak nie da się mówić o tej książce, bez wspomnienia o wątku romantycznym - trójkąt miłosny + od wrogów do kochanków. Mimo, że z automatu moje serce na wzmiankę o nich, nie bije szybciej, to bardzo dobrze mi się ten wątek czytało. Był on wymieszany z polityką, sekretami i komplikacjami wynikającymi z konkretnych postaw postaci. Świat jaki stworzyła bohaterka spokojnie mógłby znaleźć się na jakieś sporej mapie: jest dobrze przemyślany i skonstruowany. No nie ma się do czego przyczepić. A zakończenie?! Oooo matko. Ja potrzebuję już 2 tomu!!

Czy kiedykolwiek zastanawiał_ś się co musi się stać, by osoba, której celem jest bronić królestwo przed niebezpieczeństwem przemieniała się w złoczyńcę? Jak krytyczny musi być TEN moment, by zostać okrzykniętym heretykiem?

Aya jest jedną z najbliższych królowej osób. Jej zdaniem jest wył...

Rozwiń

Zwiń